Amateurs met Gouden Benen

(Vervolg van pag. 1)

Want maatschappelijk streven heeft met werkelijk amateurisme niets te maken. Maar als men realistisch wil zyn en eerlijk • dan moet men toegeven, dat van waarlijk amateurisme ook hier te lande soms niet (meer) gesproken kan worden. Ja, in de grijze oudheid van de Nederlandse voetballerij, in de dagen, dat Pim Mulier het bruine monster introduceerde en nog enige tijd nadien, toen had men een waarachtig amateurisme. Er werd veelal op openbare térrei-nen gespeeld, waarop elke toevallige voorbijganger een blik kon ■ slaan. Entree werd niet geheven. Enkele clubs zetten een bijzondere luxe een paar stoelen op een plank en als men op een dezer zetels plaats nam, kostte dat vijf cent of een dubbeltje. De spelers waren jongelui van welgestelden huize, die meestal nog niet aan maatschappelijke aspiraties behoefden te denken en deze zeker niet in verband brachten met het partijtje voetbal, dat zij onder de ogen van enkele familieleden, vrienden en bekenden ten beste gaven. Maar de enorme opbloei van dit spel, dat het gehele volk veroverde, bracht daarin verandering.

Toen de eerste sigarenwinkel, door een voetballer gedreven, een feit werd; toen het eerste „sportcafé” zijn poorten opende; toen voor het eerst een speler door zijn Voetbal-relaties aan een betere baan kwam, toen werd de ontwikkeling ingeluid, die het • amateurisme gevoerd heeft naar de fase, die wij thans beleven, waarin het voetbalspel vele maatschappelijke mogelijkheden in zich bergt, die het zuivere amateurisme bedreigen. Als de continentale topspeler thans betere financiële kansen heeft dan de traditionele Engelse prof, die van de enorme transfersommen geen penny ontvangt, dan zegt dit toch wel genoeg ten aanzien van de situatie.

MAATSCHAPPELIJKE KANSEN De meesten van. de 22 spelers, die voor volgepakte voetbalburchten hun kunnen tentoon spreiden, bekleden in de maatschappij zeer bescheiden posities. Het batig saldo van de inkomsten, die door tienduizenden betalende bezoekers werden bijeen gebracht, gaat voor een deel in de kas van de club, voor een ander deel in die van het stadion of het sportpark, welks aandeelhouders op gezette tijden de vruchten plukken van het talent der voetballers. Maar dezen zelf worden eï geen Zier beter van. • Voor het gevoel van velen zit daarin iets ongezonds. Bijna iedereen mag financieel geïnteresseerd zijn bij voetbal, behalve de voetballers zelf. Die pakken hun plunje in en begeven zich Maandags weer naar het baantje, waar•mee zij in hun onderhoud voorzien niets meer dan dat en waarmee zij nimmer ook maar een schijntje van de kansen zullen bereiken, die voor hen, met hun voetbaltalent, mogelijk zouden zijn, indien Zeker, sommigen van hen weten zich maatschappelijk te verbeteren door hun bekende voetbalnaam aan een winkel of onderneming te verbinden, of kunnen er zich een betrekking mee verwerven, die hen sociaal op een wat hoger plan brengt. , Deze gang van zaken is overbekend en geen mens zal er aan den-. ken, dit de betrokkenen kwalijk te nemen. Maar zuiver amateurisme is het vanzelfsprekend niet. Zou het niet veel eerlijker en*" zuiverder zijn, als het openlijk werd mogelijk gemaakt, dat een voetballer de vruchten plukte van Zijn gaven voor het spel en dit dan op directe wijze, dus rechtstreeks als voetballer? Zou het ook niet veel eerlijker en zuiverder zijn tegenover degenen, die niet zo handig of gelukkig zijn,

om van hun faam als voetbalspeler in de huidige situatie profijt te trekken? i Ja, dat zou het zeker! | Is dit een pleidooi voor professionalisme? In wezen niet, want er is voor ons niets mooiers dan het spelom-het-spel. Als wi) konden kiezen, zouden wij beroepsspel niet de voorkeur geven boven amateurisme. Maar wij kunnen niet kiezen. Wie met enige werkelijkheidszin over dit alles nadenkt, zal tot de conclusie komen, dat er van een vrije keuze geen sprake meer kan zijn. De ontwikkeling van het spel heeft ons voor feiten geplaatst, die ons tot een bepaalde gevolgtrekking dwingen.

COMMERCIEEL ELEMENT STEEDS STERKER. VOETBAL is geen hockey, waarbij op de velden geen entree mag worden geheven. Voetbal is uitgegroeid tot een massa-sport, waarmee zeer veel geld gemoeid is. Het commerciële element wordt steeds machtiger. Men kan dit onaangenaam vinden, maar het zal onder de ogen moeten worden gezien. De houding van de struisvogel is hijr zèer gevaarlijk. De situatie zou ons dan wel eens boven het hoofd kunnen groeien. In de huidige omstandigheden j dienen wij onszelf verscheidene belangrijke vragen voor te leggen: 1. Houden wij de voetbalsport zuiver, indien zq slechts in theorie amateuristisch is, maar in de practijk steeds meer doordrenkt wordt met financieelmaatschappelqke motieven? 2. Kan een klein land van amateurs zich op de duur handha- : ven temidden van met rijke i middelen opererende prof-sta- ’ ten, die de uitblinkers van het kleine land maatschappelijk : gesproken de kans van hun i leven kunnen bieden ? 1 3. Is het verantwoord, jonge ' mensen het aangrijpen van een i kans op een verzekerde toekomst te bemoeilijken, door i hen voor de strijdvraag te i plaatsen: amateur in eigen land 1 of prof in het buitenland? 1 4. Verdient het geen aanbeveling, i de finaneieel-maatschappelüke j motieven waarvan bij vraag 1

.irfe^Sr RHENEN OrOEGREBliBflIO

sprake was, openlijk en officieel een plaats te geven in het huidige voetbal, instede van deze in het geheim, althans min of meer verstolen, te laten voortwoekeren?

leder die de tekenen des tijds ten aanzien van voetbal verstaat en eerlijk met zichzelf te rade gaat, zal tot de vaststelling geraken, dat op den duur „een” beroepsspel voor Nederland noodzakelijk zal blijken. Wij schrijven niet „het” beroepsspel, want er mag en er kan niet gecopieerd worden van het buitenland. Op Nederlandse wijze, rekening houdend met omstandigheden, mogelijkheden en beperkingen hier te lande, zal op de duur waarschijnlijk een instituut moeten worden geschapen, waarbij zekere bepalingen ten opzichte van het commerciële element organisch ingevoegd worden in het geheel van uitgebreide bestuursmaatregelen, die in de loop der jaren met het oog op het fascinerende bruine monster reeds moesten worden getroffen. Als dit slaagt, zijn vele belangen gediend.

Dan zal niet langer alleen een vrij uitgebreide categorie nietvoetballers op allerlei wijzen een bestaan vinden of belangrijke inkomsten genieten door middel van de voetbalsport, doch ook de spelers zelf zullen dan door en in de sport een maatschappelijke basis kunnen verkrijgen. Dan ook en niet eerder zal men aan de spelers de hoge eisen mogen stellen aan voetbalvaardigheid en (vooral) aan lichaamsconditie, die velen thans reeds menen te kunnen doen gelden. Dan ook kan men althans eniger mate het hoofd bieden aan het gevaar, dat de francs en de lires tenslotte velen onzer sterren huidige en toekomstige voor ons voetbal verloren zullen doen gaan. Maatschappelijke houvast voor

vele spelers, spelpeilverbetering waarschijnlijk over de gehele linie en bescherming van ons voetbal tegen de veroveringszucht. der buitenlandse voetbal-concerns, ziedaar slechts drie markante voordelen, die de invoering van een beroepsstatus reeds mee zou brengen. Wij zijn er niet blind voor, dat het probleem vele kanten heeft en dat er zich een reeks vraagstukken zal voordoen, zodra men er zich mee bezig gaat houden. Toch menen wij, dat het aangepakt dient te worden. Voetbal is in een stadium getreden, waarin dit probleem steeds dringender om -oplossing zal vragen. ERIC G. KOCH.

Maasstad-Mijmeringen

Een Regendag

De mens wikt, de Bilt beschikt.

Morgen is het Hemelvaartsdag en volgens oeroude traditie heb ik de nodige plannen gesmeed om eens oudenoets te gaan dauwtrappen. Ik ben vroeg ter kooie gegaan, heb de wekker op 4 uur gezet en, grondig als altijd, mijn uitrusting prima verzorgd. Fototoestel, kompas, kaart van Nederland en aangewaaide grensgebieden, plus four en mijn onafscheidenlijke snoeptafel, zijnde een geruite pet, die door mijn Vlaamse vrinden een klak genoemd wordt. Over mijn bergschoenen en -Zwitserse praat ik niet, die zijn vanzelf in mijn uitrusting begrepen.

De wekker doet zijn plicht en loopt om 8 uur af. En met nog 1 oog dicht zie ik de regen tegen de ruiten hozen. En als 'k zie, dat de mussen er doorheen vliegen, wat wijst op een bui van ten minste 12 uur, wentel ik mij op mijn andere oorschelp en zet de dut onverdroten voort.

Wat doet een mens verder op zo’n regendag? Wat snuffelen in Sportkronieken, wat luisteren naar radio, wat mijmeren. Zowaar ook mijmeren over voetbal. Over Sparta, ‘ dat met 1 been in de 2e klasse stond, maar zich, zijn stand bewust, dank zij een gouden goaltje van Tonny van Ede (en niet van den Boer) op ’t nipperste nippertje wist te redden, wat op Spartaanse wijze werd gevierd. En Feijenoord gezond terug helemaal uit Turkije. Mijn vriend Fietje Wolff groet me alleen nog maar met Salem Aleikum, sinds ik bij hem een kop thee dronk met een

echte vijg. De spelers tevreden over een prachtreis, die ze nooit hadden gemaakt, als ze niet toevallig van voetbal waren gaan houden. En de vrouwen tevreden, want reken maar, dat er op de diverse gronden een kleedje ligt

En mijn vriend Faas gaat met vacantie naar Italië, als ik tenminste mijn Algemeen Lijfblad mag geloven. Niet gek, want tussen de tafeldruiven en de spaghetti gluren dikke buidels met lires. Nu weet ik niet, hoeveel een lire is — een gulden is ook niks en een lire was doorgaans nog minder, maar dat kan veranderd zijn — maar ’t is zo’n bedrag, dat er na aftrek van de belasting toch wel iets kan overblijven. En dat voor een wedstrijdje, dat je per slot van rekening voor je plezier speelt. Niet gek bekeken, om daar eens over te gaan praten. Al deed je ’t alleen maar voor het klimaat, want uit zo’n diepblauwe Italiaanse hemel kan het nooit zulke macaronistengels regenen als hier in ons lieve kikkerlandje, dat in de bekende mest- CTi mistballade beslist tekort gedaan is. En als ’t zoet gefluit van de Italiaanse vogelaars een tikkie vals blijkt te zijn, kan Faas altijd nog tijdig terugkeren om als raszuiver amateur mee te gaan met de Oranjeploeg naar de Skandinavische dreven......

Waor 'n mens al niet over zit te mijmeren op een solide bedorven Hemelvaartsdag. Toch is het zonde van mijn klak. Want nu kan ik ’m niet eerder dragen dan op Pinksteren. En wie weet, wat de Bilt dan weer doet?! A. H. K.

Verrassende ontmoetingen

Zeventien spelers maken trip naar Scandinavië mee

De Keuze-commissie van het Nederlands Elftal heeft 17 spelers aangewezen om de trip naar Denemarken en Finland mee te maken, waar resp, op 12 en 16 Juni te Kopenhagen en Helsinki gespeeld zal worden. Deze 17 spelers zijn: doelverdedigers: De Munek (Sitt. Boys) en Saris (BW). achterspelers: Van Bun (MW), Schijvenaar (EDO), en Everse (Neptunus), middenspelers: van Schijndel (SVV). Terlouw (DCV), De Vroet (Feyenoord) en Stoffelen (Ajax). Voorspelers: Wilkes (Xerxes), Brandes (Feyenoord), Timmer, mans en Clavan (ADO), Beun, (Xerxes), Schaap (’t Gooi), van der Tuyn (Hermes) en Abe Ben. stra (Heerenveen). Men zou teveel zeggen, indien men dit een keuze zonder verrassingen noemde. Daar is allereerst het ontbreken van Van Raalte. Op zichzelf toch wel begrijpelijk, maar voor vele Amsterdammers misschien moeilijk te plaatsen na het betrekkelijk tekortschieten van De Munek tegen de Engelse profs. Voor Saris al jaren lang een onzer allerbeste keepers is dit een welverdiende beloning, Wat de achterspelers betreft kan men zich er over verwonderen, dat

de K.C. de SVV-er Steenbergen zo spoedig uit het oog verloren heeft. Wij hebben eerlijk gezegd de indruk, dat men Steenbergen wat te vroeg heeft laten schieten, misschien wel omdat men hem onbewust de ongelukkige handsbal tegen België iets teveel aanrekent. Overigens is Everse wel ongeveer van gelijke kracht, maar zeker niet beter. Wij vernamen van Schijvenaar, dat het mft diens blessure wel losloopt, zodat men op hem tegen Denen en Finnen wel zal kunnen rekenen. Aangenomen, dat De Vroetfn conditie is, dan zal onze middenlinie vermoedelijk niet teveel zorgen baren. Staffelen (de laatste tijd goed in vorm) is daarbij een goede man-in-voorraad. Maar nu de voorhoede! Het heeft ons verbaasd, dat daarin De Harder ontbreekt. Eerlijk gezegd, kunnen we klassespelers van zijn type o.i. nog niet missen, ook al is zijn hoogtepunt overschreden. Tegen Engeland-B behoorde hij tot de besten van onze ploeg en Zaterdag j.l. tegen de Middlesexlieden was hij duidelijk een uitblinker. Wij vernamen van de K.C.-voorzitter Herberts, dat zijn niet-opstellen volkomen een kwestie van spelersbeoordeling is en niet verband houdt met aangelegenheden, buiten h.eP veld gelegen. Wij hopen, dat de greep van de K.C. een gelukkige is, maar wij vragen ons af, of men wel voldoende rekening gehouden heeft met de voetblessure van Clavan, die wel gekozen is. De verkiezing van Schaap, die Zaterdag tegen de Wanderers ' goed spel liet zien, is normaal te achten. Dat Beun nu al in de buurt van het Oranjeshirt zou komen, hadden wij niet verwacht. Van der Tuyn echter heeft juist op tijd zijn conditie gedemonstreerd om uitverkoren te worden. HERMAN kuiphof.

Proefwedstrijden in het geannexeerde gebied bij Sittard

Om de sterkte te bepalen van de clubs, in het aan Nederland toegewezen gebied bij Sittard, heeft het Bondsbestuur besloten een halve competitie te laten spelen tussen de aldaar gevestigdte clubs en 4 KNVB-clubs, met dien verstande, dat de clubs uit beide groepen niet tegen elkaar zullen uitkomen. De clubs uit het nieuwe gebied zijn: Hoengen, Schalbruch, Susterseel, en Tuddern. Als tegenpartij zijn uitgenodigd: Born, DVO, Stadbroek en SVS. De wedstrijden worden door bevoegde personen gecontroleerd, die over de spelkwaliteit, speldP' . vatting en spelregelkennis enZaan het Bondsbestuur advies zullen uitbrengen. Deze proefwcdstrijden zijn gisteren reeds begonnen en worden op 6, 12 eb 19 Juni voortgezet.

Ned. Militair Elftal speelt op Houtrust

Het Ned. Militair Elftal, dat deelnemen aan het te Parijs ■ houden internationaal voetbaltournooi, speelt a.s. Woeh® dagavond om 7 uur tegen HBS Houtrust Het bestaat uit: .j Frummel (Be Quick, Gr.); (DWS) en Veldkamp (Friesland” Schenk (Sparta), van Tuyl j, hoven) en Roubos (Emma): ' Heyster (HDVS), Kolkman Ahead), Lonnen (WV), Komho« (NOAD) eik Luyten (DOS). Reserves: Bouwmeester jg Spanjer (Limburgia) en Sijn (VW).