Rond de Martini

SlecKte competitie-Zondag van Groningen Bracht alleen GVAV winst

Het is voor Groningen wel een byzonder slechte Zondag geweest. Vier van de vyf eerste en tweede klassers moesten teleurgesteld het veld verlaten en alleen GVAV kon lachen, want door een zege op Zwartemeer werd een serie successen voortgezet. Het meest teleurstellende feit' was wel de nederlaag van Oosterparkers tegen het onderaanstaande LSC, waardoor het kampioenschap in ernstig gevaar komt. Voor de andere tweede klasser GRC was de nederlaag tegen WW en het gelijke spel van Muntendam ook niet welkom, maar de gecombineerden spelen nog vijf van de... vqf wedstrijden thuis. Velocitas leed de gebruikeiyke zware nederlaag in Heerenveen, maar bofte door de zege van HSC op Zwolse Boys. Twee punten achterstand op HSC is altyd beter dan drie op de Boys. Tenslotte nog Be Quick, dat enigszins ongelukkig van Sneek Verloor. Het beetje ongeluk kan echter de dalende productiviteit niet verbloemen.

Het is stellig de laatste weken met de schotvaardigheid van Be-Quick slecht gesteld. Werd vorige Zondag van GVAV verloren, ondanks een veldoverwicht, nu gebeurde hetzelfde tegen Sneek. En het was nog pyniyker ook. Want de'verdediging van Sneek' staat ongetwpfeld onder die van GVAV en het veldoverwicht was ditmaal nog duidelpker. En waarom dan weer slechts een enkel doelpunt? De voornaamste oorzaak was Stellig het te ver doorgevoerde combinatiespel, dat de goed opgebouwde aanvallen waardeloos maakte. Goed opgebouwd werd er inderdaad, zelfs beter dan ooit van Be Quick hebben gezien in deze competitie. Er zat vaart en vechtlust In de ploeg, eigenschappen, die Sneek ook In voldoende mate bezit. Daarom is de wedstryd op zich zelf ook een zeer aantrekkelpk schouwspel geworden en was het jammer, dat de heer Verlegh deze maal niet aanwezig was. Hy zou een betere indruk van het Noordelyk voetbal hebben gekregen dan enige weken geleden by Be Quick—Zwolse Boys. Er werd dus dikwpls goed gevoetbald, dikwUls „mooi” ook, maar dit was voor Be Quick gevaariyk. Want met een show op een klein gebied bereikt men niet veel. Zeker, er werd, vooral in de eerste helft veelvuldig geschoten, maar van te grote afstand. Dichterby het doel liep men zich vast op de goedwerkende backs van Sneek. Zodoende kon Sneek gevaariyk biyven. De aalvlugge aanvallers brachten Be Quick by de schaarse uitvallen dikwyis in moeliykheden, maar ook aan die kant was de schietlust gering. Eerst na een half uur kreeg Vuyk het eerste schot te verwerken. Hy kon toen ook nog niet denken, dat de volgende uitval van Sneek hem te machtig zou worden. Linksbinnen Ydema liep Pienter vry gemakkeiyk voorby en doelpuntte onhoudbaar. Be Quick sloeg fel terug en schoot in de volgende minuut door Appel te-

vuigeilue iiuiiuut uuur bcgen de stang van het doel. maar scheidsrechter Hooghuis nam de fractie van een seconde niet goed waar en liet doorspelen, aangezien volgens hem de bal van de lat terug was gekomen, iets wat meetkundig naar de richting van de terugstuitende bal onmogeiyk was. Dat was dus pech. De volgende minuut was echter gelukkiger. Rechtsbuiten Rozema benutte een voorzet van Brugts, door de bal via doelman Kracht en de paal in te koppen ( 1—1). Verder kwam Be Quick voor de rust zelfs niet. Acht hoekschoppen konden niets helpen. Ook niet in de tweede helft een reprise van de eerste toen het aantal „slechts” zeven was. Totaal dus 15 corners voor Be Quick tegen.... nul voor Sneek. De Friezen scoorden echter de doelpunten. Twintig minuten voor het einde was een lange pass van Hofstra de gehele verdiediging van Be Quick te machtig en Smit bracht de stand en de eindstand op I—2. Een siotoffensief van Be Quick baatte ook al niet. Misschien kan een terugkomen op de oude voorhoede-tactiek het exeperiment met Appel als teruggetrokken mldvoor ligt Be Quick o.i. niet weer een beetje productiviteit in de witte gelederen brengen. Oosterparkers verloor verrassend De grootste verrassing in Groningen is wel TOweest de nederleag van Oosterparkers tegen

hekkesluiter LSC. Het ia in hoofdzaak een wedstrijd geworden tussen een aanvallend Groninger team en de verdediging der Snekers. Wat Oosterparkers ook probeerde steeds greep de achterhoede van LSC resoluut in. Rechtsbuiten Dilling werd zodanig bewaakt, dat hy zo goed als uitgesloten kon worden beschouwd, terwijl mldvoor Wolda niet die stootkracht demonstreerde als in de ontmoeting tegen Hoogezand. In technisch opzicht ontliepen do ploegen elkaar niet veel. het enthousiasme bij de Groningers was bij lang na niet zo groot als in vorige ontmoetingen. Bij LSC vielen vooral linksback Blom en de doelverdediger Bouma op. Laatsgenoemde heeft verschillende harde en moeilijke schoten weten te keren. Het enige doelpunt ontstond ongeveer 10 minuten voor het einde. Na een genomen corner zweefde de bal enkele keren heen en weer voor het Groninger doel, waana deze ten slotte terecht kwam bij midvoor Blijham, die hierop met een tam schot kon doelpunten.

Verdiende zege van HSC

Ongeveer 3000 toeschouwers zagen een hevig teleurstellend Zwolse Boijs optreden tegen het zonder Kuitse aantredende HSC, HSC nam de leiding toen de opdringende rechtsback Pruisman een cross-pass afgaf naar linksbuiten Eleveld, die juist iets eerder bij de bal was dan doelman Borgmeper en zpn club een fraM doelpunt kon bezorgen. Linksbuiten Gerrits antwoordde met een harde kogel, doch hij vond Hofkamp op zijn plaats. Daarna kreeg rechtsbinnen Olthof in een korte periode 3 hoekschoppen te nemen. De eerste kopte Wever in, doch Boogmeijer stopte uitstekend, de tweede, ingekopt door Bakema, werd uit de bovenhoek gewerkt door van Heerde, maar

dat alles baatte niets, want bij de derde corner-klck kwam Jan Pik naar voren en tegen diens kopstoot was geen kruid gewassen: rust 2—o. In de eerste 20 minuten van de tweede helft was het spel van een matige kwaliteit, HSC trok zich terug op eigen gebied en de groen-hemden vielen voortdurend aan. Van der Velde was het tenslotte, die een fout van de links-

midden afstrafte. Het begon er donker uit te zien voor de gastheren, maar zij vonden de geluksfactor aan hun zijde. Na goed voorbereidend werk van Bakema, plaatste Eleveld een hoge voorzet, waarom Boogmeper en Wever in een luchtduel gingen strijken. De HSC-er was de fortuinlijkste van de twee, want hij zag het leer in de touwen verdwijnen, terwijl zijn tegenstander gewond raakte. De gasten gaven zich daarna gewonnen. Bakema zag nog een doelpunt afgekeurd door arbiter Schipper.

De Oost-Groningse 2e Wassers Veendam beschikte eindelijk eens weer over alle spelers, zodat de uitwedstrijd tegen Appingedam met vertrouwen kon worden tegemoet gezien, doch de Damsters gaven zich niet zonder meer gewonnen. Toen de rust aanbrak had de thuisclub zelfs een 1—O voorsprong. Het was Haan, die hiervoor had zorggedragen. Doch na de spelhervatting toonde Veendam zich duidelijk de sterkste. Nadat de Vries gelök had gemaakt, werd aan de geelzwarte kampioenscandidaten een strafschop toegewezen, hetgeen voor Appingedam de genadeslag betekende, want de kansen, die nog ontstonden, werden door de voorhoede alle gemist. Linksbuiten Hof maakte aan alle onzekerheid een einde door met een hard diagonaal schot de stand op 3—te brengen. Te Winschoten kwamen GRC en WVV tegen elkaar uit. Gelijk in vroegere jaren, was er van krachtsverschil weinig sprake. In de 13e minuut nam WVV door Walburg Jr. de leiding. Dezelfde speler vergrootte de voorsprong nog vóór rust, doch de gecombineerden waren het met de scheidsrechter niet eens en tekenden na afloop van de wedstrijd tegen het toekennen van het 2e doelpunt protest aan. Eot technisch iets beter GRC zag In de 6e minuut van de 2e helft kans de achterstand te verkleinen, waarna Duim met een goede kopbal voor WVV succes had. GRC haalde nog op tot 3—2 en zal verder in spanning afwachten wat de Protest-Commissie zal beslissen. Muntendam kwam met de Groningers op gelijke hoogte door op eigen veld 2—2 te spelen tegen Veelerveen. Daarmee boekte laatstgenoemde club haar 10e draw in de lopende competitie. Zuidbroek verloor voor de 3e achtereenvolgende keer op eigen terrein en zag bovendien ook nu weer geen kam een doelpunt op zijn naani W brengen. BNC won nl. met 1—O,

Pers- en Radio-Kakelaars Rieplachlsje dy ’t hivat witte. En geihen prate liiie.

Zo schreef de oude Friese volksdichter Walling Dijkstra. Raad inwinnen by hen, die *t weten en „gekken” maar laten kletsen. Hieraan dacht ik, toen Woensdag jJ. de radio-nieuwsdlenst het bericht door de aether zond, dat het voorlopig Nederlands elftal nummer 2 der eerste Engelse League een 4—l nederlaag had toegebracht. Met welgevallen en meer nog met enig leedvermaak heb ik daarna een beschouwing beluisterd. Het waren niét de cyfers, welke my enige vreugde verschaften, want in een dergelijke Wedstrijd gaat het doel vóór de uitslag. Vry „normaal” zou het geweest zyn, als onze amateurs met 4—l van de voetbalvaklUi uit de superklasse hadden verloren. Mijn voldoening over de behaalde zege ligt in het feit, dat we weer op de goede weg zyn en de pro-prof journalisten en -radiosprekers een tikkeltje in hun hemmetje zyn gezet.

Zy toch, die menen in onze Nedeidandse voetbalmaatschappy de wysheid in pacht te hebben, eul»

len door een wedstrijd als die van Woensdag j.l. een beetje bescheidenheid kunnen opdoen en gedwongen worden een toontje lager te zingen. Indien zy althans nog enige zin voor werkelijkheid bezitten, zal matiging het eerste gevolg moeten zijn, hoewel ik persooniyk mij daarover weinig illusies koester. Ik ben er van overtuigd, dat de sombere beschouwingen in de pers en voor de radio de meer-ingewijden in onze voetbalorganisatie niet van hun stuk kunnen brengen, wy dienen er echter mee voor te waken, dat de duizenden belangstellenden-aan-de-buitenkant geen nadelige gevolgen ondervinden van het langzaam werkend vergif, dat hun toegediend wordt. Het maakt mij altyd letwat kriebelig, als Ik hoor van de „vele brieven van luisteraars”, waarmee noen de

goê-gemeente zand in de ogen tracht te strooien. Vruwel nimmer wordt meegedeeld, van wie die brieven afkomstig zijn, doch ik maak me sterk, dat er weinig onder zijn van lieden, die midden in het voetbalverenigingsleven staan en op de hoogte zijn van de moeilijkheden, waarmee de meeste clubs hebben te kampen. Wat weten al die voorlichters b.v. van wat er in de verenigingen op het gebied van de jeugdleiding wordt verricht en hoe vele honderden dagelijks in de weer zijn en een groot deel van hun vrüe tijd geven om hun verenigingen staande te houden? En toch doen vele journalisten achter hun schrijfmachine of voor de microfoon net, of zU en zy alleen weten, hoe een bond van 350.000 leden moet worden bestuurd. Laat ze maar schimpen op allen, die op enigerlei wijze op verantwoordelijke posten de bond en zijn clubs rhoeten leiden! Voor hen naast het boven dit stukje geplaatste motto een andere Friese spreekwyze:

De binnen dy ’t It lüdst keakelje Llzze dêrom de greatste aeilen net. In het Nederlands overgezet is dit: De kippen, die het luidst kakelen, Leggen daarom nog niet de grootste eieren.

f Tf'X’ TM? ITDITTCI? T ATA Uil UU rKIUiÖU IIUUrLIÖ 1 ALI

Enkele nederlagen en een paar daverende overwinningen van de staartclubs hebben het oude Achilles weer angstvallig dicht In de buurt van de duistere hoek gebracht, waar t.z.t. de slagen moeten vallen. Het was de vraag, of de Asser roodhemden in de uitwedstrijd tegen hun oude rivale Frisia weer wat by de wal konden opklauteren. De omstandigheden, waaronder gespeeld werd, waren heel wat beter dan we in de laatste weken gewend waren en de talryke toeschouwers kregen vooral in de eerste helft een aardige wedstryd te zien, waarby het vertoonde spelbeeld omgekeerd evenredig was aan de uitslag. Frisia nam nl. na 7 minuten spelens de leiding door Santema, maar het beste spel werd door Achilles vertoond, riet middenveld was voor de Assenaren, hetgeen ook ten dele kon worden toegeschreven aan het ontbreken van de Frisia-aan Hilarius, die met een knietje zit. Beterschap Johan! In de Asseraanval waren Kamphuis en Schut niet van de partij en moest het vooral van de linksbuiten Dykhuis komen. Het bleek echter weer, dat de Frislaverdediging met het trio Hackers—Meinesz—Bijlenga lastig te doorbreken is. Aan het spel van rechtsback Visser kleven nogal fouten, welke wel eens op een wat te robuste wijze worden gecamoufleerd. De Assenaren waren by hun aanvallen niet erg fortuiniyk, want verschillende malen vonden zij lat en paal op hun weg. Na de rust was het vertoonde spel, in het bijzonder van Achilleszllde, van minder gehalte. Het is mogeiyk, dat Frisia’s tweede doelpunt,, 10 minuten na de hervatting, daaraan debet was. De geelblauwe rechtsbuiten kreeg gelegenheid dé bal voor net doel te plaatsen, waar Santema op fraaie wijze inschoot. Doelman De Jonghe kreeg geen kans tussenbeide te komen, doch linksback Lelseboer had zich tussen de palen opgesteld en kopte de bal keurig terug. De scheidsrechter, die zich ih de nabijheid bevond, wees tot veler verbazing naar het midden, omdat de bal naar zyn mening het doelvlak had gepasseerd, toen Lelseboer wegkopte. Hoe het zy, Achilles stelde wel pogingen in het werk, de tegenslag te boven te komen, doch de roodhemden zagen geen kans het hechte Friese verdedifingsblok omver te werpen. De rlese aanval werd gaandeweg ■ actiever en het zou geen verwondering hebben gewekt, indien de stand nog was opgevoerd. Het bleef by 2—O, waarmee de thuisclub meer kreeg dan haar qua spel eigenlijk toekwam. De doelpunten tellen echter en Achilles zal nog moeten oppassen. De capaciteiten zyn echter aanwezig om dreigend gevaar af te wenden. In de Schrans was het weer mis FVC. De geelgroenen hebben hun goede vorm van het begin

der competitie nog niet terug kunnen vinden en werden nu met niet minder dan 5-1 door Zwaagwesteindg geklopt.

Heerenveen plaatste zeven voltreffers tegen Velocitas

Heerenveen—Veloctitas was een aardige wedstrijd met levendig spel. Stopperspil Ruben was la het Groninger team de grote figuur. Niet alleen in verdedigend opzicht, doch ook in de opbouw van de aanval speelde hij een zeer voorname rol. In de voorhoede was Eimers, afwisselend rechtsbuiten of rechtsbinnen spelend, uiterst actief. Dank zy hem scoorde Velocltas na de rust een tegenpunt. Een schot-van Eimers kwam van de lat terug, maar linksbuiten Heidveld was goed naar binnen gekomen en plaatste de terugspringende bal feilloos in de touwen. Heerenveen had toen reeds een 4—O voorsprong. Brandsma, Abe en Brandsma hadden de thuisclub een 3—O voorsprong verschaft én na rust had Cor Blom met eéïl uiterst fraai doelpunt, na doorzetten van Brandsma Heerenveen’* voorsprong op 4—o gebracht. Even werd het na Velo’s doelpunt rommelig. Maar dat was slechts van korten duur. Vyf minuten voor het einde scoorda Jonkman een fraai doelpunt na een afgemeten pass van Abe. Na één minuut deed Abe Lenstra door bemiddeling van Brandsma een zesde doelpunt achter Pries* hof verdwijnen. Ten slotte was de technisch op dreef zijnde Blauw de maker van de zevende goal. Een hoog voor doel geplaatste corner van Molenaar werd onberispéiyk door hem ingekopt.

Ook wijzigingen konden Zwartemeer niet aan zege Kelpen

Ook bil Zwartemeer schijnt meii geen uitzondering te willen maken op de regel dat, als het met de resultaten niet wil boteren, de opstelling maar gewüzigd moet worden. Zo waren de beido vleugelpiaatsen voor vandaag toegewezen aan v. d. Werf (ex-linksbinnen) en Jakobs (ex.-midvoot) terwyi enkele nieuwelingen Stëvens—Paas—Jakobs Jr. het binnentrio vormden. Succes heeft ook deze sterk gewijzigde opstelling zeker niet gebracht. Integendeel er kwam pas in het laatste half uur, toen v. d. Werf en Jakobs hun oude plaatsen weer hadden bezet, wat meer vaart in het spel.

Al was het spel van GVAV kwalitatief wel iets beter, groots was dèt tóch ook niet, zodat het voor de thuihclub geenszins een kansloze strijd behoefde te worden. Over het geheel genomen was er weinig krachtsverschil, doch lukte het bij de bezoekers iets beter met de doelpunten. Reeds direct werd de linksbuiten vrij spel gelaten, vermoedelijk doordat aan Zwartemeerkant niet werd verwacht dat de pass van Pais „binnen” zou blijven, en Pis de goed geplaatste voorzet kopte Boven onhoudbaar in (O—1). Hoewel Zwartemeer daarna zeker niet in de minwderheid was, kwam de voorsprong der Groningers tóch niet ernstig in gevaar. Het middenveld was bij de thuisclub te matig bezet om tot goede combinaties te komen en meestal bleef het bij lange, te hoge trappen naar voren, waar de GVAVverdediging meer vat op had dan de Zwartemeer-aanvallers.

Een zwak moment van doelman Pomp hielp de bezoekers aan een tweede doelpunt toen hij de bal uit een schot van Boven onder zijn arm liet doorglippen (O—2). In de tweede helft kleefden aan het spel der thuisclub dezelfde fouten, totdat na diverse omzettingen ook keeper Roffel gelegenheid kreeg zijn goede kwaliteiten te tonen. Het ovèrigens welverdiende doelpunt wilde echter niet komen, tenminste het duurde tot eert fractie van een seconde na het eindsignaal van arbiter Schel* ten voor de bal over de doellijn belandde. Inderdaad was er reed* gefloten en bleef de stand 0—.2.