Bij E.D.O/s Kampioenschap

Toen E.D.O. medio December een inzinking te doorstaan kreeg en enkele punten moest afgeven, waardoor haar voorsprong verloren ging en daarna in Rotterdam van Feyenoord verloor, toen berustte E.D.O. in het onvermijdelijke en mompelde: het volgend jaar beter. Merkwaardig was ’t echter, toen de spanning verdwenen was, dat het elftal zienderogen weer beter ging spelen en zelfs tot een vorm kwam, welke die van het begin der competitie overtrof. Zo verwonderde ’t allerminst, dat zij het tempo volhield, waarna Feyenoord zelf voor de verrassing zorgde door een nederlaag te lijden. Hierna lieten de spelers hun prooi niet meer los en reeds in de generale repetitie tegen Blauw Wit toonden zij een vorm een kampioen waardig. De dagen, die sindsdien verliepen, brachten een summum aan spanning. Natuurlijk zat men niet stil, er werd serieus en hard gewerkt, hetgeen vandaag bekroond werd in het Olympisch Stadion met het behalen van de Westelijke kampioenstitel.

De E.D.0.-ers, die thans de mooiste uren van hun leven beleven, zullen geen rust vinden, om dit mooie succes te zien als een bekroning van een lange, moeizame weg. Want het leven van de vereniging E.D.O. is niet alleen een lange, maar vooral een moeilijke geweest. In tegenstelling met zovele andere clubs heeft zij in zekere zin een zwervend leven gehad. Legio is bijvoorbeeld het aantal plaatsen geweest, dat haar als domicilie werd toegewezen. De laatste twintig jaar kreeg de vereniging eindelijk rust aan de van Nesstraat, waar de gemeente een passende woning deed verrijzen. Later kwam er nog een uitnemende betonnen tribune bij langs de gehele zijde van het terrein, terwijl kortgeleden een groot aantal ringplaatsen hieraan werd toegevoegd, zodat men geleidelijk tot een toeschouwerscijfer is gekomen, dat boven de 10.000 ligt. In totaal beschikt men over drie speelvelden.

En dit aantal heeft men nodig ook, in de eerste plaats voor de negen senioren-elftallen, waarbij wij nog moetén voegen zeven ploegen junioren en adspiranten. Uit die enkele cijfers ziet men, dat de nieuwe kampioene zich ontwikkelde tot een vereniging, die er wezen mag. Maar belangrijker is, dat in tegenstelling met vroeger, de club beschikt over een prima leiding. Wij willen de kerels, die vroeger de touwtjes in handen hadden niets te kort doen, doch een groeiende vereniging vereist een sterke leiding en die vond men in het driemanschap: voorzitter Luyken, de meer dan 25 jaar zittende secretaris Hirs en penningmeester van Zeijl. Dit drietal verenigt in zich de goede kwaliteiten, welke van de moderne organisatie worden verlangd. Natuurlijk wordt men gesecondeerd door een groot aantal andere figuren, niet alleen voor het senioren-werk, doch ook voor de jeugd. Ook in dit opzicht kan men met groot vertrouwen de toekomst tegemoet gaan, juist omdat men van de grondgedachte uitgaat een in alle opzichten gezonde vereniging te kweken. Een gezonde vereniging, niet aUeen naar buiten, maar ook haar binnen.

Wij willen ook de figutm Frans Pigge in deze dagen naar voren brengen. Frans, de volbloed EJ3.0.-er, heeft helaas dit mooie feest niet meer mogen meemaken. Hoe geestdriftig kon hij niet op de tribune naar zijn jongens kijken, hoe leefde hy met hen mee en hun kampioenschap zou ook het zijne geweest zijn. Tenslotte willén wij een gepaste hulde brengen dan de spelers, die de kroon op het werk hebben gezet. Dit succes werd niet zonder slag of stoot verkregen. Verleden jaar zomer kwam de Engelsman Lawrence in E.D.O.’s dienst, die onmiddellijk een serieuze oefencampagne inluidde. Herhaaldelijk zagen wij hen, terwijl andere mensen een prettig zomeravond-fietstochtje maaüen, rondjes lopen en hun technische bekwaamheid vermeerderen. Er werd serieus en hard gewerkt om een goed uitgebalanceerd elftal aan de Start te brengen. Hierbij gaf Henk Schijvenaar, die voor deze training steeds uit Amsterdam moest overkomen, een stimulerend voorbeeld, welke moeite en inspanning thans volop zijn beloond. Daarom onze hartelijke gelukwensen aan Schijvenaar en zijn wakkere helpers, waaronder ook Lawrence. Maar niet minder voor het bestuur, dat wij ruimschoots in deze hulde laten delen.

De Omkoopkwestie Sittardse Boys-Eindhoven

Gerrit Jan Blom schrijft over fleze kwestie in het Off. orgaan Van Eindhoven: „Wij hebben er geen enkel belang bij of er nu één of tien geschorsten uit de bus komen en we zullen ons daarover dan ook niet flruk maken. Maar wat we wel vreselijk vinden is, dat er in de Zuidelijke Contreien van ons District nog Clubleiders rondlopen, die zich als Onze vrienden voordoen, maar heimelijke gemene aanslagen ple-Sen op ons kostbaarste bezit. Wij willen deze onverkwikkehjke zaak helemaal niet op de Spits drijven en zijn zelfs bereid San te nemen, dat de spelers en het merendeel van het Sittardse ®oys-bestuur van heel deze afjaire onkundig waren en we wilop deze onschuldigen daarover an ook niet lelijk bleven aan*ijken. 1, J*aar voor ons staat onomstote-Jk Vast, dat de clubleiding In oeze afschuwelijke kwestie een 6ze rol heeft gespeeld en men an daarom van ons niet meer erlangen, dat we met deze menwaarvan gebleken is dat ze an sportiviteit en sportfatsoen kaas hebben gegeten, bly■«r ssPicnwerken. ■ men moge met zoveel PUsvondigheden komen aandra®®P als men wil, men moge door

teugen en teWdS de K.N.V.B. om de tuin trachten te leiden, dat; verandert allemaal niets aan onze vaste overtuiging, dat de schfftï van deze voetbalmisdaad berust bij mensen die in onze voetballerij, een- leidende rol vervullen. ' Wij hebben ons altijd beijverd voor goede, vriendschappelijke; verhoudingen met al onze compe-: titiegenoten en er zal ook want eens een tijd moeten komen, dal heel deze misselijke geschiedal} in het vergeetboek zal moeten; worden geschreven en dat we ook; met de Boys weer in vrede zullen moeten leven. Maar dan zullen daaruit toch eerst de elementen moeten ver-i dwijnen, die getoond hebben geen begrip te hebben voor de hogere waarden van onze voetbalsport.; Want voor dezulken mag er In' onze Nederlandse Voetbalsamenleving geen plaats zijn. Dat de K.N.V.B. dit goed be- _ ■

EDO—FEIJENOORD. De teleurstelling op het gezicht van v d. BUI de Feiienoord. keener is onaetwUfeld erhf Wa.v,t j i r epenoora^ doelpunt, ondanks zyn wanhopige UltVaL

de wedstrijd ENGELANDFRANKRIJK

De wedstrijd Engeland—Frankrijk die op 4 April a.s. te Londen geleid zal worden door Karei v. d. Meer, is niet de wedstrijd tussen de profploegen van beide landen, maar tussen de amateurteams.

Haarlemse voetbal-suprematie demonstreert zich in vijf Kampioenen

Gedurende een reeks van jaren heeft de oudste sportstad van ons land, de stad, waarin good old Muller ons onvolprezen voetbal bracht, een ondergeschikte rol gespeeld. Zeker, wfl schreven in de Nederlandse voetbalgeschiedenis mooie bladzijden en de plaatselijke clubs konden qua ridderlijkheid en voetbalmanieren tot voorbeeld worden gesteld, doch nimmer is ons de grote eer te beurt gevalien om de westelijke voetbal-suprematie voor ons op te eisen. Toen R.C.H. omstreeks 1923 na de westelijke Ie klasse-titel ook het Landskampioenschap behaalde, beleefden wij schone dagen, doch ’t is zeker als een unicum aan te rekenen om twee kampioens-elftallen in één stad verenigd te zien. Hiervoor verdienen E.D.O. en Haarlem zeker alle hulde! Verder strekt ’t ons tot eer, dat ook de derde klasse ons twee kampioenen bracht, namelijk Schoten en H.8.C., terwql ook E.H.S. zich een ereplaats in deze rö verzekerde door de vierde klasse te vertegenwoordigen. Is ’t thans geen ere-zaak van de beide eerste klassers om ook het Landskampioenschap binnen onze muren te brengen?!

E.D.O. onze tweede Ie Klas-Kampioen

De spanning, die de vorige week behalve E.D.0., het gehele Haarlemse publiek gevangen hield, is opgelost in een lange Jubelkreet: E.D.O. kampioen! Wij verheugen ons in dit succes en twijfelen er niet aan, of de rol, welke het elftal in de Kampioens competitie zal spelen, zal stellig een waardige zijn. Hiernaast trok nog een. andere Kampioen Zondagavond onze stad binnen E.H.S., de vierde klaser. Dit elftal had aan een gelijk spel tegen A.D.W. in Amsterdam voldoende, zodat deze ploeg straks aan de lastige opgave begint om ’n plaats in de derde klasse te veroveren. Aan de spelers en Bestuur van E.H.S. intussen onze gelukwensen. .. A.F.C. behaalt een denderende overwinning. Aan de Spanjaardlaan was een beslissingswedstrijd

vastgesteld tussen ZVV. en AFC om uit te maken, welk elftal van dit tweetal degradatie-wedstrijden zal hebben te spelen. Nu —de uitslag is weinig twijfelachtig ge. worden. .In zekere zin was deze kamp voor het neutrale Haarlemse publiek een teleurstelling, daar in plaats van een enerverende ontmoeting een eenzijdige strijd ten aanschouwe werd ge-

bracht, waarbij A.F.C. met haar tegenstander precies deed, wat zij wilde. Z.V.V. moet stellig een fatale off-day hebben gehad, anders kunnen wij geen woorden vinden om dit tegenspel te billijken. Het is ook mogelijk, dat A.F.C. de strijd van haar leven speelde, want in zulk 'n vorm is, dit elftal allerminst degradatiecandidaat en maakt veeleer aanspraak op een der bovenste plaatsen van de ranglijst. Vooral in Disselkoen aanschouwen wij een zeer eminent speler, die althans heden zulke uitstekende kwaliteiten in zich verenigde, dat hij stellig eens in de publieke schijnwerper moet worden geplaatst. Hij scoorde niet minder, dan zeven van de 9 doelpunten.

Tijdens de eerste helft was het nog een redelijk evenwichtig® strijd, in welke periode Disselkoen reeds driemaal succes had en Vink (na de I—O voorsprong der Amsterdammers) gelijk maakte. Toen echter binnen het kwartier in de tweede helft het kwik van het scoringsbord met 4 graden steeg (door Disselkoen 2« Frenkel 1 en 1 van een Z.V.V.- ’er), toen was de aardigheid er af.

Betaling Abonnement 2e kwart. 1948

Tot 5 April bestaat gelegenheid het abonnement vow het 2e kwartaal 1948 & ƒ 4. te voldoen per postwissel of door overschrlfving op postrekening No. 44715 ten name van Moorman’s Periodieke Pers, met vermelding: „Abonnement Sportkroniek, 2e kwartaal 1948”. Na die datum zal over het abonnement, verhoogd met 15 ct. Incassokosten, per kwitantie worden beschikt. ADMINISTRATIE „SPORTKRONIEK” Zwarteweg 1, Den Haag.