Homogeen Rotterdam had duidelijker van Zwaluwen moeten winnen

(Door onze redacteur Herman Kuiphof)

Van stonde af aan heeft pech de vastgestelde Zwaluwemvedstrijden tegen een Amsterdams en een Rotterdams elftal achterhaald en het belang ervan verkleind. Allereerst was daar het bedanken van verschillende uitverkoren spelers, waardoor er van de oorspronkelijke plannen der keuzecommlssie niet veel terecht kwam. En voorts had vorst Thialf zich verzet tegen deze traditionele wedstrijden, die bovendien in het kader van de voorbereiding voor een gewijzigd Nederlands Elftal belangrijk hadden kunnen zijn. In feite ontbraken nu teveel spelers om een zuiver beeld van de krachtsverhoudingen te krijgen, terwijl de hardbevroren velden bovendien behoorlijk voetbal sterk belemmerden onmogelijk was het echter niet, dat hebben enkele spelers bewezen.

In Rotterdam won het stedelijk elftal in een matig bezet Feyenoordstadion met 2—l, maar meer dan de uitslag interesseerde ons het globale spelbeeld en de individuele prestaties. Het is daarom jammer, te moeten vaststellen, dat ’t voor de rust een . zeer slechte wedstrijd was. Daarna ging het vrijwat beter, maar het geheel was toch niet om te juichen. De omstandigheden waren dan ook wel zeer moeilijk. Het keiharde, beyzelde veld maakte de bal levendig als kwikzilver en lichaamscontrole uiterst lastig. De spelers liepen het eerste kwartier op eieren, later ging het wat beter, na rust zelfs af en toe heel aardig, waarbij de grotere homogeniteit der Maasstedelingen duidelijk naar voren kwam. Maar bevredigen als geheel kon deze ontmoeting niet. Toch waren er enkele spelers, die zelfs onder deze omstandigheden hun voetbalcapaciteiten duidelijk toonden. En gelukkig waren dat niet in meerderheid oude bekenden.

Terlcuw was wel zo ongeveer de beste man van het veld. Zoals de Krimpenaar zyn forse lichaam in bedwang en onder controle had, was bewonderenswaardig. Hy had het voordeel, in de hoogst-matige Zwaluwenvoorhoede (waarin veie invallers speelden) geen tegenstanders van formoat te ontmoeten, en het gevolg was, dat hy met allen deed wat hy wilde. En daarby speelde hy met een overgave en een bezieling alsof het een interlandontmoeting gold. Maar er waren ook anderen. Hetgeen de Schiedammers Könemann en van Schyndel vooral in de Ze helft lieten zien, was veelbelovend. Aldus doorgaande kan het niet lang duren (0.i.) of beiden hebben het Oranjeshirt rond de schouders. Könemann als rechtsbuiten en van Schyndel als rechtshalf; dat zyn wel niet de plaatsen, die zy in hun club regelmatig bezetten, maar dat onderstreept hun verrichting nog des te meer. Foutloos zyn zy overigens nog niet. Van Schyndei wacht wel eens te lang met afgeven en Könemann kan nog

worden. Idasr de g:rote aanleg is er!

Bevestigde wetenschap Overigens werden enkele bekende zaken onderstreept. Bijv. dat de Feyenoorder Brandes een handig en rustig voetballer Is, een midvoor, die, als zijn tempo hoger lag, het'misschien verder brengen zou. Voorts bevestigden Steenbergen (F.), Everse, Kroon en Landman bg de Rotterdammers en De Munck, Groeneveld (Haarlem) en Holtappel (Quick) bij de Zwaluwen, dat hun verkiezing gerechtvaardigd was. Een onvoldoende speler bij de Rotterdammers was de Xerxaan Seton, in het Zwaluwenelftal waren Vonk (Elinkwijk), Heyster (Kermes) en v. d. Weert (Wageningen) niet op dreef. De meerderheid van Rotterdam bestond in beide spee%edeelten, maar was na rust drukkender dan daarvoor. De Zwaluwen hadden vrg kort vóór het afsluiten der eerste helft de leiding genomen door een gaaf doelpunt van de Haarlemmer Piet Groeneveld, die de vertrouwde linksbuitenplaats verruild had voor de rechtsblnnenplaats en vandaar een aardig trekballetje van linksbuiten Koster (RCH) ineens inschoot (O—1). In de 2e helft miste Seton al spoedig een goede kans, toen Holtappel een foutje maakte, maar uit een voortreffeltjkopgezette aanval, waaraan vrigwel de gehele voorhoede deelnam, maakte Steenbergen voor de Maasstad gelijk (1—1). De strfld kwam nu in een interessante periode, het tempo werd verhoogd, maar de meerderheid van Rotterdam bleef onbetwistbaar. Van der Korput scoorde het winnende doelpunt, van dichtbfl.

De ploegen waren; Rotterdam: doel; Landman; achter; Everse en Steenbergen (SVV); midden; v. Schtfndel, Terlouw en Kroon; voor; Könemann, Steenbergen (P.), Brandes, V. d. Korput en Seton. Zwaluwen: doel; De Munek; achter; van Oord en Advocaat;, midden; Blesbrouck, Holtappel en d’Hooge; voor: Heyster, Groeneveld, Vonk, v. d. Weert en Koster.

De Soelers-vergoeding in België

De kwestie der spelers-vergoeding is in ’n acuut stadium getreden. Ik weet niet, of het Uitvoerend Comité van onze Federatie het heeft afgeleerd van de Regering, maar telkens als er moeilijkheden oprijzen en het U.C. aarzelt om zijn verantwoordelijkheden te dragen, stelt het een speciale commissie aan 0m...... de kastanjes uit het vuur te halen! Zo ook met deze kwestie, waarin het U.C. toch zijn prestige kon versterken door een streng veto te stellen tegen de steeds hoger gestelde eisen van sommige spelers Waarbij we dan ook de onbegrijpelijke houding van een paar grote clubs moeten aanklagen, die menen te moeten ingaan op de verzuchtingen, omdat ze toevallig financieel sterk zijn en kunnen rekenen op toelagen, die, naar we toch mogen geloven, niet bestemd zijn om aan vergoedingen te worden uitgegeven

Kortom de hogere divlsleclubs, die erover beslissen moeten, hebben de koppen bijeengestoken en de grote meerderheid ervan wenst het maximum niet ) hoger te zien stellen dan 1200 fr- per week. Eerstdaags zal de beslissing moeten vallen en een voorstel bij het U.C. Ingediend worden, dat na nauwkeurig onderzoek zal goed- of afgekeurd worden Intussen blijven onze spelers liefhebbers met een modern vemisje bestreken! Hier heten ze onafhankelijken, maar wat men juist ermee bedoelt, weet ik niet! Inmiddels is ook de transfer-kwestie door het U.C. aangepakt en bestudeert men een project, dat toelaten zal een grens te trekken rond dit problema! Het was hoog nodig, al was het maar om een eind te stellen aan de „dans der millioenen”, die door de F.C. Liégeois werd Ingezet! JOE SENTEN.

Voetbal, Sportmoraal en Geld

(Vervolg van pag. 1)

verandering uitgesloten is. Wij hebben het gevaar, dat dhr. Looman bespreekt, dus reeds eerder gesignaleerd, doch uitdrukkelijk slechts wat de „bovenste laag” betreft. Maar wij schreven dit in een ander verband, n.l. de invloed van de toeschouwers; „giftige toeschouwers maken maatregelen nodig”.

Gevaar dreigt voor zover ons bekend, minder van de zijde der verenigingen, dan van het publiek. De publieke belangstelling voor voetbal, waaraan de voetbalsport voor haar uitbreiding ook veel te danken heeft moet binnen de perken gehouden worden en de combinatie voetbal en geld moet worden tegen gegaan. Daarom hebben wij ons in het nu aflopende jaar zo verheugd, dat onze Regering is blijven staan op haar standpunt om geen voetbalpools toe te laten. Anders zou bij het grote publiek een gokrazernij op voetbalwedstrijden ontstaan, waardoor voetbal hélemaal met geld zou worden vereenzelvigd De kantonrechter te Rotterdam heeft zojuist drie ondernemers van voetbalpools veroordeeld tot hechtenis en boeten, voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaren. Daaruit blijkt dat de rechterlijke macht als altijd de wet handhaaft, wat ook afschrikwekkend zal werken.

Dit gevaar is vooralsnog afgewezen, maar wij weten, dat zij, voor wie voetbal slechts exploitatie betekent, hun strijd voor toelating van voetbalpools nog niet hebben opgegeven. De fiscus zou er zijn portie van krijgen en naarmate de financiële positie van het Rijk moeilijker wordt, blijft het gevaar van voetbalpools dus bestaan. De KNVB moet daar stelling tegen blijven nemen en wij betreuren het dat ook in zijn kring voorstanders van het onzedelijk gegok op voetbalwedstrijden zijn, omdat de Bond van de opbrengst waarschijnlijk ook wel een graantje mee zou pikken. Maar onze Bond heeft dat niet nodig; de wedstrijden brenger, zoveel op, dat de KNVB zijn taak in alle opzichten kan vervullen.

ZIEHIER AAN HET EINDE des jaars een beschouwing over enige belangrijke onderwerpen op voetbalgebied, die de algemene aandacht trekken : voetbal-verwording én voetbalverzakelijking. Op beide punten achten wij alarm overbodig: het overgrote deel van onze voetbalgemeenschap is van deze smetten vrij.

Natuurlijk is elke menselijke gemeenschap onvolmaakt en zo is er ook op voetbalgebied nog wel wat te verbeteren. Allen, die van goeden wille zijn, zullen daartoe zeker medewerken en die dat niet zijn zullen er toe moeten worden gedwongen.

Maar als geheel mogen wij in alle oprechtheid onze voetbalgemeenschap gezond noemen en dat is in de balanstijd van het oude jaar een wel zeer gelukkige conclusie.

En hiermede wensen wij onze Bond, verenigingen, bondsleden, onze lezers en medewerkers heil, zegen en voorspoed in het nieuwe jaar!

„Snelt dan jaren, snelt vrij henen.... ”

MOORMAN.

Zwaluwenwedstrijd in Amsterdam bevestigde oude wetenschap

De wedstrijden, die het Amsterdams Elftal meestal op 2e Kerstdag tegen een Zwaluwenploeg speelt, genieten bij het hoofdstedelijk publiek een vrij grote populariteit. Terecht, want bijna altijd zijn het aantrekkelijke wedstrijden met spanning en goed voetbal. Zelfs ditmaal, nu de terreinsomstandigheden zodanig waren, dat een paar Noren meer van pas schenen te komen dan voetbalschoenen, gaven de spelers toch nog een partij te zien, die het in bevredigende getale opgekomen publiek aangenaam bezig hield.

Het Zwaluwenteam speelde technisch beter, zoals men trouwens mocht verwachten, en dit kwam vooral op dit moeilijk-bespeelbare terrein tot uiting, al deed de durf om iets te ondernemen uiteraard ook nogal iets ter zake. Zware grote spelers waren al gehandicapt voor de wedstrijd begonnen was: hoe lager bij de grond hoe beter, gold ditmaal. Het sportieve nut van dit genre wedstrijden ligt in de gelegenheid om spelers te lanceren, die mogelijk voor de nationale ploeg iets kunnen gaan betekenen, maar uit dat oogpunt bezien is er nu niet veel winst geboekt. Dat de Harder het vak nog kent (al bleek, misschien door het ongezellige veld, zijn flitsende vaart van vroeger niet aanwezig) wist men ook wel zonder deze wedstrijd, dat Schijvenaar een soepele voetballer van formaat is behoefde niet meer te worden aangetoond, evenmin als iemand nog moest worden overtuigd van Möring’s capaciteiten, al worden die dan niet het beste gedemonstreerd op de backplaats.

Of het Amsterdams elftal in de sterkst mogelijke formatie uitkwam is voor debat vatbaar, maar zeker is, dat de Spartaanspeler Westers de beste man van de voorhoede was en dat Meyer, eveneens een 2e klasser, een uitstekend doelpunt scoorde. De achterhoede der Amsterdammers had het tegen, de bewegelijke en vlotte aanvalslinie der Zwaluwen verre van geniakkelijk (trouwens aanvallen was onder deze omstandigheden toch heel wat leuker dan verdedigen) en bij beide doelpunten konden gerechte aanmerkingen worden geniaakt, ook op doelman van

Raalte, die er zijn lange broek bij aangehouden had en ditmaal overtroffen werd door zijn collega van der Bijl, in het Zwaluwendoel. Vele malen bleek de buitenspelregel een welkome steun in de strijd, doch tweemaal kon ook deze hulp in de nood geen soulaas brengen. De eersté maal liet men Langelaan, die eerst een hoge bal van Timmermans niet onder controle kon krijgen, rustig tijd even op verhaal te komen en de tweede maal kogelde van Hoek met een doffe dreun de bal langs van Raalte. Dat was dan de laatste goal op de Amsterdamse velden in 1948, hij bracht de eindstand op 2—l en dat was precies genoeg m de technische superioriteit van de Zwaluwen op papier vast te leggen.

AFC NEEMT NIEUWE LICHTINSTALLATIE IN GEBRUIK AFC nam verleden week de nieuwe lichtinstallatie in gebruik, aangelegd volgens een voor Europa nieuw procédé, waar Dij Je Philips Altriluxlamp wordt aangewend. Aangezien gewerkt moest worden met de beperkte mogelijkheden van de bestaande lichtmasten Is nog geen Ideale oplossing bereikt, althans niet indien men een gelijkelijk verlichte grasmat voor het publiek verlangt. Voor de spelers schijnt de AFC-installatie heel goed te voldoen en dat is vooral uit een oogpunt van trainingsmogelijkheden heel belangrijk. De wedstrijd tegen PSV diende als kapstok om de inwijding aan op te hangen en het was zelts een aardige kapstok ook. AFC won met 2—l. VAN DEN berg

Een uitverkocht HFC-huis kijkt naar de Oud-lnternationaals

Menigeen stond 2e Kerstdag op de tweesprong; Naar de Spanjaardslaan, of de warme haard thuis. Wij waren dan ook lichtelijk verbaasd een practisch uitverkocht HFC-huis te vinden, waarbij het publiek aan de lijnen vier tot vijf rijen dik stond. De laatkomers vingen min of meer bot. De verschuiving van deze wedstrijd van Nieuwjaar naar de Kerstdagen had alzo op de publieke interesse helemaal geen invloed. Jammer alleen, dat het terrein wat aan de harde kant was zodat voorzichtigheid was geboden. Echter bracht deze wedstrijd dit keer een verrassend element. Gaan wij bij onze herinnering te rade, dan weten wij nog, dat de oud-internationaals steeds zonder al te grote inspanning HFC overvleugelden. Nu was t anders. De jeugd heeft de oranjeploeg het leven zuur gemaakt. Steeds lag de thuisclub in het voordeel, zelfs na de rust met twee doelpunten. Zoiets is voor het jeugdige HFC een ongekende weelde. Echter dienen wij ook rekening te houden, dat de blauw-witten in de competitie een behoorlijke rol spelen. Dit deed men ook in deze vriendschappelijke ontmoeting, die ondanks het keiharde veld – soms stevig was, doch buitengewoon fair. De oranje-hemden brachten enkele andere gezich-ten in het veld dan aanvankelijk gepubliceerd. Zo in de aanval van Nellen in plaats van Mijnders en Daaf Drok voor Kick Smit. In de middenlinie moest Stijger Puck van Heel remplaceren, terwijl Punt back moest spelen. Punt kon op dit gladde veld allerminst terecht en gaf

een punt cadeau, want Leo Hale kon het fraaie schot van Winter niet stoppen. Wel maakte hierop Roozen gelijk, doch er ontstond kort daarop zo’n verwarde situatie voor het internationale doel, dat Bas Paauwe geen andere mogelijkheid zag dan een doelpunt met zijn handen te voorkomen. Het werd echter toch 2—l ,want Busselman mikte raak. Nog vóór half-time maakte Daaf Drok gelijk met een listig schot.

Hjerna werden Penikaan en Caldenhove een tijdlang in d® verdedigine gedrongen. Vier. vijf fefefeda°alden voor Hale,g heiligdom. Maar in deze corners zat >t ,m niet, HFC gebruikte af en toe een ander wa•• door OVerronv* tot succes £ kompn wat tot tweemaal toe „e|ukte ’

, o op RFC zat met deza F„hter fluweel meende me • hieF werden de oranie-hemnen oog eeris extra do°J.Jl .5f iMdwat tot een tegen-o e – j, da. waarbu eerst Joop len en later Roozen 4 4 brachten. Nu kri(gt meer weerstand beschikt b deze traditionee nnt , rFr nog a,-mtrekkPmter karm waren dagen, dat * " baar tegenstanders t er wil onlegde, maar a*T.' hy,Pk nu niet meer bn. * inst voelde zich dan ook bekocht.

VOOR SPOEDIG 194'1' " ’’ iaarwis-BH de nadering ~ gportseling wensen wu a – zeer kroniek’ "Yr,pli ” voorspoedig 194 a,