De mislukking vah het Stopper Spil Systeem

door F. A. J. SMIT

WEEST nu eens eerlijk, gij pnopagandisten van het SSS! Is C niet het schaamrood op de kaken gekomen by de 6—7 van Nederland—België? Met hoeveel felheid hebt gy Indertyd in alle toonaarden betoogd, en geargumenteerd, dat invoering van het „moderne” (lees Engelse!) spel, in ons nationale elftal, onafwendbaar was, als de engie mogelijkheid, om in interlandvoetbal een rol te kunnen biyven spelen? Gij hebt uw zin gekregen, volledig en volkomen. Het was uw goed recht voor uw zienswijze op te komen. GU beoogdet er immers mede, een doel- en planmatiger afscherming van de Oranje-veste? Nu echter reeds geruime tyd biykt, dat het door u gepropageerde en toegepaste systeem voor onze Oranjeploeg mislukt is, en zijn apothcse kreeg, in de jongste Nederland—België wedstrijd, waarom zwijgt gij thans over deze debacle in Uw pers en radio-commentaren? Waarom laat gij ii in het geheel niet uit over de oorzaken, die ten grondslag liggen aan de vele doelpunten, welke het Oranje-elftal keer op keer tegen zich gescoord ziet? Door op grond van de spelresultaten openlijk terug te keren van de dwalingen uvvs weegs, zoudt gü de Nederlandse voetbalsport dienen!

Kan het Oran}e-el}tal stopperend nog wel zegevieren 1

Het siert ieder mens en zeker een sportman, zijn ongelijk te durven erkennen. Dat is echter een plicht, voor wie door middel van pers of radio de gemeenschap van voorlichting dient. Deze plicht is toch niet zo moeilijk te vervullen, als ge de overtuiging bezit, dat aan het bewierookte systeem op zich zelf niet valt te tornen, maar dat het hier slechts gaat om de erkenning, dat na een vrij lange ervaring is gebleken, dat ons land geen spelers kan voortbrengen, die in staat zijn het SSS uit te voeren. De cijfers spreken! Ons nationale elftal werd afgeroomd door vei'trek van prominente spelers, naar het buitenland. Die prominenten waren uitsluitend voorhoedespelers, zoals Wilkes, Rijvers Lakeman en De Harder. Halfspelers als De Vroedt en Stöffelen waren voor de nationale ploeg reeds afgeschreven. Wat lag met deze feiten voor ogen en met het invoeren van het SSS in de lijn der verwachtingen? Enerzijds een aanvalslinie zonder productiviteit en anderzijds een defensie, die het aantal doelpunten tegen zo klein mogelijk zou houden. En welk merkwaardig verschijnsel valt te constateren? In de vier laatste interlandwedstrijden maakte onze aanvalslinie 17 doelpunten en moest de „modern” voetbal spelende defensie 19 maal capituleren. De afgeroomde voorhoede produceerde ruim 4 goals per wedstrijd en Kraak was verplicht met de niet af.geroomde SSS verdediging voor zijn neus per wedstrijd 5 maal de bal uit het net te halen. Het enige commentaar kan zijn, dat men er tot op heden niet in geslaagd is, achterspelers te vinden, die in staat zijn het 3-back-systeem uit te voereM.

De gerechtvaarrdigde vraa* is of ons land wel ooit in staat zal zijn het type baeks aan het nationale elftal te leveren, dat beantwoordt aan hetgeen het 3- baek-systeem beoogt. Met andere woorden, is het te verwachten, dat we eerlang achterspelers in het Oranje-elftal kunnen zien optreden, die grote baltechnisohe vaardigheid en spelinzicht kunnen paren aan grote starten sprintsnelheid ?

De beantwoording van deze vraag moet de doorslag geven voor het al dan niet handhaven van de W-M-formatie: De instanties, die bij benadering hierop een antwoord kunnen geven, zi.jn vooral de verschillende T.C.’s van de K.N.V.B. de bondstrainers en de Bond van Ned. Oefenmeesters. Indien de conclusie van negatieve aard mocht zijn, dant valt slechts één consequentie te trekken: Afstappen van de W-M-formatle, niet slechts voor de Oranjeploeg, maar evenzeer voor alle verenigingen, die aan hetzelfde euvel mank gaan als deze. Die overschakeling zal stellig grote moei-Hikheden met zich meebrengen. De W-M-formatle heeft in vrijwel alle grote verenigingen reeds diep ingevreten, van het eerste elftal tot de ,lunior-elftallen toe. Deze jeugd, waaruit toch ultein-

deiyk het nationale elftal weer moet voortkomen, weet nauwelijks meer van het bestaan af van een „orthodoxe” back en aanvallende spil. En vooral deze laatste markante figuur vinden we in vrijwel alle overige thans gespeelde systemen terug, waarop dan eventueel teruggeschakeld zou moeten worden.

O Op grond van de ervaring kan worden vastgesteld, dat onze verenigingen prima „orthodo.xe" backs by de vleet en met de regelmaat van de klok aan het nationale elftal hebben geleverd: en dat in vele perioden in de geschiedenis van het Oranje-elftal juist zij het waren, die overwinningen of gelijke spelen uit het

vuur sleepten. Aan dit type backs heeft het vrijwel nimmer ontbroken; de grootste zorgen baarde de T.C. in de orthodoxe periode vrijwel steeds de samenstelling van de voorhoede. Dit naar voren te brengen houdt geen pleidooi in voor een wederinvoering van de orthodoxe-speelwijze. Het kan echter een vingerwijzing zijn om te komen lot een speelwijze, waarbij dit type backs zijn rol weer kan spelen. Is het in feite niet zo, dat met het overschakelen van het S.S.S. op het 3-hack-systeem, de derde back meer als „orthodo.xe” back fungeert dan als ~stopper"? Van hem wordt toch immers eveneens allereerst spelinzicht verlangd en het afdekken van een bepaalde positie, inplaats van het schaduwen van een midvoor.

O VELE factoren hebben tot de 6—7 score van de Nederland-België wedstrijd bijgedragen. Wij mogen hierbij rekenen: het gladde veld, Abe-Anoul en de scheidsrechter. De voornaamste oorzaak van deze korfbaluitslag was echter zonder enige twijfel de zwakte der beide in M-formatie spelende verdedigin.gen. waaraan het uitvallen van Schijvenaar hoegenaamd niets kon afdoen. Ons Oranje-elftal is in alle opzichten op de goede weg. ledere toeschouwer in het volgepakte Feyenoordstadion zal met bewondering het voortreffelijke moreel en de bijna ongelooflijke goede lichaamsconditie van onze spelers hebben aanschouwd. Dat een geleidelijke vooruitgang in bal-, loop- en lichaamstechniek zich voltrekt en het positiespel allengs een geschoolder cachet krijgt, zal ook velen niet zijn ontgaan. De oude garde onder de kijkers zal echter met leedwezen hebben teruggedacht aan de oersolide defensies van onze Oranjepioeg. in de „orthodoxe” periode en tot de conclusie zijn gekomen, dat de nationale ploeg in één opzicht wel achteruit is getold.... Emmen.

Haarlemse derby tussen EDO en . Haarlem eindigt in een (l-l)

Dat dc lucht aan de Van Nesstraat vol electricitelt zou zitten, stond reeds by voorbaat vast. Een derby dus veel zenuwen, veel sensatie en emotie, soms vinnige ogenblikken met boze gezichten en opgestoken wijsvingers, doch toch over bet algemeen gemoedeiyk en sportief Anders was ’t in bet kamp der supporters, waar men zich in de ban der plaatselijke rivaliteit soms erg druk maakte, zich de wangen bol blies en prettige en minder prettige uitdrukkingen liet ontvailen. Ook de gezichten zijn daar een studie waard, soms uitgelaten, luidruchtig en stralend van geluk, dan strak of vol angstige spanning. Men kan hieruit concluderen, dat de plaatselijke ontmoeting die reeds dagen tevoren het gesprek van de dag vormde, rijk aan sensatie was, doch pover aan gedegen voetbal- Intussen zal het Ilaarlem-kamp zich met het gelyke spel (1—1) teleurgesteld gevoelen, terw'yi EDO zeker niet ontevreden zal zyn.

Want wij mogen ’t niet verhelen, dat de thuisclub allesbehalve gerust was over de afloop. Men miste zijn grote ster en deze absentie gaf het zelfvertrouwen een geweldige deuk. Dit viel trouwens in het prille begin duidelijk waar te nemen. Aan Koning was de moeilijke taak opgedragen om Schijvenaar te vervangen, doch ’t dient tot diens eer gezegd, hij kweet zich behoorlijk van die taak. Maar voordat het vertrouwen bij de overige EDO-'ers groeide, kregen wij een serie iuchtpijlen, gemiste kansen en onjuist opstellen, zodat Haarlem het eerste kwartier volkomen de situatie meester was. Roozen ondernam zijn bekende zwerftochten, beurtelings naar links en rechts en stichtte deerlijk verwarring. Uit een zijner voorzetten kon ’t dan ook gebeuren, dat hij de bal tactisch plaatste, die rechtsbuiten Jacob precies via binnenkant paal in het EDO-doel kopte. Dit had EDO's nekslag kunnen zijn. Maar in plaats van dat de roodbroeken hun initiatief stevig vasthielden, zagen wij Karpes en Evert meer en meer optrekken en het middenveld bezetten.

Hiervan werd het resultaat, dat middenvoor Prins keihard tegen de „Haarlem”-lat kogelde. Hierop herwon EDO zijn zelfvertrouwen en kregen wij een gelijke strijd, alhoewel de betere techniek en grotere snelheid der roodbroeken betere scoringskansen in zich droeg. Maar ’t schijnt, dat Groeneveld zijn goede vorm wat heeft verloren. Waar bleven zijn uitstekende voorzetten? Waar zijn rennen met de bal aan de voet door het vijandelijk doelgebied!

Wij zagen hiervan slechts weinig en er dreigde voor EDO meer gevaar van rechts en van Roozen, dan van de linkerkant. Het wat hogere „Haarlem”-tempo bleef tot half-time de roodbroeken de beste mogelijkheden bieden.

Doch dit initiatief moest Haarlem na de hervatting gedurende een lange periode aan EDO afstaan. Odenthal en spil de Voogd werden steeds voor moeilijker problemen geplaatst. Molenkamp en Verdam vertoonden af en toe aardige combinaties, terwijl ook Klein gevaarlijke dribbles ondernam. De toestand werd voor de roodbroeken steeds dreigender.

Hun supporters werden niet moe van aanmoedigingskreten de lucht in te slingeren. Eerst scoorde EDO een doelpunt, dat scheidsrechter de Bruin afkeurde. Maar in de 22e minuut was ’t toch raak. Klein gaf een geraffineerde „through-pass”, die Roodselaar langs Snijders werkte. EDO had gelijk gemaakt! De strijd werd mogelijk nog vuriger. Haarlem verhoogde het tempo. EDO stelde zich heftig teweer. Koning stond nu als een rots in het Haarlemoffensief. Jammer, dat Vreenegoor door Dweelaard moest worden vervangen. Doch geen nood EDO verdedigde ook verder met zelfvertrouwen en vuur, roodblauw trachtte met volle overgave nog tot scoren te komen. Een der brandendste momenten ontstond, toen keeper v. d. Berg zijn doel was uitgerend en drie EDO-ers op de lijn drie, vier schoten van de Haarlemmers stopten. Zelfs Odenthal en Barends zonden later kogels in, aan de andere zijde een stuk of wat corners, doch de supporters kregen geen kans meer om te jubelen. ’t Bleef I—l,1—1,

Dr. Heymans sprak voor de Haarleinso jeugdleiders

De Commisae voor Jeugdvoetbal van de Afdeling Haarlem, had voor haar tweede cursusavond dr. Heymans uitgenodigd, die het onderwerp behandelde „Sporthygiëne en het belang van da Medische Sportkeuring”. Deze avonden genieten een grote belangstelling en bewegen zich op behoorlijk niveau.

Hierop maakte deze avond geen uitzondering, hoewel het onderwerp zich uiteraard niet zo leent voor een vlot boeiend betoog. Dat Medische Sportkeuring geleidelijk is gegroeid tot een noodzakelijkheid, mag algemeen bekend verondersteld worden.

Blijft men in gebreke, dan dient dit voornamelvjk aan achteloosheid geweten. Spr. gaf aan de hand van statistiek en cijfermateriaal over het getal goed- en afgekeurden gedurende een bepaald aantal jaren. Verder behandelde dhr. H. voor de Jeugdleiders nog een aantal eenvoudige algemene aanwijzingen. Na de pauze was er gelegenheid tot het stellen van vragen.

Uit Delft

BEC en de Mussohen speelden vóór de rust een vrij vlakke partij, waarvan de Rotterdammers in het veld de betere party waren, maar waarin de voorhoede enkele dotjes van kan.sen miste. Dat was te meer opmerkelijk, gezien het gemak waarmede de voorwaartsen zich behooriyke kansen konden scheppen. Vooral rechtsbinnen Riethof bleek een zeer intelligent speler die zijn egoïsme echter over boord moet werpen om voor de volle 100 pet. te bevredigen.

Na de pauze vond Riethof in een scrlmmage een gaatje, doch 7 min. later bracht een enorme blunder in de Rotterdamse achterhoede de gelijkmaker van het hoofd van Hekspoor Sr. I—l.

Slechte resultaten van

de vierde klassers

Concordia was gedurende 80 min. tegen HDV sterk in de meerderheid. De Delftenaren combineerden aardig, maar verzuimden de vele kansen in doelpunten om te zetten. Het bleef slechts hy een schamel puntje van v. Eek. Rust I—D. Na de pauze maakte Bal dé een dekkingsfout, die Coneordia noodlottig werd I—t. De thuisclub drong de Hagenaars daarop volkomen terug, maar niet.s wilde lukken. Vlak vóór tijd werd een uitval Concordia zelfs nog noodlottig I—2.

DVC begon tegen Tonegido erg ongelukkig doordat één . van de Delftse backs in eigen doel schoot Slot mankte geljjk en in buitenspelpositie namen de Voorburgers weer de leiding. Bu.slng zorgde er evenwel voor dat de rust met 2—2 inging.

In de 2e helft liepen de gasten tot 2—5 uit. Huibers miste daarop een stralschop. Eerst na 2—6 zorgden Horsten en Slok voor een drageltjk resultaat 4—6.

DHL kon het tegen het Noorden niet bolwerken. De Rotterdammers hadden in de Ie helft het beste van het spel, zelfs toen geruime tijd met 10 man moest worden gespeeld. De linksbinnen gaf de gasten de leiding, maar moest uitvallen. Na de pauze scoorde v. Vendelen een uitstekende gelijkmaker I—l. In een periode, dat DHL bepaald sterker was, profiteerde het Noorden van een fout In de Delftse verdediging en won de strüd met I—2.

E.T-Penninfimeester V.V. Heerlen slond terechi

ƒ 12.000 ten behoeve van de vereniging verduisterd

Acht maanden gevangenisstraf eiste de Officier van Justitie bij de Rechtbank te Maastricht op 26 November tegen de ex-penningmeester van de 2e klasser „Heerlen”, J. 8., uit Heerlen. Verdachte had in zijn functie van adj. commies bij de Volkscredietbank te Heerlen plm. f 12.000 verduisterd; hij erkende het misdrijf, maar verklaarde hiervan zelf geen voordeel te hebben genoten. Het gehele bedrag, benevens f 2000 van zich zelf, had hij aan zijn vereniging geleend. Uit het getuigenverhoor bleek, dat alleen de voorzitter der vereniging er van wist. de overige bestuursleden werden hier angstvallig buiten gehouden. Er moest een Ie klasser in Heerlen komen- Dat zou volle tribunes ten gevolge hebben en dan zou B, het bedrag terugkrijgen. Hiervoor waren echter goede spelers nodig en om hieraan te komen, werd het geld gebruikt. Een taxichauffeur getuigde. dak er autoritjes werden gemaakt. Er werd eens naar Rotterdam gereden om een speler te „kopen”, een rit, die f 1-50 kostte. Een speler, H,, had „handgeld” gekregen, terwijl voor een betrekking zou worden gezorgd. Aan reis- en verblijfkosten betaalde de club f 180.— per maand voor hem over 4 maanden. Op een vraag van de President verklaarde H-, dat er zo nog andere spelers waren geweest. Een pen•sionhouder had in 1948 gemiddeld 3 spelers per dag gelogeerd soms met familieleden, tegen f 6.60 per dag. Op kosten van de vereniging Volgens hem waren hiermede f 2000.— gemoeid geweest. Volgens verdachte echter wel f 15.000 In zijn requisitoir zei de Officier. dat in Heerlen twee clubs, Heerlen en R.K, HBS, naar de Ie plaats dongen. Als dit op een behoorlijke manier was gebeurd zou het niet erg zijn geweest, maar Heerlen deed dit zodanig, dat men met de strafrechter in aanraking kwam. „Is het amateurisme soms stervende?” vroeg deze officier zich af. De spelers worden buiten verhouding betaald, ook hier. Beide clubs waren

in moeilijkheden, RKHBS loste dit euvel op minder elegante wijze op. doordat de voorzitter, die ook wethouder was, geld bij de Volkscredietbank leende. Maar ~Heerlen” kwam in conflict met de strafrechter. „De voetballerij wordt soms zo belangrijk geacht, dat men van voetbalverdwazing moet spreken" riep de officier uit- De verdediger, mr. Starmans, verweet hun, die wisten wat er gebeurde, dat zij B. niet tot de orde hadden geroepen. Het was uiteindelijk de geestelijk adviseur, die, toen hij er in 1949 van hoorde, de bestuursleden bij elkaar riep. Verdachte, die zelfs geen lid van ~Heerlen” was, werd in 1947 tegen de zin van zijn vrouw en familie tot penningmeester gekozen. De voorzitter kwam met grote plannen bij hem: Ie klasser worden. De financiële positie was niet best, maar dan zou er geld komen en alles in orde worden gemaakt. Verdachte liet zich opdraaien, bezeten door voetbalrazernij. Er werden betrekkingen en huizen aan spelers beloofd, wat pleiter ten misdaad tegen deze jongens noemde, die natuurlijk ontgoocheld werden. Legio schuldeisers kwamen ten slotte bij verdachte en Zaterdags stond het hele elftal voor het loket op de Crediethank, dat niet over de kansen voor de a.s. Zondag kwam praten. Verdachte is volgens pleiter het slachtoffer geworden. Men wil ons doen geloven. dat voetbal voor plezier wordt gespeeld, maar pi, vond het eindelijk tijd worden, dat er klare wijn wordt geschonken. Het is de hoogste tijd aan deze dingen een einde te maken. Zo niet, dan komen er meer slachtoffers, diverse gezinnen gaan naar de ondergang door de voetbalsport. Pleiter drong ten slotte aan op een voorwaardelijke straf. De zitting werd bijgewoond door het bondsbestuursiid Coldewey en de Afdelingsbestuurders Hanssen en Hornikx. Ramaer