NEDERLAND SLOEG ENGELAND-B (3—o)
Nederlandse energie en strijdlust bedwongen Engelse superieure techniek
Prachtig veldspel van de Engelsen; verbijsterende improductiviteit
Een wedstrijd die langzamerhand de kreet: „de nul moet weg”, zal verplaatsen van de oevers van de Mark, het Sneker Meer en de Bloemgracht naar de boorden van de Theems en de Tyne, daar deze Engelse B-ploeg nu in 2 wedstrijden op het continent 8 goals tegen zich zag scoren zonder er één tegenover te stellen. Een wedstrijd ook, die de mogelijkheid inhoudt van niet ten volle gerechtvaardigde conclusies, getrokken uit de verrassende 3—O uitslag. Voor ons sportjournalisten, die alle zonder uitzondering een wijziging van de aanvalslinie hebben verlangd en die ik meen eveneens zonder exceptie Abe Lenstra terug wilden zien, dreigt het gevaar van een: zie je nou wel, bij welk zie je nou wel dan bedacht dient te worden dat twee van de drie goals werden gemaakt door spelers uit de oude voorhoede van de nul. Voor de tribune en vooral voor de gelegenheidskjjkers, de neiging uit deze 3—O het bewjjs af te leiden dat onze amateurs dus beter voetballen dan die Engelse profs. Want dit is zeer volstrekt niet waar. Wij hebben met 3—O gewonnen, inderdaad, van een tegenpartij die op de doelverdediger na op elke plaats een technisch betere man had lopen dan wjj, een tegenpartij die ons heeft laten genieten van een veldspel, dat door onze jongens natuurlijk niet te evenaren was, een soort voetbal uitgevoerd zuiver in de geest van Tart pour I’art, doch van een verbijsterende onproductiviteit. Onbegrjjpeljjk dat mensen die op zo verrukkelijke wijze combinaties kunnen construeren, die zo verfijnd een bal plaatsen, zich dermate verliezen in schone figuren zonder hun creaties af te werken met doelpunten.
De wedstrijd was in enkele perioden te verdelen, waarvan de eerste, ongeveer een kwartier durende, grotendeels voor ons was. Weliswaar startte rechtsbinnen Quigley met een kopbal over de lat na een voorzet van Payne, maar daarop volgden enkele, meestentijds via Hofma geleide Nederlandse attaques, die dank zij de scherpe opstelling van de Fries en zijn snelheid acuut gevaar voor de Britse defensie inhielden. Uit een van die aanvallen schoot Rijvers naast, terwijl in twee gevallen buitenspel resp. van Hofma en Lenstra een einde aan de opzet maakte. Maar na dat eerste kwartier volgde een phase, waarin de Engelsen het veld nagenoeg beheersten. De veelvuldig switchende voorhoede sneed op uiterste listige manier door onze verdediging, in mijn notities vind ik een soepele combinatie van linksbinnen Bailey en rechtsbuiten Payne, waarbij laatstgenoemde met de linkervoet achter schoot. Middenvoor Pye afgezwenkt naar de linksbuitenplaats lanceerde een, brede pass naar rechts, waar Payne wederom naast schoot. In 5 minuten tijd persten de Engelsen er drie hoekschoppen uit (ook In het eerste kwartier hadden zij er al één genomen), eerst stompte Kraak de hoge bal weg, bij de tweede voortgevloeid uit een schitterende combinatie tussen de sublieme linkshalf Watson en de technisch miraculeuze linksbuiten Langton, leidde tot een adembenemende situatie op onze doellijn waar van der Sluis Quigley’s schot, dat Kraak reeds gepasseerd had, wegkopte. I
Rijvers doelpunt. Een misser van Potharst bracht Langton in vrije positie, maar het schot verdween hoog over de lat en vijf minuten later trapte van der Sluis mis en kogelde Quigley naast. Nogmaals kwam de slecht gedekte Langton door onze defensieve linie heen, doch de snel teruggekomen Terlouw kon juist ingrijpen. Daarmee was het eerste half uur ten einde en hoewel Ly vlagen door onze aanvalslinie pogingen waren gedaan Middleton’s doel te benaderen was het gevaar voor de Engelsen niet groot geweest. Maar ziet daar ont"bikkelde zich in de 34e minuut oen spelletje op de linkervleugel tussen Hofma en Lenstra; knap Passeerden de beide Friezen enige tegenstanders en tenslotte lanceerde onze linksbuiten een goede Pass naar de op grote afstand van het doel vrijstaande Rijvers. De «AC-er wachtte niet lang en trapte de bal met een zacht boog-
balletje in de richting van het Engelse doel, waar Middleton zich volkomen verkeerd had O'Pgesteld en onder de volmaakt houdbare bal doordook. Een fout, die Kraak ongetwijfeld niet gemaakt zou hebben. I
De Engëïsen gingen onverstoord
voort met hun rustige, gladde combinaties, de vijfde hoekschop kwam op het groene tapijt, Barley kogelde hard juist over de lat, de zesde corner volgde onvermijdelijk en het duo Langton (linksbuiten) en Payne (rechtsbuiten) bouwde een aanval op, waaruit Pye inschoot, eerst tegen Kraak en daarna in het zijnet. Zo verstreken de 45 minuten, maar scheidsrechter Wouters ging nog rustig een beetje door en. zo noteerde ik in de 47e minuut een hoogst gevaarlijke kopbal van Michels, wellicht de moeilijkste bal die de Chesterfield doelman te verwerken (althans te houden) kreeg. |
BÜ Breede h«lft zette weer in met een scherp geaccentueerd Engels veldoverwicht. Weer stak Quigley van wal met een kopbal over de lat, een fout van Stoffelen gaf dezelfde speler gelegenheid binnendoor te passeren, maar op het laatste moment kon van der Sluis nog redden. Een enkele maal bracht onze voorhoede wat lucht, zo kopte Michels hoog over na 'n goede pass van Hofma (met de rechtervoet) en greep Middleton de bal eens vlak voor Hofma weg, maar over het geheel verkeerde ons doel in een periode van zeer hoge druk.
sterke Engelse druk Indien het Engelse binnentrio wat minder in de breedte had geopereerd en wat sehotvaardiger was geweest dan hadden wij die
druk onmogelijk kunnen weerstaan, ondanks het solide werk van Terlouw en Kraak’s knappe daden. Het ging maar door: combinatie Langton—Bailey, het schot van laatstgenoemde vond onze doelman (ongetwijfeld niet zonder geluk) precies op de goede plaats. Langton, die voortdurend Potharst te handig af was. kogelde naast uit een vrije schop tegen Terlouw. een brede pass van Payne bracht nogmaals de bal bij de linksbuiten van Bolton Wanderers die nu wel opvallend slecht richtte. Na 19 minuten de 8e Engelse hoekschop, na 20 minuten een kanonbal van Langton, door Kraak brillant gestopt, na 22 minuten 9e hoekschop. [
En toen, toen de gelijkmaker enzovoorts voör ieder op stapel stond, belandde plots een verre pass van Lenstra bij Roosenburg. En Roosenburg die voor rust totaal niet aan de zaak te pas gekomen was en uitsluitend hoge flodders had gelanceerd, loste met de linkervoet een hard schot dat Middleton niet kon verwerken. Dit met de krachtsverhouding volmaakt in strijd zijnde doelpunt een ontwikkeling die men in de voetballerij zo vaak tot stand ziet komen schokte het Engelse zelfbewustzijn en schonk onze ploeg de overtuiging dat wij het met nog ’n scheutje enthousiasme best konden redden. De laatste phase van de wedstrijd gaf dan ook geen Engels overwicht meer te zien, doch integendeel een Hollandse ploeg die in die resterende kwart wedstrijd meer gevaar opleverde dan tevoren. De eerste hoekschop voor ons diende zich aan en in de 26e minuut liet stopper Nicholson even een bal glippen. Zoiets is een levensgevaarlijke liefhebberij als iemand van Abe’s allure in de buurt is, want de Fries nam zelfs geen seconde tijd om de bal stil te leggen doch kogelde hem meteen laag in de hoek (3—0). En daarmee was de zaak afgedaan; de'Engelsen kwamen nog wel enkele malen in ons strafschopgebied en lieten hun 10e hoekschop noteren, maar de aardigheid was er voor hen af.
Zo kwam een hoogst verrassend einde van een wedstrijd, waarin onze ploeg ondanks de gunstige uitslag als geheel niet brillant heeft gespeeld. De met schier onverwoestbaar uithoudingsvermogen overal opduikende Rijvers was ditmaal een van de allerbesten, voor de ploeg nuttiger dan Lenstra wiens terugkeer evenwel een element van betekenis voor ons aanvalsspel is geweest. Achter vormde Tcrlouw, ditmaal bovendien vrijwel zonder fouts werkende, een onneembare egelstelling en deed ook van der Sluis heel veel goeds. De Belgische scheidsrechter Wouters die niet de indruk maakte een man van internationaal formaat te zijn (hU paste de voordeelregel ternauwernood toe) had het gemakkelijk, want het was een buitengewoon faire en sportieve partij. VAN DEN BERG.
Het Italiaanse Como komt naar Den Haag
Donderd» 8 Juni om 19 uur speelt het Haags KNVB-elftal tegen het Italiaanse Como op Houtrust.
Brocluirc voor Amateurisme goeJ ontvangen
De brochure van Dr. v. Leusen is door de clubs goed ontvangen. Ingevolge verzoek van het Bondsbestuur zijn redacteuren van clubbladen er toe overgegaan om de brochure geheel of gedeeltelijk over te nemen, waardoor ook de leden er kennis van krijgen. Wij noemen 0.a.: SVV, Emmen, VCS, Ursus, „Schiedam” ea SDO.
Nederland^Bngeland:
Dat was Holland eens te veld... 1
„Holland groeit weer, Holland bloeit weer, Hollands naam is weer hersteld!" Bilderdijk,
Ze waren gekomen van Albion, en
naar ’t zonnige Zuiden getrokken.
„Met brio voor Rio”, zo was er de leus
in Milaan, maar ze maakten er brokken
Ze kenden één doel slechts, die Engelse profs:
„Zich snel te rehabiliteren".
Ze zouden die amateurtjes wel eens
in Holland een spelletje leren
Ze flitsten en switchten (soms) nog als van ouds,
KEES RIJVERS ... alom tegenwoordig ...
al was het niet meer zoals vroeger.
Ze deden hun best, want keek daar niet Rous? —•
Maar ze stuitten op Rijvers, de zwoeger
Ze deden hun best, doch het spel bleef te mat.
Er was nóg een grote lacune:
Ze konden niet schieten; nee ’t was niet je dat.
En Stanley zat op de tribune
En keek naar die Dutchies, die al eens een keer
in Newcastle hun mannetje stonden.
Die nu weer ineens HUN Abe en Kees
en hun Hofmaatje hadden gevonden.
Die nuchtere Friezen, zij die „het systeem”
maar niet kunnen (of niet willen) spelen.
„Stijfhoofdig” en „eigengereid”, met geen zweem
van angst voor die Baily’s en Paynen !
Daar dribbelt Kees Rijvers, de man zonder schot,
hoe jammer! maar ziet hem eens zwoegen!
De pass komt van „Gerben” en Kees is erbij....
Met een loei die ook Middleton sloeg en
De nul van het scoringbord veegde’. En toen,
na rust, wordt dan Albion sterker
een uitval en, wat hij nog nimmer kon doen
als midvoor ,deed de steeds harde werker
die Roosenburg heet, als rechtsbuiten hij lei
de linksback in de luren en loste
’n poeier van links, niet te houden was hij!
En het Stadion brulde en hoste!!
Piet Kraak als van ouds! rent het veld in en kraakt
.er wat botten van Hollandse schouders.
En weer in het doel is het Kraak, die weer maakt
dat we trots zijn, als waren we z’n ouders
Nog is het de Hollandse Leeuw niet genoeg,
en Nicholson’s enige blunder
maakt dan dat „Us Abe” een moordschuiver joeg
in het doel!! en zelfs Abe lacht glunder
Dan breekt er de hel los, het Stadion staat
op z’n kop en komt niet tot bedaren.
Het wonder is daar en Albion laat
ontrnoedigd zijn zekerheid varen,
Hoera voor Oranje! ’t Was kranig gedaan!
ze speelden als reuzen, die knapen!
Zo spelend zal Zweden ons niet kunnen slaan!
En Verlegh kan weer rustig eens slapen
B. S. LE MARCHÊ.