Prils 33 cent

SPORTKRONIEK

WAARIN OPGENOMEN DE OFFICIËLE MEDEDELINGEN VAN DE KONINKLIJKE NEDERLANDSCHE VOETBALBOND Btk von d® Aid» 'n-Grcnruiilicigf® K.N.V.B.

HOOFDREDACTEUR. J. MOORMAN REDACTEUR . H. P. KUIPHOF ORGAANCOMMISSIE. K. J. J. LOTSY. S. COLDEWEY. li. H. F. HOPSTER

BUREAU. DEN HAAG, ZWARTEWEG 1. TELEFOON 18.23.55 ABONNEMENT, ƒ 4.- PER KWARTAAL INCASSO. 15 CENT.

MAANDAG 12 JULI 1948 No. 28 – Weekblad 47e JAAR

MOORMAN'a periodieke PERS. DEN HAAG

NADRUK VERBODEN

Postr®k®ning 4 4 71S

(—! In dit Nummer: Grepen uit de Olympische Geschiedenis Oe Les van Nederland—^Zweden Het Zaterdagvoetbal in de K.N.VJS. Befaamde Voetballers: Wim Anderiesen t V J

Wat een Franse Student tot stand bracht

Grepen uit de Olympisehe Geschiedenis

1500 JAREN nadat een Romeins Keizer het Olympisch vuur op Griekse bodem had uitgeblust, groeide in het brein van een Frans student het plan om de Oude Spelen te doen herleven. Hij ontdekte al spoedig, dat deze taak niet gemakkelijk was, maar tenslotte verkreeg hq de sympathie van de Oude Wereld en ontvlamde' de sportieve verbeeldingskracht van de Nieuwe Wereld. Men keek weer naar het oude middelpunt, naar Olympia, als de meestgeëigende plaats voor de Spelen, maar plunderingen, aardbevingen en de knagende tand des tijds hadden het volkomen ongeschikt gemaakt. Dan de Griekse hoofdstad. Athene. Een der handelskoningen verschafte geld voor de bouw van een prachtig stadion en de nieuw'e Olympische Spelen begonnen. De oorlog kwam enkele malen tussenbeide en daardoor moesten de Spelen van 1916. 1940 en 1944 vervallen.

Zilveren Voetbal

„De Zilveren BaT’-wedstrüden zullen worden gehouden op 22 en 29 Augustus en 5 September.

Deelnemers zijn: Eindhoven, Emma, Enschede, Feyenoord, ’t Gooi, Heracles, H.V.V., R.F. C., Sparta, S.V.V., Stormvogels, V.V.V., Willem 11.

Tot onze verwondering neemt de Kampioen van Nederland, 8.V.V., hoewel uitgenodigd, aan de wedstrijden geen deel, maar wel op 5 Sept. aan het Zilveren Domtournooi.

Geen voetbal in 1896 Athleten van 12 naties kwamen in 1896 in Athene bijeen op de morgen van een zonnige Aprildag, maar voetbal beoefenden zij niet. Amerika overheerste, want het won 9 titels, tegen Engeland 2. Maar het vermaarde Marathonnummer, de 42 km lange veldloop, werd door een eenvoudige Griekse schaapherder gewonnen. Vreemde dingen kon men toen meemaken. Niet het land vaardigde deelnemers af, maar iedereen, die wilde, schreef in. En de concurrentie op sommige nummers was maar zwakjes. Zo werd het nummer discuswerpen gewonnen door een Amerikaan, die nog nooit tevoren een echte discus in z’n handen had gehad. Een vent, die sterk was en zei: „Ik wil wel eens om ’t verst gooien met die knapen ” Natuurlijk was de organisatie nog vrij gebrekkig, maar 60.000 mensen aanschouwden de herleving der Spelen met grote belangstelling. Het sprak vanzelf, dat spoedig de Spelen ook gehouden zouden worden in het vaderland van de nieuwe grondlegger, in Frankrijk, het land van Baron Pierre de Coubertin. Maar die Spelen van 1900 in Parijs slaagden toch niet zo bijzonder, overschaduwd als ze Werden door een grote tentoonstelling op een naburig terrein. De Amerikanen waren weer oppermachtig; 13 landen waren vertegenwoordigd: één meer dan in 1896, Voor de eerste maal werd er bij athletieknummers niet meer staande, maar geknield gestart. Het aanhoudende succes der Amerikanen droeg er toe bij, dat hun land de opvolger van Frankrijk werd. In 1904 werd er in St. Louis gestreden, zonder dat het geheel ditmaal echter een doorslaand succes werd, want er waren maar 8 landen aanwezig. Het trof ook wel ongelukkig, dat Rusland en Japan juist in oorlog waren en dat Engeland en Frankrijk geen geld hadden om hun sportslieden een zo verre reis te laten maken. Nu was het voor

Amerika een koude kunst om vrijwel alle titels in de wacht te slepen. Voor de Marathon was 't veel te heet; de winnaar bekende de halve afstand met een auto te zijn meegereden. Een Cubaanse postbode liep de hele afstand op gewone schoenen en arriveerde -nog als vierde! Enthousiaste Grieken Het enthousiasme van de Grieken was zo groot, dat zij besloten, in Athene een extra-Olympiade te houden (eigenlijk beteïent Olympiade: tijdperk van 4 jaren tussen de Spelen in)- Er was grote belangstelling, goede organisatie en prachtig weer. Frankrijk won de meeste prijzen. Maar niet in 1908, op de O.S. te Londen, waar Engeland voor de eerste maal als organisator optrad. Min of meer toevallig, want oorspronkelijk was Rome daartoe aangewezen- De Italianen durfden echter de organisatiezwarigheden niet dragen; de Britten wel, hoewel critiek niet is uitgebleven- Vele athletieknummers vonden plaats in het White Citystadion, waar nu nog gelopen wordt. Beter nog dan Londen was Stockholm (1912) georganiseerd. ' Siegfried Edström, momenteel president van het Intern. Olj'mp. Comité was daarvoor verant' woordelijk. 26 landen waren aanwezig. een prachtig stadion stond ter beschikking en de sensatie ! ontbrak evenmin: de Finnen , kwamen op de lange afstands' nummers naar voren, terwijl een lndiaan het nummer penthathlon ’ won, hoewel er later twijfel rees ’ over zijn amateurstatus.... En voor ’t eerste deden de dames r mee. ' ® / p ' :. Na Wereldoorlog nummer I t waren er protesten, toen België g de stoutmoedigheid bezat, reeds 1 in 1920 wederom de Spelen op 1 het programma te plaatsen. Maar s al was nog niet alles normaal en r al deden Duitsland en Oostenrijk

niet mee, de Spelen werden eqn succes. De grote Fin Nurrai presenteerde zich aan de wereld, Zweden en Amerika kwamen met nieuwe zwemsterren naar voren, 15 wereld- en Olympische records werden verbeterd! Er bestond een enorm leeftijdsverschil tussen de deelnemers: er was een Zweed van over de 70 (die aan het schieten deelnam) en een Amerikaans schoonspringstej-tje van 12 Maar toen 4 japen later in Parijs 45 naties elkander het Olympisch vuur na aan de schenen legden, werden alle bestaande records wederom gebroken. Dat gebeurde o.m. in het splinternieuwe Stade de Cotombes- Nurmi diende zich met oog groter overmacht aan als de beste loper ter wereld ooit gevonden. door drie nummers te winnen: de 1500, 5000 en 10.000 meter. Beide eerste nummers werden vlak na elkaar gelopen en in beide verbeterde hij het ' wereldrecord! Voor de eerste maal slaagde nu ook een Kunstwedstrijd (schilderen, beeldhouwen)- Amsterdam telde duizend ‘ deelnemers I 43 naties zonden hun beste i sportlieden naar Amsterdam (’2B) ; inclusief de Noorse kroonprins.

die in de zeilwedstrijden van de partij was. De prijzen werden verdeeld over 27 landen. Een volkomen onbekende Canadese student won de sprinttitels en Lord Burghley werd eerste op de 400 m. horden. Tegenwoordig is hij voorzitter van het Britse Olympisch Comité. Brits-Indië w'on het hockey-tournooi op magnifieke wijze, evenals de beroemde üruquaers het voetbaltournooi. Het was bijzonder jammer, dat 4 jaren later in Los Angelos (’32) de verre afstand voor vele Iqhden een onoverkomelijk bezwaar was om een flinke deelnemerslijst op Ie stellen. De organisatie klopte wonderwel, het weer was prachtig en de accomodatie schitterend. Er was een stadion voor 100.000 toeschouwers en er waren 550 huizen gebouwd voor de deelnemers. Het electrische camera-oog moest de uitslag van de 100 meter brengen; het verschil tussen de cracks was op de meeste nummers slechts zeer gering. De Amerikaanse negerathleten behaalden vele successen; de sportiviteit was alom groot.

Bfl de O.S. te BerlUn was er indrukwekkende massa-organisatie met Duitse grondigheid, massademonstraties als voornaamste onderdeel van perfect verlopende Spelen (voor ’t oog althans),

maar die schandelijk misbruikt werden als propagandamiddel voor het Derde Rijk van Bitter, 3006 lopers brachten het Olympisch Vuur van Griekenland naar Berlijn, Records werden aan de lopende band gebroken: het materiaal, de banen, velden, installaties e.d. waren ideaal. Het 1500 m. record werd b.v, vijfmaal verbeterd! De Amerikanen blonken weer uit (Jesse Owens), maar Nederland maakte ook een goede beurt in de athletieksprint (Osendarp en v. Beveren), wiel-' rennen (Arie van Vliet), zwemmen (o.a. Riek . Mastenbroek). Brits-Indië won wederom het hockeytournooi en de Marathon was der gewoonte getrouw voor de taaie Japanners.

En wat aal liOnden-1948 brengen? Als deae Spelen voorbij zullen zyn, als de nieuwe namen in het Olympisch* Boek zullen zyn geschreven, als de nieuwe records genoteerd zfln, als alles voorbü is, moge men dan alom ter wereld tot de conclusie komen, dat deze Spelen op de ware sportieve wijze gehouden zqn en dat zq hebben bijgedragen tot beter begrip in een wereld, die dat maar al ter zeer van node heeft . > . •

De perfecte dekking in de praktijk

Les van Nederland-Zweden

De scherpe opmerker heeft ..ij de wedstrijd Nederland-Zweden ongetwijfeld iets kunnen opsteken inzake de uitvoering en de doorvoering van spelsystemen met de daaraan verbonden con sequenties. Hier waren immers twee ploegen aan het werk met dezelfde beginopstelling, maar twee ploegen, die qua spelopvatting, ofwel uitvoering van het systeem, hemelsbreed van elkaar verschilden. Wij willen dit nog even nader toelichten. De Zweden hebben de oorspronkelijke opstelling de gehele wedstrijd gewetensvol vastgehouden en vertoonden slechts een gering verschil tijdens de perioden van absoluut overwicht ten opzichte van de periode, waarin zij meer in het defensief warén. In de tweede helft, toen de Zweden sterker waren, trokken de binnenspelers geregeld mee ten aanval en zag men de aanvallers duidelijk op één lijn opereren. Na de rust waren de beide halfbacks wat meer aanvallend dan voor de rust. maar dit verschil mocht geen naam hebben en was uiet doorslaggevend- Strikt objectief genamen hadden de Zweden na de rust wat meer overwicht dan de Hollanders in de eersti helft en zou een gelijk spel voor Zweden niet onverdiend geweest zijn. Het al te grote overwicht heeft hen juist echter niet het nuttig effect ge-

bracht, dat ogenschijnlijk binnen – hun bereik lag. Een goed Hollands spreekwoord zegt immers: „Overdaad schaadt”. Een werkelijke bedreiging zijn zij wonderlijk genoeg niet voor het Hollandse doel geweest, zoals bijv. de Belgen dat in Antwerpen waren. Daar moeten wij nu toch eens de oorzaken van opzoeken, want alleen te constateren, dat de Zweden niet productief genoeg waren, zou de weg van de minste weerstand zijn en wij moeten derhalve wat dieper graven om er eén les uit te trekken. Wij doelden boven al even op het verschil in spelopvatting, die tot twee geheel verschillende speluitvoeringen leidde, waarbij het de Zweden aan verrassing ontbrak, terwijl zij bovendien de combinaties te ver doorvoerden; te weinig in de lengte en te veel over de breedte. Toch zouden deze factoren het succes niet beslissend in de weg hebben gestaan, ware het niet, dat de Hol. landse verdediging zijn taak anders opvatte dan de Zweden- Wij dienen de begin-situatle te ontleden om tot het goede inzicht daartoe te komen. De actieve- Zweedse vleugels, Nilsson en Carlsson bedreigden ons doel zeker niet gering. Deze beide jongelui waren èn van Bun èn Schijvenaar eigenlijk te machtig. Onze backs verloren ten. minste menig duel en konden toen al niet de dekking handha-