Velo maakte een slechte heurt in Deventer
Een 4—O zege kan een uitbeelding zijn van innerlijke kracht, doch bf) de wedstrijd tussen Go Ahead en Velocitas was het ditmaal de zwakte der tegenstanders, die dit eindresultaat grotendeels bewerkstelligde. Wat de groenwitten ons deze middag voorzetten was een dergeiijk primitief spelletje, dat we in de sfeer van het 75-jarig Jubliieum van „Utiie Dalei" veronderstellen ' dat dergeiijk voetbal in de „tachtiger ja r e n’’ werd vertoond. De Groningse doelman heeft zijn ploeg nog voor een grotere nederlaag behoed en in ’t veld was Heideveld de enige speler die nu en dan de bal behoorlijk plaatste of althans dit trachtte te doen. In afc linies werd het systeem gehuldigd: „weg is weg” en hoe vaak de bal niet hard naar voren werd getrapt in de richting der roodgele backs.... Dat er op deze wijze practisch geen kansen ontstonden om het Brand lastig te maken, scheen er bij de heren niet in te willen. Ze bleven maar tot in den treure volharden in dat primitief „kick and rush’’- spelletje. Voor de Deventenaren was dit trouwens maar gelukkig want ook die waren lang niet in hun beste vorm. H. de Boer blijkt steeds minder op zijn plaats in de backlinie. Van Marle had een „makkie" en in de middenlinie was alleen Koers op dreef. Hy was trouwens deze middag de beste „veld’’-speler. Enkele van zijn passes leverden een doelpunt op en verder werden enige door hem zuiver aangegeven ballen door de aanvallers verknoeid. Na ruim een half uur spelen gaf Doorenbos zijn club de leiding toen hij een van verre voor ’t doel geplaatste bal (van Van Beest) in ’t net liep. De Velokeeper zag kans diverse hoge ballen klemvast in de lucht te grijpen doch kon toch niet verhinderen dat enkele seconden voor de rust Kerkdijk, na keurig aangeven van Koers, met een diagonaal schot de stand op 2—O bracht. In de 2de. helft kogelde de roodgele rechtsbinnen de bal tegen de paal. Elke onderbroken G.A.-aanval werd door het slechte plaatsen der gasten, weer gevolgd door een nieuwe. Priesthof bleef niet te passeren, tot 7 min. voor ’t eindsignaal. Hondelink een pass van Kroes benutte en binnen, de minuut Jan Kolkman de score op 4—O bracht. De Velocitanen kregen daarna een kans op een tegenpunt, toen Boer te zacht terugspeelde, doch de betreffende Groninger plaatste het leder langs de buitenkant van de paal. Een wedstrijd om spoedig te vergeten.
Met Ü.D. wil het nog maar niet vlotten. Thans werd in Apeldoorn met 2—l verloren van de Victoria Boys. Dat is nu al de vierde nederlaag met één doelpunt verschil. In de voorhoede dient wat meer stootkracht gebracht te worden. Hopelijk gaat het beter als de feesten maar eerst achter de rug zijn!
Van de Oost. Groningse ae Masscrs
Het begint er naar uit te zien, dat trainer Vaal van Vepndam er toch nog in zal slagen zyn jongens een goede gooi naar het kampioenschap te laten doen. Zuidbroek, nog steeds gehandicapt door het ontbreken van enkele spelers, had de bewoners van de door haar leden zelf gebouwde tribune graag een goede wedstrijd geboden, doch tegen de hetere techniek van de geelzwaren was men uieindelijk niet opgewassen. Het Pekelder Noordster schijnt het de Veendammers nog lastig te zullen maken. Na het onverwachte succes tegen BNC volgde een kostbare overwinning op het bezoekende Veelerveen. Noordster begon met een overwicht, hetwelk na 10 minuten werd overgenomen door de gasten, doch de sterke Noordster-verdediging kon stand houden. Na 36 minuten kreeg invaller linksbuiten Dijk de hal in buitenspelpositie toegespeeld en uit de volgende voorzet kon de jonge middenvoor Syp het enige doelpunt van dé wedstrijd scoren. Eerst in
de slotphase van de strijd noteerden we een tegen-offensief van Veelerveen, doch het duo Koolhof-Walburg kreeg ditmaal geen doelpunten op zijn naam. In Winschoten speelden Emmen en WW een matige wedstryd. WW kreeg 14 hoekschoppen te nemen en Emmen slechts 3, doch het is aan eigen tekortkomingen te wijten, dat beide winstpunten nie door de thuisclub zijn behaald. zodat het gelyke spel voor de Drenthenaren niet onverdiend genoemd mag worden. Na 8 minuten had Derks succes, toen de Winschoter doelman Kaman, die zijn zelfvertrouwen volkomen kwijt is, hem een niet te missen kans bood, doch zijn overbuurman maakte zijn fout weer goed door in de 40e minuut een houdbaar schot van Kuiper te laten glippen. In de tweede helft kreeg WW een licht overwicht, doch verder dan een schot tegen de binnenkant van de paal van Kris Walburg bracht men het niet.
TIEL
Theole—Kolping SVD 4 In de eerste helft zag het er niet naar uit, dat het een Tielse overwinning zou worden. De bezoekers speelden een vlugge en aantrekkeiyke wedstryd. Spoedig scoorde de Helmondse midvoor Ijzerman het eerste doelpunt. Theole werkte hard maar het duurde toch nog een half uur voordat van de Broek geluk maakte. Direct in de tweede helft openen de geelzwarten ’n fel offensief. C. van Eist passeert keeper Haas met een goed schot. Even hierna doet zyn broer C. v. Eist hetzelfde (3—l). Kolping probeert het spel te verplaatsen en dringt ver en gevaarlijk op. De Tielse verdediging weet steeds goed in te grypen. Kort voor het einde jaagt de Theole-midvoor W. van Eist nummer 4 in de touwen, waarmede het einde aanbreekt.
HSC gaf punten cadeau aan Leeuwarden
De wedstryd tussen HSC en Leeuwarden had voor HSC wel een zeer dramatisch verloop. Na het goede resultaat, tegen Zwartemeer behaald, togen de drommen aanhangers van de enige le klasser met goede hoop op een gunstige uitslag naar het Sappemeerster Sportpark. Die goede hoop scheen in vervulling te gaan, want toen er ruim vyf kwartier gespeeld was, gaf het scorebord de stand 2—O in het voordeel van de thuisclub aan, maar toch wisten de Friezen nog op beide punten beslag te leggen.
Vóór rust gaven de sterke verdedigingen weinig kansen weg, doch een kansje, ontstaan na een .misser in de Leeuwarder defensie, na een voorzet van Eleveld, was voor Bakema voldoende om de score te openen. In de tweede helft was het eerste succes weer voor de Kraaien, toen Bakema na goed samenspel met Pool in de 8e minuut de stand op 2—O bracht. Een derde doelpunt, gemaakt door Kuitse uit een voorzet van Eleveld werd wegens buitenspel afgekeurd, hoewel HSC van mening was, dat geen strafbare positie was ingenomen. Dit 3e doelpunt had het lot van de rood-witten kunnen bezegelen, nu volgde een opleving bij Soolsma C.S. De gevaarlijkste man in de Leeuwarder-aanval, middenvoor V. d. ley was hel, die na 36 minuten Hofkamp voor de eerste keer passeerde. Men raakte bij HSC door deze tegenvaller van de kook en het geluk\e rechtsbuiten Hoekema nummer 2 achter de HSC-doelman te deponeren. Twee minuten voor het einde werd het vonnis over HSC voltrokken. Een hoekschop werd gevolgd door een tweede. Pik en Pruisman verstonden elkaar in de onmiddellijke nabijheid van de doellijn een moment verkeerd en dit was voor de dolgelukkige tegenstanders juist voldoende om de bal het alles beslissende duwtje te geven.
UIT DELFT
Rommelig slot fcij DHC-HVV
Tegen de wind in was DHC aanvankelijk in de minderheid, maar al spoedig had Öijkman succes toen hij zich na een pass van v. Maanen handig vrij speelde en Dankelman het keiharde schot van dichtbij gelost ‘maar half kon keren (1—0). De thuisclub combineerde zó geraffineerd,, dat de HW-verdediging, toch voor geen klein geruchtje vervaard de grootste moeite had zich staande te houden. V. d. Klooster besloot zo’n combinatie met een lage voorzet, v/aaruit Nieuwpoort de uitlopende Dankelman geen kans gaf (2—o). Na de hervatting had DHC de steun van de wind en beheerste gedurende 10 minuten de strijd volkomen. Daarop moest noodgedwongen de opstelling worden gewijzigd én meteen was de samenhang in de Delftse ploeg volkomen Verdwenen. HVV reageerde onmiddellijk en toen Schaedtler na 15 min. een voorzet van Stol in een doelpunt had omgezet (2—1) was er nog van alles mogelijk. HVV werkte hard en vooral Colthoff was overal. Jammer dat deze jongeling zich zo vaak aan ongeoorloofd aanvallen bezondigde. Plots kwam aan alle spanning een einde. V. d. Klooster ontdeed zich van Nónninga, liep even door en passeerde de uitlopende Dankelman onhoudbaar 3—l. Helaas was het slot rumoerig en veel te fel, maar het werd bepaald onvriendelijk toen Schaedtler de DHC’er v. Maanen een felle trap gaf, toen de bal al weg was. Dat lokte een felle reactie van DHC-zijde uit en het was maar gelukkig dat het einde dicht bij was. BEC doet het lang niet gek en was het eerste kwartier tegen de Mussen sterk in de meerder-
heid met als gevolg een keurig doelpunt (O—1). De gastheren kregen ook wel enkele kansen maar Kalden was weer safe. Na de rust kopte Wiegman nr. 2 in de touwen (o—2) en dacht BEC de strijd te hebben gewonnen. Dat was een verkeerde opvatting. De Mussen kwamen fel opzetten en scoorden door hun rechtsbuiten tegenpunt (1—2). Gelukkig besefte Wiegman het gevaar en na een solo-ren verrichtte hy de hattrick I—3. Nog gaf de thuisclub zich niet gsjgonnen en de rechtsbuiten profiteerde van een te zacht terugspelen van de K.oning 2—3. Verder lieten onze stadgenoten het evenwel niet komen.
DHL verloor in een harde wedstrijd verdiend van Wilhelmus, maar klaagde zeer over de leiding. Uit een misverstand in de Delftse verdediging kwam het eerste doelpunt van de gastheren waarbij het in de Ie helft bleef. Na de pauze maakte Wilhelmus in buitenspelpositie er 2—O van, welk doelpunt ondanks fel protest werd gehandhaafd. Een strafschop bracht de genadeslag 3—o. Tenslotte benutte Berends eveneens een strafschop en met 3—l kwam het einde. Concordia zorgde voor een aangename verrassing in de vorm van een 4—2 zege op het Noorden, dat wel is wasir de leiding nam maar bij de rust door 2 doelpunten van Westerhuis met I—2 achterkwam. Na de pauze scoorde Westerhuis zijn derde doelpunt, I—3, maar door het benutten van een strafschop kwam de spanning terug 2—^. De Delftse achterhoede hield verder stand en Veltman maakte kort voor het einde aan edle 'onzekerheid een einde 2—4.
DHC 2 bleef ongeslagwi tegen ADO 3 waarbij de Delftenaren twee en de Hagenaars één strafschop misten.
MVV-aanvalïers op dreef tegen Sittardia
Sittardia trof tot haar ongeluk een MVV-voorhoede tegen zich die verrassend goed speelde. Middenvoor Vlieks speelde een van zjjn beste wedstrijden en ’t doelpunt, dat hy scoorde, was werkelyk een juweel. Een pass van Ravenstein kogelde hy uit de vlucht ineens langs de Sittardia-doelman. Dubbel erg voor de nieuwe Sittardse combinatié was, dat haar achterhoede geen kijk had op de watervlugge MVV-ers, die keer op keer gebruik maakten van tactische fouten der verdediging, die te ver opdrong. Stopperspil Pfennings b.v. hield zich slecht aan zpn verdedigende taak en als hy weer eens naar voren was getrokken, glipte de gladde MVVvoorhoede er telkens weer door. Gelukkig was daar dan nog keeper Ruiters, de waardige vervanger van de onvergetelijke De Munck, aan wien het niet heeft gelegen, dat zyn club met 4—l verloor. MVV trok al aanstonds met goede combinaties op de Sittardse goal af en na 10 minuten stuitte een fel schot van Verdonschot tegen het lichaam van keeper Ruiters af. Het was Dresens tenslotte die een Sittardia-blunder met een MVV-doelpunt uitbuitte.
Een overtreding in het MWstrafschopgebied kostte een doelpunt Ehlen schoot uit de indirecte vrtJe schop de gelijkmaker in. Toch zou MV~V de rust met een voorsprong ingaan, want Vlieks scoorde met een pracht doelpunt MVV’s tweede goal. In de tweede helft bleek Ravenstein last van een blessure te hebben en liet het verder door Grotaers opknappen. MVV bleef de eerste viool spelen en Dresens scoorde voor de tweede maal. Met een veilige 3—l voorsprong kon MW in dit spelbeeld niets meer geijeuren. Verdonschot zag 10 minuten na dit derde doelpunt, hoe de Sittardiaback Philippens een bal te langzaam terug speelde, schoot ölings toe en de bal vloog langs Ruiters 4—l. Hierna was het aan deze doelman en lat plus palen te danken, dat Sittardia er met een 4—l nederlaag afkwam.
Helmondia was nog matiger dan Bleijerheide
Toen met dnbbelblanke stand gedraaid werd, zal men het er zowel in het rood- als in het witzwarte kamp over eens geweest lijn, dat Helmondia de meeste kans maakte om op deze competitlezondag als hekkensluiter te eindigen, wat dan ook gebeurde. Behalve de eerste 10 minuten na de hervatting zijn de Helmonders voortdurend iets in de meerderheid geweest. Over alle linies schoten zij in techniek tekort en het pioegverband was vaak zoek. De voorhoede miste stootkracht en schotvaardigheid, terwijl de
c verdediging een onzekere indruk I maakte, wat erger werd naarmate – steeds meer bleek, dat keeper v. I Boven een volkomen off-day had. ' Bovendien kon de ploeg niet het ' enthousiasme opbrengen, dat men ■ van haar steeds gewend is ge- weest.
Bleijerheide liet trouwens evenmin veel voetbalschoons zien, maar de Limburgers speelden iets beter dan hun tegenstanders. Zij waren bedrevener in balbehandeling, combineerden beter, waren schotvaaxdiger en speelden bovendien wat fanatieker. In het begin beloofde het nog wel een aardige wedstrijd te zullen worden. Helmondia trok meteen ten aanval, maar uit een slecht schot van linksbinnen Jetten ging de bal meters naast. Een goede trekbal van de Limburgse midvoor Rumpers kon v. Boven niet anders dan ten koste van een corner onschadelijk maken. Kort daarop kreeg Rumpers de kans om de score te openen, toen V. Boven de bal uit een ver hard schot van linksbinnen Gilliam niet klem had; hij schoot echter naast.
De eerste 10 minuten van de 2e helft waren voor de gastheren, waarna Rumpers de kans van de dag miste, toen hij, geheel alleen vrij voor doel staande, over schoot. Na 20 minuten kwam de bal uit een vrije trap van de Helmondse verdediging terug voor de voeten van Haas, die met een onhoudbaar schot van minstens 25 meter afstand v. Boven het nakijken gaf. Deze eerste goal inspireerde de Limburgers tot meer schieten, maar toen dat niet al te best wilde lukken, trokken zij zich terug in de verdediging, terwijl Helraondia trachtte de gelijkmaker te forceren. In de laatste minuut loste Rumpers een schot van 30 meter afstand. De gemakkelijk houdbare rechtstreeks op doelman V. Boven af, die het echter tot ieders verbazing bestond om het leer tussen zijn benen door te laten glippen. Er werd niet meer afgetrapt.
Helmond—Wilhelmina. In een vrijwel opgaande strijd bleven de Helmonders, mede dank zij hun enthousiasme, met I—O de meerderen over de Bosschenaren Wilhelmina hield het spel vaak te kort. Goed gesteund door de halflinie bouwde da Helmondse voorhoede doorgaans gevaarlijker aanvallen op dan de tegenpartij. De enige goal van deze wedstrijd werd reeds kort na het begin gescoord uit een gevaarlijke voorzet van rechtsbuiten Derison, die door midvoor v. Eijk fraai werd benut nadat een Bosse verdediger het leer doelwaarts had gekopt. Na een half uur juchte de Helmondaanhang andermaal, toen een op keeper v. d. Tang teruggespeelde bal de lijn gepasseerd zou zijn. De referee besliste echter anders, omdat v. d. Tang de bal nog juist op de lijn gekeerd zou hebben.
Maurits en VVV delen de puntjes eerlijk
De ontmoeting Maurits—VW was het aanzien ten volle waard. VVV beschikt over een technisch fanatiek doorzettende voorhoede goed geschoolde ploeg met een en ontwikkelt een razend tempo. Het gevolg van een en andere was dat Manrits tempo te kort kwam. Veel gelegenheid om een bal behoorlijk af te werken kreeg de thuisclub niet.
Toch slaagde deze er in na 20 minuten de leiding te nemen, toen Janssen afgemeten doorgaf aan Nelissen, die scherp richtte en laag in de hoek Brinkman kansloos passeerde. Daarna kwam VVV fel opzetten. In deze periode blonken in de Maurits-defensie vooral Wilms en van Molken uit. Lang werd de druk weerstaan, maar toen 2 minuten voor rust de gevaarlijke Sijbers onge-
hinderd afgemeten voor doel zette, plaatste v'an Rhee met een meesterlijke kopstoot het leer in het net. In de tweede helft liepen de VVV-ers al direct hard van stapel. Slechts bij tussenpozen kon Maurits zich aan de druk ontworstelen en een bezoek aan Brinkman brengen. Na 22 minuten kwam het reeds enige tijd verwachtte VVV-doelpunt, toen van Rhee stevig doorzette en een gloeiende kogel hoog in de hoek plaatste. Even nog bleef VVV aan het woord, maar toen balde Maurits alle krachten samen. Er kwam begeestering over de ploeg en van af dat moment verkeerde het VVV-doel doorlopend in gevaar. Nelissen zette een corner zuiver voor en v. ’t Hoofd kopte onhoudbaar in. Er was toen nog een kwartier te spelen. – Maurits kreeg nog enkele opgelegde kansen. VW doorstond de druk en zo kwam het einde met een gelijk spel, dat de juiste verhouding ook weergeeft.