Voor Systeem, maar Tegen Verstarring!

S.S.S.-PROPAGANDA OP DOOD SPOOB

Geen Eenheidsworst!

Ook bij waardering voor voei**al, gespeeld volgens het W.M,- systeem zogenaamd S.S.S. •boet gezegd worden dat de Votwstanders van deze strategie ie ver gaan in Lun bewondering cn bij bun propaganda.

Want het is aan geen twijfel onderhevig, dat het in onze Voetbalwereld een saaie boel kou worden, als elke vereniging het „moderne” voetbal ging spelen, volgens het recept Van bv. dhr. VanderLeck, koals hij dat geeft in zijn overigens uitstekend boek. Men is in het W.M.-kamp, speciaal na Huddersfield, de zaak ®1 te eenzijdig gaan zien. Voor vertegenwoordigende nationale ploegen is kennis van en bedrevenheid in het „nieuwe” (dat toch waarlijk niet zo nieuw meer is) gewenst, 3a zelfs noodzakelijk. En voor clubelftal, dat het systeem naar behoren speelt, kunnen we veel waardering hebben. Het is althans een prachtige Winst, dat de verenigingen gaan inzien, dat een team niet zo niaar zonder meer in het veld •bag worden gezonden, doch opgeleid in een zeer bepaalde strategie, omdat een weloverwogen taak-verdeling tot betere resultaten leidt.

Bovendien heeft dit voor de liefhebbers aan de lijn en op de tribune, ondanks alle critiek, keer zeker een grote bekoorlijkheid. Hoe zou dit echter worden, als alle clubs speelden vol-Eens dit cliché? Dan zou én voor l>ubliek én voor spelers het arovan het „nieuwe” wel spoedig ongenietbaar worden. Hierbij komt nog, dat het W.M.-systeem wel degelijk grofouten heeft en op den duur elke vereniging deze tekort“lomingen leren kennen en trachten juist hierdoor voordeel te behalen. Men moet een tegenstander aanvallen op zijn zwakke punten, maar spel uitsluiend gebaseerd op het afstrafbb van eikaars fouten, moet Wel een treurige vertoning worben. Men leeft ook in spel, in ‘bts genoegelijks dus, niet “echts van het negatieve, doch ■boet proberen iets eigens en zo bjogelijk iets aantrekkelijks tot “and te brengen.

O Na Huddersfield hebben envan de huidige W.M.-profeb een plotselinge omzwaai ge- De enkeling, bij wie de la p-overtuiging gedurende het niste decennium gegroeid was,

laten we natuurlijk gaarne buiten beschouwing. Velen hebben echter in Huddersfield aanleiding gevonden om niet slechts plotseling eigen standpunt te verwisselen voor de W.M.-idee, maar zij zijn zelfs zozeer verblind dat de hele voetbalwereld voor hen één dikke W.M.-brei is geworden. Al hebben wij persoonlijk grote waardering voor het geesteskind van Chapman, het jarenoude W.M.-systeem, dat hier als „modem” voetbal wordt ge-Irmceerd, in het geschrijf van dergeüjke W.M.-propagandisten kunnen we slechts een getuigschrift van onvermogen, een bewijs van gebrek aan eigen voetbalovertuiiging, zien.

Want al heeft intematioimal het de oudere tactiek overklast, en is dus voOT onze nationale ploegen overschakeling naar dit systeem èf een beter vereist, in ons land is niet afdoende bewezen, dat het zo laat geimporteerde „moderne” voetbal de oude strategie afgemaakt heeft. Verder vergeten de heren van de S.S.S.-karavaan maar al te vaak, dat niet iedere vereniging beschikt over geschikte spelers voor de Arsenalstrategie. Het liefst zon men desondanks onze hele voetbalwereld dwingen het bekende cliché na te apen. Hoog de eenheidsworst!

C’est Ie ton qui fait la musique, zegt een volk, dat meer geest dan het onze schijnt te hebben. En de toon van de S.S.S.-karavaan, de manier waarop, deugt niet. Dat aanstaande trainers doordrongen worden van de noodzakelijkheid van het moderne (sic) voetbal, is prach-

tig, maar het is domheid te doceren, dat de W.M.-formatie het enige goede is. Daargelaten nog, dat het walgelijk is, eigen stijl prijs te geven voor iets, dat men van z’n buurman afkijkt, zonder althans te pogen een oplossing in eigen geest te zoeken. o

Het is onmiskenbaar, dat het betere voetbal niet meer een kwestie van louter trappen en hollen is, doch dat het steeds meer wordt een nobel spel van lichamelijke behendigheid en meer nog van geestrijke slagvaardigheid, hersenr werk, of zoals het versleten chiché dat noemt: tactiek.

Eén van de manieren, waarop voetbal gespeeld kan worden en een zeer voortreffelijke, is die van de W.M.-stra- Het spel is echter oneindig rijker, er zijn veel meer mogelijkheden. Het mooie is juist, dat nog lang niet alies is geprobeerd, dat wij eigenlijk pas beginnen met onze voetbalontdekkingen.

Zoals men in de medische wereld niet met de handen in de schoot is gaan zitten, toen het voortreffelijke geneesmiddel penicilline ontdekt was, zo zullen onze jonge toekomstige trainers en in het algemeen wij jongeren, hoe naarstig ook doordrongen van het W.M.-evangelie (?), niet mogen rusten, voordat er nieuwe mooiere facetten van ons spel zijn ontdekt. Men wil ons dwingen te geloven, dat voetbal slechts één mogelijkheid biedt. Als dit waar zou zijn, was onze sport ongeneeslijk ziek. Wij weten echter beter en bovendien zijn we er van overtuigd, dat het Arsenalsysteem te goed is om er confectievoetbal van te maken. Het laatste woord is nog niet gesproken, er bestaan rijkere mogelijkheden en... de strijd begintpasi DE BOER.

Miel Mundt als voetballer

Miel Mundt verdient bij zijn afscheid uit de Technische Commissies niet slechts lof voor het prachtige werk, dat hij voor het Nederlandse voetbal heeft gedaan, doch ook waardering voor zijn loopbaan als actief voetballer.

Mundt speelde in H.V.V. en was lange tijd aanvoerder van het Ie elftal. Hij hielp mee de Wassenaarse Leeuw 6 maal kampioen van Nederland te maken. Tijdens zijn studie woonde hij in Deventer, waardoor hij voor U.D. ging spelen. Ook deze club trok profijt van zijn medespelen: U.D. keerde terug in de eerste klasse. Zijn eerste Oranje

trui droeg hij op 2 April 1899 tegen een Engelse ploeg als rechts-achter. Voorts was hij van de partij in de historische wedstrijd tegen de Kopenhaagse club Boldklubben, de eerste nederlaag, die deze Deense club in het buitenland kreeg te incasseren. Mundt was aanvoerder en het was voor een groot deel aan zijn uitmuntend spel als achterspeler te danken, dat het een 6—3 overwinning werd. Mundt speelde in 1908 te Londen tegen een Engelse amateursploeg en op het H.V.V.-veld in de revanche tegen de Engelsen. Tegen Zweden was hij op het appèl en ook tegen België. Alle wedstrijden werden gewonnen, behalve de ontmoeting op het H.V.V.-veld tegen de Engelsen. Hij droeg 9 maal de Oranje-trui en was 6 maal aanvoerder.

Dé voetbalalmanak van 1903- 1904 schrijft over Mundt:

„Wanneer in de laatste jaren een commissie tot samenstelhng van het Nederlandse elftal aan het debatteren ging over de samenstelling van het elftal dan was er steeds één plaats waarover men het spoedig eens was: de rechts achterplaats, die als het ware steeds voor Mundt was gereserveerd. Wij behoeven ons dan ook niet te verwonderen, dat Mundt met van Hasselt en van den Berg, de eer deelt het grootst aantal keren de Nederlandse kleuren tegenover buitenlanders te hebben verdedigd en wij mogen er gerust aan toevoegen, dat hij geen enkel maal de in hem gestelde verwachtingen niet heeft vervuld”.

XXASÏII V V.* V MXiVi. « Dat was Miel Mundt als voetballer. Als lid van de T.C. en van de Keuze Commissie heeft hij het Nederlandse voetbal zeer zeker even grote diensten bewezen als op het groene veld.

het eerste elftal van BE QUICK (ZUTPHEN)

Nog meer tegenstsmd tegen Systeem-Tyrannie

Trainer Carver: ' Lak aan Systeem !,

„Estafette”, Mededelingenblad van de N.K.S., zegt in een nabeschouwing over Nederland—^Zwitserland: Volgens de „Neue Züricher Zeitung” speelde de Nederlandse voorhoede een naar ORTHODOXE opvattingen „beslist fraai voetbal”. „Naar orthodoxe opvattingen”. Inderdaad. Het Nederlandse. elftal speelde orthodox.: Het stopperspilSYSTEEM was gedeeltelijk overboord gegooid maar Möring stopperde wel,»

m ae rast mê «nmer fkmver tegen zijn jongens gezegd] ~Denk aan geen plaatsen. Switch! Voor mijn part loopt Lienstra op de middenvoorplaats en Wilkes langs de lijn. Als jullie de zaak maar uit elkaar trekken .... .!” Ma.w. „Heb lak aan systemen, speel zoals hef op een gegeven moment uitkomt”. Dat heeft ons elftal I tot zulk een daverend succes geleid. Nederland speelde weer! als in de gloriedagen, snel, afwisselend, verrassend. De spelers waren bevrijd van een opdracht, die ons niet ligt. Hun intellect vertelde hun wat zij op zeker moment moesten doen en zij! ; werden niet geremd door de gedachte: „Dat mag niet, want dat past niet in het systeem!

Immers al staat de spil tussen de achterspelers, dan wil dit nog niet zeggen, dat het gehele elftal het SSS speelt. Opmerkelijk is in dit verband, dat de voorzitter van de Technische commissie, Herberts, nimmer het woord „stopperspilsysteem” gebruikt, doch altijd spreekt over „moderne spelopvatting”.

Flüitflater

Bij een wedstrijd in Engeland maakte een toeschouwer zich zó kwaad op de arbiter, dat hij het veld op stormde en de referée een optater verkocht.

:(AVRO-SPORTSERVICE),

Bobby Jones zat klappertandend in de deining van ’t publiek, nu eens hier, dan daar belandend door de „golvende” critiek. in het veld zwoegden de Stoeren

om de goals, en daarmee uit. Kijkers zaten jlink te koeren op één man... die-mèt-de-jluit.

Dat mag geen verbazing wekken, want een elk weet duvels goed: zij, die aan de touwtjes trekken, hebben last 'in overvloed. Maar... de vent, die liep te blazen, was een ezel, zei ’t publiek,

dat op manslag leek te azen door zijn grove polemiek.

Bobby zat zich te verbijten en het ging met hem verkeerd, nadat hij in giftig krijten

al zijn gramschap had verteerd, want toen wéér de fluitman faalde [(althans naar d’idee van Bob), was het, dat de 'Waanzin daalde, in zijn dwaas-verhitte kop.

JJij vloog óp van de tribune en stoof snel het grasveld in, borrelende van rancune, aai, dat was niet naar zijn zini hij gaf daar de arbitrale voetbalman een watjekou,

dat ik hier niet kan herhalen, daar ’t me toch niet baten zou.

Nee, zulks moet je altijd Idten, zelfs al gaat het niet naar wens, en niet om het goed te praten, doch een ref’ is ook maar mens:

Bob kreeg straf (om ’t af te leren)', trouwens, ’t was iets reuze stoms, maar dit wil ’k persuaderen: Je ziet wel eens arbitreren door die voetbal-hoge-heren. potverdrie... je zou. ze 50m5,,,.,,).

FLIP VAN AMSTEL

NADRUK VERBODEN

Sto, S- Stoker ;Klaavsew, J. O. Meuris (res.), B. vXn.r.: J. J. T. Witkamv. D, Top JterfcaTnp. M. Jochemsen en B. A. Helmink.