rknemarktn wint wiet 5-0

Noord-Nederland verliest met grotere cijfers dan het verdiende

Roosenburg en Kammeijer blinken uit

(Van onze speciale -vierslaggever.)

ODENSE, 7 Nov. ’49. Twee weken nadat het Zuidelijk elftal In Luxemburg speelde, bonden een Deens elftal en Noord-Nederland Wet elkaar de strijd aan in de Deense stad Odense. Ondanks het veitschil in de uitslag de Zuiderlingen wonnen met 2—l en -de Noorderlingen verloren met s—O is men geneigd te zeggen, dat de wedstrijd in Odense meer bevredigde dan die in Luxemburg. Er zullen weinig Noorderlingen zijn geweest, die op een gelijk spel, hog minder op ’n overwinning van hun elftal durfden rekenen. De Denen waren immers op de 2e Pin ksterdag van dit jaar in Groningen geweest en hadden daar met 5—3 gewonnen. Men stak het in het Noorden niet onder stoelen of banken, dat het Deense spel hoger «angeslagen diende te worden, maar toch Is er altyd nog onbewuut de hoop op het wonder en maakt men zichzelf wijs, dat voetbal altijd nog voetbal Is. '

Met s—O5—O verliezen is geen kleinigheid, maar wanneer u Weet, dat 2 van de 3 doelpunten in onaanvechtbare buitenspelpositie zijn gescoord eii bovendien Onze Noorderlingen tot 2 x toe buiten het bereik van de overigens uitstekend spelende Deense doelman tegen de paal scholen, en tenslotte Kammeyer eeen schot inzond, dat volgens velen achter doellijn werd gestopt, ja, dan zult u, deze s—O5—O anders bezien, dan u eerst deed. Ook nu, evenals inhet voorjaar in Groningen, waren de Denen sterker. Zij waren lechnisch zeer goed, uiterst snel, vaak té snel voor de wat Irage Noordelijke achterhoede en toch zou dit Noordelijke elflal tot betere prestaties in staat geweest, als niet twee fac-1-oren het stempel hadden gedrukt op deze wedstryd. Enerzijds was het een grote dosis pech, die in de Ie helft het *®oren belette, anderzijds was bet de absoluut onvoldoende leiding van de Deense scheidsrechter Hansen.

EEN GOED BEGIN Al direct namen de Noorder"bgen het heft in handen en Roosenburg, aan wie duidelijk Was te zien, dat hij voor zyn ®rote kans vocht, loste al direct schoten, zodat de Geense doelman zyn handen uit mouwen kon steken, wat hij by het koude weer van Zondag-

middag wel prettig gevonden zal hebben. Geleidelijk namen de Denen evenwel het offensief over en in de 9e min. scoorde mldvoor Poul Petersen het Ie doelpunt. Even was er- een tegenslag in het Nederlandse kamp. Hogenbirk liet zich enige malen leiyk passeren maar ook de van huis uit aanvallende, maar deze middag stopperende de Jong liet enkele steken vallen.

Eén minuut later wisselde Sorensen, die enige nationaal in dit elftal, met zyn middenvoor van plaats en op het moment dat Sorensen een pass gaf aan zyn middenvoor, stond deze duidelijk buitenspel. De scheidsrechter stond evenwel het hieruit gescoorde doelpunt toe. Teleurgesteld, maar lang niet moedeloos, trokken de Noordelingen weer ten aanval en opnieuw onderscheidde Roosenburg zich met zijn harde schoten. De Deense doelman was echter in prima conditie en daarom was het een fout van de Sneeker mldvoor steeds maar weer van grote afstand deze keper aan de tand te voelen. Nauwelijks waren 15 min. gespeeld of de Denen scoorden hun 3e doelpunt, door linksbuiten Svendsen. Dit werd de Noordelingen te erg en fanatiek trokken zij ten aanval. 4 hoekschoppen waren het resultaat, maar even zovele malen wist de doelman te redden of een der andere verdedigers weg te werken.

4e DOELPUNT EEN AANKLACHT Dat het 4e doelpunt, gescoord door Sorensen is toegekend, is het dieptepunt van deze wedstrijd. Het heeft de Noorderlingen dan ook zódanig gedeprimeerd, dat het hun niet meer interesseerde, dat er een 5e doelpunt kwam. Sorensen kreeg de bal in zulk een duidelijke buitenspel-positle, dat zelfs de Denen onthutst waren, dat dit doelpunt werd toegekend. Het sportieve publiek liet het applaus achterwege. Niet 1 of 2 maar wel 5 meter stond Sorensen achter onze verdtediging. Onbegrijpelijk dat de scheidsrechter ook na advies van zijn grensrechters ingewonnen te hebben, bij deze beslissing bleef. Nog vóór de rust aanbrak werd het s—o. De wedstrijd was op het (einde van de Ie helft reeds beslist. Zonder iets te missen had men de 2te helft kunnen laten vervallen. De Denen vonden s—O meer dan genoeg en maakten het onze verdediging niet meer lastig. De Noorderlingen schiepen zich in de 2e helft minder kansen en alleen het schot van Kammeyer, dat volgens velen achter de lyn gestopt zou zyn, is het vermelden waard.

LEERZAME WEDSTRIJD Ongetwyfeld zullen onze Noorderlingen uit deze wedstrijd iets hebben geleerd van het goede en technisch hoogstaande Detense spel. Vooral in de Ie helft was onze achterhoede die In dezelfde opstelling speelde als in de oefenwedstrijd te Utrecht en toen liefst 7 maal werd gepasseerd, nogal wankel. De GVAV’er Buist was hier nog de beste. In de middenlinie domineerde Kammeyer, die uitstekend speelde en een nog betede indruk op de Denen achtergelaten zou hebben als hij de toegestoken hand van Sorensen, hem na een botsing aangeboden, had geaccepteerd. Van Calcar was zwak en de Jong matig, In de voorhoede was alleen voldoende. Een keuze tussen hem en Appel zal de K.C. wel hoofdbrekens kosten. Op de Heerenveenae vleugel stelde Hofma teleur; Ploegh werkte hard maar had evenmin succes als de wat trage Rozcma, terwijl ook Pieters zich nog meer zal moeten opwerken.

DFC moest zege uit het vuur slepen

Vinius betwist, slecht gespeeld

Vinnig betwist en daardoor spannend genoeg; ook snel, op het spekgladde veld, maar toch slecht gespeeld, ziedaar de slotconclusie over de ontmoeting D.F.C.—D.H.C., die door de Dordtenaren met 2—l werd gewonnen. DHC had ’n gelijk spel verdiend en v. d. Engel, die een voortreffelijke party als halfback speelde zeker, maar DFC was iets gelukkiger en wist tijdens het laatste offensief van circa een half uur de veste mat kunst en vliegwerk schoon te houden. Aan de zijde der thuisclub was het begin oudergewoonte met onaardig. Vooral rechtsbuiten de Jager profiteerde van zyn lichtgewicht aan het glibberige lijntje en zijn voet schiep openingen. Na 13 minuten stelde hij rechtsbinnen Bleeker in staat voor te zetten en In ’t Veld Jr. tikte, buitelend op zijn as, de bal vol effect langs van de Broek. DHC repliceerde, doch Hoogsteger trapte de hoekschoppen achter het rust kon v. Manen zijn opponent Litz ontvlieden en een onhoudbaar schot lossen, dat echter iets te hoog was aangelegd Na de hervatting viel DHC weldra ean hoekschop ten deel. De Jager nlaatste scherp voor doel en deed Dordt opnieuw juichen. Doelman v. d. Broek, totaal verkeerd bU de voorste paal wachtend, 4ook n.l. onder de bal door en In ’l Veld liep het leder in het net (2—o). De Delftenaren gaven echter geen krimp en toen Hoogestegen, een zwaar aanvallende v. Kooten passeerde, had hij nog voldoende kracht over om laag en bij verrassing langs Groeneveld te schieten (2—l). DHC vatte moed en gooide er een paar schepjes bovenop, zodat DFC genoodzaakt was, het noodsein te hijsen. Het werd ’n kletsnatte voortdurend hartstochtelijk gevoerde scrimmage voor het Dordtse doel, dat mitsdien telkens en vooral bij vele hoekschoppen, in gevaar verkeerde. Toch had het sterke opdringen DHC noodlottig kunnen worden, als v. Dalen, de capaciteiten van een Meijnders had gehad. Nu bleef het bij een paar „slokdarmscheurende” missers en een terechte vermaning van scheidsrechter Nijs aan het adres

van het teleurgestelde en wat oP* gewonden jongmens. Zo mocht DFC bij het elndsig» naai zeer tevreden zijn. Het oom» pliment van de dag voor de voor» beeldige neutraliteit van de Delft» se grensrechter!

Ter louw voorkomt een nederlaag

Emma—DCV I—l.

Ondanks de gestadig neerval» lende regen is er in deze wed» strijd, vooral door Emma, uitste» kend spel ten beste gegeven. Bij Emma was in de voorhoede een

nieuwe speler opgenomen, Van Es, die uitstekend voldaan heeft en ongetwijfeld een versterking betekende. Er was echter bij de Krimpenaren een Terlouw, die waarlijk een tot in de perfectie uitgevoerde stopperspil-rol ver» vulde, waardoor Emma, ondanks de grote veldmeerderheid, niet tot doelpunten kon komen. Steeds weer was het deze goede figuur, die het doel van DSV afdekte en alles retourneerde naar zijn voor» hoede. Ook de gladheid van het veld kon hier geen afbreuk aan doen. Toen dan ook 7 min. voor het einde DCV een doelpunt maakte, meende men de wed» strijd voor Emma verloren, doch met geheel Emma in de aanval gelukte het Schröder (n.b. een achterspeler) de stand gelijk te maken in de laatste minuut I—l.

DELFT

DHL—Aeolus I—2

Het is één lange glijpartij ge» weest, waarin Aeolus het geluk» kigst gleed. De R’dammers speel» den voor rust steeds op de DHT.» helft en het was aan de DHL-kee» per te danken, dat tot een kwar» tier voor rust de stand blanlc bleef. Toen gaf de Aeolus-links» buiten een hoge, als voorzet be» doelde bal, welke door de DHL» keeper onjuist beoordeeld werd en de gladde bal verdween in de DHL-goal (0—1).

Na rust gaf DHL de toon aait' en na 10 min. scoorde haar links» buiten, een door vele spelers ga» miste voorzet in (1—1).

DHL zat steeds voor de R’dara» se goal maar door het steeds gladder wordende veld werd net moeilijker op de been te blijven en te schieten.

Ongevear een kwartier voor het einde speelde een der DHLverdedigers zo onoordeelkundig op zijn doelverdediger terug, dat de linksbuiten van Aeolus onder de armen van de DHL-keeper door, de bal in het net kon deponeren.

Aan het begin van de Laan van Vollering, speelde DVC tegen de Ammerstolse S.V. Deze wedstrijd eindigde in gelijk spel (1—1). Aan de andere zijde van Delft speelde Concordia tegen ’t Haagse VIOS (2—l).

Delft—Oliveo werd ook al eed gelijkspel (2—2).

Daar DHC het in de Dordtsa' klei niet kon bolwerken en met 2—l zeer onverdiend ten onder ging, dank zij het uitglijden bij een corner van keeper v. d. Broek, is de Delftse balans weetf eens naar de verkeerde zijda doorgeslagen.

Bondselftal telt louter oude bekenden

de wedstrijd tegen het XI-tal op Zaterdag a.s. a.s. zoals bekend het Rotterdamse Honds Kot op Spangen tegen het Het Bondselftal ziet «Is volgt uit: aeh Baatte (Bil Wit), SeMf- (MVV); en «Uvenaar (EDO); midden: (Dr (Enschede); Terlouw LV) en ijg vroet (Feijenoord), Clavan (ADO), Wilkes, Appel (Slttard), Rijvers en Lenstra (Heerenveen). Vol Rott. Elftal ziet er als tun, doel: Landman (Nep>bidH** (Coal), *hee ***' (Sparta), Ver(p (Excelsior), en Kroon (voor: Köneman, Kj... ’’ ®ijshouwer (Xerxes), Set„ *l. T“yn (HDVS) en (Xerxes). Konfl •’eserves voor het (Sitt zijn: De Munck, Scha Alberts (Vitesse), (Aja*? Gooi) en v; Stoffelen voor Rottersio|.| V. d. Torre (Excel(SVV), Koen (Eev» e® Steenbergen, yenoord).

®ondselftal, dat a.s. «gmiddag op Spangen in

de traditionele strijd om de Gou. den Onafhankelijkheidsbeker, is opgesteld, biedt dat mogelijkheden tot commentaar, hoewel uiteraard op dit moment nog geenszins te voorspellen valt, het Nederlandse Elftal voor de strijd tegen de Belgen op 21 November er uit ziet.

De eerste indruk is, dat de Keuzecommissle in grote hoofdzaak gaat vasthouden aan de keuze van vorig seizoen. Weliswaar wordt nu in doel van Baalte in plaats van Kraak geprobeerd, maar men weet, dat de IJmuidenaar met een knieblessure te kampen heeft. Enigszins verrassend is ’t derhalve, dat de verdienstelijke „man ach. ter Kraak”, Landman, niet in het Bondsteam de eerste keus had. Maar van Kaalte is buitengewoon op dreef, en hoeft in die vorm voor Landman zeker niet onder te doen. Het is voorts opvallend, dat de KC. blijkbaar geen redenen heeft, nieuwe aan. winsten te proberen, hoewel juist zo’n oefenwedstrijd daarvoor de geijkte gelegenheid is. Maar er zijn blijkbaar geen op de voorgrond tredende jonge spelers: droevig maar waar! Zoals te verwachten was krijgt Möring de hem toekomende

kans, zich op de rechtshalfplaats «n het Oranjehemd te spelen, beenbreuk als stopperspil reeds om zijn stoere schouders hing. En in de voorhoede staat van der Tuyn niet in je Bondsploeg, maar in het Rott. Elftal opgesteld, terwijl de snel-vooruitgegane jonge Hagenaar Clavan op de hem lichteiijk-vreemde, maar toch wel toe te vertrouwen rechtsbuitenplaats nieuwe kans op het Nederl. Elftal krjjgt. «preekt vanzelf dat de schotvaardige Appel na zijn Londen en Luxemburg wederom geprobeerd wordt, maar in plaats van de zo Rijvers (in het vooruit» z'®ht op de harde wedstrijd te-

gen de Belgen!) hadden we liever Roosenburg op de plaats van de Bredanaar gezien. En Lenstra’s grote capaciteiten komen op een buitenplaats, toch ook niet voor 100 pCt. tot hun recht. Maar inderdaad: gezien de weinige cracks, die ons land telt. blijft de keus tot weinigen beperkt en zeer lastig. We moeten even afwachten wat de wed. strijd in Rotterdam brengt,. Het zou bijvoorbeeld nog wel mogelijk zijn, dat een stoere en trapvaste speler als de Neptuniaan Everse zich daar dermate betrouwbaar toonde dat hij boven van Bun geprefereerd moet worden. HERMAN KUIPHOF

Onze Eersteklassers op Zondag 14 November

DISTRICT I de Volewijckers—Stormvogels

DISTRICT U HBS—Zeeburgla VSV—DWS

ZATERDAG 13 NOVEMBER Honds XI>->-Rotterdams XI Voor de OnafhankelUkheldsbeker

DISTRICT 111 Heracles—Ensched. Boys Go Ahead—Hengelo Be Quick—AGOVV NEC—Wageningen

DISTRICT IV VW—de Spechten Brabantia—Helmond BW—Limburgia

DISTRICT V Sneek—GVAV Frisia—Leeuwarden Velocitas—Be Quick Emmen—Achilles

DISTRICT VI NOAD—Maurits Sittardsche Boys—LONGA Kerkrade—de Baronie-DNL Eindhoven—Sportclub Emma Heimondia—PSV