Rustige voetbalkerstdagen in Rotterdam

Sparta speelde in een snel en enthousiast partijtje gelijk met Willem 11. Interessant waren de duels tussen Engel en Terlouw, 2 harde knapen, die elkaar hard maar sportief te lijf gingen. 3 Minuten voor de rust kopte den Boer uit een corner listig door naar v. Zuylekom, die geen fout maakte en Sparta de leiding gaf.

In de tweede helft was een effectief balletje van Engel Landman te machtig zodat beide partijen loon naar werken kregen.

Feijenoord en Heerenveen speelden ook al gelijk. 2—2 werd het hier, nadat de rust met o—o was ingegaan. In de 2e helft namen de bezoekers door Jonkman de leiding met een schot, dat 2 keer van richting veranderd werd alvorens het in het net belandde, waarna een uitgekookte pass van Lenstra door Kamstra gebruik werd. Dit werd Feijenoord te bar en goed werk van Steenbergen en Linssen bracht de partijen toch nog gelijk. Eerst door een goed doelpunt van Steenbergen uit een voorzet van Linssen, die door Brandes vakkundig aan Steenbergen werd opgediend. Brandes zelf zorgde op knappe wijze voor de gelijkmaker.

Lenstra schoot voor rust 2 x en na de rust 1 x tegen de staander, maar het houtwerk hield het.

Op Laag Zestienhoven zag ik Leonidas en VOC in een sportieve kamp de punten delen. De roodzwarten spelen verdedigend sterk genoeg met de alom tegenwoordige Grijseels aan het hoofd en ook de jeugdige Dobbinga deed in het doel kranig werk en loste menige moeilijke situatie goed op.

Van de voorhoede gaat minder kracht uit, al kan men in de toekomst van de jonge spelers als de gebr. J. en W. Kok nog veel plezier beleven en ook Roodenburg past zich goed aan en zal het wel léren. Kien Bal moet het van zijn techniek hebben, want de snelheid gaat met het klimmen der jaren verloren en Bongers als midvoor is te langzaam, al had hij in de tweede helft bepaald pech toen een fraaie, kopbal door de lat gekeerd werd en een scherpe omhaal net over ging. Het zat VOC in deze Periode niet mee, want de Klerk had hiervoor al hard tegen de staander geschoten, waarna Evers corner kon werken. Leonidas had na 35 minuten door v. d. Huls de leiding genomen met welke stand gedraaid Werd. In de tweede helft heeft VOC hard gewerkt voor een beter resultaat en de gelijkmaker Was van zeer goede kwaliteit. Jan Kok plaatste een corner a la Lenstra voor doel waarna zijn broer W. Kok onberispelijk inkopte, hoewel hierbij aangetekend kan worden, dat de Leonidas-verdedigers de dekking zwaar verwaarloosden. Enfin, de gelijkmaker lag er en onverdiend was deze zeker niet. Aan weerskanten werd nog hard gewerkt voor de winnende goal, maar Dobbinga aan de ene en Evers aan de andere kant lieten niets meer door, zodat beide clubs een kostbaar puntje binnenhaalden, waarmede Leonidas echter meer gebaat is dan VOC.

NHS 30 jaar. 30 jaar is het Beleden dat dhrn J. Bom, C. Ha•■mg en B. Waardenburg NHS op. richtten en dit feit is niet ongemerkt voorbijgegaan, want het tegenwoordige bestuur heeft dit met een feestavond in de Alhena gevierd.

staat bij de Rotterdammers als de club van de Harings en de v. Duyl’s. Chris, Andries en ■•■hijs Haring zijn ®an de club verbonden en Karei en Wessel v. Duyl, van wie de matste nog steeds voorzitter is, JUn ook geen onbekenden. Terreinzorgea hebben de zwartwitten

steeds gehad en zij zullen wel met gemengde gevoelens denken aan clubs zoals Neptunus en RFC, die steeds beslag wisten te leggen op de terreinen, waarop NHS zich net thuis gingen voelen. Nu speelt de club aan de Abraham van Stolkweg, ik zou haast zeggen esn massagraf voor kleine clubs, waar men er nimmer in slaagt een eigen sfeer op te wekken. Men gaat er in de ruimte verloren. Daarom was het goed gezien van de donateurs om hun club een fraaie vlag aan te bieden, zodat men thans reeds van verre kan zien, waar NHS speelt. Voorzitter van Duyl was van dit fraaie cadeau merkbaar onder de indruk.

De oorlogsjaren hebben de groei van NHS belangrijk in de weg gestaan, maar men is thans weer vol goede moed over de toekomst, en het harde werken van het tegenwoordige bestuur, vooral van dhrn. v. Duyl, voorzitter en Breevoort, secretaris, is een waarborg dat het de zwartwitten goed zal gaan. De actieve Breevoort mocht op de feestavond cadeaux in ontvangst nemen, omdat hij 12% jaar onafgebroken in functie was. Ook onze gelukwensen!

AARNOUDSE.

De stad Utrecht tegen de Provincie op Nieuwjaarsdag

DOS bracht vreugde door de 1— 3 zege op Zeeburgia. Zouden de doelpunten door de gewijzigde opstelling komen? Voorts was er maar weinig ver. tier in Utrecht. Alleen „Utrecht" zelf slaagde er in de sterke tegenstander Amsvorde door een 2 zege de illusies te ontnemen. JSV versloeg in deze afdeling s-Graveland met 4—3. Hiermee is dan alles gezegd, behalve dan, dat we eens naar UW 2 gekeken hebben. De reserves van de rood. witten speelden tegen Hilversum 3. Figuren als v. Elswijk, de roemruchte middenvoor van pasgeleden, v. d. Bor, Tips, v. d. Wurff, ze konden ons niet meer aan die kampioensdagen herinneren. Vooral v. Elswijk was er hélemaal uit. Het spel van de Hilversummers was hoopgevend. Er waren hier een paar knapen aan het werk. die vertrouwen geven voor de toekomst.

Het voetbaljaar voor Utrecht tet goed in, want op dag kunnen velen hun hart ophalen aan de langzamerhand traditie geworden wedstrijd tussen ie vertegenwoordigende ploegen van Stad en Prov. Utrecht. De wedstrijd, welke ditmaal in het Stadion Wordt gespeeld, begint »m 3 uur.

Mr. A. v. d. Wilde penningmeester De Zwaluwen P. A. de Haan Ere-voorzitter

Tijdens de laatstgehouden algemene vergadering van de vereniging de Zwaluwen op 17 December 1949 werd de heer P. A. de Haan tot ere-voorzitter benoemd, terwijl in zijn plaats Mr. A. v. d. Wilde als penningmeester werd gekozen. Het bestuur bestaat thans uit de volgende heren; L. F. Verweerd, voorzitter, L. v. d. Slik, secretaris, Mr. A. de Wilde, penningmeester; commissarissen: M. J. Koolhaas, S. Coldewey, A. Valkema en H. A. J. Bockmeulen. De Zwaluwen tellen thans 97 leden. Niet algemeen bekend is, dat men slechts lid kan worden bij keuze, en tot de prominenten van het Nederlandse voetbal moet behoren.

Snelheid, snelheid! Wat de Ehgelsen het meeste in de Italianen getroffen heeft bij de match Engeland—ltalië was hun snelheid, terwijl de Italiaanse journalisten teleurgesteld in het Britse spel waren, dat „sinds Mei ’4B (Turijn) niet was vooruitgegaan”. George Raynn, de trainer van het nationale Zweedse elftal, wil z’n spelers op spikes in hardlopen laten oefenen. Deze Raynn zou graag zien, dat er in Engeland van-regeringswege jeugdtrainingskampen werden opgericht.

Anno domini 1949

Lo Brunt heeft de journalistenschaar de restanten-boutjes van de Kersthaas deerlijk ontfutseld, vanwege zijn inhaalmanie. Nu werd men op de 2e dag zelf het haasje. Want Jaap Moorman’s verzoek is voor zijn corypheeën wet, zodat alle pengewrochten (zetter: zet in hemelsnaam niet: gedrochten!) rond het klokje van achten al tussen de wielen zitten op weg naar Jaap’s residentie. Vol van indrukken over EDO—Xerxes en met innerlijke wrok over Brunt’s inhaal-obsessie snoven wij, moeizaam werkend, slechts de heerlijke lucht van het sudderende haas-beest en wisten de familie, smakelijk kluivend, bij kaarslicht.

Intussen hadden wij ’s middags tegen de storm, met uitschieters van twintig meter per seconde, opgetomd voor onze laatste voetbaltocht in het oude jaar naar de Mr. J. Gerritslaan. De laatste tocht in anno domini 1949.

Een jaar zonder al te grote (figuurlijke) stormen. Haarlem en EDO krachtig optornend tegen de steeds moeilijker wordende stroom, RCH met een glunder snuit bij de rentrée in het Voetbal-Walhalla. en dan: feestelijke • vieringen. Wij beleefden de 70e geboortedag van Neêrland’s oudste club HFC, wij deelden de vreugd van 60 jaar roodbroek en 30 jaar TYBB en DSS en wat andere Jubilea. Vol ootmoed lagen wij aan de voeten wan onze nestor Andries v. d. Aart en zijn gouden HVB en eerden verder onze stad Haarlem, waar de 60-jarige (K.)NVB het levenslicht zag. Al deze en wat andere gebeurlijkheden dwarrelen door ons hoofd, nu de eerste helft van de 20ste eeuw bijna voltooid is. Dit jaar sloten wij intussen af met een gelijk spel door EDO, dus weer één punt. Waaraan wij tevens de beste wensen toevoegen aan alle voetbal-vrienden bij de intrede van 1950.

RCH had kienfeest. Wij kregen een uitnodiging voor een kienerij op Zaterdag voor adsplranten en 2e Kerstdag voor de andere leden. In het restaurant van het Heemsteedse Sportpark straalden ruim 300 paren jongensogen, toen het feest een aanvang nam. Men kiende de hele lange middag met stijgende spanning, gestimuleerd door de aanwezige prijzen, die rustig wachtten op een nieuwe eigenaar. Gelukkig en voldaan gingen de knapen huiswaarts. Op 2e Kerstdag kwamen de oudere leden (400 aanwezigen) aan de beurt, waarbij na afloop nog gelegenheid was voor een dansje. De Jeugdraad van RCH en de Commisie voor Ontspanning waren zeer content en zinnen alweer op nieuwe plannen.

HFC houdt generale repetitie. De HFC-’ers zijn bepaald van plan om het nieuwe jaar prima te starten, want 2e Kerstdag wonnen de blauwwitten aan de Spanjaardslaan met niet minder dan 6—l van een RCH-combinatie. Tot eerherstel van de Racing dient gezegd, dat deze vereniging zes spelers aan het Haarlems Elftal moest afstaan voor Groningen.

EDO en Xerxes sluiten het jaar af met *een draw

Toen EDO tijdens de eerste helft een doelpunt maakte, niet voor zichzelf, doch voor Xerxes, dachten wij, dat de rondhemden uit hun dommel zouden worden geschud, doch wij kwamen bedrogen uit. De thuisclub speelde toen slap en zonder wilskracht, terwijl de Rotterdammers de formatie in hun voorhoede niet juist hadden georganiseerd. Maar men had tijdens do pauze de Haarlemmers bepaald een injectie toegediend waardoor het tweede gedeelte dermate aan aantrekkelijkheid won, dat het publiek tenslotte zeer tevreden het veld verliet en EDO evenzo tevreden ko» zijn met het bereikte resultaat (3—3).

Het gerucht, dat Hen Schijvenaar, die momenteel gewond is en derhalve niet van de partij, zijn oude club gaat verlaten en overschrijving vraagt naar Blauw-Wit, schijnt wel grond van waarheid te bevatten. Doch wij zijn altijd huiverig dergelijke berichten publiek te maken, want er is niets veranderlijker dan de mensen. De naam Schijvenaar is sinds EDO’s bestaan zo nauw aan die vereniging verwant, dat wij er moeilijk aan zouden kunnen wennen, zij naam bij een andere club, welke ook, te lezen. In ieder geval ontpopte Verdam zich als een waardig plaatsvervanger en samen met Vrenegoor is dit een uitstekend koppel. Des te spijtiger moet ’t voor Verdam geweest zijn, dat hij het eerste tegenpunt op zijn geweten had. Een niet al te harde, doch scherpe voorzet van Dame belandde via zijn lichaam in het EDO-net. De grote fout bij het verdere gedeelte van het EDO-team was de grote gapingen die tijdens de eerste helft en ten dele ook na de thee in het middenveld werd gelaten. Bovendien timeden de middenspelers de ballen met de wind mee zeer onvoldoende, zodat de aanval tevergeefs op de steun wachtte die ’t zo van node had. Xerxes’ spel stond technisch op een veel hoger plan. En dat men tijdens de eerste helft niet zelf goals fokte komt op rekening van het lange dralen en de onjuiste formatie. Want toen na de thee Koning naar de linksbinnenplaats was verhuisd, was het gevaar met minstens vijftig procent toegenomen. In de Rotterdamse achterhoede onderscheidde zich vooral Baars, als rechtsback, terwijl in één adem ook moet worden genoemd spil de Leeuw.

Zoals gezegd was na de thee de juiste geest over EDO vaardig geworden. Na een korte combinatie zorgde Bax al na 3 minuten voor de gelijkmaker, terwijl dezelfde speler na fraai spel van Joppe EDO zowaar in het voordeel bracht (2—1). Na deze goals kwam pas duidelijk aan het licht, dat de elftal-commissie van Xerxes Herman Koning niet de juiste plaats had toegedacht. Want als linksbinnen groeide hij tot een gevaar, dat speciaal in het oog moest worden gehouden. Koning heeft in deze periode zo vaak, snel en zuiver geschoten, dat hij plots de algemene aandacht trok. Ook voor de pauze als rechtsbuiten viel hij reeds op door handig en doortastend spel. Maar keeper v. d. Berg had ’t nu helemaal niet voor een koopje. En zelfs moest hij wat later zwichten voor de mooiste goal van deze match.

De inleiding van dit doelpunt had op links plaats, Waarbij Koning tenslotte het leder toegekopt kreeg en zonder bedenken zo hard en zuiver in de bovenhoek joeg, dat v. d. Berg zich niet behoefde te schamen. Toch had EDO de strijd nog te zijne gunste kunnen laten beëindigen, toen luttele minuten voor het eindsignaal Bax alleen voor v. d. Peppel kwam te staan. Achteraf bekeken zou een derde EDO-doelpunt echter een miskenning van het uitstekende Rotterdamse spel zijn geweest, zodat met deze draw beide teams tenslotte content kunnen zijn.

Wim Hanse opgeruimd en

welgemoed

Bijna drie maanden ligt het blauwe shirt van de RCH-crack, Wim Hanse, nu al in de kast en naar het zich laat aanzien zal het er dit seizoen wel blijven, ook. Wij hebben hem een dezer dagen eens opgezocht in een der Haarlemse ziekenhuizen, waar hij al die tijd wordt verpleegd. Wij moeten zeggen, hij zag er zeer monter uit en was welgemoed, vooral nu de kans bestaat dat hij in de loop van Januari in de familie- en vriendenkring zal mogen terugkeren, ook al betrok zijn gezicht even bij de gedachte, dat hij de Kerst nog in de inrichting moest doorbrengen, evenals de jaarwisseling. Intussen had en heeft hij zeker niet over gebrek aan belangstelling te klagen. Behalve zijn verloofde vergeten ook de RCH-ers hem allerminst. Het ergste vindt Hanse echter de Zondagen, vooral het tijdstip, waarop zijn vrienden-elftalspelers het veld ingaan. In zijn verbeelding leeft hij de Strijd met hen mee. Maar de allergrootste spanning breekt aan tegen het klokje van half vijf, als de AVRO de uitslagen brengt. Niet steeds kan (in verband met andere patiënten) de luidspreker het lang verbeide nieuws brengen, doch er zijn voldoende gedienstige geesten (met eigen toestel), die er een sport van maken, wie het eerst zaal 29 heeft bereikt! Bij het Zondagavond-bezoek volgen dan de commentaren, terwijl de volgende morgen al vroeg de sportbladen op mysterieuse wijze op zijn bed neerdwarrelen.

Scheidsrechter Onck doceert spelregel-wijsheid. Jl. Donderdag gaf de bekende Rotterdamse scheidsrechter Onck, ook in de Haarlemse voetbalkringen geen onbekende, een lezing over de spelregels. Zijn toehoordersjeugdleiders, die onder de bezielende leiding van v. Turnhout (waar haalt die knaap toch al .die tijd vandaan met zijn cumulatie van alle mogelijke functies!) in restaurant Brinkman waren samengekomen, hebben een leerzame avond gehad. Echter frappeerde ons de stroom van vragen, die door de voorzitter van de Jeugd-commissie moest worden ingetoomd en die de schijn wekte, dat aan de spelregelkennis nogal wat hapert. Vooral jeugdleiders moeten de spelregels toch wel perfect beheersen.

Verdient ’t daarom geen aanbeveling, dat de Clubbesturen voor leden, officials en in het bijzonder jeugdleiders deze leemte grondig onder de loupe nemen?

Onck had zich uitstekend op deze lezing ingesteld en lichtte met behulp van een schrijfbord de verschillende situaties duidelijk toe. Bovendien doorspekte hij deze tamelijk droge kost met interessante voorvallen uit de practijk. Aan het slot van deze nuttige avond bracht dhr. Van Turnhout dank en hulde voos deze uiterst nuttige lezing.

Autobusdiensten

De Ned. Vereniging van Trans» portondernemingen verzocht da voetbalverenigingen zich 1 of 2 dagen tevoren met ondernemers van autobusdiensten in verbinding te stellen als op Zaterdag of Zondag groot vervoer is te ver» wachten wegens voetbalwedstrij» den.