Pri|s 33 cent

SPORTKRONIEK

WAARIN OPGENOMEN DE OFFICIËLE MEDEDELINGEN VAN DE KONINKLIJKE NEDERLANDSCHE VOETBALBOND

en van de Aid. 's-Gravenhage K.N.V.B.

HOOFDREDACTEUR. J. MOORMAN. REDACTIE. H. F. KUIPHOF, J.HARINCK ORGAANCOMMISSIE. K. J. J. LOTSY, S. COLDEWEY, Ir. H. F. KOPSTER

BUREAU: DEN HAAG, ZWARTEWEG 1. TELEFOON 18.23.55 ABONNEMENT, ƒ 4.- PER KWARTAAL. INCASSO. 15 CENT.

No. 17 – Weekblad 48e JAAR

MAANDAG 25 APRIL 1949

MOORMAN's PERIODIEKE PERS. DEN HAAG

NADRUK VERBODEN Postrekening 44715

f *>v In dit Nummer: Hoe Nederland van Frankrük won Voetbalslorie in Nood Wii spraken met' Norman Smith, de oefenmeester van Chelsea

Nederland-FrankriJk 4—/

Oranje-voorhoede explodeerde in eerste helft

3 voltreffers van debutant Timmermans

De fransen hebben de poen verdiend, zei Terlouw na afloop in de kleedkamer, maar wii hebben 65000 mensen een prettige middag bezorgd en zelf ook een prettige dag gehad. En zo was het. Geen wonder dat er grote vreugde heerste in bet Hollandse kamp, want ondanks alle sombere voorspellingen heeft het Nederlandse elftal een klaterende 4—l overwinning behaald op het Franse profelftal, dat volledig van de kaart gespeeld werd. Hier werd weer bewezen, dat een elftal zo goed is als de tegenpartij toelaat en het Nederlandse elftal liet niet toe, dat de tegenpartij goed werd. Lak hadden onze jongens aan klinkende voethalnamen, hun spel steeg tot ongekende hoogte, ondanks enkele zwakke plekken in onze ploeg, maar die werden door de kracht van anderen weer opgeheven, zodat het geheel alleszins voldoening schonk. Het zo hoog geroemde dekktngsplan der Fransen was onvoldoende om onze voetballers in te tomen en als wy zo’n wedstrijd zien, dan doet het goed te weten, dat wij in Holland spelers hebben, die in staat, zijn wedstrijden te winnen. Spelers als Wilkes, Lenstra, Sehijvenaar (al was hij deze wedstrijd niet eens in topvorm), van Schijndel, het zijn ware voethalartisten en een Terlouw in vorm is een struikelblok voor elke beroemdheid en zijn honger naar de hal Is zo groot, dat hp soms znn eigen spelers niet ontziet. Denk maar even aan het moment, dat hy met Schijvenaar overhoop lag en zy zelfs lelpk naar elkaar keken. Maar dat is een gevolg van het onblusbare enthousiasme van de Krimpenaar en dan is men zoiets gauw vergeten.

Het begin was niet hoopvol voor Nederland, want reeds na twee minuten miste Terlouw, waardoor Baratte voor open doel kwam en kansloos werd De Munck met een venijnig schot geslagen. (O—1). Een weinig hoopvol begin voor een doelverdediger, maar het zou blijken, dat hy volop de kans kreeg om zijn klasse te bewijzen. Ons elftal toonde een goed moreel te bezitten, het zette zich over de tegenslag heen en reeds drie minuten later lag de gelijkmaker achter Vignal, die in het verdere verloop van de Wedstrijd geen' prettige ervaringen zou opdoen. Het doelpunt kwam rechtstreeks van De Munck, die een van zijn befaamde verre uittrappen gaf, Brandes was op de juiste plaats en keurig kopte hij de bal door naar Timmermans, die geen fout maakte en zijn debuut als internationaal vierde met een gaaf doelpunt (1—1). De stand was dus al na 5 min. gelijk maar de sensaties waren nog niet van de lucht, want de Fransen trokken Sr scherp combinerend tussenuit en Flamion passeerde de Munck voor de tweede maal, niaar de Belgische scheidsrechter, L. Franken, had buitenspel geconstateerd en terecht.

Afdoend Hollands antwoord

Het antwoord van Holland was afdoende, want na een fantastische dribbel van Wilkes, waaraan Hon, Marcbe en Jonquet ten offer vielen kwam de bal by Timmermans, die zijn tweede heldendaad verrichtte en na 9 minuten hadden wij de leiding —1). Een wanhoopsschot van Hon kon de Munck niet verontrusten en wij togen weer op het doel van de Fransen af, waar buitenspel enkele aanvallen onderbrak, eenmaal al zeer ongemotiveerd door het partijdig vlaggen van de Franse grensrechter.

Het woord was weer even aan de bezoekers,' maar de Munck stopte een hard schot van Batteux, terwijl even later Gabet een fraaie ren ondernam, die hij besloot met net naast te schieten. De Munck vestigde weer de aandacht op zich door zijn verre uittrappen, waar de Franse verdediging zich spoedig op instelde. Keurige staaltjes voetbal vertoonden de Hollandse aanvallers en Brandes, Timmermans, Lenstra en Wilkes verg-, den hèt uiterste van Marche en Salva. Brandes, die het spel goed verdeelde, plaatste zuiver naar Lenstra en hoewel wij het derde doelpunt reeds geboren zagen worden, trapte de Fries net langs de verkeerde kant van de paal. Achter wilde het met van Bun niet kloppen en zijn plaatsen en trappen was niet best, maar van Schijndel, de Vroet en Terlouw stegen tot aanzienlijke hoogte, zodat dit gevaar genivelleerd werd. Terlouw stond als de bekende rots in de branding en van Schijndel bestreek met zijn lange benen een groot deel van het middenterrein en beheerste de situatie volkomen. Onze middenlinie was gedecideerd sterker dan de Franse, die door het fantasierijke spel van

onze voorhoedespelers voor grote raadsels gezet werd en Hon, Jonquet en Cuissard moesten zich hoofdzakelijk op verdedigen toeleggen, zodat de voorhoede weinig steun genoot en deze linie combineerde te lang om onze jongens, die steeds beter vat op dit spel kregen, te verontrusten. Een fraaie dribbel van Timmermans strandde pas op doelman Vignal. De Munck stopte harde schoten van Baratte en Flamion, waarna de Vroet en Lenstra er lustig op los combineerden en een hard droog schot van Lenstra vloog net over het Franse doel. In de 40ste minuut kreeg Timmermans de bai te pakken na weer zo’n vlotte Hollandse aanval, in dit geval door Brandes en Overbeek van BW, die plots tot internationaal gebombardeerd was, en de Hagenaar maakte zijn derde doelpunt. Een mooi debuut voor een speler! Fraai solospel van Lenstra en een pass naar Overbeek, maar ten onrechte werd deze kans door buitenspel teniet gedaan, weer op advies van de Franse grensrechter. Hiermede was de eerste helft afgelopen en een klaterend applaus was het deel van onze jongens.

Frankrijk zakte ineen Moreel sterk begonnen onze spelers aan de 2e helft en de Fransen kwamen er bijna niet meer aan te pas. Terlouw had Prouff, Baratte en Batteux volledig in zijn zak en van Schijndel en de Vroedt jongleerden als volslagen voetbib* artisten en vooral de Schieda – mer oogstte veel succes met z. n flegmatieke spel. Onze voorhoede werd dan ook prima gesteund en Wilkes was Wilkes, soms fantastisch, soms ook slordig, maar dat wordt zo’n speler graag vergeven en Abe Lenstra goochelde naar hartelust, tot wanhoop van Cuissard en Salva. Een glashard schot van Wilkes bezorgde Vignal tintelingen in zijn vingertoppen, terwijl aan de andere zijde de Munck een hard laag schot van Batteux onschadelijk maakte.

Het vierde doelpunt dat kort hierop volgde, ontstond in onze verdediging en werd compleet een sprookje. De Vroedt en Sch<jve« naar vochten een onderonsje met Gabet en Batteux uit. Van Arie ging de bal naar Schijvenaar, dezO plaatste zuiver naar Lenstra, dl* een dot van een pass gaf naaf CVervolg op pafi. 330t

NEDERLAND—FRANKRIJKt Dat is het einde van Timmerman’s moedige rush in de eerste helft, waarbij hij de Franse backs z’n hielen heeft laten zien, maar door de snel-uitgelopen keeper Vignal toch nog gestuit is. Vignal dook naar de bal, Timmermans sprong op en wilde de bal over het lichaam van de doelman heen in ’t doel plaatsen maar de bal sprong terug in het veld. ' (foto De Boer},

—De Elftallen—

NEDERLAND—FRANKRIJK; Brandes is hier in een kopduel gewikkeld, dat hij waarschijnlijk genomen heeft, om de eenvoudige reden, dat hij hierin de Franse stopper doorgaans de baas was. Maar of de bal binnen Lenstra’s bereik gekomen is, valt te betwijfelen, want deze wordt gedekt door de back Salva (foto Hakeboom).

De Munck van Bun Schijvenaar Terlouw V. Scbündel de Vroet Wilkes Timmermans V. Overbeek Brandes Lenstra Scheidsr. • L. Franken Flamion Baratte Gabet Fronff Batteux Hon Cuissard Jonquet Marche Salva Vignal •