Austria KamDioen van Oostenriik 1

',(Van onze Weense corres- i pondent) ' Weenen, Juni. 50 000 enthou- : siaste toeschouwers hebben in een brandende hitte alle zorgen van prijsstijgingen en politieke spanningen vergeten en bij de beslissende wedstrijd Austria—Rapid niet slechts voetbal van de beste Weensche school gezien, maar ook een adembenemende spanning doorgemaakt.

De winnaar van deze strijd was kampioen, al restte er voor de Austria de noodzaak uit een laatste wedstrijd tegen Hoechstaedt nóg een punt te distilleren. Rapid had alle 8 wedstrijden in de tweede helft der competitie gewonnen en Austria had het er tot het grote ontwaken tegen Wacker haar voorsprong verspeeld. Maar Austria is bekend om haar wisselvalligheid en het laatste kampioenschap dateerde liefst van 1926, toen de club nog „Amateure” heette. Als Austria had de club van 1928 tot 1938 vier maal de Mitropacup gewonnen, maar het kampioenschap was een onbereikbare droom gebleven. Daarentegen was Rapid Oostenrijks recordkampioen, die in de 3 seizoenen sinds de bevrijding reeds 2 maal als eerste over de streep was gegaan. Na 10 minuten was het 1—O door Kominek, even later gelijk en toen kreeg Rapid de leiding. De violetten waren even duchtig in de vïar en Rapid’s midvoor Dienst' stond een kwartier voor rust bij deze stand met de bal 5 meter voor een leeg goal. Dr. Schwarz, Weenens beroelndste medicus en voorzitter vafi Austria, hield de ‘hand voor zijn ogen om de voltrekking van het vonnis niet te zien, maar hoog vloog de bal over. Twee minuten later was Huber doorgebroken en was het 2—2 in plaats van 1—3. BIn nog voor de rust had Aurednik de leiding aan de violetten hergeven. Meer en meer domineerde na de rust de techniek van Austria. Het werd 4—2 nogmaals door Aurednik, maar Rapid bracht door Stroell de stand op 4—4. ’t Groene enthousiasme kon echter steeds minder tegen de techniek der violetten op en Melchior, dusdanig in vorm dat men zijn falen in Budapest en Florence niet kan begrijpen, maakte aan de spanning een einde.

Met de Austria is de sterkste ploeg kampioen geworden. Het laatste elftal dat nog het typische Weense spel uit de tijd dér grootste triomfen van Hugo Meisl speelt, is ondanks enkeie ongelukkige nederiagen daar geëindigd, waar het hoort en waar eigenlijk iedereen het van het begin af verwachtte. Het noemen van uitblinkers is ondoenlijk, daar het een opsomming der normale opstelling zou zijn. In deze laatste en beslissende wedstrijd was er ■wel enige critiek op de verdediging. Het gejammer over deze „zwakke” plek lijkt echter toch enigszins misplaatst als men op de lijst ziet, dat de Austria ondanks deze „zwakte” toch de minste goals tegen heeft van allemaal! In de voorhoede was ér ook ditmaal zelfs voor de zwartgalligste criticus geen zwakke plek te bekennen. Het quintet Melchior-Kominek-Huber-Stojaspal en nik heeft nu eenmaal zijn weerga niet en de halflinie, waarin Occwirk weer als sterk aanvallende midhalf opereerde, domineerde het middenveld volkomen. Rapid werkte heel hard maar kon tegen dit virtuositeitsvoetbal op de duur niet op.

o De reiskoorts heeft de Weense voetballers nu weer te pakken. Austria trekt andermaal naar Turkije het is merkwaardig hoe dit land sinds het ophouden van het vroeger zo intensieve sportverkeer van Oostenrijk met Tsjechoslovakjje en Hongarije, in Weenen populair is geworden. Maar de %

grootste en mooiste reis maakt j ongetwijfeld de verliezer in het i grote duel van deze middag. Ra- < pid vertrok na Pinksteren per j clipper naar Brazilië en zal in 5 ] wedstrijden pogen tegenover de . heetgebakerde zuiderlingen de j reputatie niet alleen van het Oostenrijkse maar van het Euro- , pese voetbal op te houden. Helaas heeft deze reis reeds voor haar begin reden gegevdn tot , een onpleizierig incident. Het ' Rapidbestuur had de 18-jarig Hanappl, het „wonderkind” van Wacker, die sinds Mikolasch ten- ; gevolge van zijn levenswandel niet meer in de nationale ploeg wordt opgenomen, Oostenrijks jongste internationaal is, uitgenodigd. Deze voelde er veel voor en wie kan het een 18-jarige volksjongen, opgegroeid in deze afgrijselijk moeilijke jaren, kwalijk nemen ? Wie ? Het Wackerbestuur, dat vreesde, dat de vriendschapsbanden die Hanappl met de Rapidmensen op deze reis zou sluiten in September zo sterk zouden blijken, dat hij niet alleen in Rio, maar ook in Weenen voor Rapid zou uitkomen. Alle mogelijke instanties werden in de arm genomen maar tevergeefs. Tot eindelijk Wacker de juiste* weg vond. De schrik niet Zedenpolitie, die blijkbaar in Wenen over heel veel vrije tijd beschikt, kwam er aan te pas en aan Hanappl werd het exitpermit naar Zuid-Amerika als minderjarige geweigerd. Of zijn liefde voor Wacker op deze wijze zal worden aangewakkerd?

De Sportclub die Nederland bezocht heeft de competitie

op de 5e plaats beëindigd met 19 punten uit 18 wedstrijden en een doelgemiddelde van 35—34. De prominentste speler is de midvoor Epp, die over een zeer gevaarlijk schot beschikt 'en herhaalde malen in ’t Oostenrijkse elftal is uitgékomeh. Verdere uitblinkers zijn vooral de doelman Schmidt, de grote held van de overwinning op Austria in het vorige najaar, en in mindere mate de backs.

Al hoort de Sportclub niet tot de sterkste Oostenrijkse clubs, zij ' zal er zeker prijs op stellen in Nederland goed voor de dag te komen en het hare willen bijdragen tot een intensiever ' worden van het sportverkeer tüssen de beide landen. Het veelvuldige intensieve contact met de Westeuropese landen is voor Oostenrijk op elk gebied van het grootste belang en men hoopt vurig zo spoedig mogelijk op tegenbezoeken van leidende clubs uit Westeuropa. Nu Sparta en Slavia, F.T.C. en Hungaria om de bekendsten te noemen geen veelvuldige gasten in het Praterstadion meer kunnen zijn, hunkert men naar andere contacten. Men is verrukt over de hartelijke ontvangst die Weense voetballers overal vinden, in Frankrijk, België en Nederland, maar teleurgesteld, dat men nog bijna geen gelegenheid heeft gehad zelf gastheer te zijn en de sportvrienden uit het westen te kunnen laten zien, hoe men aan de „Blaue Donau” leeft, werkt, hoopt en voetbalt. En men hoopt dat het bezoek van de Sportclub de aanleiding zou mogen worden tot ’n Nederlands tegenbezoek. M. V. GRIMM.

(Plaatsing vertraagd).

LIMBURGSE VLAAITJES

Op een avond van de vorige week vond in Maastricht een ■ spelregeltest voor scheidsrechters in competitieverband plaats ■ kortweg scheidsrechtersspelre: geltestcompetitie genaamd. I De hele zaak kwam hier op . neer: men heeft een scheids; rechtersgroep in Limburg nodig, . die kampioen in de kunst der . spelregeltesten is. Daartoe is de I provincie in twee gelijke delen gezaagd, een Noordelijk en een , Zuidelijk. En, waar de groep . Venio kampioen van het Noor[ den was geworden, moest er [ nog even een groep in het Zui[ den uit de bus getrokken worden, die het van dat Venio kan gaan winnen. Of verliezen, ’ maar die onwaarschijnlijke mo‘ gelijkheid willen we nu maar ‘ buiten beschouwing laten. ■ Alle goede dingen bestaan, naar men zegt, uit drieën en ■ daarom waren de groepen Heér■ len, Sittard en Maastricht sa■ men gekomen, om strijd te leve■ ren op het zeer glibberige ter■ rein der spelregeltheorie. ‘ Het-lag in de bedoeling om ï dhr V. d. Kaa uit Utrecht over 5 te laten komen, teneinde hem i als scherprechter in deze moei! lijke kwestie te laten fungeren, ■ maar door betreurenswaardige ; omstandigheden was deze groot– meester verhinderd en had men – in rechter Gielens een waardig f remplagant gevonden. 1 Wat zeg ik, waardig? Wreed, . listig en onbewogen was hij en 3 de vragen, die hij zijn bevende I slachtoffers, zo vaak ongej kroond koning op het speelveld, .j voorlegde waren zo geraffij. neerd opgesteld, dat uw dienaar leek als "hij nu eenmaal is tussen.deze uitgeslapen keurbende, maar wat blij was in zijn verdoken hoekje te kunnen toehoren, alhoewel hij een zeer deskundig gezicht trok en bij *■ een zeldzaam foutief ant■ woord, zijn huurlieden veelbe- tekenend aanzag. Wat dénkt U bijvoorbeeld van deze vraag: „de beginschop • wordt genomen, de bal heeft '* een volledige omwenteling gee maakt, maar wordt tegen de

• (idioot) opgestelde scheidsrechter getrapt. Via dit „dode lichaam” stuit de bal terug en belandt in het doel van de partij, die de aftrap verrichtte, zonder dat de keeper het leer heeft aangeraakt. Zoudt U dit doelpunt toekennen?" Of deze: „de back van partij A staat op de middenlijn met slechts zijn doelverdediger achter zich. De middenvoor van partij B staat op gelijke afstand van keeper A als back A, ontvangt de bal, rent er mee op het doel A af en doelpunt. Is deze goal geldig?" Ja, ja, lezer, U heeft schoon de tijd om er over na te denken, maar het slachtoffer slechts 15 seconden en de Man met de Houten Hamer keek ijzig kalm op de stopwatch, klaar om de snelle tijd af te kloppen. Ik ben het volmaakt eens met de opmerking, dat de deelnemende scheidsrechters heel goed op de hoogte bleken te zijn met de theorie van hun vak. De antwoorden kwamen meesttijds vlot, kort en krachtig en het bleef uitzondering, dat de heer Gielens moest zeggen: „het Spijt me maar dat antwoord is fout". Eerder vond hij aanleiding om een half of driekwart puntje toe te kennen en zo kon het gebeuren dat Maastricht uiteindelijk en nog wel via een gewonnen protest met een kwart puntje won en nu de aangename hoewel verantwoordelijke taak kreeg toegewezen, Venio te gaan bekampen. De strijd ging lange tijd gelijk op, hoewel Heerlen later • een bootlengte achter kwam. • Waardoor dit werd veroorzaakt, , onthulde na afloop de captain ■ der Mijnstreekploeg. „Wij von■ den”, beweerde Heer Widders■ hoven met een stalen gezicht, i „dat Maastricht als gastheer • maar moest winnen”. Goed ge• vonden en nog wel zó maar uit het blote hoofd. i Maar Sittard en Maastricht ) stonden na de voorlaatste ronde t gelijk. De spanning werd bij– kans ondragelijk en zelfs de i luidruchtigste toehoorder werd

stil van ontroering. Elke ploeg , telde vier examinandi en na de : derde man lagen de beide ploegen nog precies gelijk totdat : Sittards vierde man, wellicht ; beduusd door het aanbod van een royale omkoopsom van Ita, liaanse omvang, verstek liet , gaan. ; Voelt U met mij mee de adem• benemende sfeer, die als eeni rookgordijn stond om de vierde I man van de Maastrichtse ploeg? Hem viel het rampzalige lot te i beurt 'een oplossing te geven . van de vraag, die wij U hier[ boven als eerste aanboden. Ze t is moeilijk, fantastisch, zo niet . luguber. Stel U voor die stomme j scheidsrechter, die bij de begint schop voor de bal gaat staan, r maar dan toch gelukkig als straf 5 voor zijn onnozelheid de bal zo ellendig hard tegen zijn lijf i krijgt, dat die terugstuitend > zelfs in het doel verdwijnt. „De bal is in het spel, want ■ hij heeft een omwenteling ge-I maakt”, besliste het slachtoffer ; en ofschoon dit het enige goede I deel was van zijn antwoord, 5 redden hij daardoor zijn ploeg, , want hij kreeg er een kwart punt voor en daardoor won . Maastricht met 14 punten vóór f Sittard met 13% punten. Het was een dubbeltje op z’n i’ kant. R. I

RHENEN w«ießi*MM«a

VVV Venio in het afgelopen j seizoen

De Venlonaren hebben met hun jonge ploeg een goed seizoen achter de rug. Nagenoeg alle spelers kwamen een of meermalen uit in vertegenwoordigende Limburgse of Zuidelijke elftallen, terwijl aanvoerder Gijs Nass tot de VUC-tent doordrong. De kleine rechtsbuiten M. Sijbers en J. Klaassens maakten deel uit van de Nederlandse jeugdploeg in het FlFAtournooi. Met M. Lommen maakt Sijbers ook deel uit van het vertegenwoordigend Nederlands Militair Elftal. Ook linksbuiten B. Carlier is een veelbelovend speler, evenals stopperspil L. Deckers. Het zijn allen voetballers van „eigen-kweek” en beloven nog veel voor de toekomst. Lommen, Sijbers en Heger j zijn in militaire dienst, terwijl Carlier binnen enkele dagen zijn burgerpak tegen de battle dres ! zal verwisselen, zodat dan 4 | eerste elftallers de soldatenrok | dragen. De achterhoede (Brinkman, i Holthuijzen en Schreurs) kan er , zich op beroemen na BW, dat i slechts 13 tegendoelpunten in- j casseerde, -het minst aantal malen te zijn gepasseerd van alle Ie klassers in het land. In de 20 gespeelde competitiewedstrijden behoefde Brinkman slechts 16 maal te vissen. Wat speltechniek betreft behoren de Venlonaren tot de beste Zuidelijke ploegen. In de kortgeleden te Arnhem gehouden toumooien (Zilveren Steen- en VDZ-tournooi) kwamen de Venlonaren als overwinnaars uit het strijdperk. Na een korte rustperiode gaan de Venlonaren weer met een intensieve training beginnen, vast besloten om in het komende seizoen een rol te spelen. Gedurende de laatste jaren was VVV een trouw deelnemer aan het Zilveren Bal-tournooi in het Sparta Kasteel te Rotterdam en ook aan de komende Zilveren Bal-wedstrijden zullen de Kraalbewoners deelnemen.

Jeugdleideiï Mooi en Moeilijk

Sport als element

I (Nadruk verboden) j

IV. i Terloops merkten we de vorige! maal reeds op, dat de sport verschillen in karaktereigenschappen! openbaart. De sport zelf kan, door de hulp van de juniorleider, voor dé jeugd karaktervormend werken. Dé juniorleider die zijn jongens vaß dichterbij bekijkt dan van de krijtlijnen af, zal opmerken hoe onnoemelijk vele karakterverschillen er voorkomen: de een is eerzuchtig, een ander heeft een gebrek aan zelfbe-! heersing, de derde is niet doortast tend genoeg, heeft geen plichtsgevoel [ of is niet eerlijk; het zijn alle veri schillen in het innerlijk van dfl : knaap. Volledige karakterloosheid i<l I gelukkig een niet veel voorkomend i verschijnsel, een 100 %-karakter I komt bij de jeugd ook niet buitenge» , woon veel voor, veelal ontbreekt er i wel ergens wat aan. Het woord ka‘ rakter is eigenlijk meer een verzak I melwoord voor verschillende eigen* I schappen, zodat er in wezen geöß I verschil in karakter bestaat, maar ; we misschien beter kunnen sprekeé i over jóngens met een grotere ol kleinere hoeveelheid karakter. De juniorleider, die zijn werk opneemt uit liefde voor de jeugd, zal elke gelegenheid waar de sport ka*-j, raktervormend kan werken, met , beide handen aangrijpen. En dergelijke gelegenheden zjjn er legio! Hij mag echter niet verwachten, dat hij binnen enkele weken reeds een duidelijk merkbaar succe.s boekt. Hij oefene geduld, want karaktervorming is een proces, dat veel tijd vergt. Maar het doel is reeds de poging waard. Sterker nog: de jeugdleider dient de sport te zien als in dienst van de opvoeding en zichzelf als leidende figuur in die sport • als opvoeder, die de sport als middel heeft gekozen om zjjn steentje aan de opvoeding der jeugd bö te; dragen. Hij bedenke echter, dat der| jongens zelf slechts denken aan het spel zelf en alleen ouders en onder- ! wijzers zien als hun opvoeders. Tact is dus geboden opdat de jongen niet; , door een teveel aan opvoedende les- , sen van de betrokken sportvereniging wordt afgehouden. Jeugd hunkert naar vrijheid. Ze trekt voor i haar plezier naar de sportvelden eO , niet om daar paedagogische betogen , – r.-. rr- r.-i, -i—'

% aanhoren. De juniorleii mag 2ijn taak dan ook niet te “Platten. Veelal zal het niet , bljjken om een minder ■ en knaap zijn fouten te 1, Voelen zonder dat hij zich zal voelen. Het mag dus Vorkomen, dat de jongens te, ‘Peds onder elkaar zeggen: benieuwd wat hij nu weer „(j ■ De jeugdleider verliest de cht van de jongens wanneer tie wedstrijd een aanmerkingen debiteert. Maak keer niets dan complimen- a bewaar de opgemerkte foueen andere keer. Het zal der jongens bevorderen De uitwerking groter zijn. , die zijn taak te iard karaktervormende ;t ''an de sport niet erkent of den ®fkennen en dus de gelegen:den karaktervormend op te derg ''aorbij laat gaan omdat – faaif” onderwijzers de 'opvoeding Istah zal bemerken, dat achteruitgang betekent. De niet* te denken, dat het niet komt en de toch ichteiT® karakters zullen nog Worden. Wat denkt U bij-

voorbeeld van het geval, waarin de juniorleider een oneerlijke handeling wel opmerkt en er nu of later niet op reageert ? En dan de man, die een van de jongens ziet natrappen en er een beetje om Ze bestaan! Laten zij een andere bezigheid voor hun vrije tijd zoeken, maar met hun handen van de jeugd af blijven! De jeugdleider geve zelf het voorbeeld en pas dan heeft hij kans op slagen, niet alleen op het voetbalveld, maar ook daarbuiten. Met een kleine variatie op ~Verbeter de wereld maar begin bij Uzelf” zou ik willen zeggen ~Verbeter de jeugd, maar begin bij Uzelf”. Voor we ons hier echter met de jeugdleider zelf kunnen bezighouden wil ik eerst nog even stilstaan bij enkele karaktereigenschappen, die veel bij de jeugd voorkomen. Voor alles is het noodz,akelijk, dat de jeugdleider zijn jongens leert wennen aan orde en netheid. Hoe eerder zij daaraan gewend zijn, hoe beter. Het sphart tijd en zal een basis betekenen waarop verder gewerkt ? kan worden, een basis die voor het { verdere leven van de jongens onont- ) heerlijk is. j H. MOLENAAR, |

KRIS-KRAS_,

(DOOR PERS I EN CLUBBLADEN |

De Bekerwedstrijden

(Clubnieuws Blauw-Wit)

Het is met de bekerwedstrijden vreemd bij ons gesteld. Terwijl in de meeste landen voor dergelijke ontmoetingen bijzondere belangstelling bestaat is het hier niet rhogelijk èn verenigingen èn publiek voor de beker-wedstrijden voldoende te interesseren. Ook dit jaar, nu men door de toepassing van een enigszins gewijzigd systeem getracht heeft, speciaal bij de eerste-kiassers meer belangstelling te kweken door deze van de voor-

ronde vi(er bestond er maat aandacht ve ■'^edstryden. Voor Iw heeft men opi'.weM®®Pen, thans van 5 g'■ *lerde- en vierde-kjan ij?,®''°rmd, die onderlihj ,dg competitie speel]le ronde. Mede (jg ®*'land tegen België Voorronde 6 weken AI die eersteklassers lor ‘®eten wachten, waSjjf e Verplicht werden te odanks het feit, dat bijzonder vroS’laiw ëd Was, kon door voorronde «J® hgo "'®* de eerste sg ë®nnen worden, dU«, bgg. tijdstip, dat men i *'® denken geleide*>U(} de voetballerij op • Bovendien ;

begaat men tegenover de eerste-klassers, ondanks hun vrijstelling, een zekere onbillijkheid, omdat zij wel na hun eerste wedstrijd kunnen afvallen terwijl de andere in elk geval 4 of 5 wedstrijden te spelen hebben. Gezien de tekortkomingen van de tot nu toe gevolgde systemen geven we het volgende in overweging:

De wedstrijden te spelen uitsluitend volgens bekersystecm. De eerste ronde is dan bestemd voor de derde- en vierde-klassers. De tweede ronde worden aan de winnaars de tweede-klassers toegevoegd. In de derde ronde komen tenslotte de eerste-kiassers. Men zou deze derde ronde zo nodig kunnen gebruiken als tussenronde om hiermee ten aanzien van het

aantal deelnemende verenigingen zo spoedig mogeiyk de pyramide-vorm te bereiken.

De voordelen zijn ten opzichte van ’t huidige systeem de volgende: Ten eerste een tijdsbesparing van 3 weken. Ten tweede een tegemoetkoming aan de eerste- èn tweede-klassers door hen gedeeltelijk vrij te stellen. Ten derde zullen de wedstrijden in zovel: aan belangrijkheid winnen, dat elke vereniging, iie op verdere deelname prijs stelt zal moeten trachten als winnaar te voorschijn te treden. Ten vierde meer kans voor de lagere clubs om tegen een eerste- of tweedeklasser uit te kunnen komen. Een nadeel is de mogelijkheid reeds na een eerste ontmoeting uitgeschakeld te worden. Tenslotte kan de pers, even als dit voorheen het geval was, er veel toe bijdragen bij het publiek belangstelling te kweken, die echter alleen gehandhaafd zou blij-

ven als de clubs er zelf voor zorgen, dat deze gemotiveerd blijkt.

Heerenveen bracht het Noorden tot

(Clubblad Velocitas Gr.). Heerenveen is het niet mogen gelukkig een spaak in het wiel te steken van de Schiedammers. Jammer voor de energieke Friezen, die ook dit seizoen weer zo’n grote rol in de competitie hebben gespeeld, maar helaas een kleine inzinking hebben door gemaakt, die hun de titel heeft gekost, waarvoor ze nu al zeven seizoenen hebben gestreden. De wijze waarop Jonkman en zijn mannen echter ook dit keer weer ons district hebben vertegenwoordigd, moet ons aller respect en bewondering afdwingen. Zy hebben er in niet onaanzienlijke mate de laatste jaren aan meegewerkt, dat het Noorden meer in aanzien gekomen is.

OLYMPISCHE DAG. Kolonel Pah de Mortanges voor de microfo tijdens zijn toespraak tot de Olytl . athletiekploeg (Fanny Blank^ Netty Timmer, Xenia de Jong, u en Karei Lotsy, die de Erepenning van het N.O.C. kreeg. derden gehuldigd middels de toekenning van de Van Tuyllbeker N.A.U. Naast kolonel Pahud staat pri (Foto Hakeboom).

Anderlecht kampioen van Belgische Eredivisie De club van Meert, de keeper van het Belgische elftal, is kampioen van de eredivisie geworden. Van de 30 competitiewedstrijden werden er 20 gewonnen, 1 gelijkgespeeld en 9 verloren. Er werden 72 doelpunten gescoord; Meert moest 45 keer vissen. Union degradeert. Zij won acht wedstrijden, speelde 4 gelijk en verloor er 18; scoorde 49 doelpunten en kreeg er 70 tegen. Leuven en Brugge werden kampioen, resp. van de Ie divisie A en B.

Wat wij van Engeland kunnen leren

zijn er nog lang niet”, * ’ is het oordeel van Rat Verlegh in een artikel over de wedstrijd van het Ronds Elftal tegen het Engelse B Elftal. Toch mogen wij niet bij de pakken neerzitten, maar zouden wij ooit in onze amateuristische voetbalstaat dat spelpeil kunnen benaderen, dat de Engelse voetbalprofs ons, als zij er zin in hebben, opschotelen? Dit is ten ene male onmogelijk, trouwens we mogen dit ook niet van onze Hollandse voetballers verlangen?

Er zijn nog andere dingen, die de aandacht van onze voetballers vragen: hun maatschappelijk leven, wat bij de meesten van hen brood op de plank moet bréngen. Tweemaal per week een uurtje trainen, dikwijls na vermoeiende arbeid, kan nooit die resultaten opleveren als bij de profs, die met een voelbal naar bed gaan en er mee opstaan. Wij zijn geen wondermensen, wij nuchtere Hollanders, die trots alles toch streven niet onder te doen voor anderen. * Dat kan tot verbetering leiden, maar dan is de eerste eis: meesterschap over de bal en dit eist een betere lichaamstechniek en daartoe is maar één middel: meer trainen! O

Met praten over systemen komen we er niet en in geer geval mogen wij hierop de nadruk leggen. Als Rat Verlegh beweerd dat wij ons meer aan het systeem moeten houden, waarover wij intussen al vier jaar piekeren en ’t nog niet onder de knie hebben; Terlouw vindt, dat we er maar mee moeten ophouden en Steenbergen nuchter zegt: „Het is zo eenvoudig, maar wij kunnen het niet”, laten wij er dan mee ophouden en ons bepalen tot wat wij wel kunnen. Laat onze spelers, die voor de feiten staan, die het zaakje in het veld moeten opknappen, die hun tegenspelers binnen de krijtlijnen schaakmat moeten zetten, door eigen inzicht hun gang gaan! Holland—Frankrijk heeft ons bewezen, dat wij méé kunnen doen; er werd gevoetbald naar onze geest, de spelers leefden zich uit, zij hadden lak aan allen, die buiten de krijtlijnen stonden en ... het lukte. Onze voorvaderen hebben op ander gebied dikwijls op dezelfde manier successen geboekt, door te handelen naar eigen inzicht, op een echt Hollandse nuchtere manier. Zo is het ook met jnze Nederlandse Elftalspelers. Wij kunnen langs het lijntje wel eens zeggen, dat we het zo graag zus of zo willen hebben, maar niet wij, maar de spelers moeten het varkentie wassen. Dit eist van hen techniscAe vaardigheid en tactisch inzicht, m.a.w, meesterschap over de bal en zo voordelig mogelijk positie kiezen. Zo speelde Holland tegen Frankrijk in ons voordeel en zo speelde Engeland tegen Holland in zijn voordeel. Jesse Carver kon gerust zijn; hij is als professional zeer zeker deskundig. Hij weet, dat in Holland de nadruk gelegd wordt op het systeem, maar tevens wist hij ook wat zijn Engelse Elftal daartegenover moest zetten. De bal ging van man tot man en wij liepen van het kastje naar de muur. Engeland won niet van Holland, omdat het ’t systeem beter speelde, maar omdat de Engelse spelers technisch beter waren, . Wij speelden het systeem niet beter, slechts meer naar de letter, maar wij waren technisch minder. Resultaat 4—D voor de Engelsen.

O Het systeem is bij hen bijzaak; zij weten, dat de bal het werk moet doen en dat deze de richting volgt, die door èen speler Wordt aangegeven. Komt nu de bal door een verkeerde handeling in het bezit van een tegenspeler, dan hebben zij steeds een man om het hem zo moeilijk mogelijk te maken. Door deze dwang hunnerzijds komen onze technische tekortkomingen tot uiting; de bal raakt door individueel spel of door verkeerd plaatsen verloren en zjj zijn

weer heer en meester en besteden hun aandacht weer ten volle aan de opbouw van het spel, om te komen tot het zo begeerde doelpunt, dat dan wegens hun beter voetbal niet kan uitblijven. Versta mij goed, bij beter voetbal, dus niet bij slechts goed voetbal, want ook in Engeland zijn doelpuntloze wedstrijden. Het doelpunt waar het om gaat heeft niets met het systeem te naken,- want anders zou elke wedstrijd, waarin het systeem door beide partijen goed gespeeld wordt, puntloos eindigen. Laat dit betere spel van de Engelse voor ons een dankbaar aanvaarde les zijn, evenals de Fransen met van ons een les gehad hebben. Immers het Franse systeem werd kapot gespeeld door betere voetbal van Hollandse zijde en het Hollandse systeem werd kapot gespeeld doordat de Engelse betci speelde dan Holland. O

Zo moeten we het zien en dan kunnen we nog wel wat leren van de Engelse grootmeesters: eerst de techniek, in hootdzaak de balbehandeling en het snelle afgeven van de bal. Wij kunnen het de spelers wel moeilijker maken door steeds de nadruk te leggen op het systeem maar nooit kunnen we het spelpeil hierdoor opvoeren. Als Terlouw, een stopperspil bij uitnemendheid, smeekt er mee op te houden, aan geeft dit toch wel te denken en a's 65.000 mensen een gehele wedstrijd genieten van goed voetbal, waarmee de beter spelende ploeg da overwinning behaalt en tevens het landskampioenschap, zonder afbreuk te oen aan het goede vo<’'L,a' van de eerii3.;« en sportieve verliezers, getuige oit des te meer, dat het systeem niet de hoofdzaak, maar slechts een bijzaak is.

Bravo S.V.V., bravo Heerenveen, uw spel was echt Bollandf, fris en open, niet opgedrongen; er werd gespeeld naar eigen inzicht van de spelersi FLOOR DE ZEEUW.

De Feyenoordgroet

Toen Feyenoord in Turkije é wedstrijden speelde, hadden de spelers de gewoonte om voor de wedstrijd begon vanuit de middencirkel een groet te brengen aan het publiek. Een soortement „Zich voorstellen” dus. Het publiek apprecieerde dit en een hartelijk applaus volgde dan.

In Holland teruggekeerd heeft Feyenoord deze gewoonte voortgezet èn tegen Slikkerveer èn Neptunus in het Stadion de roodwitten zich voor de wed-' strijd keurig in de middencirkel op, om een groet aan het publiek te brengen. Van buitenlandse ploegen zag men dit vroeger meer en het maakte altijd een sympathieke indruk. Ik hoop dat Feyenoord deze goede gewoonte blijft volhouden.

Het is een sympathiek gebaar aan het publiek en het geeft zo’n idee, dat de spelers het op prijs stellen, dat de toeschouwers naar hun verrichtingen komen kijken en dat zij hun best zullen doen deze waardering waard te zijn. Dat het publiek deze nieuwigheid ook op de Hollandse velden op prijs stelt blijkt wel uit de reacties vanaf de tribunes.

Feyenoord meermalen de sterkste club in de lande, Feyenoord de club met het grootste veld, Feyenoord, de club die de verste reizen deed ter propagering der voetbalsport en thans weer

„Feyenoord, de netst opgevoede club van Nederland".

Volhouden met deze beleefd^ heid, Feyenoord en wie volgt? AARNOUDSE.