Enschedese Boys peuzelde Ajax in eigen huis op (o—4)

Kwam Ajax direct met vlotte aanvallen, voor het doel der Oostelyken. wat beloften inhield, de Enschedese defensie wist de te korte combinaties der roodwitten door vasthoudendheid en sterk afbrekend baas te blijven. En bovendien zelf door fris open spel de roodwitte verdediging vele malen aan de tand te voelen. Wat minder doorzichtigheid bij hun aanvallen, wat de afwerking betreft en zU zouden reeds spoedig de leiding hebben genomen. Naarmate de strijd vorderde viel het werk van de Amsterdamse aanval meer en meer terug tot rammelen toe, en mede daardoor kregen de gasten loon naar werken, toen na een fout van Potharst Koenders de Ajaxdoelman onhoudbaar passeerde.

De Boys, nu ondervonden hebbende, dat Ajax slechts een bescheiden* rol speelde, kregen gelegenheid en durf om naast wilskracht ook technische vaardigheid te gaan demonstreren en Koper c.s. zorgden dat de wel vele, maar weinig-doortastende Ajax-attaques zonder effect bleven. In de tweede helft kreeg men een zelfde spelbeeld te zien. Na een pover probeersel van de thuisclub gingen de Boys voort met levendige aanvallen en zij kregen het steeds gemakkelijker. De gevolgen bleven niet uit en Selderhuis Sr. sloot een goede aanval af met een even goed schot. Hierbij bleek van der Pol geblesseerd, waar door Stoffelen tijdelijk onder de lat plaatsnam, wat hem uitstekend afging en de sip kijkende Ajax aanhang weer wat opfleurde. Na een kwaï'tier loste Roosendaal hem af en Stoffelen kon de aanval gaan versterken. Het waren evenwel weer de Boys, die, een obstakel minder op hun weg vindende, nu Stoffelen naar voren was gegaan, scoorden door Snijders. Het bleef tobben met Ajax en de bezoekers hielden, hoewel minder aanvallende, het beste van het spel, wat tot uiting werd gebracht in een goed doelpunt van Koenders.

Aldus behaalden 4® Ensch. Boys een duidelijke overwinning, die zij dankten aan eigen prestaties doch mede aan de machteloosheid van de roodwitte aanvalslinie en het falen van enkele verdedigers. De nieuwe Schotse trainer Thompson die aan de kant zat, zal dit alles met weinig vreugde hebben aanschouwd.

Overbodige zorg in laatste kwartier van DWS tegen NEC

HeJ. gehele gamma van ontroering en opwinding, dat een simpele voetbalwedstrijd kan opwekken, werd door de liefhebbers langs de lijnen doorleefd tijdens de wedstrijd die DWS gisteren tegen NIX 2 speelde. En de angst en zorg voor het behoud van die twee zo volkomen verdiende punten, die in het laatste kwartier op de trotse en zich senang voelende bodies van de blauwzwarte aanhang werden ge. gooid, waren feitelijk geheel onnodig, zóveel sterker had DWS zich, op de eerste vijf minuten na, getoond. Ja dat begin deed de Spaarndammer kijkers sidderen op hun grondvesten want de Oostelijke heren liep over het veld gaten in de blauwzwarte defensie te boren met een duizelingwekkend gemak, dat de rilligen over alle niet objectieve ruggen joeg. Binnen die 5 minuten hadden de Nijmegenaren dan ook al twee hoekschoppen gekweekt, maar wat erger was: in de 6e minuut nam spil Teeuwsen een vrije trap op de middellijn, de geretourneerde bal ving hij op, zond hem weer in het strafschopgebied waar de nahr binnen geijlde rechtsbuien Bosch vriend Kichter akelig verraste. Maar onmiddellijk ging het licht op rood bij DWS en in een tempo zoals wij dat in jaren niet meer van hen hebben gezien, monteerden de DWS-aanvallen, waar NEC ondanks stoer verzet van de fors backs (2uyten en Reynen geen antwoord op wist. Een uit een knappe voorzet van Fitters door Dijkstra naastge■kopte bal en een magnifieke aanyal waaruit Bulder overkopte midden tot een uitstekend opgeöouwde attaque, waaraan werd deelgenomen door Dijkstra, Klein en Bulder welke laatste ten slotte de gelijkmaker in de hoek kogel, de. Ondanks zeer verdienstelijk

spel duurde het tot vlak vóór rust voordat Koeveets uit een nette voorzet van Fitters goed inkopte. Tot een kwartier vóór het einde bleef DWS met zeer aantrekkelijk voetbal de solide NEC-defensie belagen, zonder dat de Nijmeegse aanvalslinie gevaarlijk kon worden, doordat de blauwzwarte halflinie het middenveld volkomen beheerste. Maar toen liet de thuisclub zich de (verstandige) NEC-tactiek: „alles naar voren” opdringen, waardoor een hoogst benauwd kwartiertje ontstond, en veel hoger hartslagen werden waargenomen op de tribune dan nodig was geweest. De vier-mans voorhoede (Dijkstra kan men zo spelend moeilijk als een volwaardige voorhoedespeler beschouwen) zag geen kans op de nagenoeg verlaten NEC-helft brokken te maken in de vorm van een veiligstellend doelpunt en zo moest DWS ten slotte nog blij zijn dat het 2—l bleef.

Geen kans op een surprise; Blauw-Wit de baas

De heimelijke gedachte, door velen gekoesterd cn tot uitdrukking komend in het voorwoord voor deze wedstrijd tussen DWV en Blauw-Wit, dat de thuisclub Blauw-Wit tenminsten één punt afhandig zou maken, ging niet in vervulling. Integendeel, toen de wedstrijd 15 minuten oud was bleek duidelijk dat Blauw Wit de beste papieren had; de Nieuwendammers werkten wel hard en schiepen zich ook wel kansen, maar zij faalden volkomen bij de afwerking. Vóór rust zagen de talrijke toeschouwers (uitverkocht huis) een aardige strijd, waarin Homan. die zeer actief was, doch ook niet tot de goede afwerking kwam. direct een goed schot loste dat Van Kaalte vallend stopte. Het gevaar voor de geelzwarten dreigde voornamelijk van Van Dijk, die op de rechtsbuitenplaats een keurige partij , speelde en vooral bij het koppen ' de bal veel beter timede dan de tegenstanders. Uit een voorzet van Bregman kopte hij rakelings naast. De DWV rechtsbinnen Verhoeven kwam alleen voor Van Kaalte, doch ook hij miste de kans. Intussen bleek dat Altink tegen snelle aanvallen niet goed was opgewassen, waardoor DWV met wind meespelende, op hard doorgespeelde ballen goede kansen kreeg. De aanvallen van de Zebra’s waren echter gevaarlijker, vooral als Koekebakker zich vrij speelde. In de Blauw Wit-achterhoede was onze aandacht voornamelijk gevestigd op de nieuwe internationaal Mesman, die, al maakte hij enkele foutjes, toch blijk gaf een goed verdediger te zijn; de snelle DWV-vleugelspeler Donkersloot legde hij herhaaldelijk aan banden. Dat DWV niet bepaal rustig speelde, bleek wel uit het feit, dat Blauw Wit vóór rust, met wind tegen, 7 hoekschoppen te nemen «reeg. Kust kwam met o—o en nadien scheen het aanvankelijk dat DWV er wat beter in kwam, maar de spelers appeleerden te veel voor vermeende overtredingen van de tegenpartij, wat hun spel diTikte. Onverwachts namen de gasten de leiding; weer gaf DWV een hoekschap weg. Koekebakker plaatste de bal hoog voor het doel en de opspringende Van Dijk kopte via de lat in. Hoewel DWV enkele kansen kreeg bij onjuist timen door van Kaalten was het Tjepkema die een teruggespeelde bal opving en de stand op O—2 bracht. Binnen de minuut was het O—3 toen Soeurt te langzaam was en de snelsprintende van Dijk onhoud-

baar inkogelde. Dit betekende de genadeslag, en door talrijke overtredingen werd het een rommelige wedstrijd. Bij een afgeslagen aanval werkte Homan uit een moeilijke kans de bal in het net, daarmede de stand op I—3 brengende. Vele incidenten ontsierden nu het spel en toen doelman Meyer niets beter wist te doen dan Koekebakker bij de benen te pakken kogelde Bergman uit de strafschop het vierde doelpunt in het DWV-net.

Tweede klasse Het zo knap gestarte WA laat het de laatste weken een beetje liggen; nu werd ten aanschouw-e van een uitverkocht huis met 3-2 van Stormvogels verloren. Op zichzelf geen schande, aangezien de IJmuidenaren ongetwijfeld tot de sterksten behoren, maar het wordt nu toch even uitkijken. Van Onselen scoorde ondanks het bevredigende werk van de WA-spil alle doelpunten; voor WA waren Krol en de kort voor het einde even naar voren gekomen back Greve de goalgetters. Spartaan in deze afdeling min of meer een heldendaad door HVC op Birkhoven een punt te ontnemen (O—0). Dat TOG in Oostzaan een zware middag zou hebben stond bij voorbaat vast, het werd I—O1—O voor OSV. In 2B stelde AEG weer eens teleur door thuis met 3—l van het heus niet zo geweldige HRC te verliezen. Met rust hadden de gasten reeds een 3—o voorsprong en de zwakke roodzwarte vuurlinie kon niet verder komen dan één tegenpunt. Zolang AFC niet kan beschikken over de physiek sterke middenvoor Bouwens houdt de strategie der roodzwaren (teruggetrokken midvoor) grote moeilijkheden in, zoals blijkt uit de 4 goals vóór in 4 wedstrijden. Watergraafsmeer moest in Zuilen in Elinkwijk zfjn meerdere erkennen, de uitslag 4—l verbaast niet gezien de bekende kracht van de Elinkwijk-aanval en de zwakte van de voorhoede van Watergraafsmeer. l- Van den Berg

F^PV#>fl Roosendaler Van Haperen z<m Ê- V U, inkoppen, maar de Rotterdammer Kroon dwong het leer de andere kant op. (foto v. d. Reyken)

Renaissance op Spaarndam, maar Ajax o Ajax .. .1

Zo lang als wij deze kolommen met enig bescheiden proza versieren en dat is al weer sinds vóór de oorlog zijn wij graag bij DWS gekomen en U wilt wel van ons aannemen dat wij daarbij niet in hoofdzaak worden bewogen door de thee imde rust en de kommen erwtensoep als de temperatuur daartoe noodt. Ook al zetten wij deze nimmer vijf voet van ons. Nee, wij komen graag bij DWS, zoals wij het aangenaam vinden op de paden, waarheen dit werkende leven ons leidt, tegen plattelandshoteïletjes aan te lopen, zo in Oldebroek, Veghel of Sappemeer, waar geen lounge is maar een gewone stamtafel en waar de spijzen recht-open nere-namen dragen, evenals de dranken. Het is niet deftig, niet ruim zoals in de stadions, en er lopen wel eens mensen voor onze neus, maar het is er knus en intiem, wij zitten er met onze neus vlak op en wij vinden het er allemachtig gezellig. En gelijk de zuurkool garnie in Scheemda vaak geur iger is dan de hors d’ouvre in Den Haag, zo was de voetbalschotel daar onder aan de Dijk, waar het nu heel officieel Westhavenweg heet, dikwijls pikant en aantrekkelijk. De laatste jaren ontbrak er helaas wel eens iets aan het menu, maar die periode schijnt nu voorbij te zijn. Gisteren hebben wij ten minste gesmuld: laat die smaak zo blijven DWS. Scheen in West de zon, in de Meer was het voor Ajax een sombere dimanche; 4—O tegen de Boys uit Enschede, maar dan negatief. Een mens kan niet altijd winnen, maar er zijn grenzen, Ajaxieden. De eerste plaatselijke strijd tussen DWV en Blauw Wit had in het laatste deel niet een zodanig verloop als gewenst ware; het werd inmiddels DWV’s vierde nederlaag. Volewijckers ten slotte schijnt dit seizoen een soort rustig middenstander te willen zijn, ditmaal werd weer eens verloren: met S—2 van VSV uit.

SVV-ADO f-2

Levendige strijd met enerverende tweede helft

„Zonder geluk vaart niemand wel", zal menige Hagenaar na afloop van de wedstrijd opgelucht gedacht hebben, toen ADO nog steeds ongeslagen het terrein verliet. Naast goed werk van doelman Kok, waren de aanhoudende liefdesverklaringen van Vrouwe Fortuna aan het adres van ADO, zo onweerstaanbaar, dat Kok het lot van zijn club, meermalen daartoe gedwongen, wel aan haar moest toevertronwen. Dit gebeurde in de enerverende tweede helft, toen ADO een I—O achterstand in een Z—l voorsprong had weten om te zetten.

Daarvóór, in de eerste helft, was, na een aanvankelijk gelijk opgaande strijd, welke zeer levendig was, SVV geleidelijk meer in de aanval gekomen. Tot driemaal toe werden de aanvallen echter ten onrechte door scheidsrechter Twisterling onderbroken wegens vermeend buitenspel. Het gebeurde daarbij, dat juist wanneer de heer Twisterling aandacht besteedde aan de SVV-rechtervleugel, het fluitsignaal kwam. nadat even tevoren rechtsback de Jong van ADO zich achter zijn rug om had verplaatst in de richting van het Haagse doel. Een ongelukkige samenloop van omstandigheden, welke in verband stond met de opstelling van de referee. Het gejoel deed niet prettig aan en we hadden de indruk, dat dit zijn invloed wel had op latere beslissingen. De SVV-ers (met een invaller voor rechtshalf van Kan. waarvoor Buytenhek speelde) bleven intussen het ADO-doel bestokefi, waarbij Kok eenmaal door snel uitlopen ’n kans aan Schrumpf ontnam. Het eerste geluk had ADO toen een schot van De Bruyn van richting werd veranderd en de toelopende Könemann inschoot, waarbij de bal juist tegen de reeds gevallen ADO-doelman op sprong. Een plotselinge ADO-aanval werd besloten met een schot van Mangelmans, juist over de lat. Drie minuten vóór de rust ontstond het enige SVV-doelpunt. Bij een algemene aanval kopte Gosens de bal naar Schrumpf. Deze plaatste keurig naar Könemann, die van dichtbij hard inschoot, O—l. Na de rust, met wind mee, kreeg ADO de Schiedamse verdediging (die er ditmaal goed in was) op de proef te stellen. Een hard schot van Clavan belandde daarbij in de handen van de goed opgesteld staande V. Soelen. Lang duurde dit of-

fensief evenwel niet, want de SW-aanvallen werden zeer gevaarlijk. Bij een dezer brak Könemann op de rechtervleugel door de Haagse verdediging en schoof daarna de bal voor de voeten van Schrumpl Deze schoot het leder tegen de schouder van de ver uitgelopen ADOdoelman, waarna de bal met een boog in de richting van het verlaten doel ging. Op, achter of voor de doellijn (we hebben het .op de tribune niet kunnen zien) trapte de Jong het ronde ding het veld weer in. Direct daarop gaf bfj een ADO-aanval de scheidsrechter aan de Hagenaars (onder protest der SVV-ers) een corner te nemen. V. d. Harst plaatste deze goed voor het doel en Clavan scoorde ineens. Wegens ongeoorloofd afhouden van v. Schijndel door een der Haagse aanvallers, werd dit doelpunt geannuleerd. IMa 18 min. veroorzaakte de Bruyn op het middenveld een vrije schop. Loof gaf de bal door aan Clavan die deze snel doorzond aan Eversteyn. Diens voorzet werd door Clavan tegen de onderkant van de SVV-lat gekopt, waarna Willems de gelijkmaker in het net liep, I—l, Zeven min. later passeerde Willems op rechts v. Meerwijk, waarna zijn voorzet door Eversteyn fraai werd ingekopt, I—2. Bel vielen de Schiedammers daarna aan. Hachelijke situaties ontstonden voor het ADO-doel, waarbij op de meest onwaarschijnlijke manieren de bal uit het doel bleef. Corner op corner volgde. Kopballen van de Bruyn en Könemann; schoten van Gosens, Schrumpf (uit een voorzet van ...Steenbergen!) en zelfs van V. Schijndel, vermochten I niet de ADO-doellijn te passeren. Het bleef I—2.

J. C. B. Martinit—Bodegraven 7—l. De eerste Martinit-overwinning laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Bij de rust was de stand I—O door een doelpunt van Koessink. Na de rust werd de stand door een voortdurend overwicht opgevoerd tot 6—O door doelpunten van Huisman (2), V. d. Moer (1) en H. C. v. d. Bout (2), alvorens Bodegraven tegenscoorde. Tenslotte maakte Gouka er 7—l van, waarmede • het einde kwam.