ITALIAANSE VOETBALBRIEF

MATHEID EN EIGENAARDIGE RESULTATEN IN DE HOOFDKLAS HET SEIZOEN' DUURT TE LANG: MEN WORDT VOETBALMOE REEDS BEGINT HET ZOMERVOETBAL TE WORDEN.

De jongste internationale ontmoeting tegen Spanje te Madrid, Waar de Italianen voor het eerst een tamelijk gelukkige overwinning uit hét vuur sleepten met S—l (twee fortuinlijke goals bij Verrassing binnen 5 minuten tijds en een strafschop gehouden) was de laatste belangrijke gebeurtenis, welke de vöetbal-enthousiasten in beweging hield en waarover de sportkolommen der bladen een week lang het gebruikelijke lawaai maakten in opgeschroefde loftuitingen over de terugkereni de faam der ~Wereldkampioenen” enz. Men schijnt de harde les der Engelschen te Torino al vergeten ;te zijn.

Hierna is het competitierad Weer aan ’t draaien gegaan, maar er hangt een zekere matheid over de spelers en het publiek, nu het Vrijwel een uitgemaakte zaak blijkt, dat de eeuwige kampioenen Torino ook dit jaar niet meer te houden zijn daar zij reeds zes totmteh voorsprong hebben op No. 2: Intemazionale te Milaan. • Wèl is er nog enige strijd tussen de beide Milaanse rivalen; Inter en Milan, die de 2e en 3e iplaats innemen met twee punten verschiL Na een onzeker begin is Milan in de tweede seizoenhelft belangrijk uitgelopen en men mag dit goede resultaat voor een belangrijk deel op rekening schrijven van het geïmporteerde trio Nordahl, Sloan en Gudmundsson. Waarvan vooral eerstgenoemde, die zich behoorlijk aan het Italiaanse spel heeft aangepast en weder een vorm vertoont als in zijn beste tijd, de aanvalsleider bij uitnemendheid blijkt en dan ook in elke wedstrijd één of meer goals scoort. Toch hebben ze het te Turijn tegen de Kampioenen met 4—-1 moeten afleggen en na dit resultaat kan niemand meer de opmarsch van Torino naar de boogste titel verhinderen. O

In de onderste regionen heerst nog heftige strijd en spanning in de concurrentie om het degradatiegevaar te ontlopen. De laatste 4 clubs hebben hier een gelijk aantal punten, terwijl de vier boven hen staanden slechts 1 of 2 punten meer hebben. De drie laagst geplaatsten degraderen onherroepelijk uit de Hoofdklas.

Deze staartclubs weren zich dan ook nu geweldig en hun partijen leveren daardoor de meest onverwachte verrassingen. Zo presteerde hekkensluiter „Atalanta” van Bergamo, het stoute stuk Palermo in eigen huis te slaan, waar zelfs niet Torino, noch Inter hebben kunnen winnen. En hiermee is ook het wedspel in de grote voetbalpool tot nog grotere onzekerheid geworden met als resultaat enorme prijzen aan de weinige winnaars van alle 12 goede oplossingen en ook nog aan de 11 punten winnaars. De belangstelling in deze gokkerij neemt nog wekelijks toe. Zo kon het bestaan, dat deze week een totaal aan premiën werd uitbetaald van 151 millioen, 53 duizend Lire, waarvan aan elk der drie 12-punten winners het sappige prijsje te beurt viel van 25.175.000 Lires! Terwijl de elfr punten winners nog ieder 1,5 millioen konden incasseren. Een zeldzaam gelukkige Milanese poolgokker won notabene één twaalf en drie elfs tegelijk, zodat die alleen bijna 30 millioen van de buit wegsleepte! Dit fantastische bedrag werd gewonnen door een eenvoudig burger vrouwtje, dat nog nooit een voetbalwedstrijd gezien had en haar lijstjes eenvoudig invulde met behulp van een tolletje waarop winst, gelijk spel en verlies zijn aangegeven door 2, 1 en 0. O

Het lijkt erop, dat de scheidsrechters hier hun leven gaan beteren. Men is overeengekomen strenger op te treden tegen opzettelijke overtredingen; het trappen en slaan van tegenstanders, alsook tegen het protesteren tegen scheidsrechterlijke beslissingen. Zo gebeurde het deze Zondag in liefst 5 wedstrijden der hoofdklas, dat spelers uit het veld werden gezonden, terwijl ook ongewoon veel strafschoppen werden uitgedeeld, wat hier anders hoge uitzondering is, vooral als de straf tegen de thuisclub is, wegens het niet denkbeeldige gevaar door het publiek gemolesteerd te worden. Merkwaardigerwijs waren het op één dag niet minder dan vier Nationaal-elftal spelers, die wegens zeer onbehoorlijk gedrag naar de kleedkamer werden gezonden. In één wedstrijd deed zich het merkwaardig geval voor

dat, ondanks het vlaggen van den grensrechter een uit duidelijke buitenspelpositie gemaakt doelpunt werd goedgekeurd, waardoor de thuisclub de (verdiende) overwinning ontging. Resultaat dat het gehele elftal de linesman eenvoudig oppakte en voor de ref. sleepte om hem van zijn fout te overtuigen. Het hielp allemaal niets, de koppige arbiter bleef op zijn stuk staan, en toen ook het publiek er zich mee ging bemoeien, werd de wedstrijd 5 minuten vóór het einde gestaakt. Resultaat dat het terrein van deze club voor ten minste 2 weken geschorst werd en de club, zowel als alle spelers hoge boeten krijgen. De scheidsrechter is er, dank zij sterk politiegeleide, in geslaagd levend, hoewel niet onbeschadigd, weg te komen. In de wedstrijd „Lazio”—„Inter” te Rome werden aan beide zijden twee penalties gegeven en van elk team twee spelers uit het veld verwijderd. Ook op andere plaatsen zijn dergelijke gevallen voorgekomen. Het is echter te betwijfelen of dit plotselinge strenge optreden der scheidsrechters wel het gewenste effect zal bereiken, nl. grotere discipline en verbetering van het spel. De onstuimigheid van het Italiaanse karakter, dat zich vooral in voetbalwedstrijden uit, kan hu eenmaal niet met zulke forse maatregelen op eenmaal onderdrukt worden, men zal een soepeler overgang moeten vinden. Ook doordat vele spelers hierdoor voor korter of langere tijd geschorst worden, komt dit de spelkwaliteit zeker niet ten goede.

o Inmiddels is het hier plotseling zomer geworden. De lente is dit jaar overgeslagen. De temperatuur is over de 20 graden en het is dus al zomervoetbal geworden. De spelers worden mat en lusteloos en anderzijds geprikkeld. De teams in degradatiegevaar spelen in een keiharde verdedigingspositie en ontzien zich niet door alle mogelijke middelen zich de vijandelijke aanval van het lijf te houden, trachtend met een enkele onstuimige doorbraak één punt te forceren. Alles tezamen omstandigheden welke voetbal van goede kwaliteit nagenoeg uitsluiten, waarmee tevens de belangstelling van het grote publiek vermindert In de B-klas of overgangscompetitie heerst meer leven en belangstelling; de wedstrijd in Como trok meer bezoekers dan de ontmoeting in het klassieke San Siro stadion te Milaan. Dit komt ook omdat de aanhang in de provin-

ciesteden algemeen is en iedereen met zijn club meeleeft en nooit een wedstrijd zal overslaan. Hier is de strijd om de hoogste plaatsen nog niet beslist. Wél is No. 1: „Como” met 7 punten voorsprong op No. 2: „Vicenza” (een uit het vorig seizoen gedegradeerde) volkomen zeker te promoveren; maar genoemde No. 2 die tot kort geleden met Como gelijk op ging, is de laatste weken zo afgezakt, dat ze nog maar één punt vóór zijn op een viertal votgelingen, waarvan vooral Venezia en Napoli, beide ex-hoofdklassers de ernstigste concurrenten zijn. Daar deze klas uit 22 clubs bestaat duurt de competitie hier dus 42 wedstrijddagen en is men niet vóór einde Juni uitgespeeld, dat zal dus een warm karwei worden en de strijd zal tot het laatste toe hevig blijven wegens de grote belangen die op het spel staan bij een terugkeer naar de hoofdklas. En toch hoort men uit deze competitie veel minder van onregelmatigheden en excessen door te ruw spel, zoals wekelijks voorkomt bij de wedstrijden in de hoofdklasse. KEPPEL HESSELINK.

Maasstad-Mijmeringen

i DE KOPSTOOT S

TK heb voor vorige week Zaterdag tegen ■* Frankrijk gespeeld. 2 A RGELOOS reed ik in mijn Citroen door S de Maastunnel om met volle teugen te $ genieten van het gesmeerd lopende verkeer $ en ik sloeg mezelf, iets te hard, op mijn borst, * omdat we ’m dat toch maar weer lapten. Mijn g neef Joachim, die uit de Jordaan stamt en S speciaal met me meegegaan was, om de boel g in de soep te zien draaien, zat er wat mis-S troostig bij, maar hij had toch nog wat hoop. $ Straks, als de zaak naar huis gaat, wordt het een swanepan, zei die Amsterdammer in g het Hoog-Haarlemmerdijks. Toen ik hem g hierop in Rotterdams Hoog-HoogstrcMts van a repliek wilde dienen, werd ik geinterupteerd S door hoofdcommissaris Staal, die met zijn S Fokker overdaverde. Hij hing een beetje $ buitenboord en brulde: Een tikkie meer naar $ rechts, suffert. Om te vervolgen: Speciale boodschap van meneer Karei Lots-y en je it moet straks meespelen tegen de Fransozen. g g de vorm, waarin ik momenteel g verkeer, kon deze plotselinge keus me a niet verbazen. Trouwens, wat van de K.C. en X de T.C. komt, moet je toch maar nemen, $ zoals ’t komt. ’t Schoot me te binnen, dat ik een jaar of 20 geleden een Oranjeshirt heb S laten maken, omdat ik wist, dat deze dag S vroeg of laat toch moest komen. Dies wendde g ik de Citroen en arriveerde juist bijtijds

thuis, want er zat al een mot aan de leeuw te S knagen. ï A ARDIG bezet, zei ik in het stadion tegen ;; zX Jules Rimet. Vreemd, hoe je je gauw | thuis voelt in het internationaal milieu. En $ bij ’t vastknopen van mijn schoenveters, wat g ik beslist zelf wilde doen, maakte ik een afspraakje met Faas, dat hij zo’n beetje zou X stopperen in de voorhoede en dat ik de goal- g tjes zou maken, om bij de K.C. wat-vastigheid g te krijgen, ’t Lukte niet ineens, want ik had $ niet meegementaltraind en dat scheelt een v slok op een borrel. Maar geleidelijk kreeg ik § die Fransen door en begon ik Abe te voeden, v Als je tijd en zin hebt, moet je mij ook g eens een balletje geven, zei ik tegen hem, g want het begon me te kazen, dat hij telkens g zelf op het hok schoot. Op dit historische ogenblik gaf hij een juweel van een hoge $ voorzet. Het begon in mij te zingen „Allons enfants de la patrie!”Daar heb je ’t grote mo- S ment, mompelde ik, nam een aanloop, steeg g 'op, en met een formidabele kopstoot g /K ZOU dat nachtkastje maar op zijn g plaats laten staan, zei mijn vrouw, die | soms akelig nuchter kan zijn, vooral des mor- g gens om 4 uur. $ /K WREEF mijn bult. En zwoer een eed. Ik | doe nooit meer mee tegen de Fransozen.... V A. H. K. I

PUINRIDDERS

U hebt allemaal gelezen van het wijze Bondsbeslmi dat het volk content doet omdat het op inzicht Rotterdam mag strakjes day/ voetbalspelen „op het pw*" i en de Rotterdamse trappel is echt in zijn knolletuin.

Qee^ Waar de roem der Grote in extase wordt vermeld, men gewaagt van voetbaq , op ’t beroemde Schuttersve^ scharen zich weer de coho van het volk-der-smalle-a om zi'ch in de vreugd te bij het Spel leeft het zich nn-

Urenlange conjerenties j gingen aan de Daad , I eer de Bond, na confidentie Hoogstdeszelfs permtsste 9 > | Dank zij stoere voetbalman kaerels zo van-zessen-klaar kwam het zaakje, zonder V keurig-netjes voor mekaar-

Consequenties? Komt, tttt* van het drommels-lieve loeet de middenweg te leeest een heer in het kna 't Zomeravondvoetballeven zoals Rotterdam kan alleen maar blijheid 3 én bedankt daarbij dan wat de Bal aan glorie scne FLIP VAS

(Nadruk verboden).

IDOOR PERS EN CLUBBLADEN

Drenthe wil voor vol 'worden aangezien (Clubblad Achüles) Het is meer dan 15 jaren geleden, dat één onzer stappen heeft gedaan om belangstelling te wekken voor Drenthe en voor Assen in het bijzonder, van hen, die in de Nederlandse voetbalwereld aan de touwtjes trekken. Het resultaat was bedroevend, want nog steeds staat Drenthe op de zwarte lijst. Op 3 Mei 1931 kreeg Achilles de semi-interlandwedstrijd Noord-Nederland—Noord-Duitsland te regelen, na afloop waarvan haar dank werd gebracht voor de wijze, waarop een en ander was georganiseerd. Sindsdien werd Drerithe gepasseerd en kregen Groningen en Leeuwarden de eer. Straks, op 12 Mei, wordt op het Be <3uick-terrein in Haren Bondselftal-Rotherham ge-

speeld en op 22 Mei krijgen Groningen en op 26 Mei Leeuvviarden een „Zwaluwentournooi”. Voorts schrijft de , Alg. Nederl. V. V. De Zwaluwen in een aan de eerste en tweede klassers van Afd. V gerichte uitnodiging, dat : de mogelijkheid niet is uitgesloten, dat ook in Oost-Gro- , ningen een dergelijk toumooi wordt georganiseerd. Twee teurnooien dus in Groningen en één in Friesland. En Drenthe wordt weer achteruitgesteld. Dat is niet leuk, integendeel. Daarom roepen wij de Nederlandse voetbalautoriteiten • toe, dat Drenthe, thans niet meer het land van hei en struiken, erkend wenst te worden , als de gelijkwaardige onder haar zusteren. Drenthe wil voor I vol worden aangezien ! ' De Bekercompetitie ‘ (Bloemendaalnoten). ln AFC-Schakel lezen wij: • „Inplaats van in een uitverkocht Stadion om de promotie > te mogen spelen tegen beroem-1 de clubs als Sparta en ZFC, mogen wq in een, door het

nek o®® oor^ Limmen_ 4 • We eens uitgewre e uitlating het AFCclubbla<s k^®ï*Wacht met l illuhebben M J ever de mrook w^chtinf" mal S?’ hun le > zien y de trade teleur® s denken, ö ns een redeUj A bestuur i

Gaarne geven wc toe, dat de bekerwedstrijden weinig populair zijn. Dat er echter thans meer in zit, dan vroeger staat voor ons vast. Vóór de oorlog toch werden ze van het begin tot het einde gespeeld volgens het afval-systeem, dus een elftal, dat de eerste wedstrijd verloor of als ontvangende vereniging gelijk speelde, was onmiddellijk uitg'eschakeld. Thans zijn de voor-competities ingesteld,’ waaraan de eerste klassers niet meedoen. In deze voor-competities worden ten hoogste zes tweede, derde en vierde klassers bijeengebracht, waarvan nummer één overgaat naar de eerste ronde, waarbij wel de eerste klassers •zijn ingedeeld.

Hij floot systeem (Clubblad ' Slikkerveer) Een scheidsrechter leidde een wedstrijd op de eilanden, waar nog zo’n beetje voor het vaderland weg gevoetbald wordt. Hij liep dus midden in het strijdgewoel en meermalen voor de voeten van een zware spil, die tegen hem zéi: Hoor eens, je loopt voortdurend voor mijn p.... Ja, was het antwoord, daar kan ik niets aan doen, dat is het nieuwe systeem, daar zal je aan moeten wennen. Hè, wat? Systeem? O, wacht dan maar even. En de eerstvolgende bal, die de spil kreeg, nam hij zalig op zijn slof en richtte de kogel op onze rechtspreker, die op een haar na werd gemist. Van nu af zag onze man elke bal, die de spil kreeg, als een granaat op zich afkomen. Onze arbiter stapte toen de rest van de wedstrijd maar van het systeem af en floot de Wedstrijd op orthodoxe wyze verder,

Het Elftal van RBC dat resp. met 5 en 6 pnt, voorsprong Helmond en Spechten in de Ie klas van District IV zal vervangen. Staande v.1.n.r.. -C. Vermunt, W. Beens. M. . Gillesse, J. Pirard, K. Pirard en C. Sep. Knielend: G. Knobel, J. Vermaat, A. Mulder, Jos V. Hal en G. Kempenaars.

Over de samenstelling van de Oranjeploeg

Mening van de spelers-zelf kan waardevol zijn

Zelden zullen de samenstellers van het Ned. Elftal, dat tot verbazing van vriend en vijand zo royaal en kranig van de Fransen won, zoveel moeite en pech te overwinnen hebben gehad als ditmaal. Want niet alleen heeft b.v. de formatie van de voorhoede wekenlang een onderwerp van verschil van mening en discussies uitgemaakt, maar bovendien heeft men de tegenslag gehad, dat een opgestelde speler tegen de verwachting in niet fit bleek en dus op het uiterste nippertje vervangen moest worden. Bovendien had men niet de beschikking over alle cracks, wilde men tenminste niet het B-elftal, dat slechts 1 dag later tegen Frankrijk-B opereren moest, volledig verzwakken. Bijzondere puzzles dus, over welker oplossing men niet licht moet denken. Te meer niet, daar men in de verwachting leefde, een zeer sterke tegenstander te ontmoeten, waarbij geen enkele factor in de opstelling verwaarloosd zou mogen worden. Op straffe van een kolossale nederlaag! Dit alles wetende, geloven wö toch niet, dat men volledig de Juiste weg bewandeld heeft. Nóch bjj de uiteindelijke samenstelling < van de Oranjeploeg, nóch bij de i formering van het B-team. De lezers weten nu wel, hoe wij over i de kwaliteiten als voetballer van (

De Harder denken. Daar komen wg dus niet op terug. Maar er is in dit verband iets anders, dat in ons blad nog niet ter sprake is gebracht. En dat is de kwestie van het oordeel en de wens der medespelers. Als we de vaste kern van het Ned. Elftal de vraag zouden stellen, met wie zg het liefst samenspelen en wie zg uit de oefenwedstrijden en/of competitiewedstrijden hebben leren kennen als hun sterkste tegenstand ders, dan moet zulk een „enquête” waardevolle gegevens opleveren voor de selectieheren. Als men b.v. Brandes gevraagd had, wie hij ’t liefst als linksbuiten zou hebben gezien, dan zou hij ongetwijfeld gezegd hebben: „De Harder”, want in zijn VUCjaren hebben beiden jarenlang samengespeeld, de een als linksbuiten, de ander als midvoor en uit deze combinatie zijn heel wat zwartwitte doelpunten ontstaan. Wij vragen nu de aandacht van de K.C. voor dergelijke overwegingen en voor het „horen” van de spelers, die men als vaste kern van het elftal beschouwt en wier verkiezing al vaststaat. Dit idee is geenszins origineel. Het heeft ook niet de pretentie, dat te zijn. Maar wij vrezen, dat de hier-bedoelde goede gewoonte wat in onbruik is geraakt. Er is een tijd geweest, waarin een official, plus de aanvoerder met

2djn cracks rond de tafel gingen zitten en onderling de samenstelling regelden. Dat is natuurlijk ook niet goed. Maar het lijkt ons toch wel gewenst, rekening te houden met de eerlijke voorkeur en overtuiging van de vaste kern, die het toch maar moet opknappen én het tegen de Fransen boven verwachting goed hééft opgeknapt. DIT WAS NIET HET STERKSTE B-ELFTAL In brede kringen heeft de opstelling van het Ned. B-elftal verwondering gewekt. Het is allerminst onze bedoeling, de verschillende spelers, die daarin opgesteld waren te gaan ,afkraken”. Het zijn stuk voor stuk goede clubspelers. Maar de momentele vorm van spelers als E verse, Goossens, Könemann, Schrumpf c.s. om er voor de vuist weg maar enige te noemen was niet zodanig, dat men hen kon heschouwen als de op-één-na-besten van geheel Nederland. En dat moeten spelers van het Ned. Belftal toch zijn. De samenstelling van dit Belftal doet de vraag rqzen: Houd de K.C. wel voldoende rekening met de momentele vorm van de uitverkorenen? Gaat men niet teveel af op de roep, die er in het verleden van hen uitging? Het was toch bv. bekend, dat de SWspelers ten tgde van de wedstrijd In Bordeaux een inzinking doormaakten. Was het dan geen bijzonder groot risico, niet minder dan 5 SW-ers in dit B-elftal op te stellen? HERMAN KUIPHOF.

Jubilerende Verenigingen

„Spoi’t”, Hoorn, 60 jaar

Het is in de Nederlandse voetbalwereld niet algemeen bekend, dat op 15 Mei 1889 in Hoorn, het stadje aan de voormalige Zuiderzee, één van de oudste verenigingen in den lande het levenslicht aanschouwde. Aanleiding hiertoe was ’t feit, dat Joh. Hooft op zijn verjaardag een cricketspel ten geschenke kreeg en hij deze sport met zijn vrienden, H. Brinck, J. van Buren Lensinck, J. Groot, C. Best, gebr. Habbema, gebr. Sannes, G. Terwogt, gebr. Gravendijk en J. van Hettinga Tromp, ging beoefenen. Al spoedig deed door toedoen van Joh. van Hoolwerff, die ’t spel op een kostschool in Nijmegen had geleerd, de voetbal zijn intrede en raakte het cricketten meer en meer op de achtergrond om ten slotte geheel te verdwijnen. Bij gebrek aan tegenstanders werd in de eerste jaren alleen regelmatig tegen Alcmaria Victrix gespeeld, waarheen de reis per „Jan Plezier” gemaakt werd. Met deze vereniging en het Zaandamse Z.V.V. werd de Noordhollandsche Voetbalbond opgericht, waarvan wijlen Li. van Buren Lensinck wegens zijn grote verdiensten tot erelid werd benoemd. Na enkele jaren hierin te hebben gespeeld, ging Sport over naar de 3e kl. N.V.B. en ontving o.a. versterking van Piet ’t Hooft, speler van het Amsterdamse Volharding, die daarin gelijktijdig uitkwam met de internationals gebr. van Renterghem. Overschrijvingsbepalingen bestonden er nog niet en zo kon ’t gebeuren, dat de international F. van der Vinne „als gast” meespeelde tegen de Cadetten te Alkmaar en volgens een ooggetuige „alles voorbijliep”. Toentertijd beschikte Sport ook over een formidabele keeper, nl. D. Bakker (thans dominé te Huizum), die met wijlen A. van Duin, G. F. Israël en gebr. Houwing, verscheidene malen in het Noordhollands Elftal speelde. Vertrek van prominente krachten, alsmede de mobilisatie, brachten de club gro-

te moeilijkheden, die men echter te boven kwam, doch kort na ’t grandioos gevierde 30-jarig jubileum moest men zich uit ’t competitieverband terugtrekken en werd nog slechts af en toe vriendschappelijk gespeeld. De vonk bleef echter smeulen en in 1934 bliezen enkele H.8.5.-ers, gesteund door de leraar J, F. Schultink, de club weer nieuw leven in en zag men de geelzwartgeblokte kleuren (enig in Nederland) weer op de velden verschijnen. Helaas moet het eerste (er wordt thans met zeven elftallen gespeeld) momenteel haar plaats in de K.N.V.B. verdedigen, maar toch zal ’t vanzelfsprekend 14 Mei in Hoorn feest zijn, als vele reünisten naar de Coenstad komen om nog eens herinneringen op te halen en een uitgebreid herdenkingsprogramma met de jongere generatie mede te vieren.

„Alphen”, de club van Jaap van der Leek, bestaat 40 jaar

In de zomer van 1908 kwamen te Oudshoorn a/d Heul twee knapen uit Hillegersberg hun vacantie doorbrengen. Zij brachten de voetbalsport mee. Het waren de gebroeders D. en C. S. Oskam. Na hun Oudshoornse trip gingen zij weer naar Hillegersberg terug, maar zij hadden de grondslag gelegd voor de oprichting van Alphen. De huidige voorzitter, Joh. van Zwieten, was een der oprichters. Bij de oprichting droeg de club de naam ~01ylnpia”. De voetbalsport werd populair in het rustige dorpje Alphen en spoedig werd nog een voetbalvereniging (RVV) opgericht. Op 1 Maart 1909 besloten beide verenigingen te fuseren; de officiële naam werd toen „Alphen”. Aansluiting werd verkregen bij de Goudse Voetbalbond. Dank zij haar gunstige positie in de competitiestand promoveerden zij bij keuze naar de 3e klas NVB. Het bestuur ondervond in die jaren vele moeilijkheden, daar de vroede vaderen weinig begrip hadden voor de sport. In 1924 en 1929 werd de Iste plaats bereikt, maar de promotie-wedstrijden brachten geen sueces. In 1931/32 werd ech*

ter de 2de klas bereikt na een nek aan nek-race met Zandvoort. Ook onze bondstrainer van der Leek behoorde tot de elf stoere knapen. Interne moeilijkheden waren oorzaak, dat Alphen na vier jaren degradeerde. Alphen blijft echter een geduchte tegenstander voor iedere vereniging. Ook de reserve elftallen weren zich geducht, zowel in KNVB- als LVB-verband. In de loop 'der jaren heeft Alphen energieke bestuurders gekend, o.a. W. Dijkman, Soeteman, van der Kolk, J. A. Bronk e.a. Maandag 25 April recipieerde het bestuur in Hotel „(Centraal”. Een honderdtal oud-leden kwamen hun oude vereniging complimenteren w.o. ook bondstrainer van der Leek. Namens de gemeente sprak de burgemeester Schokking hartelijke woorden, waarin de goede samenwerking tussen Alphen en gemeentebestuur tot uiting kwam. De KNVB werd vertegenwoordigd door dhr W. Burgwal, die de bondsvlag overhandigde. Dhr van der Leek dankte het bestuur voor de wijze lessen, welke hij had opgedaan tijdens zijn lidmaatschap van Alphen, die hem in zijn verdere leven van nut zijn geweest. Namens de LVB complimenteerde dhr Caro. Hij overhandigde daarbij een bloemstuk en een plaquette.

Vele verenigingen kwamen daarna hun opwachting maken, o.a. Leidse Scheidsrechtersvereniging, Alphia, Lugdunum, Bodegraven, Nic. Boys. Verder waren er vele schriftelijke felicitaties. Voerzitter van Zwieten dankt» allen hartelijk voor hun betoond» belangstelling. Hierna verenigden bestuur en oud-leden zich aan een gemeenschappelijk diner.

FVC 30 jaar

De 2e klasser FVC te Huizust bestond 5 Mei 30 jaar. leder offcieel karakter zal achterwege blijven. Via de radin zal het woord tot de leden en donateurs in Indonesië worden gericht, terwijl ook de ouders in ds gelegenheid worden gesteld hua jongens toe te spreken. De plaatstelijke le en 2e klasK sers, alsmede Sneek, ZwaagwesV einde en Alcides zullen worde» uitgenodigd met de jubilerend» vereniging in het strijdperk tO treden, zo mogelijk in het Cambuur-stadion. Leden, donateurs eA> aspiranten hebben gelden bijeei»» gebracht voor het kopen der zen, o.a. elf paar voetbalschoenen vöor het winnende elftal.

Timmermans !

Een woordje tot een „Jonge Held”

11£< ujsw'uuAu» mJ de jonge debutant Timmermans houden een gevaar in. Men behoeft de opschriften boven de ■ verslagen van onze enthousiaste sportpers rnaar na te lezen, om zich van dit gevaar bewust te worden. Schitterend debuut van Timmermans! Timmermans debuteert met drie fraaie goals! De jonge ADO-er schoot driemaal raak! Drie voltreffers van jeugdige ; ADO-crack! Timmermans de held van de dag! • Dat is slechts een kleine greep uit de rijke collec- ; tie koppen, die de Nederlandse sportjournalisten ; in hun begrijpelijke geestdrift boven hun ' wedstrijdreportages lieten zetten. Voor een jonge speler, die nog betrekkelijk kort in eerste-! klasvoetbal opereert, zijn deze koppen gevaarlijk en men zal begrijpen waaróm. WIJ GUNNEN Timmermans zijn succes ten' Volle. Als dat mogelijk is, zijn’ we er haast even blij mee als hijzelf. De extatische • luchtsprong, waarmee hij zijn eerste goal in interlandvoetbal! begroette, betekende ook voor ons een groot moment. Maar toch zouden we onze Oranje-nieuweling willen; toeroepen: wees voorzichtig ! Neem afstand van je succes! en van de lovende perscom-; mentaren. Onontkoombaar' als deze nu eenmaal zijn,, hebben ze al menige jonge! speler meer kwaad dan goed gedaan. Blijf nuchter, staar je niet blind op dit mooie begin, maar besef, dat er een vervolg op moet komen. Begrijp, dat dit vervolg niet gemakkelijk zal zijn en weet genoeg zelfcritiek bijeen te brengen om tot jezelf te zeggen: ik ben er nog niet. INDERDAAD, Timmermans X is er nog niet. Daarmee dingen wij op zijn prestatie niet af. Want ook al is het waar, dat goals op zichzelf nog niet zoveel zeggen; ook al is het waar, dat Timmermans in feite niets anders

deed dan de laatste hand leg- i gen aan goede combinaties, i toch komen hem in elk geval : deze twee grote verdiensten: : toe. 5 Tén eerste, dat hij telken- S male prompt aanwezig was' 5 toen de kansen zich voor-- 5 deden. Ten 'tweede, dat hij de 1 koelbloedigheid bezat om ze 2 te behandelen zoals hij deed:' 2 bij de eerste en tweede goal ■ J een rustig, maar volkomen J afdoend tikje, bij de derde J gelegenheid een onmiddellijk ï paraat schot. 2

' « Niet de goals op zich- § zelf, maar de wijzen waar- ï op hij scoorde, typeren hem als een ster in de dop. En dan § dit — ook zonder doelpunten. g zou hij ruim voldoende heb- 2 ben gekregen! Zijn veldspel S was ijverig en meermalen in- 2 telligent. Zijn passes leidden niet zelden tot waardevolle 2 openingen. g

Maar toch: een ster in de dop. Timmermans heeft be- § loften gedaan, grote beloften zelfs. Nu moet hij ze inlos.sen. § Daartoe zal hij het best in g staat zijn, als hij bescheiden- g heid blijft betrachten en zich v van de snel verkregen roem (vaak een last!) kan los- S maken. v V Wij wensen hem dit van g harte toe. 5S S ERIC G. KOCH g V