versus Blauw-Wit werd niet „tKe topic of tlie season”

Zo vol enthousiasme het pu- i bliek een week geleden de strijd £ Haarlem versus HBS had be- j kelten, zo teleurgesteld keerde ] men uit de van terug i Van de match tussen EDO en ( Blauw-Wit. Men had zich juist i zo bp deze ontmoeting gespitst, ( men zag er in een der „topics of the season”. Maar tijdens het i spel stelden wjj ons zelf herhaaldeiyk de vraag: behoort dit , peil nu tot het beste wat ons ; land te bieden heeft en, zjjn de ( kampioens-preten- j denten waardig? Heus, deze j vraag beantwoordden wjj in ont- ] kennende zin en het enige ex- , cuus, dat aangevoerd kan wor- ] deii is, dat de spelers niet boven \ het belang van deze strijd kon- . deit uitkomen.

Uit deze aanhef moet nu niet de conclusie worden getrokken, dat de verrichtingen uitgesproken saai en vervelend waren, want aan spanning ontbrak ’t niet. Doch beide aanvalslinies bleven zeer in gebreke, die van EDO nog erger dan de Amsterdamse voorhoede. Nu kan voor de Haarlemmers als verontschuldiging worden aangevoerd, dat de back Dweelaard ontbrak, ten gevolge waarvan de aan-Valslinie uit elkaar getornd werd. Koning, linksbinnen, verhuisde naar de opengevallen backplaats. Bouma, linksbuiten, schoof een plaats op, terwijl de leerling Joppe inviel. Bij vlagen kregen wdj spelopbouw, waar lijn in zat; doch niet geraffineerd genoeg om de Amsterdamse achterhoede met spil Altink aan de spits erg te verontrusten. De gasten presenteerden een linie, die een betere eenheid vormde, soms handig combineerende en van plaats verwisselde, doch ook hier misten wij het raffinement om de EDO-verdediging te overmeesteren. Schijvenaar vertolkte weer een brillante partij, rustig, beheerst en steeds op de juiste plaats en de keren, dat de gasten hem konden verlakken zijn op de vingers van een hand te tellen. Daarbij speelde doelman v. d. Berg.zijn bekende levendige partij, en slechts één keer liet hij een steek vallen, toen hij de bal buiten het strafschopgebied opraapte. J Eén ding frappeerde ons deze

middag wel heel bijzonder: het slechte schieten van beide linies. Wij menen niet, dat v. Raalte één dragelijk schot te verwerken kreeg en het aantal, dat op v. d. Berg los gelaten werd, was ook minimaal, zodat de anstige ogenblikken, die voor beide doelen ontstonden, voornamelijk voortkwamen uit ver doorgevoerde combinaties. Als een wedstrijd door kansen zou worden beslist, dan waren de Amsterdammers wel wat in het voordeel. Zo kreeg Tolmeyer in het prille begin een hondje van een kans, alléén voor EDO’s keeper, waarna Roodselaar een verrassende trekbal precies in de handen van V. Raalte zag belanden. De strijd, die uitnemend door dhr. Hartens werd gefloten, eindigde alzo zonder doelpunten. Tenslotte liet trainer Smit de pers weten, dat hij bij zijn elftal de „warming-up” had ingevoerd; laat ons vertrouwen, dat deze noviteit EDO in de toekomst succes brengt. HFC's positie wordt hachelijk. Met 3—l heeft de goed old het onderspit moeten delven, hoewel de thuisclub door Corbeth het eerst aan (je lei kwam. Doch door Lagendijk was ’t al binnen 5 minuten I—l. De Boer gaf in de tweede helft de gasten dC: leiding, en hoewel HFC daarna een periode beleefde van uitgesproken overwicht, had de Boer kort vórór het einde opnieuw succes en leed de thuisclub tenslotte een 3—l nederlaag. RCH’s achtste lustrum Ter inleiding van de feestelijke herdenking hield RCH Vrijdagavond een Buiengewone Algemene Vergadering, waar de grote feestrede werd uitgesproken door haar Voorzitter, dhr. Jac. de Geus. De volgende leden ontvingen hierbij het diploma en Ereteken als Leden van Verdienste: dhrn. J. v. Deursen, P. Kaestner, A. Muller,. J. Neeskens, J. Segerius, D. Smit, H. Sondorp en M. v. d. Water. RCH’s beide oudste leden S. en W. Hazevoet waren eveneens aanwezig, waarbij de oprichter S. Hazevoet ook het woord voerde. Als algemene mededeling werd bekend gemaakt, dat de

bekende middenvoor Wim Hanse medio Juni volledig hersteld het Sanatorium zal verlaten. RCH’s receptie. Op Zater-r dag 3 Maart recipieert het Be-, stuur van RCH in de Kroonzalen van Café-Restaurant Gebrs. Brinkmann op de Grote Markt van 3—5 uur. Feestavond en Receptie van „De Tweede Jeugd” André Meurs en de zijnen boden de zilveren „De Tweede Jeugd” Vrijdagavond een fijn, beschaafd cabaret-programma. André Meurs, de geestelijke vader van bekende schlagers als: Appeltjes van Oranje, Hoera, wij gingen door de vloer e.d. produceerde ook „even” een feestlied op dit jubileum, wat tot een der hoogtepunten werd van dit buitengewoon geslaagde feest en waarbij wij de stemmen van Piet Kraak en Karei Kaufman boven de anderen meenden te herkennen. Fris en monter en met stralende gezichten was het Bestuur Zaterdagmiddag present in „Royal” om de bronnen der welsprekendheid over zich te horen uitstorten. Wij stippen slechts enkele namen aan van de lange rij, die het felicitatie-register tekenden en bloemen en cadeaux aanboden; Het voltallige Bestuur van de Afdeling Haarlem. deputaties van Haarlem, DWS, Bloemendaal, Kennemerland, Zandvoortmeeuwen enz. enz. Echter zouden wij bar onvolledig zijn, als wij het humoristische hoogtepunt onvermeld lieten met de rede van Arie Biesheuvel, een sluimerend komisch talent, die menige lachstuip op zijn geweten heeft. Hij bood de Jubilaresse een couvert met inhoud, dat na opening.... 70 millioen (oude) reichsmarken bleek te bevatten. Tableau! Haarlem en RCH naar Engeland Zo juist vernemen wij, dat ook zowel Haarlem als RCH ons land zullen vertegenwoordigen op het sportieve gedeelte van,Ae „Festival of Britain”. P. C/

HURTS Boidaiuinrichtiiig van 184 i Geborduurde clubvlaggen Vaandels Sportemblemen Eigen ateliers Amsterdam N. Z. Voorburgwal 140 leL 43697

SVVwRCH fwi

Spannende strijd tussen gelijkwaardige tegenstanders

De bloemen, welke voor de wedstrijd door de SW-ers werden aangedragen, wegens het 40-jarig bestaan van de Racing-Club Haarlem waren geheel in overeenstemming met de sfeer, rond het veld. De beide ploegen waarin bij de SVV-ers wegens een de vorige maal opgelopen blessure aanvoerder Arie de Bruyn ontbrak, hebben aich tot het uiterste gegeven. Behoudens het eerste toen de Haarlemmers de SW-ers in hun greep gevangen hielden, wogen de partijen vrijwel tegen elkaar op, waarbij echter dient te worden aangemerkt, dat de SWaanval in de loop van de strijd meer in haar mars bleek te hebben, dan die der bezoekers. Dat de Schiedamse aanvallers het niet verder brachten dan één doelpunt, was deels te wijten aan soms zeer toevallige omstandigheden, waardoor fraaie scoringskansen verloren gingen, deels door goed verdedigen der Haarlemmers, waarbij speciaal WiUemink, De Vos en in laatste instantie doelman Wille er uitstekend het oog in bleken te hebben. De eerste werkelijke Koster toen Corveleyn grandioos scoringskans kreeg rechtsbuiten over de bal heen trapte en eerstgenoemde in snélle vaart op SVV’s doelman v. d. Poel afstevende. Het harde schot van dichtbij gelóst, werd door v. d. Poel gestopt, waarna Steenbergen, die weer als de bekende rots in de branding stond, juist op het nippertje de bal tot corner kon werken. Langzaam maar zeker, werd daarna het spel verplaatst naar de RCH-helft, waar Wille eveneens ten koste van een corner een schot van Buitenhek vallende kon keren. Na 20 minuten had SW dan succes. Het doelpunt werd evenwel geannuleerd omdat Könemann juist even tevoren een overtreding had begaan. Direct daarop volgde aan de andere kant een zeer hard schot van v. Braam. Doelman V. d. Poel had zich echter zeer goed opgesteld. Goed gesteund door de gehele middenlinie trokken de SVV-ers weer naar voren en na een half uur schoof v. Schijndel plotseling de bal naar de vrijstaande v.b Pelt. Diens scherpe voorzet wist Wille te onderscheppen, maar deze kon het leder niet vast houden, waarna Buitenhek uit de hevige scrimmage welke ontstond, de bal over de RCH-doellijn wist te werken, 1—0.. Aangemoedigd door dit succes, bleven de SW-ers in de

aanval, waarbij harde schoten van Gosens en v. Pelt rakelings over de lat of juist naast de voor de SVV-ers verkeerde kant van de paal vlogen. Na de hervatting ging de strijd geruime tijd gelijk op. Biesbrouck onderscheidde zich als de grote tacticus en menige aanval golfde op het SVV-doel af. Verscheidene corners waren het gevolg, zonder evenwel tot succes te leiden. Van Pelt stelde tussen da bedrijven door doelman -Wille weer eens met een fikse knal op de proef, waardoor de strijd een volkomen open karakter bleef behouden. "Den min. voor het einde had dan eindelijk de 15-jarige RCH-midvoor v. Braam met een welgericht schot in de bovenhoek succes, 1—1. Nog even stootte de Schiedamse aanval flink door, maar op het beslissende moment struikelde Könemann als het ware over zijn eigen benen. Het was en bleef 1—1, een stand waarmede de partijen tevreden konden zijn.

J. C. B.

Fortuna O—3

De uitslag is zeer geflatteerd, want de Hagenaars zijn driekwart van de wedstrijd in da verdediging geweest. Maar Dankelman bofte al in de eerste minuten, toen bij een inzet van Poldervaart via de deklat de bal weer in het veld terug belandde, terwijl de Vlaardingse mldvoor een tweede fraaie kans miste. Daarna strafte scheidsrechter Kareis een overtreding van J. V. Zevenbergen wat al te streng af met het geven van een strafschop waaruit Dankelman scoorde, O—l. Dit weinig bevredigende doelpunt gaf HW een kort overwicht, in welke periode de Vlaardingse achterhoede meermalen de kluts kwijt was Daarna werden Deibert en Gentis tot intensief verdedigen gedwongen en dat ging de beide Hagenaars goed af. Schaedler, die linksbinnen speelde, vergrootte met een fraai schot de score, O—2. Kort voor de rust werd Peters, op rechts gedwongen op enkele meters van doel op dezelfde wijze aangevallen, als waarvoor HW een strafschop toegemeten was. Doch deze overtreding bleef onbestraft. In de tweede helft heeft Fortuna HW geheel ingesloten. Wellicht Is dat niet de juiste wijze geweest om de Haagse ploeg tot capitulatie te dwingen. Gentis en Deibert lieten zich uitermate goed assisteren de middenllnie en de terugge-' komen binnenspelers. Dankelman kreeg het nog wel druk, doch hij sloeg zich er goed door. Hevige duels vonden voor de HW-doelmond plaats, maar steeds won HW het pleit, toen kort voor het einde van Diepenbrugge de vooruitgeschoven positie van de Vlaardingse verdediging uitbuitte en Kraayenveld voor de derde maal passeerde, was de zaak beslist (O—3).

Lecrdlam fcrijgl er twee winstpunten Bij

Leerdam, die beroep had aangetekend tegen het in mindering brengen van twee winstpunten wegens het voorgevallene in d« wedstrijd HW kreeg dit beroep toegewezen, zodat *U die twee punten er weer bij krijgt.

Woensdag a.s. jeugdwedstrijd in Deh Bosch

De Jeugdwedstrijd, welke Woensdag 21 Februari vóór de wedstrijd voorlopig Ned. elftal—Middlesbrough zou worden gespeeld en werd afgelast, zal nu op Woensdag 28 Febraurl worden gespeeld op het Wilhelminaterrein te Den Bosch. De opsteUingen van beide elftallen blyven gehandhaafd.

(Vervolg van voorpaginaJ hulpeloos-onderaan staande De Baronie, wier positie door deze I—l nauwelijks verbeterde. Ook TSC verloor (van Longa), gn daardoor had het gelijke spel tussen twee andere zwakke zusjes NOAD en Xerxes i— zin voor beide. Bij NAC schijnt de fut ér wat uit te raken. Nü verloren de Bredanafen weer van RBC, een behoorlijke middenmootploeg, maar ihéér toch niet.

¥ ÏÜ vertelden we al de tn Iti sensatie van PSV en eveneens, dat „Eindhoven” hiervan slechts matig profiteerde. Het blauwwitte team kon niet van Chevremont winnen en de anders vaak schotvaardige voorhoede met Van Melis en Snoek present kwam niet tot scoren. Onderaan zakte Sittardia af door een nederlaag tegen Landskampioene Limburgia, dat nu wel zal inzien, dat de toestand ernstig Is en een aardige zege behaalde, welke meteen enige verlichting bracht. Daar Bleyerheide een punt aan Maurits ontnam, behaalden 3 staartploegen tuit. Ook Brabantia en Sportcl. Emma, die beide verlpren de eerste van WV, de ander van MW kunnen nog in ïware moeilijkheden komen. De winnaars zyn nu wel buiten B(diot vermoedeiyk. Helmondia en Sittardia staan er nu het slechtste voor.

r- DHC zette de kroon op Ket werk

Grote vreugde heerste gisteren in het grote groen-zwarte kamp en geen wonder, want na een prachtig seizoen, heeft DHC door het winnen van de 15e wedstrijd een fraai sluitstuk gemaakt, waard'oor de club van v. Til voor de andere onbereikbaar is geworden. DHC komt daardoor in de gelegenheid het verloren gegane eerste klasseschap weer te veroveren. De thans ruim 40-jarige club met zijn 1400 leden en donateurs heeft een moeilijke jeugd doorgemaakt maar dank zij de eminente leiding werd zij in de jaren vóór de oorlog de zo gevreesde sterke 2e klasser, die echter viermaal tevergeefs kampioen werd om eerst bü de vijfde maal in de promotie-wedstrijden tegen HFC en Gouda te slagen. Dat was op 1 Mei 1932. In de eerste jaren van dat eerste klasseschap deden de groenzwarten zich geducht gelden doch tot een kampioenschap kwam het nimmer, al scheelde het in 1941- 1942 maar bitter weinig. ADO had toen 2 beslissingswedstrijden nodig om de Delftenaren te wippen en zelf de titel te bemachtigen. Daarna ging het minder goed en hoofdzakelijk als gevolg van interne moeilijkheden kwam na 15 jaar eerste klas voetbal precies weer op 1 Mei de degradatie. Een drastisch ingrijpen bracht met zich mede matige wedstrijdresultaten van een zeer verjongde ploeg, £e zich in het 2e klas

milieu ten slotte met moeite handhaafde. De nieuwe trainer Bob Stam voerde de goede geest in de ploeg hoger op en vormde een vrienden-team dat voor de verrassing zorgde door reeds aanstonds beslag op de titel te leggen. Daarmede mogen we de spelers en vooral „vader” v. Til wel heel hartelijk gelukwensen. De wedstrijd die dit kampioenschap bracht, die tegen Excelsior, was er niet een van de beste soort. Evenals tegen DFC en HVV moest DHC optornen tegen een team, dat alles op alles zette om de laatste kans te behouden en dat resultaat trachtte .te bereiken door sterk verdedigend spel, in de hoop dat door snelle uitvallen de schaal naar Rotterdamse zijde zou doorslaan. Door een opeenhoping voor het Excelsior-doel kreeg de Dèlftse aanval het buitengewoon lastig, zó lastig dat men tot geen behoorlijk schot kon komen. De Excelsior-voorhoede had meer bewegingsvrijheid, combineerde wel aardig doch was toch niet zo heel gevaarlijk. Slechts ééns kwam Dörr helemaal vrij. Zijn schot werd echter prachtig door doelman v. Schaick gestopt. Ondanks een sterk Delfts overwicht kwam de rust met O—o. In de 2e helft beet DHC onmiddellijk flink van zich af en opnieuw kwam de Excelsior-verdediging onder zware druk. Het eerste doelpunt kwam door Nieuwpoort, die uitstekend speelde. Hij pikte de bal uit een scri—

mage op en gaf v. d. Torre het nakijken (1—0). Excelsior wijzigde aanstonds haar taktiek, liet de verdedigende houding varen en kwam gevaarlijk opzetten. DHC herstelde zich, doch V. d. Torre bracht in enkele moeilijke situatie uitstekend redding. Steeds verder draaide de klok en de gasten gingen steeds feller spelen, waartegen de Amsterdamse scheidsrechter, C. Bronkhorst, echter uitstekend optrad. kampioenschap kwam in ernstig gevaar toen Brahms, die voor Bak was ingevallen van dichtbij de gelijkmaker scoorde (1—1). De Delftenaren reageerden met snelle aanvallen, waarbij Dijkman de kans van de dag op 3 meter miste. Bij de volgende aanval werd de DHC-midvoor grof aangevallen en kreeg DHC een strafschop toégewezen. Ijzig kalm schoot v. Maanen het leder in het net (2—1). DHC liet de voorsprong niet meer los en na het laatste fluitsignaal stormde een enthousiaste menigte het veld op en droeg de spelers naar het kleedlokaal. Onder degenen, die het eerst hun gelukwensen aanboden waren de burgemeester, mr. V. Walsum en de wethouders Sipman en Lousberg.

„Delft" leverde een goede prestatie door RVC te slaan. De thuisclub nam uit een strafschop door Kwakkernaat de leiding, maar nog vóór de rust werd het gelijk. Na de pauze leverde de spannende, zeer sportieve strijd doelpunten op van v. Noort en Sommers en daar v. Wijk z«n doel schoon hield, won Delft met 3—l.