Prils 33 e«nt

SFDSTKEOHIEI!

WAARIN OPGENOMEN DE OFFICIËLE MEDEDELINGEN VAN DE KONINKLIJKE NEDERLANDSCHE VOETBALBOND en van de Aid. 's-Gravenhage K.N.V.B.

HOOFDREDACTEUR: J. MOORMAN. REDACTIE. H. P. KUIPHOF, J.HARINCK ORGAANCOMMISSIE: K. J J. LOTSY. S. COLDEWEY, Ir. H. F. KOPSTER

BUREAU: DEN HAAG, ZWARTEWEO I. mEFOON 18.23.5S ABONNEMENT, ƒ 4.- PER KWARTAAL. INCASSO. 15 CENT.

No. 24 — Weekblad 49e JAAR aiAANDAG 12 JUNI 1950

MOORMAN'* PERIODIEKE PERS. DEN HAAG

NADRUK VERBODEN Postrekening 4 % 71S

Finland – Nederland 4-1

Oranje was zowel aanvallend als verdedigend volkomen uit vorm

Triest falen van Michels en Hof ma maahte onze voorhoede krachteloos HELSINKI, ZONDAGAVOND (Per telefoon) De Scandinavische tour van het Nederlands elftal is op een grote teleurstelling uitgelopen. Kon men van de nederlaag tegen Zweden althans dit zeggen, dat het een aantrekkelöke wedstrijd was, waarbij de sterke Zweden tenslotte pas 10 minuten voor het einde de balans definitief en duidelijk in hun voordeel konden doordrukken, tegen de Finnen was de prestatie van he,t Nederlands elftal nog van veel minder formaat. De 3e W'edstrijd tegen Finland werd. de eerste nederlaag van onze ploeg tegen deze algemeen als zeer matig bekend staande lieden, wier bond met zijn 40.000 leden tegen de KNVB afsteekt als een foxhondje tegen een bulldog. He,t werd bovendien een nederlaag met de beschamende cijfers 4—1, dezelfde cijfers van Stockholm drie dagen geleden. Het was In feite een volkomen onnodige nederlaag. De onder Ideale weersomstandigheden In ’t Olympisch stadion te Helsinki ten aanschouwe van slechts 16.000 toeschouwers gespeelde wedstrijd was een staalkaart van Nederlandse tekortkomingen en Finse successen en hoewel een op volle kracht spelend Nederlands elftal van deze spelers moet kunnen winnen, is het duidelijk, dat na de 1—4 nederlaag van precies een jaar geleden de Finnen aanzienlijke vorderingen hebben gemaakt. Speciaal hun aanvalsspel was sterk vooruitgegaan. Maar dat het zo gelopen is, komt vooral doordat Oranje het door besluiteloos, ontactisch en zouteloos voorhoedespel de gastheren buitengewoon gemakkelijk heeft gemaakt. Dat de Finse verdediging toch nog wel eens haar toevlucht tot paniekvoetbal moest nemen Is een bewijs, hoe matig die lieden eigenlijk wel waren. Het is wel zeer teleurstellend, dat de Nederlandse voorhoede er slechts éénmaal in slaagde deze slecht dekkende, soms elkaar in de weg lopende defensie te verschalken. Maar onze voorhoede was dan ook abominabel slecht. Dank zij Abe werd na een in de eerste helft opgelopen 3—0 achterstand de nul weggewerkt, terwijl enige pech ons een tweede doelpunt onthield. Het peil was dermate slecht, dat men deze fikse nederlaag een sportieve straf op een begane zonde mag noemen.

In het begin waren de Finnen ook maar heel matig, zodat er inderdaad kansen waren op een ruime Nederlandse overwinning. Maar terwijl Nederland gaandeweg afzakte, nerveus, onzeker en rommelig ging spelen, profiteerde Finland van het feit dat Terlouw reeds na 17 minuten een strafschop veroorzaakte, die prompt benut werd. Onmiddellijk gingen de Finnen beter, doortastender en in de voorhoede gevai'ieerder en sneller spelen. Nog was er weinig aan de hand, maar toen na een half uur de Finse linkervleugel Potharst uit positie speelde en de midvoor een doelpunt maakte dat eningszins in de reuk van buiten, spel stond, vond Nederland niet de kracht terug te slaan. Speciaal het voorhoedespel bleef zwak en uitgezonderd flijvers, die goed Was en Lenstra, die zijn ploeggenoten tenminste de voorhoede speelbare ballen toespeelde Werd er weinig goeds verricht. Zo scheen men geheel vergeten te zijn dat er zoiets als ’n through-Pass bestaat. Keer op keer liep men vast op de' Finse verdediging, die de tactiek van de trechter toepaste. De vleugels werd vrij grote be■'''egingsvrijheid gelaten, waarvan Clavan matig en Hofma wel heel iveinig gebruik maakte.

Beiden ondernamen veel minder dan zij hadden moeten doen om bressen in de Finse defensie te kunnen slaan en daar Michels zwak was in de afwerking, Abe’s passes geen goede ontvangst ten deel viel en Rijvers de van ouds bekende onzuiverheid van schieten ten toon spreidde, konden de goed-opruimende Finnen al deze combinaties de baas blijven. Op het middenveld deed Stoffelen wat hij kon, maar v. d. Hoeven was toch weer niet best. De Finse middenlinie met de zeer goede rechtshalf V. Asikainen kon ons beter bekoren. Finse voorhoede veel heter In ieder geval was er een hemelsbreed verschil tussen de Finse en onze voorhoede: de Finse voorhoedespelers vormen een aardig, kwiek stel, van wie rechtsbinnen Rytkoenen de beste technicus was en linksbuiten Lehtovirta een gevaarlijk schutter. Trouwens de hele voorhoede was goed. Natuurlijk verscliilden techniek en spelopvatting van de Zweedse aanval en van die der Finnen aanzienlijk. Deze Finnen

• Emma zich Eersteklasser kon noemen, had de i 1 VfJlUilUs» Dordtse keeper heel wat moeilijkheden met de Neptunusvoorhoede te doorstaan. (foto v. d, Reijken).

zijn verdienstelijke, maar tenslotte niet veel meer dan middelmatige voetballers die bij lange na niet op de hoogte der Zweden staan. Toch was er vrij wat genietbaars in die aanvallen der gastheren. Alle voorhoedespelers waren snel, handig met de bal, toonden hun voortreffelijke bal- en Hchaamstechniek, terwijl de gehele ploeg een geestdrift en volharding aan de dag legde, waartegen de lusteloosheid en het schablone-spel der Nederlanders somber afstaken. Van de vier Ajaxieden in ons elftal waren er 3 aan de onvoldoende kant en één verbeterde

iets. Potharst had een zeer betreurenswaardige eerste helft; hij werd vaak gepasseerd waardoor de gevaarlijkste situaties voor ons doel ontstonden en Terlouw en Kraak ook van de kook raakten. Gelukkig herstelde de Ajaxback zich' na rust verdienstelijk, maar zijn totale prestatie was toch zeer matig en hij was de voornaamste oorzaak van ons foutieve verdedigingsspel in de eerste helft. Niet voor niets brak de rust met de stand 3—O in Fins voordeel aan en na de tweede Finse goal deed Potharst. nog meer domme dingen, waardoor eenmaal

midvoor Y. Asikainen geheel alleen voor Kraak verscheen, dia bofte dat de Fin tegen hem aanschoot. En wel werd Oranje tegen, de rust sterker, maar het ging alles met zo weinig overleg en zo traag en lusteloos, dat de Finnen konden standhouden. Het zou nog erger voor ona worden. Potharst werd door een Finse switch tussen midvoor en. linksbuiten uit positie gespeeld. De pass van de midvoor werd door rechtsbinnen Rytkoenen opgevangen en terwijl onze verdedigers als aan de grond genageld bleven staan bracht de handig» Fin de stand op 3—o.