VEERTIG JAREN VOETBAL IN GRONINGEN

Een gesprek met de heer C. F. van der Meulen, S.P.C. van de afdeling Groningen

Dhr. C. F. V. d. Meulen, voor kort benoemd in de nationale T.C. en al geruime tijd een dominerende figuur in de Noordelijke Districts T. C., is door zijn organisatorische activiteit een van die figuren in het land van Groningers, Friezen en Drenten, die er met het spel vergroeid zijn. Want afgezien van zijn functie in verband met de technische ontwikkeling van ons voetbal, is hij al 27 jaren als secret.-penningmeestercompetitieleider van de Afd. Groningen. Hij heeft zich daar als een energiek, doelbewust en hoogst bekwaam official in. het lagere voetbal doen kennen. Bij wie kon ik dus beter aankloppen om meer te horen over dat voetbal in de G.V.8., zoals nog altijd iedereen zegt?

Het secretariaat resideert- al jaren in een rustige straat hiet wat men in Groningen ~heeren-huizen” noemt. Een van die huizen is het bezit van de Afd. ®n vormt als Bondsbureau een be■'vijs van de solide en goede wijze, men de zaken van de Afdeling 40 jaren heeft beheerd. Ook organisatorisch staat het er goed voor, want bij het bloeiende sportleven in het Noorden zegt het veel, dat de G.V.B. de grootste sportorganisatie in zyn district vormtl

Dhr. V. d. Meulen heeft zijn horzaken voor die groei en bloei bij de hand.

■Allereerst hebben wij in de stad kroningen een groot centrum met ®®h aanzienlijk getal inwoners; öan heeft de G.V.B. de jaren door altijd over goede leiders kunnen ”®schikken, en dit betreft de ®terke financiële positie die leiding is tot voor kort op ama*®uristische leest geschoeid ge- Die leiders! Het is toch typerend voor het vertroudat zij genoten, en de homogeniteit die er in het bestuurscollege heerste, dat men over c®n periode van 40 jaren eigenlijk blaar net twee voorzitters heeft B®had: Jac. Haccou en Jan de Voeg daarbij dan de na*hen van Albert Wubs, die helaas o®\®ia®htoffer is geworden van ae bezetters, en van J. P. Bloem“Off (thans juist een kwart-eeuw voorzitter), en die dege- Jyke en gelukkige continuïteit In bet bestuur is wel voldoende ge-Uustreerd. In Keuning en v. d. geulen heeft die G.V.B. eigen- ook z’n enige secretarissen Sehad!)

Eh hoe stond het, afgezien .?b Van die goede verstandhou- eigen kring, met het conct naar buiten?

Met de K.N.V.B. is altijd op prettige manier samen,®*'kt. Sinds jaren bestaan er dhrn. Staal, Boeljon e.a. de eve***’ Pcettige verhoudingen, ,”Ms met de leiders van andere aan • G.V.B. het is Seblet, dèt hij thans heeft der * schrijven aan die byzonrelaties en waardevoiie *ulie* t zij, die na ons <lach+ zeker evenzeer aan‘ Zuilen moeten schenken.

c®a Jonge organisatoren.

huidige ereleven „ ccob maar eens in z’n eigen, bewogen snnri' horen spreken om t? ®b ridderlijkheid, cials* cnde offiben enthousiast kunsport A van hun op; ' <iringt zich de vraag

f»eid van leiders? van jongere i*et ooi in i®neelni zo weinig gereid o ™ “bze , voetbalwereld op van hun vr«e •■isoh voir h organlsatohun sport te werken.

C. F. v. d. Meulen

Toen ik zelf op doktersadvies met spelen moest uitscheiden, werkte ik al graag samen met de toenmalige S.F.C. Hein Keuning voor de G.V.8., maar waór vind je dergelijke jongelui tegenwoordig? En je moet ook met dat werk Jong beginnen, en juist als op een kantoor, eerst jongste bediende willen wezen om later tot een hoge functie op te kunnen klimmen. Op die manier krijg je de juiste scholing en ervaring tn bestuurszaken.

Telden en Publiek

In de stad Groningen, waar de gemeente in betere tijden voor een aantal velden heeft gezorgd, is dat getal veel te klein geworden, en uitzicht op verbetering in de situatie is er nauwelijks. Er is geen verhouding meer tussen het getal terreinen en de vlucht, die de sport genomen heeft. Trouwens: over de gehele provincie genomen hebben wij weinig goed geoutüleerde velden, al vinden de provinciale clubs dan in hun woonplaats gauw een speelweide.

Maar behalve te weinig terreinen, is ook de publieke belangstelling te gering. Voor een stad als Groningen zjjn een paar duizend kijkers bij een Ie klasse wed-

strijd bij haar totale bevolking positief te weinig. In verhouding staat men er wat dat betreft In bet Westen veel beter voor.

En dan, overwippend van het publiek op de sport, constateert dhr. V. d. Meulen, dat ook de voorbereiding van de spelers te wensen overiaat. Er wordt veelal te weinig geoefend, al is in dit verband dan het dieptepunt toch wei achter de rug.

Jeugdvoetbal?

Loopt uitstekend; daaraan wordt in de Afdeling al veel gedaan. Het zou prachtig zyn, ais het plan van de Bondsvoorzitter, nog eens aparte competities voor 18 è 19-jarigen in het leven te roepen, doorgang kon vinden. Maar de practijk bewijst, dat een speler met aanleg op die leeftijd ai naar de eerste klas verdwijnt.

Ook het schoolvoetbai marcheert voortreffelijk. In de stad alweer kampt men met moeilijkheden, maar centra ais Sappemeer. Winschoten, Hoogezand, Appingedam en Veendam hebben in dit verband toch ai hun eigen tournooien. De Afdeling stimuleert dit jeugdwerk o.m. door het houden van cursussen voor een betere vorming van de leiders van de juniores, en ai was de belangstelling voor de leergang van dit voorjaar voor een bond ais de onze te klein, wy zullen daarmee zeker doorgaan.

Spelpeil?

Van meet af aar. heeft de Afafdeiing zijn best gedaan om dat op te voeren. Denk maar eens aan de activiteit van ons bestuur om tot semi-interiandwedstryden

als tegen Djurgarden, Curacao noM u -i Wpften hereiken peJ van het Westen bereiken danzal er m de clubs èn °P het punt van trammg, èn m verband met de organisatie harder moeten worden gewerkt dan tot nu toe, al vergeet ik daarby met, aat ook de financiën een rol spelen. , . _ . In de provincie Groningen thans, 40 jaren na de oprichting van de G.V.8., is er geen plaats meer, of er wordt onder de auspiciën van de Afdeling gevoetbald. En die Afdeling, die nog ' D^k'z^f'Lt* kefn-gezond. Dank zij het onvermoeide en en&ousiaste werken van pin B . . ’ rummeL en tnans enkele jongeren als Engel ■ ■ ■• WEDEMA.

DE TIEN GEBODEN VAN HET ENGELSE VOETBAL

By voetbal worden flinke duwen gegeven en ... . genomen. Voetballers moeten beseffen, dat de kunst om een stevige tackie te incasseren een vitaal deel uitmaakt van de voetbalkunst. In Engeland wordt misschien nog meer waarde gehecht aan het goed incasseren van een tackie dan aan het zelf tacklen. Vandaar dat men in het beste Engelse voetbal geen spelers aantreft, die physiek niet in staat zijn duwen „te nemen”. Voor een club is het van het grootste belang, dat de spelers eiken wedstrijddag fit en wel klaar staan. Voor physiek zwakkeren is geen plaats meer in de competitie, hoe goed ze ook overigens voetbal kunnen spelen. Modern voetbal is een spel voor goedgebouwde athleten. Amateurs, die zich met profs of daarmede gelijk te stelten voetballers willen meten, moeten hiermee dus wel rekening houden. Er is een tijd geweest, dat men bij de keuze van een Nederlands elftal alleen op voetbalcapaciteiten lette, doch indien Hoiland voortgaat te spelen tegen elftallen, samengesteld uit profs of speiers die premies ontvangen, zal ook het Nederlandse team kleinere, meer kwetsbare spelers, door krachtiger gebouwde moeten vervangen, vooral met het oog op de regel, dat niet meer dan eU speiers aan een internationale wedstrijd mo-

8. Men moet een stevige duvir kunnen „nemen”.

gen deelnemen, m.a.w. geen invallers worden toegestaan. De tackle en de schouder-charge (duw) worden in Engeland, ook bij amateurs, zeer aangemoedigd. Bij de profs is deze aanvalsmethode tot een kunst uitgegroeid; wordt zij zelfs even ernstig bestudeerd als de overige onderdelen van het spel. Men weet hier zeer goed, dat een voetballer, die in het veld verschijnt, louter met het doel zijn schotvermogen te demonstreren van generlei waarde is voor zijn team. De tackle is geen doel, maar moet middel bljjven, om d« tegenstander te dwingen de bal af te geven aan een collega, waarvan de aanvaller weet, dat hy gedekt staat. Bij de tackle bljjft de Britse voetballer naar de bal zien; hjj houdt beide voeten dicht bij elkaar en brengt de kracht van zijn gehele lichaam achter de tackle. De aanval met één voet naar voren ziet men zelden en slechts in het uiterste geval, de zogenaamde „sliding tackle”, dat is de aanval, waarbij het lichaam vóór de bal geworpen wordt. Want als dit mislukt, is de aanvailer zelf geslagen. Lichter gebouwde spelers ontwjjken de tackle, doch dat is een uitzondering in Engels profvoetbal, waarin, als gezegd, vrywel geen enkel lichtgebouwd speler meer voorkomt.

DE RUBRIEK VAN MEPHISTO

60 Jaren en méér !

I de pantel" d.tu.z. ,4onder de 6ojarigen van de brug af in ’t water”, schreeuwden de klassieke Romeinen hg de verkiezingen. Er waren toen nog geen nette stemhuro’s met rode potloden en een diender er voor. Je kraste de naam van je candidaat in een potscherf en wierp die in een schaal. Om nu te voorkomen, dat een kiezer tweemaal een scherf in de schaal deed, stond die op een eilandje in een vijvertje, waarover een bruggetje. Had echter een 6ojarige het lef om met tdn potscherf de brug te betreden, dan gilden de jeugdiger kiezers; „smijt ’m van de brug af.” W'ant zó stok-oude lieden mochten niet meer meestemmen. Op je 60ste jaar was je toen nog slechts goed genoeg om zo gauw mogelijk gekist te worden. Wat dit nu met onze hoogheerlijke voetballerij te maken heeft? Wel, het Zwitserse blad Sport vermeldt als waereldschokkend nieuwtje, dat 3 leden van onze Keuze-Commissie al boven de 60 zijn en vindt dat blijkbaar een bewijs van Nederlands aftandsheid. Alle onze baantjesgrage jeugdige voetbalofficials zullen nu zeggen; zie je wel, het buitenland lacht om ons oudemannenhuis. En ze zullen de strijdkreet aanheffen; 60-jarigen van de brug af en wij, bloeiende jeugd, er hoven opl

Daar zit iets in, zou Buziau zeg- lk zeg nix, want als je boter op je kletskop hebt, moet je niet in de zon lopen, ’t Is trouwens niet alleen bij de Keuze-Commissie zo. Neem de sportpers.’ Joris van den Bergh, Vreedenburch, Meerum Terwogt en SI4 Moorman zijn ook rijp om van de brug afgesmeten te worden en ik, Mephisto, zei de gek, heb in ’t Paradijs de brave Eva al van zang gebracht en ben dus wel de allerstokoudste. Maar wie smijt ze er of? ’t Is gemakkelijk smalen op oude schoenen, maar waar zijn de nieuwe?

Al wat is in de sportleiding en de sportjournalistiek, is tussen de 50 en 60. Tussen de 30 en 40 is mooiert Maar toen dit oude stel die aanvallige leeftijd had, waren ze ook al de bazen. Zou het misschien niet aan de jaren liggen, maar aan de mensen?

Komaan joncheltngen, die hunkeren om in besturen en commissies te zitten en leidende stukjesschrijvers te worden, spuug eens in je handen en bijt eens op je tanden, (zoals wijlen Speenhoff zong) en toon eens wat jullie hunnent Als jullie ’t beter kunnen dan de Oude Garde, dan verdringen jullie die vanzelf. Het zeggen is slechts wind, maar doen, dat is een dingt Mijn paardepoot en vulpen zijn ter beschikking

MEPHISTO.

WILHELMINA IN T GOUD

Wilhelmina, een der voetbalpionlers in het Zuiden, hoopt op 1 October a.s. haar Goujubileum te herdenken, Ruim 25 jaren was zij onafgebroklasser en steeds had Wilhelmina een elftal, dat iedereen bewondering af dwong. Voor de oudere generatie doet het altijd prettig aan om te worden herinnerd aan de oprichters Mr. On- Kortebaut v. d. Sluis, W. Bakker, J. Naeff, Dr. A. Lamers, Mr. Pius Arts, later de promotor van het Tilburgse Willem II en Bondsbestuurslid en als voorzitter Jhr. Mr. Dr. B. de Jongh van Beek en Donk, die zij met anders kenden dan als ..Ben” en thans nog als consul te Genève "woont * • * Wilhelmma speelde eerst in het .''"S'i JS"

Oostelijke Ie klas gespeeld met afwisselend succes. In 1908—1909 werd in de historische beslissingswedstrijd tegen Vitesse het Oostelijk kampioenschap behaald. In 1914 werd Wilhelmina Ingedeeld in een nieuw te vormen Ie klas. Steeds stond Wilhelmina spelers af aan vertegenwoordigende elftallen. „De Reus” was zelfs 7 jaar de rechtsbuiten van het Oostelijk elftal. Eenmaal waren van de 11 spelers van dit team 7 Wilhelminianen. De oudere voetbal-enthousiasten hebben ongetwijfeld nog prettige herinneringen aan Wim Bakker, „de koei Smits", de twee gebroeders Wertenbroek, de drie Nijnattens, de drie van de Meerendonks, de vier Gevers, de Poiriés, de Laat’s, Tijs Dorenbosch en Tonny van Haeren niet te vergeten en nog veel andere.

De oude Bossche club is steeds gekenmerkt door de sportieve opvattingen en de goede vriendschappelijke geest der leden, die steeds weer tot uiting kwam, als de nood dreigde en die tenslotte alle moeilijkheden overwon. Voor de tweede maal kon Wilhelmina kampioen worden in de eerste mobilisatietijd van de toen opgerichte Nood-Competitie. De verhuizing van ’ Vught naar Den Bosch heeft Wilhelmina niet veel goed gedaan. Na enkele jaren moest de Bossche club degraderen naar de 2e klas en tot heden is het haar niet gelukt om weer haar oude plaats in te nemen. Toch lijkt het er op, dat er hel komende seizoen iets bijzonders gaat gebeuren. De Kanaries zijn iets aan het uitbroeden! Er worden bijzondere plannen gemaakt. Zeer intensief wordt er getraind en de spelers zullen hoopvol aan de nieuwe competitie gaan beginnen. Misschien begint al heel gauw na het Gouden Jubileum : voor de sympathieke Bossche club de zon weer te schijnen. Wilhelmina heeft door haar geschiedenis daar recht op. Op 31 Augustus en 7 Sept. vinden de bekerwedstrijden plaats om de . prijs van de Stad ’s-Hertogen. bosch, waaraan verschillende verenigingen zullen deelnemem I Het Bestuur van Wilhelmina bestaat uit Jos v. d. Berg, die 35 . jaren bestuurslid is, voorzitter: i Kees de Kort, secretaris; Piet Roodnat, penningm.; van Hofton, ! Tini Langenhuizen, Frans Mollen r en Karei van Liempt, leden. Trainer is de heer van Bemmel.

BRUNO BRUINSMA.