AMSTERDAM

Aardige, doch geen grootse strijd tegen Middlesex Wanderers

De gelegenheldskijkers van het „Holland moet winnen” principe, die van himmelhoch jauchzend na' de 4—l-zege tegen de Franse profs waren ingestort tot zum Tode betriibt na de O—4 tegen de Britse cracks, konden Zaterdagavond in het Stadion weer parmantig rondstappen met een gezicht van „naar waarde genoten”. Immers een Bondsploeg, deels gevormd uit B- of C-spelers, behaalde een volkomen verdiende 3—2-overwinning op de Middlesex Wanderers, waarbij bleek, dat ook Engelse amateurs nog op geen stukken na kunnen tippen aan hun landgenoten die voetbal tot hun beroep kozen. Ofschoon zeker van een genoegeljike wedstrijd gesproken mag worden was er natunrljjk voor echte spelliefhebbers heel wat minder te genieten dan tien dagen geleden. En ook heel wat minder te leren, want deze- aardig voetballende amateurs konden in geen enkel opzjcht onze Bondsploeg iets vertellen wat nog niet vertoond was.

Van de eerste minuut af schenen de Hollandse spelers te beseffen, dat zij tegen deze tegenpartij wel iets klaar konden maken en in een minimum van tijd werden door felle schoten van van der Tuyn en Stoffelen corners geforceerd. Onze aanval hield het spel te kort, anders waren ogenblikkelijk doelpunten gevallen; nu kwam er een na ruim een kwartier toen doelman Carr een schuiver van Schaap wel stópte doch niet kon afwerken, zodat de toelopende van der Tuyn gemakkelijk inschoot. Hoewel de Wanderers door een laag schot van Kelleher gelijkmaakten ging de Eust toch in met een voorsprong voor de Bondsploeg. Vlak voor het einde van de eerste helft plaatste de rechtsbuiten spelende Beun de bal voor de yoeten van de vrijgelopen Meyer die fraai inschoot. Tegen de lat, vanwaar de bal naar de Harder sprong, die op zijn beurt voorzette en nu was Beun naar binnen gesneld om de Engelse keeper van dichtbij te passeren. Na de hervatting traden de Engelsen aanvankelijk agressief op, maar hun pogingen om onze defensie te ontredderen, mislukten volkomen en toen de Harder op het middenveld een gemiste bal oppikte en een ren van „voor de oorlog” organiseerde, had Meyer niets anders te doen dan zijn voet tegen de bal te duwen om er 3—1 van te maken. Uit een vrije trap tegen Terlouw op de strafschoplijn — zo’n schop, die in 99 van de 100 gevallen niets oplevert — zag spil Stoker kans met een onhoudbare kogel van Raalte, die inmiddels de Munck was komen vervangen, te passeren, waardoor een bevredigende eindstand was verkregen.

Terlouw, Stoffelen en De Harder de besten De Bondsploe; had enkele WUziffing'en. onderdaan, waardoor o.a. de DHC-er Kraus de plaats Van Van Bun innam en van der 1'uyn linksbinnen speelde in plaats Van Timmermans. Er werd behoorlijk gevoetbald, waarbij Terlouw, Stottelen en de Harder tot de toplaag behoorden. Onze spil Verzette weer ontzaglijk veel werk: individuele duels, die de Engelsen Zo onverstandig waren op touw te zetten, won hij alle zodat het centrum afdoende afgesloten was. Eén opmerking ten aanzien van Terlouw’s spel moet mij evenwel Van het hart: hij moet nu toch ■Werkelijk leren die nare overtredingen van regel 12 achterwege te laten. Tegen de Engelse profs vorige week haakte hij Langton in Volle ren, ditzelfde grapje kwam hu Reilly op een tuimeling te staan en bovendien gaf hij na rust 6en prachtig niet-bestraft numhiertje strafschop weg door vlak Vóór doel een tegenstander met de armen opzij te werpen. Niet alleen kost ons dat te eniger tijd strafschoppen ,maar het geeft aan zijn spel een minder prettig cachet, dat heel best vermeden kan worden. Stoffelen blijkt de laatste tijd stijgende'lijn te zijn; tegen de Profs deed hij al heel goede din-Sen, nu kon hij uiteraard nog wat Poter uit de voeten en plaatste bij de uitblinkers. ïn de aanbal speelde van der Tuyn een Prima eerste helft, welke evenwel gevolgd werd door eén matige,

zij het niet onvoldoende tweede; de Harder steeg juist na rust tot een zeer bevredigend niveau zonder dat ik overigens een international van klasse meer in hem kan zien. Alleen het ontstellendslechte nemen van zijn hoekschoppen verhindert dit reeds. De Spartaan Meyer, die nog heel wat techniek moet aanleren, moet het voorlopig hebben van zijn snelle reacties, zijn schot vaardigheid en zijit goeda vrijlopen, als hij de bal niet heeft. Dit laatste is in elk geval een bewijs dat hij zijn hersens bij het spel heeft.

Er werd weer veel geswitcht, maar af en toe leek het een beetje op spelletjes. Als ik om zeven uur twee en twintig de Harder een reis zie ondernemen van de linksbuitenplaats dwars het veld over, zonder dat het spel hier enige aanleiding toe geeft, naar de rechtsbultenplaats en Beun rustig zie wegwandelen naar ergens anders in Nederland en Meyer dito dito om dan om zeven uur zes en twintig al die spelers een retourtje te zien nemen naar hun oude verblijfplaats dan is dat een tikje vreemd. Switchen is belangrijk zonder twijfel, maar het moet' naar mijn gevoel geboren worden uit de loop van een aanval en niet volgens een tijdstab'èl worden geregeld. Men verwacht toch niet in volle ernst dat zo’n Engelse rechtsback dan ook een kaartje vice-versa naar links zal nemen en zo voort?

VVA promoveert naar 2e klas

AGOW—BW: Lang en fel en goed koppend bracht de Apeldoornjie spil Jonker redding in Bossche benauwenis. Twee Brabanders tegelijk zitten hem op de huid. Het AGOVV-doel is hier dubbel en dwars verdedigd! (foto Hakeboom).

Vele grote mannen uit verleden en heden van de oude VVA waren naar de Jan van Galenstraat gekomen in de hoop (van vertrouwen durfden zij niet eens te spreken) dat dat nodige gelijke spelletje tegen Baarn er wel uit zou komen. Collega Adriani Engels was er zelfs uit FrauKrijk voor overgekomen en verder liepen daar mannen uit de oude Kruislaantijd als Lindeman en Jibben. Zij en al die anderen langs de lijnen van het in niet al te beste conditie verkerende veld konden, voorzover zij de innerlijke rust vermochten op te brengen ojn niet alleen te KIJKEN maar ook ta ZIEN, al heel spoedig een 2e klasse gezicht trekken, want het stond snel vast, dat het dappere verweer van de jonge Baarnploeg SDW niet in de 2e kl. kon houden. Want al duurde het vrij geruime tijd voor Geerkink met een fel schot het eerste doelpunt scoorde, de opbouw van het spel der roodzwarten was zoveel beter en gevaarlijker, dat ik toen reeds tegen mijn buurman durfde beweren: dat wordt tenminste 4—o. Nu, het werd 7—2 en al waren daar dan een paar goals bij die je langs de weg gevonden kon noemen, de overwinning was dubbel en dwars verdiend. Nadat Spijkerman nog voor rust gelijk had gemaakt met een beheerst schot (zo ongeveer de enige bal die doelman Schoo in de buurt

'• zag komen) ging het in de 2e helft 1 hard. Uit een onnodige strafschop , scoorde Steinkuhler niet eens zo heel best. Rodenburg kopte uit ’n ' fraaie aanval van de linkervleugel t nummer 3 in en toen was het na! tuurlijk bekeken; de 2e Baarn, treffer van Onrust kon de pret niet meer drukken. Tillart kreeg ‘ ’n vrije bal cadeau van de Baarnrechtsback Suik en dat betekende 4—2, waarna Krol (2 maal) en Geerkink geen twijfel lieten bestaan over het rechtmatige van VVA’s promotie. Het heeft niet veel nut ’n oor'i deel over het spel der rpodzwar‘ ten uit te spreken aan de hand van de zo zware promotiewedstrijd , tussen 5 ploegen om 1 plaats en I daarmede kan ook beter worden ; gewacht tot het komende seizoen, maar naar wat ik ervan gezien ; heb zou ik zeggen, dat WA niet bang,behoeft te zijn voor die ho; gere regionen. De spelers hebben een goede opvatting van het spel, [ waarschijnlijk dank zij de scho; ling door oefenmeester Vaal, en ' kunnen doelpunten maken. In de [ 8 promotiewedstrijden werd een docdsaldo behaald van 28—12, dat stukken beter ligt dan dat van de andere deelnemers. I WA is thans teruggekeerd -in ; 'de 2e ki. waaruit zij in 1934 moest ' verdwijnen. Slechts de ouderen ' in de huidige voetbalwereld her- I inneien zich nog dat de roodzwar’ ten zelfs eens in de Ie kl. zijn uitgck.omen namelijk in 1920—’21 en . 1921-’22. Via de Overgangskl. daalde WA in 1923 af naar de 2e kl„ ; – waar het nimmer al te best ging. 1 Veelal verkeerden de roodzwarten dk ht in de buurt van, de laatste 1 rlaats en tenslotte liep het mis. In de 3e kl. was er de eerste jaren , niet al te veel reden tot pochen, , maar de gedwongen verhuizing : in 1938 naar de Jan van Galen, straat bleek „a blessing in disgulse” te zijn; het aantal leden ; nam toe; kon VVA in de Oude Meer-periode soms met moeite 4 elftallen op de been brengen, nu neemt zij met 18 elftallen deel aan de competities. Verleden Jaar

moesten de roodzwarten de Meteoor de Ie plaats laten, het afge-Ifipen seizoen bracht voor de eerste maal de bovenste plaats in de 3e ki., waarna de moeilijke promotiecompetitie het gehoopte resultaat opleverde. Met deze volstrekt verdiende promotie wordende WA-ers bij deze van harte gelukgewenst. Dat het tweede elftal het niet zal halen in de promotiewedstrijden om ’n plaats in de reserve 2e kl., is, nu het accent uiteraard op het eerste elftal moest vallen niet verwonderlijk en vormt geen reden tot verdriet. S;D.'W.'s 3—2-zege op de Kennemers mocht-dus niet meer baten en zo zijn de roodgroenen na een ' tweejarig verblijf weer uit de 2e kl. verdwenen. En hiermede is dan het voetbalseizoen 1948-1949 voor de hoofdstad ten einde; weliswaar zijn er voor de reserveklassen hier en daar nog wat promotiewedstrijden te spelen, maar dat mag geen naam meer hebben. Amsterdams Zaterdagelftal in de finale

In een prettige en op behoorlijk peil staande wedstrijd won het Amsterdamse Zaterdagmiddagelftal met 3—l van Zeeland, waarmede de hoofdstedelijke ploeg de finale van dit bondentournooi voor Zaterdagmiddagelftallen heeft bereikt. De ploegen ontliepen elkaar niet veel, de Zeeuwen bouwden het spel iets beter op, maar de afwerking van hun aanvallen liet te wensen over. Vóór rust scoorde Willemsen voor Amsterdam, in de 2e helft werd het door Reis 2—O, waarna de Zeeuwen tegenscoorden. Bruil, een der beste spelers van het -veld, maakte er tenslotte 3—l van. VAN DEN BERG

Bondselftal—SC Wien

Het Bondsbcstuur is in onderhandeling met S.C. Wien, om op de Olympische Dag te spelen tegen het Bondselftal,

SCHIEDAM

Ursus recipieerde

Het behalen van het 3e klas» serschap was voor Ursus aanleiding om tgdens de Zaterdag 1.1. gehouden receptie de bloemetjes binnen en ’s avonds in meer intieme kring „buiten” te zetten. Er was dan ook alle reden voor, want behalve het eerste, behaalden ook het tweede en derde elftal het kampioenschap. , Ter receptie verleende ceremoniemeester Jaap van Stee het eerst het woord aan de vertegenwoordiger van de Gem. Sportcommissie en SBLO, de heer E. A. Leenderts. Deze zei o.m. dat Schiedam trots was op Ursus, temeer omdat een hiaat dreigde te ontstaan door het verlies van 2 derde klassers en Ursus nog tijdig voor aanvulling heeft zorg gedragen. Voor de afd. Rotterdam van de KNVB sprak de heer H. W. Weekenstroo, waarna nog vele anderen het woord voerden. De Ursus-voorzitter, de heer Sterenborg, dankte alle sprekers voor hun vriéndelijke woorden. Des avonds was er in „De Seinpost” een feest voor leden en donateurs.

Vios 35 jaren

1 Juni bestaat VIOS 35 jaren. Zg werd opgericht door de be* hoefte aan een echte volksvoetbalclub. Bij haar 12i/,-jarig bestaan speelde zij in de 2e klas NVB en daarin is zij tot het vorige jaar gebleven, toen zij naar de 3e klas degradeerde. Reeds van 1940 af zit zij zonder eigen terrein, waardoor zij steeds ia aangewezpn op de gastvrijheid van andere clubs. Thans ont. vangt zij deze in grote mate van BMT. Deze handicap is oorzaak, dat VIOS naar de 3e klas is afgezakt, omdat ze haar spelers niet zo dikwijls bij elkaar kan brengen als nodig is voor het opvoeren van het teamwork. Het volgend jaar hoopt zü onder aanvoering van voorzitter Leenders een gooi naar het 2e klasseschap te doen en ook een terrein te vinden, waarop wel enige kans bestaat. v VIOS speelt thans met 7 senior- en 7 junior-elftallen in de competitie. Veel zorg besteed zij ook aan de jeugd. Zij heeft ook heel wat goede spelers voortgebracht, o.a. de gebr. Tap. De geest is goed en op 9 Juni zal zij haar 35-jarig bestaansfeest vieren in Gebouw Wil» lemstraat.

BW naar Cura^ao

KAREL LOTSY GAAT MEE

B.V.V. is de laatste jaren wel erg in trek. Na Zwitserland volgde een uitnodiging van Athletico uit Spanje en medio December van het vorig jaar vlogen de rood zwarten naar Madrid. Thans ontvingen zij van de K.N.V.B. de vererende uitnodiging de Bond te vertegenwoordigen bij een groot voetbalgebeuren in Curagaó. „Jong Holland”, de grootste en meest op de voorgrond tredende vereniging in Curagao, viert in Juli 3O-jarig bestaan, bij welke gelegenheid o.a. een tournooi wordt georganiseerd waaraan 4 Zuid-Amerikaanse verenigingen en B.V.V. zal deelnemen. De Bosschenaren zullen op 28 Juli van Schiphol naar de West vliegen en 5 wedstrijden spelen. Op 15 Augustus wordt dan weer uit Willemstad de terugreis aanvaard. Zowel de Curacaosche als de K.N.V.B. verlenen hun volle medewerking, omdat men in dit tijdsbestek in dit nauwere contact tussen Curagao en Nederland méér ziet dan uitsluitend een sportgebeuren. 16 Spelers' en enkele bestuursleden met trainer Jackson zullen de tocht maken, terwijl Bondsvoorzitter Lotsy de ploeg zal vergezellen.