Onrechtvaardige kritiek op het Nederlandse Elftal

De Briten braken het spel af en niet wij

E>e blaam, die Jan Liber in »Het Vrije Volk” op het Nederlands Elftal heeft geworpen, was J*aar mijn oordeel, en naar net oordeel van ieder die ik er tater over sprak misplaatst ®n sterk overdreven. Wie dit verslag heeft gelezen *PPest tot de conclusie komen, ons elftal tegen de Britten 'termate onverantwoord heeft Sespeeld, dat we een in de loop 'ter geschiedenis opgebouwde Soede reputatie volkomen versbeeld hebben. ■i. Hel van Highbury schand'’lek voor de Nederlandse voetbalwereld” is het etiket. Jan Liber herinnert aan de sfgelegde Olympische eed en schrijft dan dat Nederland er meegewerkt heeft ‘ot een leugen te maken. Op zichzelf is het prachtig, iemand zich temidden van '’ael chauvinisme rustig afvraagt al die sportmensen, die de band opstaken bij het afleggen de Olympische eed nu wel ®®ns aan de inhoud van die behebben gedacht, maar aarom nu zijn verklaarbare toorn in volle hevighet Nederlandse elftal moeten treffen. is mij gezegd niet duidelijk. Toegegeven dat wij in de verschillende en dan defensief spelers hebdie niet afkerig zijn van b forse duw en zelfs van min- waarderen „handigheid ig Physiek gebied”, maar het waar, dat in de hel van Ij. Shbury Nederland de schul-Sing Engeland vrijuit de Olympische eed tot is a bPhfluiting is gemaakt, dan meer door de Britten dan spiat gedaan, want zoals deze Vej.,‘®brs speelden, was het in de bij het felste be®hsvoetbal af.

proftrucs. ten er hebben meer Brit'ïood” op de grond 51s Nederlanders, maar Ivèi Hopper uitschakelen, die dan geblesseerd was, dat we toch vaststellen, Engelsen ware acteurs te zijn zelfs een zeer 5® 21 incident voor, dat i-osschouwers deed hef f nan het lachen, maar o®^ » h het onderbreking een der Brit- liggen. *9oen ziet hem daar Pr afstand en O'isof hij een menhiaakt h redden. Dan hogende speler een gebaar en de ® nnedespeler rest 2ich onder het Tin„ iedere toeschouwer Peïi. zijn plaats te begei dat voorgeko‘hdruij w Engels speler de ekte een gemene gooi

nritvariffen te hebben maar zodra s®. W hebben, maar z a als het in zijn kraam te pas kwam vlug ter been te zijn, heel de blessure weer vergeten, Ik zag een amateur eenmaal over het grastapijt rollen zoals een beroepsvoetballer met een heel repertoire van dergelijke trucs het hem niet verbeterd zou hebben. De Britten hadden gauw genoog door wat ze zich met de Deense scheidsrechter Vald Laursen konden veroorloven en daarvan hebben ze een on-behoorlijk gebruik gemaakt. Spelers als Rijvers en van der Tuyn hebben beslist onder het spel van onze tegenstanders op Hiehburv te liiden gehad WH hJbben tot aan de verlenging misschLn wat meer vrije schoppen tegen gehad, maar niet voor gemene overtredingen, waarbij nog kwam dat de Britten hun eigen overtredingen ten nun eigen overirea nge vaak vermochten te maskeren en die van onze spelers uitbuitten om ze als ernstiger voor te stellen, waar de slappe Deense arbiter helaas teveel intippelde, Maar als men voor de normale speeltijd nog tot een gelijk spel in overtredingen kon komen, dan moet men hociict 7nn<l,>rlinir beslist wel een zonderling gezicht op de verlenging gehad hebben om niet duidelijk te zien wie tegen de „„j i„.i.t„„ 0.0 Olympische eed hebben gezondigd- DAT WAREN DE BRITSE AMATEURS! Voor

hen gold het motto: Het doel heiligt de middelen, als we in eigen land de Olympische finale maar bereiken..,. Maar los van elke klacht over physiek misbruik stond het schandalige uittrappen van de

laatste zes minuten buiten dan binlijnen geweest. Op dat gebied vergaten de Engelsen het bedoelingen te maskejjjgj. het brutaalomdat de scheidsrechter ajiggn maar een fluit-automaat een waterpoloaf, zo vaak als Laursen’s fluitje klonk, maar niet éénmaal werd er zelfs maar een dreigende beweging tegen zo’n speler gemaakt. De scheidsrechter maakte beslist de indruk nog harder naar het einde te verlangen dan de Engelsen, die bang waren voor normaal spel. wedstrijd viel in erdaad veel te veroordelen, maar die veroordeling gold in de eerste plaats de Britten en hoe-eer ik er bewondering voor kan hebben als een journa is f J van chauvinisme, het is g mij onrechtvaardig °m te sehrijven dat het Nederlandse elftal voetbalblazoen een smet op ons voeioc o heeft geworpen. De volgende ronde bracht Engeland tegen Frankrijk, maar ditmaal kregen de Britse amateurs geen kans voor prof-manieren, want nu stond er een scheidsrechter in het veld die niet met zich Het spelen. M van der Meer was werkelijk de miüer en g hebben het Laurssen. De Driuen neooen nei ® hetzelfde kunstje als tegen onze TirTmrxTTivTxr JAN WEENINK.

Haarlem begint het voor-seizoen

Als de lezers hun lijfblad nieuwsgierig openslaan om eerst het nieuws van hun gading uit te pikken, dan springen wö, Haarlemmers, de wei in voor de eerste strijd na de kampioenscompetitie. Wij hebhen gedurende de zomermaanden Ijverig cricket gespeeld en niet zonder succes, wij hebben kranig gehonkbald, want zo U ’t nog niet weten mocht — Haarlem is het hechte bolwerk van de honkbalsport! Wijders werd er enthousiast gezwommen, prettig geroeid en aan athletiek gedaan, kortom — wö hebhen de zomer op gepaste wöze doorgebracht.

R.C.H. krijgt bezoek van Britse profs. De Racing Club speelde in het voorjaar te Bristol tegen de Rovers en Dinsdag 10 Augustus komt dit team op tegenbezoek. Britse voetballers werken op het Hollandse publiek als een magneet. Als wij de publieke opinie mogen geloven, dan zal de Racing met een ferme combinatie dit seizoen spelen. Best mogelijk. Zelfs, al zou men een behoorlijk figuur tegen deze profs slaan, ook dan zijn we nog niet overtuigd van de kracht van de Haarlemmers. Het zwaartepunt ligt ergens anders. Een paar goede wedstrijden, zelfs overwinningen stempelen een combinatie nog niet tot een krachtige ploeg. Het zwaartepunt ligt in een constante vorm. En in het volhouden. In ieder geval zouden we geen betere seizoenopening kunnen begeren.

Wat verder volgt Wat ’n meevaller, dat 15 Aug. op een Zondag valt! De clubs steken direct van wal. Het zou ons te ver voeren om de gehele waslijst van tournooien de revue te laten passeren. Er zijn al mogelijke bekers en bokalen, de ene al sierlijker dan de andere, en met die prijzen als inzet gaan de elftallen op pad met de Commissies. De belangrijkste tournooien zijn de strijd om de Zilveren Molen, het Mid-Kennemerland-tOurnooi, met als kopstukken Stormvogels en VSV en tenslotte: de Spaemebeker. Dit laatste toumooi zal feestelijker worden dan gebruikelijk, want „Haarlem” sluit thans een

periode af van grote voetbalellende, nu zij straks haar nieuwe terrein aan de Jan Gijzenvaart gaat betrekken. De positie is practisch ongewijzigd. Het is net of men het oude veld heeft opgerold en een honderd meter naar achter heeft geschoven. Waar vroeger de goalpalen stonden is nu een juweel van een parkeerterrein in wording en om de grasmat zijn cementen zit- en staantribunes, terwijl inplaats van een riante overdekte, waarvoor nog geen bouwvergunning werd verleend, een overdekt-noodgeval in aanbouw is. De gehele bouw zit nog in de staketsels, doch met ’n weinig fantasie weet men thans reeds, dat Haarlem een woning gaat betrekken haar alleszins waardig en die een nieuwe periode van grote bloei kan inluiden. Een jaarvergedering met jubilarissen De afdeling Haarlem houdt a.s. Zaterdag 14 Aug. in „de Leeuwerik” haar jaarvergadering. Gezien de agenda is er weinig nieuws onder de zon. Doch wat wel belangrijk is in dit bestuur heeft men twee zilveren jubilarissen, dhrn. J. van Gemerden en H. W. van Turnhout voltooien hun 25-jarige bestuursperiode. Eerstgenoemde uitsluitend in de afdeling Haarlem, de vroegere Haarl. V. 8., terwijl van Turnhout uit de DHVB stamt en met de fusie overkwam. Een huldigingscommissie zal na afloop van de jaarvergadering uit naam van alle verenigingen de jubilarissen huldigen. Hierna is gelegenheid tot het aanbieden van gelukwensen. Beide functionnarissen zijn ijverige, zeer geziene figuren en de grote waardering voor hun werk zal bij de huldiging wel op ondubbelzinnige wijze tot uitdrukking komen. PROMOTIE- EN DEGRADATIE SEDERT 1940 De heer J. D. van Sprang, v. Cittersstraat 31, Rotterdam, zond ons een volledig overzicht van de promotie en degradatie sedert ’t seizoen 1940—1941. Wegens de grote omvang is het ons niet mogelijk dit gehele overzicht te plaatsen. De heer Van Sprang heeft zich echter bereid verklaard aan verenigingen, die zich tot hem wenden, inlichtingen te verstrekken.

Londen 1948: Fanny Blankers-Koen

f, .. r" i j> l •.* j Geen Nurmi s die Finland s roem bevestigden

Negers wonnen op de korte afstanden

Olympische Spelen)]

Zwemmen en athletiek, hoofdnummers van de Olympische Spelen, hebbett. Saterdag zowel in het machtige Wembley Stadion als in Wembley Swtm-, afsluiting gevonden met wedstrijden, die het publiek voU in hun greep hadden. Daarmee is een streep gezet onder een her langriik deel van de Spelen 1948. Voetbal moge nog zo belangrijk zijn in Europa, athletiek is voor de O. S. altijd een hoogtepunt en dat Vrijdag-, avond bij de waarschijnlijk door Engeland en Zweden te spelen voetbalj',„ale ook de laatste plaats rondom amateurvoetbal bezet zal zijn, doet niets^ aan de totale belangstelling, die de athletiek meer dan een week lang bij, publiek heeft genoten. Dat was werkelijk enorm en door deze cijfers, gevoegd hij die voor de andere sporten, waaronder dan in de eerste plaats, voetbal, en zwemmen, gaat Londen 1948 de Spelen van Berlijn 1936 in belangstelling nog overtreffen.

De ruim anderhalve week die achter ons ligt heeft ons land naast teleurstellingen toch zeker ook de mooiste ogenblikken bezorgd. Teleurstelling: We hadden, diep in ons hart voor Slijkhuis wat meer weggelegd dan een bronzen medaille op de 5000 meter, ook al heeft onze lange afstandloper dan op twee nummers de volle belangstelling van elke toeschouwer gehad. Wat we namelijk van Slijkhuis hadden gehoopt — revanche op Zatopek, wat een gouden medaille zou opleveren — heeft de Belg Gaston Reiff gepresteerd. Nog zien we de zware Tsjech op de natte baan wanhopige pogingen doen om die twee aan hem hangende West-Europeanen van zich af te schudden, wetend dat de eindspurt bij gelijke kansen voor Slijkhuis moet zijn en dat temeer op zo’n natte baan, die het een zwaargewicht als Zatopek extra bemoeilijkt. Dat lukte de Tsjech niet en daarmee was zijn vonnis op de 5000 m. getekend, zoals hij zelf aan anderen het vonnis op de 10 k.m. had voltrokken. Suomi verbleekte Bij dit hele spel van tactiek, souplesse en kracht op de lange afstanden geen Finnen, die een rol vermochten te spelen, alsof Suomie nimmer grote mannen als Nurmi, Ritola en al die andere befaamde lopers met gebronsde kop had gekend. Voor het kleine Finland zelfs de tragiek, dat hun beroemde Viljo Heino kapot gelopen werd, ineenstortte onder de machtige passen van Zatopek, die met niemand medelijden had en de race kon lopen zoals hij dat zelf verkozen had, telkens naar zijn coach kijkend, of het schema klopte En dat klopte, maar niet op de halve afstand daags daarna, toen daar een Belg zo vermetel was om de kans te grijpen op het ogenblik, dat de tijd daar rijp voor was. Slijkhuis, wie steeple Chase niet ligt, maar de afstand daarvan wel compenseerde wat hij op de 5000 meter tekort is gekomen en bereikte dat waartoe Frits de Ruyter op de 1500 meter niet in staat was, namelijk een derde plaats achter de Zweden Eriksson en Lannart Strand. Ja, Zweden was beter dan de Finnen in Londen, maar de dominerende

positie van Oslo 1946 bij de Europese kampioenschappen waren de geelblauwen toch kwijt, wat ook normaal was, omdat nu vijf werelddelen zich op Wembley kwamen presenteren, zij het dan daar in Oslo voor het eerst en met grote ,maar ook sterke deelneming de Russen zich hadden vertoond.

Dominerende negers Rautavaara liet de Ceremonies Protocolaire dan wel niet helemaal voor Finland zonder betekenis, omdat hij dit echt Finse nummer voor zijn rekening nam, maar Finland heeft toch andere Olympische Spelen gekend en het zal zich zeker voor die van 1952 in eigen land op de revanche van Londen bezinnen. De Britten hebben niet al te veel succes gehad voor hun eigen publiek, al hebben ze zich met voetbal de naogelijkheid verschaft van een finale tegen Zweden, tenzij het lot Demarken—Joego-Slavië zou aanwijzen. Zoals de Finnen op de lange afstanden van de kaart zijn geraakt — de Marathon was voor de tweede maal in de geschiedenis der Spelen voor een Argentijn — zo hebben de negers zich niet laten uitschakelen op de korte afstanden als de 100, 200 en 400 meter en de 400 meter horden. Mei Patton mocht dan de eerste plaats op de 200 meter halen, Ewell en Lloyd la Beach zaten de Amerikaan toch vlak op zijn snelle hielen. Evenals in Berlijn waren de negers weer in de voorste gelederen, al hadden ze ditmaal geen vertegenwoordiger als Jesse Owens, die op vier nummers won.

Fanny voor televisie Geen wereldrijk zond een athleet uit om viermaal op de hoogste Olympische top de vlag van zijn land te zien rijzen, maar een klein land viel die eer te ‘ beurt en dat kleine land was Nederland, dat een Fanny I Blanker s-K oen in topvorm. I naar de Spelen van Londen kon zenden. Een moeder, die twee ‘ kinderen moet groot brengen en * desondanks de grootste prestatie van alle vrouwen op het gebied ! van de sport verrichtte. Driemaal ■ had ze persoonlijk haar tegenstanders laten staan alsof zij al- I leen ging. Ze had eenmaal zelfs I de adem in de kelen van elke Nederlander doen stokken toen 1 ze daar zo slecht startte, maar als dynamiet was ze weggeschoten van haar startplaats en dynamisch was ze aangekomen. Daarmede had ze driemaal de ogen van de gehele sportwereld op zich gericht gezien en even la' ter hadden we Fanny op de televisie zien interviewen. „Flying ' mother”, zei een Brit naast me ■ en hij keek vol bewondering naar Fanny, die daar met de bloemen ; in de arm in het Engels ant■ woordde voor dat wondere appa[ raat, dat ons de mogelijkheid ' verschafte als we van het zwem‘ men kwamert om in Civic Hall te ■ werken, ook nog even te kijken > naar het nog aan de gang zijnde ‘ athletiek. „Of ze nog meer zou 3 gaan halen?” wilde de interviewer voor de televisie weten. Daar i kon Fanny natuurlijk maar niet 1 ineens ja op zeggen, want ze had 1. de springnummers al laten varen, 1 omdat ze niet overal tegelijk de – gouden medailles kon wegritsen, l> maar Zaterdag heeft ze dan de vierde maal het rood-wit-blauw – aan de hoogste mast laten waps peren, toen ze in een voor Nedere land verloren positie de 4 x 100 meter voor haar land won. Dat – was een slot dat pakte en zoals – de wereld na Berlijn 1936 over a ,Tesse Owens sprak, zo sprak men 1, het tot Helsinski 1952 nog over – Fanny Blankers Koen spreken. [. Nederland kan ook op deze doch– ter trots zijn!

Appel zegt:

Wij hadden verdiend met

3—l te winnen

Op zijn doorreis naar Sittard, waar hij met zijn vrouw gisteravond feestelijk zou worden ingehaald, hadden wij een gesprek met Appel. Hij had zich in Londen best geamuseerd en had niets dan lof voor de verzorging, die hem en de andere spelers was ten deel gevallen. Roozenburg had een lelijke trap gehad en hinkte de eerste dagen, steunende op een stok. Maar hij kon toch gelijk met de andere spelers naar huis terugkeren.

Appel vond het vanzelfsprekend jammer, dat de wedstrijd tegen Groot-Brittannië werd verloren. De Engelsen hebben ongetwijfeld goed gespeeld, maar de overwinning hadden zij niet verdiend, meende hij Een 3—l voor het Nederlands Elftal was juister geweest. Maar Kraak had helaas zijn dag niet en dit heeft ons de nederlaag gebracht. Dat ons elftal verloren zou hebben door vuil spel van de. Engelsen, was naar de mening van Appel allerminst waar. Hij vond, dat de Engelsen behoorlijk hadden gespeeld. J. H.