Geschiedenis en Encyclopaedie der Sporten

Oïwoedinfl, met een inleidend woord van Pm Mulver. 334 met vele illustraties. Uitgave D. van Sijn /& Zonen, RoHt)erdam, Prijs gebonden f 8,15, ingenaaid f 7.75, / .

Plm Muller zegt in zijn inleidend woord, dat hier in een Standaardwerk een ware schat van gegevens en bespreking van technische uitdrukkingen bijeengebracht zijn en hij doet een beroep op de jongeren om „zijn heilige amateurisme’’ uit handen te houden van het onding, de beroepssport. . De schrijver zegt daarna in zijn voorwoord, dat het boek bestemd is voor de lezers van het sportnieuws in dagbladen en tijdschriften voor de jeugd en voor studerenden in lichamelijke opvoeding. Dan nog eens een voorwoord van de uitgevers, dat het boek in een behoefte vporziet en dat de laatste wijzigingen in de spelregels zijn opgenomen. Vervolgens een inleiding van de schrijver, die lijdt aan het euvel Van meer leraren in lichamelijke opvoeding, dat ze graag heel erg met hun belezendheid pronken. Dat beugelen een spel is waarbij een zware bal door een in de grond bevestigd ijzeren ring geslagen moet worden en dat dit op Noord Beveland slègeren wordt genoemd, dat klootschieten een overblijfsel is van het Oud-Germaanse steen- of klootwerpen en dat het maliën niet meer wordt beoefend, lijken ons weinig actuele mededelingen. Maar rhisschien moeten studerenden in lichamelijke opvoeding dat alles op hun examen weten, wat ons een onnodige ballast lijkt. De verschillende sporten zijn in alphabetische volgorde behandeld, telkens eerst de geschiedenis en dan een woordenlijst. De geschiedenis is wel zeer zwaar op de hand. 'Wat deert het ons dat de Hottentotten geweldige lopers zijn, dat de Mexikaanse indianen „voor de loop” bekend waren, dat in Afrika de loopjacht der Bosjesmannen beroemd was en dat volgens de Bijbel de koningen voorlopers hadden, die voor hun wagen uitliepen! Eerst als die verdwenen volken aan de Olympische Spelen gaan deelnemen, worden ze voor de moderne sportliefhebber van betekenis. Dat „bij de Egyptenaren de ballen bekend waren”, lijkt ons anatomisch aannemelijk en dat de doden in oud-Egypte in hun graven ballen meekregen, verheugt ons voor die mummies. Hoe Gutsmuths (1793) de balspelen in 2 klassen van onderscheidenlijk 13 en 5 groepen, met nog een stel ondergroepen ingedeeld heelt, interesseert ons minder dan dat Mercurialis in de Renaissancetijd de oude Griekse én Romeinse spelen beschreef en dat de Spaanse humanist Vives (1492-1540) balspelen voor jongens en meisjes propageerde, al kunnen ook die spelen wel aardig Keweest zijn. En dat Engeland in öe 9e eeuw Schotland geslagen heeft met 3-2 „in een zeer harde 'ivedstrijd’’ (!) telt niet als voorronde voor de wereldkampioenbchappen voetbal te Rio de Janeiïo 1950. pat er geen verband is aan te tussen ’t huidige rugby en “6t Spartaanse „episkyros” en het «omeinse „harpastum”, betreu™n wij echter wel zeer, want het Un beide mooie woorden. Met instemming lazen wij in de van volleybal, dat william G. Morgan, Physical Diéctor van de Young Men Chris- Wo? té Holyoke (die ereidstad kenden wij eerlijk gehiet in Massachuchets kij het ontwerpen ’.behoeite gevoelde’’ om OT1+ jonge mannen te tegelijk prettig en rtj ®.®Slijk was. Immers zouden .?Ohgemannen zich niet met epn hebben afgewend van „j,;. ''61’velend spel, waarbij ze ujd op één punt moeten blijven Kap William G. Mor- : Zoii hog zo dom niet en het i h me een liet ding waard zijn, ;

zijn tweede voornaam voluit te kennen in plaats van die mysterieuze G. Maar hij schijnt bij zijn ontwerp niet helemaal oorspronkelijk te zijn geweest, want de geleerde schrijver heeft uitgevist dat de opslag (service) in ieder geval hetzelfde is, als toen in 1591 Koningin Elisabeth haar vacantie doorbracht bij de Graaf van Hertford (foei wat een slippertje) en 10 graafschapsdienaren, allen lieden uit Somersetshire (heeft de zeer geleerde schrijver dat wel bij de Burgerlijke Stand gecontroleerd?), na het diner (lastig met zo’n volle buik!), omstreeks 3 uur (ja omstreeks, maar hoe was het precies?) op een grasvlakte (was het heus geen spinaziebed?) voor Harer Majesteits venster (wat storend voor die Graaf!) lijnen lieten aanbrengen, waarmee ze een tennisbaan afperkten, terwijl ze in het midden een drooglijn (voor de vuile was?) lieten aanbrengen en op dat terrein, nadat ze zich van hun overtollige kleding hadden ontdaan, (shocking!), handbal „at bord and cord” gingen spelen tot groot vermaak van Hare Hoogheid (die door haar apartje met de Graaf In des Hooggeleerden schrijvers oog blijkbaar van Majesteit was afgezakt tot Hoogheid). Wat wielrennen betreft poneert de super de luxe historicus, dat in de Oudheid zoiets als een rijwiel heeft bestaan, want op de obelisk van Luxor (naar wij vernemen een theater te Rotterdam), sinds 1836 op de Place de la Concorde te Parijs, staat enige malen een man, die schrijlings op een plankje met 2 wielen zit (staat die vent of zit-ie?). Dit was te Egypte, zegt de schrijver en wij geloven hem op z’n woord, maar — zou dat plankje op 2 wielen niet een ezelkar zonder ezel geweest kunnen zijn of een voorhistorische step? Bij de geschiedenis yan voetbal komen het Griekse „episkuros” en het Romeinse harpastum

(van het Griekse harpazein » tot zich trekken (de schrijver is blijkbaar niet slechts Latinist maar ook Graecus, doch Jiddisch kent hij helaas niet) uit het hoofdstuk Rugby gelukkig nog eens terug en in Rusland speelden de voerlui op pleisterplaatsen in vroeger tijden (heeft Stalin dat nu ook al verboden?) om warm te worden een balspel, waarbij een met haar (wat voor haar?) opgevulde bal met de voeten in de hoogte werd gehouden. Denkt de schijver heus, dat dit alles ook maar iemand interesseert?

O Maar de lezer zal nu evenals de recensent z’n buik vol hebben van al deze historische quasi-geleerdheid en daarom gaan wij over naar de tweede rubriek bij elke tak van sport, waar wij dan op sport-encyclopaedisch terrein komen: de woordenlijsten. Daar staat de schrijver met twee benen op de begane grond. Als voorbeeld noemen wij het hoofdstuk voetbal, dat begint met een duidelijke plattegrond van het speelveld met vermelding van alle afmetingen. Aan de hand van 64 trefwoorden zijn kort en duidelijk de voornaamste spelregls omschreven en ook de taktiek van het spel. Aan het stopperspilsysteem is ruime aandacht gewijd en het „magisch vierkant”, de M-formatie, het grendelsysteem, het driehoekspel en de through pass zijn door goede tekeningen beter verduidelijkt dan dit door een beschrijving kan geschieden. Alle andere spelen zijn op overeenkomstige wijze als voetbal beschreven, met goede tekeningen en enkele mooie foto’s. In dat opzicht, en daarop komt het het aan, voldoet het boek aan de eisen, welke aan een beknopte en overzichtelijke sport-encyclopaedie gesteld mogen worden. In de lijst van medewerkersexperts voor elke tak van sport is voor voetbal vermeld dhr J. v. d. Leek, bondscoach KNVB en leraar MO Lichamelijke Opvoeding. De uitgevers hebben het boek keurig doen uitvoeren; slechts het losse omslag van de ingenaaide exemplaren is, hoewel in de mode, zeer onpractisch. Men kope dus liever een gebonden exemplaar. , MOORMAN

De ongelukkigste club van de week: ,^K.T.V.V.”

Hel gekele seizoen Iljstaanvoertïer, behalve de laatste Zondag Wat een spijtige gang van zaken, wat een teleurstelling voor RKTW. Een heel seizoen boven aan de Ijjst te staan, dan de laat- wedstrijd te verliezen door inférieur spel en toch geen kampioen te zijn, is een hard gelag, een bittere pil. Hoe graag men in Tilburg ook een overwinning gezien had, naar het spelverloop van deze match zou die toch misplaatst zijn geweest. Vlissingen speelde eenmaal beter voetbal, rustiger en met meer overleg en had ook zelf nog één punt nodig om zich absoluut veilig te weten. De RKT'W-ers, natuurlijk, zij werkten als paarden, maar ’t ging alles te gehaast, te ondoordacht, kortom het elftal leed onder de invloed der zenuwen. Het stond onmiddellijk vast, dat RKTVV een zware dobber zou hebben aan Vlissingen. Het eerste kwartier was voor Vlissingen. Gaandeweg konden de Tilburgenaren zich wat los werken en vervielen meteen in de fout de bal te hoog te spelen. De lange Vlissingen-backs konden dat wel klaren. De eerste helft was spannend, maar gescoord werd er niet. Na de rust pakte RKTW even heel energiek aan. ’t Getij verliep spoedig met nu Vlissingen in de aanval en met meer succes. Een

aanval werd afgeslagen juist voor de voeten van de vrijstaande Vlissingen-linksbuiten Prince, die met een laag schot scoorde. De RKTVV-doelman v. Esdonk viel uit en werd door Dreessem vervangen. Hoe feller RKTVV aanviel, hoe stugger ook de tegenstand werd. De kans om aan de match nog ’n gelukkige draai te geven werd verbroddeld, ’n Penalty, toegekend wegens het van de bal afzetten van de RKTVVmiddenvoor, werd door de Leeuw naast geschoten. Toen Vlissingen er van de weeromstuit, er een 2e goal bijmaakte, was het gedaan met RKTW. MW II Kampioen der reserve re Lias Doordat de Emma-reserves met 3—2 van Standaard verloren, is MVV II kampioen der res. Ie klasse geworden. Men zegt wel eens, dat het reserve-elftal de vergaarbak van oudere spelers is, maar dat gaat voor MVV il niet op. De gemiddelde leeftijd van de spelers is 22 jaar, de meesten zijn 17— 20 jaar en slechts 2 spelers tellen meer aardse jaren. Er is het gehele jaar met veel animo getraind en de ploeg heeft in het afgelopen seizoen uitstekende wedstrijden gespeeld. ■Wij feliciteren de M'W-ers van harte met dit succes en vertrouwen ten volle, dat zij in de kampioenswedstrijden een goed figuur zuUen slaan.

HULDIGING JAN VAN LAAR

Voor de aftrap van VIOS—Postduiven is Jan van Laar op allerhartelijkste wijze gehuldigd wegens zijn 600ste officiële wedstrijd voor het eerste elftal van VIOS, waarmee hij tevens afscheid van dat elftal nam. Als 11-jarige jongen trad hij tot de groen-witten toe en 22 jaren speelt hij reeds voor het eerste op een wijze, die de anderen tot voorbeeld strekt. Nooit kwam hij met een strafcommissie in aanraking. Het bestuur van VIOS had dan ook deze gelegenheid gaarne aangegrepen om Van Laar in de bloemetjes te zetten, Bondsbestuurder Burgwal prees het goede sportmanschap van

Van Laar namens de KNVB en dhr. Jacq. Questroo deed het namens de Afdeling onder aanbie-» ding van bloemen; voorzitte® Leenders schonk hem het gouden insigne van VIOS, v. d. Naaten bood namens het Ute elftal een bureaustoel aan. en dhr De Lange namens de donateurs en -trices een radiotoestel met pic-up. En toen kwamen vele donatrices, die in VIOS een belangrijke plaats innemen, hem nog bloemen aanbieden, terwijl Bertus de Harder hem de hand drukte. Het was een korte, maar welgemeende huldiging, die Van Laar en zijn echtgenote goed zal hebben gedaan.

Bertus de Harder drukt de Vios-aanvoerder Jan v. Laar de hand, die Zaterdag z’n 600ste wedstrijd voor Vioc I Bertus was een paar dagen met verlof hi Den Haag, want hij iS geblesseerd (gekneusde ribben). (foto v. Breukelen)»

V.V.V.—N.O.A.D.: een matige wedstrijd (l—l)

In een wedstrijd, waarvoor slechts een matige belangstelling bestond, hebben beide ploegen gisteren aan de Kraal de punten gedeeld, een uitslag, waarmede de Tilburgenaren zeker tevreden mogen zijn. Niet dat de thuisclub zulk een brillant spel vertoonde, maar toch waren de Venlonaren vaak overwegend in de meerderheid. Het pleit niet voor de geelzwarten, dat zij deze niet konden uitbuiten. Vooral het schieten was zeer slecht en vaak onberekend en talloze kansen, die uit uitstekende voorzetten van Carlier aan het binnentrio werden geboden, bleven onbenut. NOAD had het eerst succes want de wedstrijd was nauwelijks enkele minuten oud, toen na goed combinatiespel van Louwer en Broeken, laatstgenoemde een schot Inzond. Brinkman keerde de bal al vallende en stompte het leder het veld In voor de voeten van Landzaat, die deze kans niet onbenut liet (O—-1). NOAD ondernam hierna' nog enkele uitstekende aanvallen uit één waarvan de centervoor opnieuw Inschoot, doch Brinkman stopte de bal op fraaie wijze. Na deze eerste aanvallen der bezoekers nam VVV het Initiatief over en ook. den Turck moest verscheidene malen handelend optreden. Ook in de tweede helft bleef VVV domineren. 'Wel probeerde Louwer aan de andere zijde het spel te verplaatsen en met uitstekend veldwerk verwarring te sichten In de VVV-gelederen, maar de VVV-defensie kon zonder 'veel moeite het gevaar keren. Eindelek had de thuisclub succes, toen yan Rhee, die een doorlopende bedreiging vormde voor de NOAD-defensie, langs de verdediging glipte en laag over de grond doelman den Turck onhoudbaar passeerde. (1—1). Er kwam hierna enige opleving in de VVV-gelederen,

doch hoewel het NOAD-doel meermalen werd belegerd, kon de geelzwarte aanval toch het net niet meer vinden. NAC verloor weet vair S W NAC heeft na de nederlaag van vorige week te Scl.iedam opnieuw deze ploeg als haar meerdere moeten erkennen. 'Werd in Schiedam met 3—1 verloren, thans moesten de Bredanaars met 3—2 de punten afstaan, ’t 'Was over het geheel ’n aardige strijd, waarin de Schiedamse ploeg een technische meerderheid aan de dag legde, welke echter genivelleerd werd door het groter enthousiasme der Zuidelingen. Ook het schot bij de gas. ten was beter dan bij NAC, een kwaal, die de Bredanaars reeds lang onder de leden hebben. Toch zat er Zondag meer activiteit in de voorhoede der Bredanaars, waarin zowel Matheeuwissen als Bruininckse zich danig roerde en keper -Kouwen toch nog aardig wat te verwerken kreeg. En was vrouwe fortuna hem niet ’n paar maal ter hulp gekomen, mogelijk was de zege in Breda ge« bleven.

Een verre uittrap van NAC’ doel» man ging over de stopperspil Bul» tenhek heen en Langenberg maak» te hiervan gebruikt om over de ver uitgelopen keper Kouwén heen in ’t verlaten doel te trap» pen. 2 Minuten vóór rust joeg Malta van korte afstand de gelijk» maker langs Kools. |

11 Minuten was de tweede helft oud, toen Matheeuwissen na pracht werk van Rijvers een mislukte bal van Langenberg langs Kouwen schoot. Maar nog geen minuut later maakte Kuneman wederom gelijk 2 De spanning bleef er in ook, toen ongeveer 10 minuten later Malta met een mooie kopbal Kools het nakijken gaf 2—3. Wel verkeerde het Schiedamse doel daarna nog een paar keer in ernstig gevaar, maar in de stand kwam geen verandering meer.