Technisch superieur BW won verdiend van Bleijerheide

Zó superieur speelde de BW-verdediging, dat doelman Saris weinig moeilijk werk te verrichten kreeg, maar ook dat weinige werk deed de nationale reserve doelman zó uitstekend, dat de overwinning geen enkel ogenblik in gevaar is geweest.

De Limburgers hadden doelman Wallz vervangen door Vrocmen en hun half-speler Lamers op de midvoorplaats gezet, maar deze, door zijn lengte ietwat imponerende figuur imponeerde de kleine Krijgh geenszins. Als een terrier bleef de BVV-aanvoerder bij hem en slechts éénmaal had de Limburger een kans om te scoren, doch toen miste hij op slechts enkele meters afstand van het Bossche doel een doelrijpe kans.

Voordien konden Hoenen, Adang en Gilliam wel enkele schoten op afstand lossen waar doelman Saris wel raad mee v/ist, maar de Bossche verdediging speelde voor wat zij waard js. Hoewel de thuisclub een technisch overwicht had en de Bossche kanthalfs Remmers en Vos steeds met passes dan naar links, dan naar rechts openingen forceerden en de Bleijerheideverdediging uit haar verband rukten, kon de thuisclub eerst na ruim 20 minuten de leiding nemen, toen Stempher op de grond liggend toch nog kans zag uit een voorzet van Van Beurden de bal onder de te laat vallende Bl.*heide doelman te schieten. Hierdoor geenszins ontmoedigd bleven de Limburgers enthousiast doorspelen, maar Saris kende geen pardon voor schoten die Hoenen, Lamers en Schafrath op zijn veste afvuurden. Aan de andere kant dachten wij Stempher, nadat Donhuijzen een haast niet te missen kans nog – had gemist, de voorsprong in de allerlaatste minuut van de eerste speeltijd nog te zien vergroten, maar het strakke schot van de actiéve BW-aanvalsleiders ging rakelings naast. In de tweede helft kwam de thuisclub eerst goed op dreef. Reeds binnen twee minuten strafte Schrover, nadat Donhuijzen had gemist, een feut van linksachter Rabuda resoluut af (2—0) en toen was het na een korte onderbreking, waarin Bleijerheide nog even een ki achtig offensief probeerde te ontketenen maar door v. d. Sluis c s. een halt werd toegeroepen gedaan met het overwicht van de bezoekers. Eerst besloot Donhuijzen een keurige aanval, waarbij prachtig werd gecombineerd, met een doelpunt en toen er daarna een misverstand in de Bl'heide achterhoede ontstond maakte Kerssens er gebruik van cm de stand óp 4—O te brengen. Toen vond BW het welletjes en konden de bezoekers middels een door Hoenen goed genomen corner het verdiende tegenpunt scoren.

Baronie—Rood Wit 3—O

Deze wedstrijd heeft heel wat meer spanning gebracht dan de 3—O eindstand zou doen verwachten. Dat kwam, omdat met rust door de thuisclub slechts een I—O voorsprong werd geboekt na een periode, .waarin Rood Wit zeker niet de mindere was in het veld, maar voor doel faalde bij meerdere opgelegde kansen. Deze kwamen ook na rust voor de gasten, maar ook toen was het gebrek aan schutters oorzaak, dat doelman Mulders de O voor Baronie kor handhaven, zelfs, toen hij eens ver uitgelopen, de bal over ziel heen zag gaan naar ’t lege doel ’t Schot was iets te hoog er kwam op ’t net terecht. Doorda' de gasten tot de laatste minuu zich bleven inspannen bleef d« strijd aantrekkelijk en spannend, omdat Baronie nu eenmaal niet in haar beste vom stak. De schrale I—O voorsprong door Graumans geboek na 27 minuten, met een moo schot, was zeker wel het 'uiter

ste wat de thuisclub in die eer- i ste helft verdiende. Geen Baro- c nié-aanhanger was dan ook ge- I rust, toen de tweede helft aanving. Toen echter 3 minuten na * de hervatting Adriaansen met een kogel de voorsprong vergrootte, kwam het vertrouwen ' terug, ook bij de spelers. En al ’ deden de gasten nu en dan * scherpe uitvallen, toch bleef Baronie iets domineren. Schoten van van Raak en Lokhof kwa- , men echter in ’t zijnet, maar , toen Storimans onverwacht van grote afstand voor doel plaatste, , verdween de bal buiten bereik ( van doelman Kas in de rechter- ’ bovenhoek, 3—o. I

Standaard—Roermond:

3 Spelers uit het veld gezonden

Gezien de vele onsportieve dingen, die de laatste weken op onze sportvelden zijn voorgevallen, kunnen we het toejuichen, dat scheidsrechter Schreurs de teugels strak heeft gehouden. Het werd in de tweede helft een forse wedstrijd, waarin het spel dreigde te verruwen. Roermond, dat aanvankelijk de leiding had genomen, zag zich deze voorsprong ontnomen en hierna gingen sommige spelers de perken wat te buiten. Standaard’s middenvoor Kraft kwam in botsing met de Roermond-linksback Sevenich, die zijn tegenstander haakte. Zonder verder pardon kon hij de kleedkamer gaan opzoeken. Mocht dit in normale verhoudingen wat voorbarig heten, in de gegeven omstandigheden kunnen we deze straf billijken. Een kwartier later konden de Standaardback Smits en de Roermond-linksbuiten Post Sevenich gezelschap gaan houden, nadat zij eveneens met verhitte koppen tegen elkaar in waren gegaan. Zo eindigde Roermond de wedstrijd met 9 spelers en Standaard met 10.

Voor Roermond, dat goed begonnen was, betekent deze nederlaag een dubbele strop, 2 kostbare punten en 2 spelers kwijt, juist nu men in het heetst van de strijd om de bovenste plaats gewikkeld is. De Roermondenaren begonnen goed, een kanjer van Licht tegen, de lat werd even later gevolgd door een goed doelpunt van Hofman en met goed spel van Dörenberg en Licht scheen de Roermondse aanval meer doelpunten waard.

Langzamerhand kwam Standaard echter aan bod en er was 25 minuten gespeeld toen Kraft ' gelijk maakte. Tot de rust bleef het spel daarna in evenwicht en geen der ploegen maakte in die ' periode een grootse indruk. ' Na de rust bleef er van Roermond niet veel meer over. Sp>e‘ daal de voorhoede was er uit ■ en Standaard gaf de toon aan, 1 hoewel ook de thuisclub kick : and rush voetbal vertoonde. De I Roermondverdediging stond on: der hoogspanning maar kon niet ■ verhinderen, dat Cortenrade uit ■ een vrije schop een 2—l voor-1 sprong nam voor Standaard en ! Wigny een derde doelpunt i scoorde na een doelworsteling. De verzwakte Roermond-1 aanval, waarin rechtsback De t Vries het op het laatst nog als t middenvoor probeerde, was niet » in staat, de achterstand in te 1 – lopen.

Kimbria maakte van deze wel 1 onverwachte struikeling van – Roermond gebruik door Geleen, t het zwakke broedertje, met B—O i te kraken. De Kimbren houden – dus een goede kans.

Dodelijk ongeluk tijdens voetibalwedstrijd

Dag- en sportbladen hebben het bericht van een dodelijk ongeluk tijdens de voetbalwedstrijd Vriendenkring-Hom te Venlo in zodanige vorm geplaatst, dat men er uit zou kunnen afleiden, dat er in Limburg op verschillende voetbalvelden bloedbaden zijn aangericht. Het bestuur van Vriendenkring ziet zich genoodzaakt een woord van protest te laten horen tegen dergelijke berichtgeving van bladen, die zich niet eens de moeite hebben getroost om bij de vereniging, die het nauwste bij dit ongeluk betrokken was, naar de juiste toe. dracht te informeren. Zij hebben de voetbalsport daarmee geen dienst bewezen, integendeel. 7 minuten voor rust moest de doelverdediger J. Burhenne van de Vriendenkring bij een aanval van Horn vallende ingrijpen. Of hij hierdoor met zijn hoofd tegen de tegenstander is gebotst of met zijn hoofd ongelukkig op de grond is terecht gekomen staat niet vast. Wel staat vast, dat het ongeluk te wijten is aan een samenloop van omstandigheden, waaraan noch de ene vereniging, noch de andere schuld heeft. Na het ongeluk heeft wijlen Burhenne nog enige minuten zijn doel verdedigd. Daarna is hij op dokters advies naar het R.K. Ziekenhuis te Venlo vervoerd. Operatief ingrijpen mocht helaas niet meer baten; kort na de operatie is hij overleden. Om alle geruchten die rond dit ernstig ongeluk in omloop zijn de kop in te drukken verklaren wij, het bestuur van de V.V. Vriendenkring, dat de wedstrijd een sportief verloop had en van ruw spel absoluut geen sprake is geweest. Dit is de ware toedracht van het ongeluk waarbij onze sympathieke doelverdediger, die gehuwd was en vader van een kind, het leven verloor. Wij verliezen in ham een trouw en goed kameraad. Dat hij moge rusten in vrede! A. A. V. Eekelen, voorz.

LIMBURGSE VLAAITJES

y OALS de aandachtige lezer zich zal herinneren heb ik laatst verhaald over mijn vriend, die na jaren zijn Zondagmiddagen achter de haard te hebben gevierd, nog eens ging kijken naar een wedstrijd en bij het aanschouwen van een onsportiviteit zwoer, dat het nu de laatste keer was geweest.

Dat was nog maar kinderspel hij wat ik nu heb meegemaakt, dat me haast geneigd zou maken om voortaan aan de andere kant van mijns vriends haard mijn troost te zoeken.

Laat ik het vieze verhaal weergeven zonder commentaar, het commentarieert zich zelf; de conclusies aan U overlatende.

Het gebeurde op een dezer Adventszondagen tijdens een eerste klas voetbalwedstrijd in Sittard, 70 minuten was het redelijk goed gegaan, maar toen konderu enkele spelers der bezoekende partij de ongedachte achterstand niet langer verkroppen en namen maatregelen.

Toen barstte de bom. Er waren nog maar enkele minuten te spelen, maar een moderne bom is gauw gebarsten in deze zenuwachtige tijd. Toen dan ook de thuisclubspeler, die in deze het lijdend voorwerp was geworden, behoedzaam naar de krochten onder de tribune was getransporteerd, liet de scheidsrechter de nog resterende tijd f,gelüoon" doorspelen en konden alle overigen na het eindsigrutal even gewoon proberen hun kleedkamers op te zoeken. Voor een enkele was dat nochtans niet zo eenvoudig, want het lieve publiek stond in lichterlaaie en wilde de vloer met hem aanvegen, hetgeen, niettegenstaande een prima dekking door politie en officials, nog gedeeltelijk lukte ook.

Tl/f" AAR nu komt pas de eigenlijke mop, die ik U wilde vertellen. Ook de tribune kookte en riep de onder haar dohrgaande spelers der bezoekende club bepaald onvriendelijke woorden toe, zelfs vlogen er onzachte voorwerpen door de lucht.

Een als heer verkleed persoon hing eveneens over de reeling en zong luidkeels mee in het veelstemmige koor. Op dat moment passeerde de middenvoor der bezoekers en deze meende zich het een en ander te moeten axintrekken. Onder uit zijn tenen haalde hij, rap besloten, iets naar boven, waarop een pruimende kaaiwerker jaloers zou zijn geworden en deponeerde dat de heer in het gezicht. Hij trof de roos, het hing daar en het droop alras droevig langs zijn kin en, terwijl de heer in sprakeloze ontzetting terugdeinsde, raakte de scherpschutter in kwestie slaags met een tegenstander, die het incident had bijgewoond en de misdaad begon te wreken. Totdat de scheidsrechter zijn gezag hoewel buiten de krijtlijnen zijnde tot gelding bracht en de vechtenden scheidde.

Het is een onsmakelijk vlaaitje geworden, maar ja, daar kan ik ook niets aan doen, de beste bakker laat wel eens wat deeg vallen. R.

Maurits overspeelde Longa door hoog tempo

Maurits had tegen Longa weer haar gevaarlijkste wapen, tempo, voor de dag gehaald. Reeds direct na de aftrap stevende de thuisclub op het doel der Tilburgers af en was daar voorlopig niet meer weg te slaan. Er werd echter hardnekkig en taai door de Brabanders verdedigd.

Toen de aanval wat luwde kwam Longa meer opzetten. Villevoye gaf goede voorzetten. Wassenberg en Veldhuizen kogelden hard in, maar Mol verrichtte keurig werk. Maurits forceerde een serie corners, die echter niets opleverde. Kort voor de rust kreeg van ’t Hooft de bal toegespeeld van v. Hulken, hij tipte even naar de vrijstaande Maessen en het was I—o. In de tweede helft was Longa even fel in het offensief. Maar Maurits nam de aanval over. Nelissen zette uit een hoekschop mooi voor en van ’t Hooft kopte in, 2—o. Veldhuizen kwam daarna alleen voor Mol te staan, maar deze gaf niet thuis. Toen het spel een kwartier oud was schoot Nelissen scherp op doel en de bal ging onder van der Velden door in het net, 3—o. Maurits bleef het beste van het spel houden en na twintig minuten gaf Nelissen goed door naar Maessen, die de stand op 4—O bracht. Ondanks deze achterstand bleef Longa stevig partij geven. Eenmaal schoot Willems, die als linksback een der beste spelers van het veld was, hard tegen de eigen doelpaal, toen hij erg in het nauw zat. Mol redde toen keurig, maar bij een botsing met Schellekens werd hij gewond en moest van het veld gedragen worden. Kort voor het

einde bracht Beks de stand op 5 O en even later verhoogde van ’t Hooft de voorsprong tot 6

Helmonil—Blerik O—2 Eerst tien minuten voor het einde, toen een op het Blerickdoel genomen corner bijna tot succes leidde, ontwaakte het gouden HVV en vanaf dit moment werd het doel van v. d. Brandt onder vuur genomen. De tijd bleek echter te kort te zijn en zelfs de eer kon niet meer worden gered. Het was overigens een zeer slechte wedstrijd en ook de kampioensvorm van Blerick was in geen velden of wegen te' bekennen. Reeds binnen de vijf minuten had midvoor Verberg succes, O—l. Verder vermeldenswaardige feiten vielen voor rust niet te noteren. Een fout van J. Berenschot een kwartiertje na rust, werd door linksbinnen Laenen met een doelpunt afgestraft (0-2). HVV bleef loom doorspelen en de laatste minuten van de wedstrijd bleken onvoldoende om in deze achterstand ook maar enige verandering te brengen.

Kolping SDW haalde toch nog een gelijkspel tegen de Spechten

Door hun technisch beter spel en enkele grove blunders konden de Spechten reeds voor de rust een goede 3—l-voorsprong nemen. Ook na de rust bleven de Woodpeckers domineren en de zege zou hun zeker niet ontgaan zijn, als rechtsback Houtman, na een botsing, niet op

halve kracht had moeten spelen en zodoende door zijn tekort aan snelheid, de watervlugge Kolping linksbuiten Eekert niet vol_ doende kon houden. Dit kwam de Eindhovenaren op twee doelpunten te staan. Hierdoor werd de stand weer gelijk en hoe de Spechten ook zwoegden, het doel der Helmonders bleef hermetisch gesloten. De wedstrijd was overigens het aankijken volkomen waard. Reeds na 7 minuten kon Poppeliers op een goede pass van Claassen I—O doen noteren. Zij beleefden hier echter weinig plezier- van want een blunder van keeper Graper, de enige die hij deze middag maakte, gaf Eekert een niet te missen kans (1—1) nog in dezelfde minuut. In de 25e en 30e minuut strafte V. d. Linden-fouten van de verdediging met twee goede doelpunten af, 3—l. Eekert bracht na de rust de stand op 3—3 en verrichtte daarmede de hattrick.

In Memoriam Janus Vreugde

Een goed lid en een echte makker. Van zijn jeugd af heeft hij de kleuren van zijn club gedragen. Hij was een graag geziene doelverdediger die nimmer ontbrak als zijn club een wedstrijd moest spelen. |

Een motorongeval maakte Vrijdag 16 IJecember een einde aan zijn jeugdig leven. Dinsdag 20 December is het stoffelijk overschot onder overweldigende belangstelling begraven, op de tocht naar zijn laatste rustplaats vergezeld door het bestuur en leden van Gasteis Sportclub. Hartelijk is ons medeleven me* zijn vrouw, ouders en familieleden. Aan wie we namens GasteU Sportclub onze deelneming betuigen.

Voorzitter „Gasteis Sportclub". P. VaOUJK,