Rigtersbleek op 10 Augustus 40 jaar

Rigtersbleek heeft veel van zich laten spreken. Deze sterke Oostelijke 2e Jdasser heeft in de 2e klas, waarih ze nu al 30 jaren uitkomt, 8 maal voor de poort van de ie klas gestaan, maar de promotie naar het voetbaleldorado bleef tot nu toe uit. Als er dus één club reden tot juichen heeft over de afschaffing van de degradatiewedstrijden zal dit allicht deze flinke en goed geleide Enschedese club zijn. Rigtersbleek, een club van eenvoudige Enschedese jongens waarbij zich al spoedig goede leiders ontpopten. Het waren van Gillot, Meere, Scholten, Walmink, Timmers, Helwich, allemaal gebroeders uit verschillende families; doorgewinterde sportieve kerels, die behalve veel liefde voor hun club ook ’n open oog hadden voor ’t algemeen voetbalbelang. Velen van hen waren later ijverige functionarissen in de Twentse V.B. Ze hadden bovendien het voorrecht de grote steun te ontvangen van de directie van de fabriek die dezelfde naam draagt als hun club en de oude P.W. spelers J. H., G. J. en A. H. van Heek die zoveel goede burgerzin toonden in Enschede, hun grootouders schonken het mooie Volkspark, het terrein van Ensch. Boys en P.W. De Enschedese roodwit geetreepten zijn uitgegroeid tot ’n grote sportvereniging, waarin de jonge generatie de voetsporen van haar voorgangers zo uitstekend volgen, dhr. K. Gillot, de zoon van een der oprichters, bezet al 15 jaar de voorzitlerszetel, De goede sfeer die men steeds op het Rigtersbleekveld ïiantreft is gevolg van de grote vriendschap met ’t resultaat dat, elke avond op de terreinen en in het Paviljoen aan de Goolkaterweg en de G. J. van Beekstraat wat te doen is. De club heeft o.m. 14 voetbalelftallen.

O Het jubileum zal worden herdacht met ’n oudejaarsavond, de herdenking van de overleden leden, ’n veteranen- en juniorentoumooi, ’n wedstrijd Twents KNVB-elftal—Anderlecht, een ontmoeting van het eerste elftal tegen dat van Enschedese 2e, 3e en 4e klassers, een receptie en de opvoering van een revue. Onnoemelijk veel cultureel werk heeft deze grote sportvereniging voor de Enschedese jeugd gedaan. Zijn bestuurders hebben steeds de goede weg weten te vinden. Moge in de toekomst dit zo blijven. We feliciteren haar van harte.

Het Twents KNVB-elftal dat Zondag te Enschede tegen de Belgische Eredivisieclub Anderlecht uitkomt is als volgt: Koers (Hengelo); Dekker (Heracles) en Bruggeman (E. Boys); Groothuis (E. Boys), Möring (Enschede) en v. d. Veen (Heracles); Kelder (Eilermark), Albers (E. Boys), Moddejonge (Enschede), Vondeling (PW) en Krabshuis (Heracles).

het voetbalspel en in het bezit was van een „echte” voetbal, die de eerste stoot hebben gegeven aan de oprichting van deze club. Het eerste speelveld was een stuk hei, dat door hen zelf was „geëgaliseerd”. Er waren toen op korter afstand geen tegenstanders te vinden en men moest zich beperken tot wedstrijden tegen de Fraterschool uit Reusel. Maar de niobilisatie van 1914—’18 bracht soldaten in het dorp, dicht bij de Belgische grens. Al spoedig ontstond er contact met de militairen. en regelmatig werden wedstrijden georganiseerd. Deze wedstrijden vormden een goede school voor de Bladelse jongelui. Een tijdlang waren er in Bladel zelfs twee clubs n.1., B.V.V. en „Weg met die Bal”. In 1920 kwamen ze door fusie bijeen en toen werd voor de combinatie de naam „Bladella’’ gekozen. Het aantal wedstrijden nam toe al moesten daarvoor ook afstanden van 50 en meer km. worden afgelegd op allerlei vehikels die de naam fiets droegen. Een bezoek aan Best, St. Oedenrode en zelfs Kaatsheuvel werd met veel animo ondernomen. Het Sparta uit Eindhoven, waaruit later de eerste klasser „Eindhoven” is gegroeid, behoorde tot de meès) geliefde tegenstanders. Toen meerdere dorpen in de omgeving hun voetbalclub kregen, werd de Kempische Bond gesticht. Bladella gaf hierin de toon aan. 9 Maal werd het kampioenschap behaald, slechts eenmaal onderbroken door „Bergeyk”. Bij de fusie werd Bladella ingedeeld in de 4e kIasKNVB. Reeds het eerste jaar werd het kampioenschap behaald, maar in de beslissende wedstrijd voor de promotie werd van Geel-Bruin verloren. Het volgende jaar werd Bladella opnieuw kam-

Ook Bladella viert 40-jarig bestaan

Ook de oudste uit de Kempen Viert op 10 Augustus haar 40-jarig bestaan. Het waren enkele vrienden. Waarvan er één via de kostichool kennis had gemaakt met

pioen, maar nu was er geen promotie wegens oorlogsomstandigheden. In 1945 kwam de intrede in de 3e klas door een 6—l overwinning pp Budel-Schoot. Tot tweemaal toe is Bladella met het kampioenschap in zicht gesneuveld. Voor de toekomst behoeft Bladella niet bevreesd te zijn. Daarvoor staat de bloeiende Juniorenafdeling met haar actieve leiding borg. Het jubileum wordt op Zondag 13 Augustus gevierd. Van 12.30 tot 14.00 uur is er in het Parochiehuis gelegenheid om te feliciteren. Om 15.00 uur wordt een jubileum wedstrijd gespeeld tegen een Kempisch elftal. De dag wordt gesloten met een openluchtbal in het Sportpark. Het zal de jubilerende vereniging, die een grote sympathie geniet, zeker niet aan belangstelling ontbreken.

Toon Schröder 25 jaren bestuurslid Brab. V.B.

Dhr. A. L. M. Schröder te Breda herdenkt a.s. Woensdag de dag, waarop hij vóór 25 jaar door de Algemene Vergadering van de Brabantse Bond tot bestuurslid werd gekozen. Sindsdien was hij 2 jaar penningmeester en 2,3 Jaar voorzitter. Niet alleen voor het lagere voetbal van Brabant, maar ook als voorzitter van de Fed. Erkende voetbalbonden, heeft deze Bredanaar op de bres gestaan voor het lagere voetbal in ons land. De Sportkroniek hoopt, dat het dhr. Schröder moge gegeven zijn nog lange jaren zijn kracht en werklust in dienst te blijven stellen van de voetbalgemeenschap in het algemeen en die van Brabant in het bijzonder.

Zwitserse V.B. koudt a.s. profs een jaar vast

Dhr. J. Hoven schrijft in Sport-Zürich naar aanleiding van het vertrek van enige prominente Ned. voetballers naar het buitenland, het volgende:

„Dit jaar waren het Wilkes, De Harder, Appel, Timmermans, en nu zijn nog geëngageerd: Lakenberg, Brandes, De Kubber, Van der Hart, Van ’t Hoofd, Col. lombon en waarschijnlijk De Munck. En de „agenten” blijven rondspeuren en voeren openlijk of in ’t geheim onderhandelingen met verdere Ned. uitblinkers.

Opvallend is, dat het bijna allen aanvallers zijn, die men koopt. Wilkes, De Harder, Timmermans, Appel, Lakenberg, Brandes en Van ’t Hoofd zijn alle voorspelers; slechts de Harder is vleugelspeler, de 6 overigen zijn binnenspelers, wier verdiensten höofdzakelijk in hun schietcapaciteiten liggen. (Niet juist! Appel, Brandes en Van ’t Hoofd zijn middenvoors en dat men spelers als Timmermans, Lakenberg en Brandes hoofdzakelijk wegens hun schutterscapaciteiten verdienstelijk moet achten, lijkt ons ook minder juist. Red. Sportkr.) En aan schotvaardigheid mankeert het juist het meeste bij'Oranje. Van der Hart is met Terlouw, wiens vertrek eveneens verwacht wordt, Hollands beste stopperspil. Men kan zich voorstellen, dat men zich hier in Holland onprettig voelt, nu het buitenland onze beste spelers wegkoopt. Van verschillende zijden verlangt men dat de KNVB maatregelen neemt. Maar wat moet men doen? Invoering van het premiestelsel is nauwelijks een oplossing te noemen, want nooit zou men hier de kolossale bedragen kunnen opbrengen, die Italië en Frankryk vlotweg betalen, zo-

als bijv. de ƒ50.000 (moet zijn: ƒ 40.000. Red. Sportkr.) voor Lakenberg plus 2 maanden salaris enz. Het volledige beroepsspel is financieel onmogelijk in Nederland. En kan men de vertrekkende spelers eenvoudig beletten om te gaan? Dat is in Zweden en Denemarken als voorstel gelanceerd, maar de KNVB kan de overschrijvingen niet weigeren: ieder moet vrij zijn, naar het buitenland te gaan indien hij daar meer verdienen kan”. Sport-Zürich tekent hierbij aan, dat iedere internationale transfer de goedkeuring; van Bond en Fifa moet hebben en dat de nationale bonden het recht hebben, een speler voor een jaar op nonactief te stellen. Enige tijd geleden was er ook sprake van, dat enkele Zwitserse spelers prof in het buitenland zouden worden. De Zwitserse V.B. heeft toen geweigerd de spelers af te staan. Eerst na 1 jaar mochten zij weer spelen....

JACQUES VERTIKT LANGER ook prof

We waren op visvacantie en zaten ergens aan het zonblin- * j kende Noord-Hollandse kanaal, verscholen in het ruisende ranke ‘ | riet. Jacques, gegrepen door de vredige sjeer, wilde het epos | van Guido Gezelle gaan declameren, maar hij tobt wat met de r ’ en zo werd het het jankende juisende jiet, wat naar mijn gevoel ] ajgrijselijk was om aan te hojen. Ik viste gewoon op wat er voorbij >, wilde komen, maar Jacques, die zijn deeg gedrenkt had in crème ■ de banane, zat op karper. Voorlopig hadden we nog geen beet gehad en keken we alleen nog maar scheel, vanwege de zon op het kabbelende water. ; | —AI weer een prof, hoorde ik Jacques plotseling zuchten en ' ] toen ik hem ietwat schelvisachtig aanloerde, zag ik hem neuzen i in het ochtendblad, waarmee hij zijn voeraarpels had geëmbal- ! leerd. Jaap van Geen gaat naar Nantes. j Zo, zei ik, wie is Jaap van Geen? Nooit van gehoord. j,| ’t Kan ook Jan of Joris wezen, deed Jacques onverschillig. ! Maar hij schijnt in Scheveningen op het strand een aardig partijtje ' te hebben laten zien en daar is zo’n Franse padvinder uit het zon- i nebad op aangevlogen met het contract in zijn hand. ’t Wordt me zo wat, mopperde Jacques door. Die Franzosen en [ Italiaanders slepen al onze bieken weg. Jong en oud, vooral oud, '• wat maar een beetje trappen kan, pikken ze in en straks zijn ze , daar kampioen van Europa en houden wij het hier in Nederland ' op een uitgebeend onderonsje. | Dan hebben we toch edel werk verricht, vond ik, als we het | I bloedarme Europese spelpeil met onze sterren omhoog gesmeten | | hebben, desnoods ten koste van ons zelf. We moeten tegenwoordig • breed denken, knaap, en als ze straks komen vragen om onze ! I Wels en onze Puck van Heel en onze Göhel te huren, dan denken ■ we niet kleinzielig-nationaal aan ons zelf, maar dan zeggen we breedweg; Hier zijn ze, laaf u aan hun spel. En haal nou je simmetje eens op, want er zit zeker al 5 minuten een karper aan je crème te snuffelen. Jacques begon in te palmen en zo waar hing er iets zwaars aan, want de hengel stond als een hoepel. Ik kreeg al visioenen van een ouwe schoen of een stevig

stwic ledikant of een brandend petroleumkacheltje, maar laat er nu werkelijk een vis aan hangen en nog niet eens zo’n kleintje nok. Toen ie in het leefnet zat (op mijn woord, hij kon er maar net in, maar nu hébben wij een klein leefnet je) keken we het in encyclopaedie na en constateerden wij, dat we een brasem Bevangen hadden. , Hé, hé, is dat werken, zei Jacques en hij wiste zich het voorhoofd af, ik schei er mee uit. Denk jij nou, viel hij uit, dat ik zo noorga? Dat ik me nog langer de zenuwen werk om deeg te Om hierheen te h ' beien in deze rimboe? Om hier scheel Worden van de zon in het water? Om me hier een lamme arm . krijgen van hét optakelen van brasems en karrepers? Ik doe dat meer voor niks, voel je? Ik wil er voor betaald worden! ■— Zou je niet eens een duik in het water nemen? vroeg ik en toch wel wat bezorgd. Je hebt geloof-ik afkoeling nodig. . Stik, zei hij. Wie staat er tegenwoordig nog voor z'n 10l om op, om ’s avonds om 10 uur terug te keren en dan nog je vis ®cJioon te maken en in te zouten? En wie heeft er nog langer Pjezigf in, zijn arm te verrekken, om aan te tonen, hoe groot de wiek was, die hij verspeelde, omdat zijn silkje een nulletje te hUn was? Ik sta anders nogal principieel sterk, zei ik, maar nu ik jf zo hoor praten, maak ik slagzij. Morgen gaan we naar de koninklijke Hengelaarsbond en eisen we een behoorlijke, ik zeg behoorlijke betaling voor elke vis die we vangen, plus een ik zeg een nette premie voor elke opsteker. En azzeze niet billen, gaan we meteen zelf naar Frankrijk, om daar de forellennn noii ±0 t^*engcn, O zo, zei Jacques en hij zette zo'n borst op, dat hij bijna het kanaal indook. We waren er helemaal in en toen we ’s avonds doodop Schagen binnenronkten, verkochten we ons zoodje vis, zoals alleen een prof dat kon. Voor 2 Lucky Strikes en een gebarsten zonnebrilletje ANTOINE.

1 ri II »_rj -E_rji-|-ij i_j 1 : KRIS-KRAS I DOOR PERS I EN CLUBBLADEN

De houding van de Zuidelijke Ëcrsteklasscis en van de Afd. Anisterdain

: (Clubblad Blauw Wit) We hebben het besluit van 3 de Bondsvergadering tot wij-5 ziging van het competitiostel• sel te aanvaarden, maar we ■ moeten een paar opmerkin’ ken maken over de wijze 4 waarop sommige afgevaar■ digden gestemd hebben. In de ■ eerste plaats de Zuidelijke ■ eerste-klassers. Deze hadden ' een afzonderlijk voorstel in' gediend, dat behelsde het in; steUen van 4 afdelingen van • 14 eerste-klassers, waardoor ' slechts één keer versterkte ‘ degradatie zou plaats vinden. [ Het was bekend, dat ze te_ genstanders waren van het door de WEK gesteunde voor-I stel om te komen tot 5 per‘ manente afdelingen van 12 clubs, dus met handhaving van het bestaande aantal eerste- I klassers, doch eveneens met afschaffing van de degradatiewedstrijden. Dit voorstel had in een bijeenkomst van alle • afgevaardigden der eersteklassers naar de Bondsvergadering ook de instemming van de Noordelijke en Oostelijke eersteklassers verkregen. Dat de Zuidelijken tegen dit voorstel zouden stemmen was begrijpelijk, maar dat ze, misschien mede als gevolg hiervan, op het laatste moment het plan-Burgwal bleken te steunen, met volkomen negering van hun eigen voorstel, was feitelijk de grote verrassing op de vergadering. Want hierdoor verkreeg het voorstel-Burgwal juist het vereiste aantal stemmen. Wel maakten de clubs uit het Zuiden het voorbehoud dat zij zich over 2 jaar het recht voorbehouden om te komen met het voorstel de dan bestaande toestand van 4 maal 14 eersteklassers te handhaven, maar of ze hiermee straks

enig resultaat zullen boeken lijkt ons zeer twijfelachtig. Ze zullen zich dan moeten neerleggen bij een besluit, dat ze zelf hebben helpen nemen, doch waar ze in feite tegen waren. Vervolgens willen wij hier ook de aandacht vestigen op de stemmen van de „Afdelingen”, in het bijzonder van de Afdeling Amsterdam. Zij heeft voor het voorstel-Burgwal gestemd ondanks de wetenschap, dat de onder haar ressorterende eersteklassers hier alle tegen waren. Ongetwijfeld heeft deze Afdeling zich laten leiden door wat ze meende, dat in het belang was van het zg. lagere voetbal. Maar aan de andere kant vragen .vij ons af of men zich wel goed gerealiseerd heeft, dat men deze eersteklassers, waarop men in het verleden zo vaak een beroep heeft moeten doen en zonder wier medewerking men het feitelijk niet kan stellen, ernstig gedwarsboomd heeft in wat zij als een levensbelang beschouwen? Als er moeilijkheden bestaan weet men de eersteklassers o zo gemakkelijk te vinden, was het daarom geen zaak geweest om nu ook eens contact te zoeken? Het ligt niet op onze weg een veronderstelling uit te spreken of deze gang van zaken al dan

.. niet van invingop dé toekomstige m d de hoofdstedel'l ƒ dit sers; we hopen' geval zal zijn- de wél goed zijn- “nrderen van de .'huf, „ sterdam hiero' fin «edachten eens laten 4 au.

ïetjen belalf'C "

(Clubblad Fo’ .[t ler„ De goede de eerste niet uit de .'"«^den"i® moeten Voorbe een lange y' reiding in '^'iarin^ zijn gewoon c'j als junj®® leeftijd in i"- f der clubs begonnen; 10-ljo kent ook °P 19 i jaar. VoetbaU'yi «et » 20-jarige Rebben elftal bereiK«*:/g “ s een voorbef _ a 10 ja®'- ach d een naoeite i a gens aan besr Jarej, ven om hen f een klein Dat is dan bestun,. deel van de alieg zq ders. Zij Jdrichting gen, dat de ƒ cl n«il is. jjf der gelden moeta 7 eden. n wijze beheer

speelvelden moeten onderhouden worden. Het contact met de overheid, met de voetbalbonden en met andere sport-' verenigingen moet aan behoor, lijke eisen voldoen. Het clubblad moet verzorgd worden. Men moet steeds diligent zijn m het aanbrengen van verbeteringen in de inrichting. Ging men de spelers van het Ie elftal in belangrijke mate bezoldigen, dan zou voor het jeugdvoetbal niet voldoende geld overschieten. Sterke achteruitgang daarvan zou het gevolg zijn, een niet te onderschatlen sociaal nadeel. Het is in de praktijk zo, dat de eerste elftal-spelers het geld hijeen trappen om het jeugd®lftal te verzorgen. Zij verriclidaarmee een sociale taak Van grote betekenis. Zij mogen aarop echter niet trots zijn, Want in hun jeugd verrichten dezelfde taak voor

bezoldiging van voetbaliers, peten wij in elk opzicht af- M. d. Br.

Rectificatie. Zeer tot onze aanduiding dat het artikeltje „Bij premiestelsel de Lagere Klassers de dupe” op blz. 524 van de Sportkroniek Van 31 Juli afkomstig was uit het Clubblad van Leerdam Weggevallen,

VoetbaU Journaal

Brits Internationaal programma: 7 October: lerland—Engeland; 1 November: Schotland—lerland; 15 November: Engeland—Wales; 22 November: Engeland—Zuid- Slavië in Londen; 14 April: Engeland—Schotland. En dan het

ENGELANDS RIO-FOUTEN. „Wij Engelsen voetballen eigenlijk heel goed. Maar: we zijn te statisch, te onveranderlyk, zonder verbeeldingskracht, te stereotiep. Wij gaan maar door in het oude spoor, terwijl onze ideeën over training primitief en vervelend zijn”. Harde woorden, geschreven door Alan Hoby, sportredacteur van de „Sunday Express”.

Opvolger van Dennis Compton? Dennis Compton, Arsenals befaamde linksbuiten, is na zijn knieoperatie wel weer aan het cricketen geslagen, maar of hij weer zal gaan voetballen, is de vraag. Arsenal heeft alvast een jonge linkervleugelman gekocht: Bowen van Northampton.

ƒ 140.000 voor Billy Rees. De middenvoor van het pas gepromoveerde Tottenham Hotspur, Billy Rees, is voor ƒ 140.000 verkocht aan Leyton Oriënt, een 3e divisieclub. Leyton heeft geld genoeg hoewel de club meestal in de onderste regionen zweeft want de manager heeft al aangekondigd, dat hij nu op zoek is naar een goede back. Franklin-puzzle. Neil Fi-anklin, spil van Engeland en Stoke City, zit nog in Engeland, na zijn overhaaste terugkeer uit Bogota, maar rustig zit hij er niet. Z’n huis is aan een andere Stokespeler gegeven, de club is niet van zins, met open armen de verloren zoon te ontvangen en Bogota is woedend vanwege de contractbreuk. Franklin wacht nu tot z’n vrouw haar baby ter wereld zal hebben gebracht en schijnt dan terug te willen (lees: moeten) naar Zuid-Amerika. Tenminste: zo staan de zaken op ’t ogenblik.

De Afdeling Dreiitïie in 1949- 50 lu 4 jaren 100 % I ctleiiwinst bereikt

Zoals in ieder jaarverslag, na de bevrijding, kan de Afdeling Drenthe ook in dat van 1949- ’5O van een enorme groei reppen. Ter illustratie worden de cyfers van 1945-’46 gezet tegenover die van dit jaar en daaruit blijkt dat er gesproken kan worden van 100 % winst. In het eerste seizoen na de bezetting waren er 4422 leden ingeschreven, nü 8784 verdeeld over 103 verenigingen. Het aantal seniores steeg in de afgelopen 4 jaren van 3509 tot 6386, het aantal juniores van 913 tot 2398. Ook voor de eerstkomende jaren zijn de perspectieven nog zeer gunstig, vooral omdat het schoolvoetbal in de provincie tot grote bloei gekomen is. Emmen sloeg een record en bracht niet minder dan 70 school-elftallen op de been. Over haar toekomst behoeft de Afdeling Drenthe zich dus voorlopig geen zorgen te maken.

En toch houdt deze groei ook een gevaar in, nl. dat van versnippering, waardoor leden-arme verenigingen dreigen te ontstaan. Het is bétrekkelijk een koud kunstje, een vereniging op te richten, maar heel wat moeilijker is het, zo’n vereniging gezond te houden. Daarom neemt het Afdelingsbestuur het standpunt in, dat nieuwe verenigingen, die om toelating verzoeken, niet te dicht in de buurt mogen zitten van reeds bestaande clubs. Doet een dergeljjk geval zich voor, dan zal men tot een fusie moeten trachten te komen, om'

zo een vereniging te krijgen, die gezond is en levensvatbaarheid bevat, hetgeen tenslotte de voetbalsport weer ten goede komt. Het Zaterdagvoetbal is voor uitbreiding vatbaar, waaraan hard gewerkt wordt. Er werd het afgelopen jaar in de omgeving van Assen een proefcompetitie op touw gezet, die goed voldeed. Bij het Bedrijfsvoetbal zijn 15 ploegen aangesloten.

Een Jeugdcommissie startte Teneinde het jeugdvoetbal in goede banen te leiden, werd een Jeugdcommissie in het leven geroepen, die zich vooral ten doel stelt, de jcugdleiding van de verenigingen beter te organiseren. Uit een ingesteld onderzoek bleek, dat van de 74 clubs slechts 8 een jeugdcommissie bezaten. Het ligt in de bedoeling, om de verenigingen, die een of meer jeugdploegen hebben, de verplichting op te leggen, dat zij de beschikking krijgen over erkende jeugdleiders. De beide consuls klagen over de toestand van de terreinen. De oplossing is, dat de overheid een flink aantal nieuwe velden aanlegt, hetgeen inderdaad hier en daar reeds geschiedt.

Naud V. d. Ven ere-lid van Willen. II

I Willem II heeft dhr Naud v. d. . Ven tot ere-lid benoemd wegens I zijn grote verdiensten voor deze iTilburgse vereniging.

Yoethal in de van de mijn: Limhurgia in de aanval in een Enschede Boys uit de afgelopen kampioenscompetitie' onthaal bedreigt het doel ® (Foto Het Zuiden).

KNVB-Lrochure over Schoolvoetbal

De Bond heeft een brochure van bescheiden afmetingen uitgegeven over het onderwerp „Schoolvoetbal”. De heren L. D. E. J. Kramer, R.' J. de Grood en A. de Haan schreven hoofdstukken over geschiedenis, opvoedkundige betekenis, de sociale waarde e.d. Uit het door dhr De Haan geschreven hoofdstuk over de geschiedenis van het schoolvoetbal vernamen wij, dat het aantal deelnemende elftallen geleidelijk stijgt. In 1939 waren het er 1500, in 1949 2610. Een paar uitzonderingen daargelaten, werd in 1949 in alle plaatsen waar afdelingen gevestigd zijn, schoolvoetbal bedreven. Onder het hoofd „De opvoedkundige betekenis van het schoolvoetbal” schrijft dhr Kramer 0.m., dat van Bondszijde zal worden voortgegaan, niet alleen met het streven naar uitbreiding, maar ook met het propageren van goede leiding, het bevorderen van medische sportkeuring en maatregelen ter verbetering van het spelpeil. Dhr De Grood schrijft 0.m., dat de schoolwedstrijden bijdragen tot het voorbereiden van de jongelui voor het maatschappelijk leven. „De gesels van de tijd worden er mee door verzacht of bestreden, indien dit interscolaire verkeer onder bekwame leiding goed wordt benut, levert het een machtige bijdrage in het streven naar een beter milieu”. Tenslotte gaat dhr Kramer in een laatste hoofdstuk na, hoe de school kan bijdragen tot het slagen van de jaarlijkse schoolwedstrijden, waarbij hij speciaal aandacht schenkt aan de bemiddelende en leidinggevende rol van het onderwijzend personeel.

Naar het KNVB-Jeugdsportkamp in de Hoek van Holland

In 1900 zongen wij „Enne we gaanne naar ’t kamp van Zeist”; 50 jaren later gingen wij inderdaad naar ’t kamp, maar naar dat van de KNVB in de Hoek van Holland. Eén dagje maar, om de lezers van de Sportkroniek te vertellen hoe het er gesteld is. Welnu, als ooit een prijs beschikbaar wordt gesteld voor de verzorging van en de wijze waarop de jongens hun kampleven doorbrengen, dan zou onze Bond ' een ernstige mededinger naar die bekroning zijn. Frisse lucht ont' vangt men „zo uit de zee, hoor!”, zoals de Schevelingers zeggen; de tenten zijn ruim, de cantine is alleen voor grote smulpapen inge, richt, en er is een kampleiding, I die de jongens van ’s ochtends vroeg tot !s avonds laat bezig houdt.

Even voorstellen de heren van de afgelopen week: ir. H. Kopster, kampchef; L. Broekman, zijn plaatsvervanger; J. Pieters, menagemeester, (snijdt o.m. iedere dag 4000 boterhammen!); J. Roos, postgaarder en verzorger van de verdere administratieve beslommeringen; T. Reijers, wedstrijdleider; drs. Joh. Marlens, geneeskundige verzorger en Frans en Philip Baltussen. Verder is er nog een kampmoeder (mevrouw Roos); die op de kleine dingen let, waar een man geen oog voor heelt en gescheurde jasjes repareert, en als het nodig is dan laat ook mevr. Kopster haar moederlijke hand over de jongens gaan. Deze kampstaf maakt dagen van 6.30 tot 24.00 uur.

De keuken wordt verzorgd door de kok van het Beurscafé te Rotterdam op een wijze als men in een restaurant niet beter zal verwachten, Per dag wordt geconsumeerd 200 kg brood, 400 flesje.s melk, 225 kg aardappelen, 90 kg groente en 50 kg vlees, daarbij nog boter, suiker, hagelslag en andere broodbelegging. En als de jongens dan nog snoeplustig zijn, kunnen zij aan het buffet voor een uiterst klein prijsje terecht. De genoegens bestaan uit sport en spelen. Maandag vond een wedloop naar zee plaats, Woensdag

maakten de jongens voorzien van stevige lunchpakketten een boottocht naar de Ahoy, en verder neemt de kampcompetitie een grote plaats in. De 400 jongens gedragen zich voorbeeldig, en het zal de leiders niet gemakkelijk vallen ditmaal de prijs voor de voorbeeldigste verenigingsploeg toe te kennen. Het weer was niet best en wij vroegen de jongens of zij niet liever thuis waren gebleven? „Thuis?” en zij keken ons aan of ze zeggen wilden „Wil je ons nou nemen of niet?” , .Thuis? Wij komen het volgende jaar hier weer terug. Het weer is weer best, meneer”. En als ’s avonds de jongens moe gespeeld naar het stroo verlangen, roept ir. Kopster hen bij elkaar om gedachtig aan de woorden van Allee Nahon:

’tls goed, in ’t eigen hert te kijken Nog even vóór het slapen gaan Of ik van dageraad tot avond Geen enkel hert heb zeer gedaan met hen te overdenken hoe zij de dag hebben doorgebracht cn wat zij kunnen doen om de volgende dag nog beter te déen slagen. Want: „Vreugde en vriendschap door de sport” is de leuze van het KNVB-kamp.

Het KNVB-Jeugflkaiiip tc ArnKem

Een, driewerf hoera schalde Maandagmiddag óver de gemeentelijke Sportparken te Arnhem. Het was het antwoord dat de 500 jeugdige deelnemers aan het KNVB-jeugdkamp gaven op het hijsen van de vlag en het vlotte en prettige openingswoord van de kampchef dhr Van Leeuwen. Het eerste kamp in Arnhem was geopend. Het was een fleurig gezicht, deze jongens in hun kleurige shirts. Ook dit kamp is uitstekend ingericht. Niet minder dan 27 grote tenten bieden de jongens een gastvrij onderdak. Eén ervan is ingericht als hospitaaltent. Verder is

ken, waar een militaire kok de scepter zwaait en er elke dag voor zorgt, dat de 500 magen gevuld kunnen worden. Het weer was deze week niet erg rooskleurig maar de stemming in het kamp was er niet minder om. Het voetbaltournooi beleefde spannende wedstrijden, terwijl de filmavond, de excursies en last not least de prettige leiding van dhrn. Van Leeuwen, Brunt en helpers deze week voor de jongens tot een onvergetelijke vacantieweek maakten. En dan Itaan Maandag de tenten weer klaar om de 500 nieuwe gasten te ontvangen. Zo zullen dan in totaal 2000 jeugdige KNVB-ers in Arnhems schone dreven vertoeven.

Uitreiking Diploma’s Caiulidaat-Oefenineesicr

Dinsdag a.s. te 19.00 uur zal het Bondsbestuurslid G. Kruyver in Suisse, Kalverstraat, Amsterdam, aan de volgende personen het diploma candidaat-oefenmeester uitreiken: R. L. de Boer, J. Brockmann Jr., P. J. Fanger G. Fisher, P. v. Hooydonk, D. de Jongh, P. Kluit, G. W. Koning, J. V. d. Linden, P. J. Loois, H. G. Meijer, J. J. Rootring, A. W. H. V. d. Veen, E. v. ‘Wijngaarden, .T. V. Maanhout en G. M. v. Houwelinge.

"aSmSST* CORNERVLAGGEN ; ;■ ■' 'ENZ. ■ . ■■■ ANDRIES DE JONG ' A» 1787 , • MUNTPLEIN 8 – TEL. 45251-35536 AMSTERDAM

Restaurant „Dc Oude Meet'' Zalen voor vergaderingen en partijen Heereatraat 2 O Telefoon 21669 ,■ ‘GRONINGEN '