'De Nieuwe Motrijke zaal

Van Hotel „Central” in Den Haag is beschikbaar voor L Lunches, Diners, Vergaderingen, Recepties

Zoowel het een als het ander is door leidinggevende menachen wel te verbeteren of weg te werken, maar het heeft onze aandacht en uitvoering noodig. In dit verband zou ik nog een belangrijke opmerking wilfen maken. Laten leidinggevende menschen ook voortdurend de physieke gesteldheid van alle spelers observeeren. Het is nl. weleens voorgekomen, dat sommige spelers bij medisch onderzoek totaal ongeschikt bleken om sport te beoefenen.

Systeem Otxmisbaarl

Wij kunnen eerst nu aannemen, dat ons land op den goeden weg is, alleen al omdat men ervan overtuigd is, dat men er zonder een systeem (en wel in het bijzonder het stopperspil-systeem) niet kan komen. Vroeger had iedere club ook wel zijn eigen systeem (al dachten sommige clubs van niet) en maakten de spelers onderling een afspraak, welk mannetje men voor zijn rekening nam enz. Weereen ander zocht het in de opvoering van techniek, positiespel en teamverband (AJax, Feyenoord). Er waren echter te veel clubs, die zoo maar voor het vuistje wegspeelden en hier moest alles komen van spelers met ervaring, die een aangeboren tactisch inzicht hadden. Waren die verdwenen en men moest te veel Jonge spelers opstellen, dan ging zoo’n club meestal snel achteruit, om het soms na eenige Jaren weer op te halen. Gebrek aan systeem en andere factoren werken remmend. Zoo kende ik een Westelijke eerste klasser van zeer nabij, welker spelpeil ruim 10 Jaren geleden, zeer slecht was. Ik vroeg een bestuurslid: „Welk systeem spelen jullie?” Hij antwoordde: „Was dit maar waar, maar wij beginnen er nu mee*’. Niet veel woorden, maar zij gaven blijk van een goed inzicht. Het stopperspilsysteem werd ingevoerd en daarvan hebben de leiders nooit spijt gehad. Ongeveer in denrelfden tijd was ik als trainer aangesteld bij een paar vereenigingen. Op mijn gezegde, dat ik-een systeem ging invoeren, keken enkelen verwonderd en de aanvoerder van de eene club zei: „Dan spelen wij toch niet meer vrij uit”. Ziehier een groote misvatting. Ik antwoordde anders geen enkele verantwoording voor mijn werk te kunnen nemen als er geen succes geboekt werd, waaraan ik toevoegde, dat de opKomst bij de training ook goed moest blijven. Een club moest zware promotiewedstrijden spelen voor een plaats in de eerste

klasse van den K.N.V.B. Deze wedstrUden moesten gespeeld worden In een ondrageliJke temperatuur. We gingen nu onze eischen stellen betreffende sporthygiëne. Dit vergde veel opofferingsgezindheid van de spelers, waarvan zij later nooit spijt gehad hebben. De leiding stelde alles in het werk om de promotie te doen slagen! Zoo werd o.a. een uitwedstrijd gespeeld, waar duizenden support.ers meegingeh. De spelers hebben niet de minste last hiervan gehad, raakten geen moment de kluts kwijt, bleven kalm en goed geconcentreerd. De promotte naar de eerste klasse werd een feit en men was dol gelukkig. 26 Jaren had deze club in de tweede klasse gespeeld! Vijf maal moest men promotie-wedstrijden spelen, maar steeds zonder succes (met dikwijls prima buitenlandsche trainers). Denkt U nu alsjeblieft niet dat ik dit succes opeisch, evenmin van de andere clubs die, onder mijn leiding spelende in alle klassen van den K.N.V.8., op de bovenste plaats van hun afdeeling terecht kwamen.

Het waren de spelers, die hebben willen luisteren en vooral hebben willen doen. Het waren de leiders die hebben willen werken en hebben willen handelen. Deze tezamen kunnen tenminste 70% van het succes opeischen. Door dit alles werkt een trainer gemakkelijker en succes kan niet uitblijven.

Nog hoor ik ongeveer twintig Jaar geleden één der allerbeste Engelsche trainers tegen een speler zeggen, „Als ik jou niet in het elftal had gekregen, dan waren we tweede klasser ge* worden.” Inderdaad, er waren te veel factoren die succes in den weg stonden en de zeer bekwame trainer stond daar machteloos tegenover. Hij ging naar een andere vereeniging en zijn succes was geweldig. Mijn meening is, dat niet alle clubs genoeg profiteeren van de kunde van hun trainer. Men moet niet denken, dat met de komst van een trainer het sucoes komt aangewaaid. Hij zal medewerking moeten hébben en er zal geoefend moéten worden!

Wat heeft mij aangezét om dit artikel te schrijven? Verschillende clubs en ook het Nederlandsch elftal gaan zeer waarschijnlijk het stopperspil systeem spelen. Laat mén nu niet denken, dat de zaak daarmee in orde is. U kunt zich wellicht mijn uitdrukking over het stopperspil systeem in de Sportkroniek van 22 Mei 1946 herinneren, nl.: „Het is het beste systeem, maar het stelt hooge eischen aan spe-

lers en leiders. Men moet het zoo zien: het S.S.S. is een gedeelte van de weg, die noodig is om succes in voetbal te behalen. Er zal hard gewerkt moeten worden en met veel overleg moet men een tegenpartij bestrijden. Bedenk dat het S.S.S. steeds meer uitstekende kenners heeft gekregen en men er niet meer zoo vreemd tegenover staat als tien jaren geleden. Daarom moet men nog meer in zijn mars hebben om succes te verkrijgen. Niet alleen bestrijdt men een tegenpartij aangaande zijn capaciteiten, speelwijze enz., maar men past ook list toe om doelpunten te kunnen maken. Men spreekt b.v. af om een gevaarlijken buitenspeler het. eerste kwartier zoo goed als geen bal te geven om daarna hem zooveel mogelijk aan het werk te zetten. Een andere manier is om één der binnenspelers het eerste halfuur niet mee ten aanval te laten trekken op zijn binnenplaats, maar hij is dan steeds te vinden eenigszins achter den middenvoor. Wanneer hij daar nu vrij staat, dan spelen de overige voorhoedespelers zooveel mogelijk op hem terug. Door direct en onverwachts te schieten is het best mogelijk van deze tactiek goals te verwachten. Het volgende heb ik-ook wel zien toepassen: een buitenspeler gaf in het begin van de wedstrijd nimmer een voorzet maar speelde terug op zijn iets verder dan anders teruggebleven binnenspeler. Ook door deze truc zijn goals gemaakt in zeer belangrijke wedstrijden.

Tactiek moet niet eenzijdig zijn en daarom moeien allerlei trucs toegepast worden, ook al speelt men een systeem, om de tegenpartij te misleiden. Daarom ziet men plaatsverwisselen van spelers en ook wel eens een speler opduiken op een geheel andere plaats dan hij in het elftal inneemt.

Nogmaals het S.S.S. elscht een perfecte uitvoering van de taak van elke speler en een perfect positiespel in al zijn onderdeden, benevens hét juiste dekken. Techniek en systeem zijn concrete feiten. De profs voeren de techniek enz. sneller en met minder fouten uit. Dit komt het systeem ten goede en mede door hun meerdere trucs en wellicht grootpre concentratie, spelen zij sterk. Maar hun sterkste wapen is, dat zij het meer in de door mij genoemde punten zoeken. Die kant moeten wij ook op, want pas dan kunnen we (dit alles zal eenigen tijd in beslag nemen) sucoes van het stopperspil systeem verwachten.

De Training van het Ned- XI

Reeds vóór de definitieve dooi intrad was de sneeuw van het veld van het Stadion Feqenoord weggeruimd, zoodat toen Dinsdag 18 .Maart de candidaten voor het Ned. XI daar kwamen oefenen, het terrein behoorlijk bruikbaar was en er geen plassen stonden. De e.leetrische lampen, die anders het bnitenterrein verlichten, waren gedemonteerd en nu binnen opgesteld langs de Maaszijde. Het licht viel mee en het w'as voor de oefeningen voldoende. Ondanks de kolemiood waren 8 warmwaterdouehes in bedrijf. Dhrn. Herberts, Mundt, Triebel, De Vries, v. d. Menlen en Boeljon waren allen aanwezig, als ook dhr. Gerards uit Limburg. De oefeningen werden geleid door Bouds, trainer Kaufman, onder supervisie van Jesse Carver. Beiden deden de oefeningen mede, waarbij Carver ons veel aan Bob Gleudenning deed denken, terwijl hij ook diens „zonnige lach” ontwai>enend en innemend vertoonde.

Er waren 24 spelers opgekomen, Arie, de Vroet was door ziekte afwezig en Bertus de Harder stond langs do lijn met een leelijk opgezette wreef, een verwonding 1.1. Zondag in Ede opgeloopen.

De spelers hmldeii er zin in: de rondjes werden met animo gelonpeu en bij de sprints vlogen de vonken er af; dat was een lust om te zienl Ook de oefeningen om elkaar de ba' toe te spelen, als een aanvaller dit trachtte te voorkomen, werden vlot uitgevoerd on goed votgehouden. Dit is de bekeiHie oefening, waarbij' de S!>elers zit ii in een cirkel opsteUen en elkaar de bal toespelen langs de grond, wat dan door twee aanvallende ;is>e!ers biancnln de cirkel moet wor. den verhinderd.

I>e invloed van de langdurige vorstperiode heeft zoet ten gunste van de animo gewerkt. Daartegenover staat echter dat bij de Jichaanisbewegingeii, de oefeningen op de plaats, iiet buigen, het draaien en wenden we! eenige. stijfheid, althans niet voldoende soepelheid, op te merken viel. Möhring uit Enschede, Spierenburg uit Nijmegen en Van Bun uit Maasticht toouea door het maken van de verre reizen, die zij er voor over hebben, dat zij rasechte voetballiefhebbers zijn en dat zij zich gaarne in dienst stellen van het Netlerlandscho voetbal.

UTRECHT

LOCALE GESPREKKEN

Kramers nieuwe idee over Promotie en Degradatie

De heer L. D. &. J. Kramer is inhet Utrechtsche en ons nationale sportleven een belangrijke figuur door zijn tallooze functies in sportorganisaties: In de K.N.V.B. is hij Secretaris van de Commissie Schoolvoetbal, van het Examen Oefenmeester en leider van de cursus voor opleiding tot Oefenmeester. Bovendien is hij lid van de Utrechtsche Stichting voor Lichamelijke Opvoeding.

Wij stelden hem daarom de vra.ag, wat hij dacht van het zomervoetbal, loelke van belang is voor hen, die voor het belang der zomersporten opkomen. \

De heer Kramer was van nieening, dat de beoefening der zomersporten door de jongste regeling im het gedrang fx>mt. Op deze wijze wordt er geen ruimte gelaten voor de normale zomer training der voetballers. Het argument van de wlnterrusi, die het voetballooze tijdperk zon compenseeren, gaat niet geheel op. omdat vele vereeni-Qingen ondanks de sneeuw stevig peoefend hebben. Hij acht het niet vn het belang van de voetballers, dat de zorrierrust nu vervalt door het afwerken van de competitie. Ook tegen het huidige promotie- bracht de heer Kramer bezwaren in. Hij acht één onvoldoende voor een Jn-jpordeeling van de prestaor een systeem eenmi ingevoerd, dat loopt over ''Olgendr soizoe- Een club dat zij tot de bovenste regionm behoort. Br zou

een maximaal aantal punten moeten worden bepaald, aan de hand van de praktijk. Evenzoo dient er een minimum te worden ingestéld en wél zoo, dat een club aan deze minimum-eischen moet voldoen, om in een bepaalde klasse te mogen spelen. Indien dit puntenaantal, het ge-.mddelde dus over eenige seizoenen niet wordt verkregen, dan moet onherroepelijk degradatie volgen. Door dit systeem heeft men eerst zekerheid van de sterkte en zwakte der promotie- en degradatiecandidaten. Dit alleen is een eerlijke maatstaf.

VER-JAARSWENSOHEN VAN UTRECHT.

We vieren dit voorjaar belangrijke verjaardagen in de Stichtsche voetbalwereld en zulke dagen bezorgen naast feestvreugde ook een tikje weemoed. Als we de voorzitters van jubileerende vereenigingen vergelijken met profeten, dan groeit eh uit elk lustrum een karapioenselftal. Wij nemen hun de optimistische feestredes niet kwalijk. Het behoort tot de etikette, Om de jarige te overstelpen met welgemeende heilwenschen en menigmaal voorspelde de feestvierende woordvoerder van de vereeniging, dat er groote dingen zouden gebeuren, als ja, en dan volgen er een aantal voorwaarden, die nog vervuld moeten worden.

Hopelijk zai niemand, die het goed meent mei. de Utrechtsche voetbalwereld, ons van misplaatste zwartgalligheid betichten, als we schrijven dat Utrecht betere dagen gekend

heeft. Daarnaast poneeren we de stelling, dat Utiecht een grootseher figuur kan slaan.

Kijken we nu eens naar onze jarigen van vandaag en morgen. Ih de eerste plaats Hercules, dat tot de oudste vereenigingen in den lande behoort. Wie kan er flink gaan fuiven bij het 65-jarlg bestaan, nu de Herculanen een crisis doormaken, die doodelijk schijnt te zijn voor het bestaan vaai deze oude club? Krachtens verleden en traditie zou Hercules moeten prijken in de hoogste regionen van het Nederlandsche voetbal en wat is de werkelijkheid? Het bungelt onderaan in de tweede klasse. Vergane glorie, lotgenoot van H-F.C.! We willen geen domper zetten op het feest, integendeel, we wekken Hercules op, zich te bezinnen op haar verantwoordelijke positie in ons nationale voetbal. Deze ruïneuze achteruitgang kan gestuit worden als er weer geestdrift komt, als er weer ernstig getraind wordt, als het minderwaardigheidscomplex verdwijnt, als er weer gevochten wordt.

De volgende jarige is Velox. Over eenige weken viert deze populaire tweede klasser zijn negende lustrum. We bepalen ons nu tot enkele opmerkingen. De geelzwarten zijn deze competitie begonnen met serieuze kampioensplannen en de kansen daarop zijn nog aanwezig. Deze bewering spruit niet voort uit plaatselijk chauvinisme, doch wij troffen ze aan in het clubblad van Unitas, de favoriet uit dezelfde afdeeling. Daar lezen we: „Hoe paradoxaal het ook (voor menschen, die alleen kijken naar de ranglijst) klinkt, durven wij beweren, dat de loinsen voor deze clubs (V.U.C. en Velox) tijdens de vorstperiode zijn gestegen”. Velox beschouwde deze hint van een gevaarlijk concurrent als een sportieve uitdaging. Hoe vwas het ook weer in Gorkum.

En dan D.0.5., dat in deze dagen 46 jaar oud is. Onze eenige eerste klasser en daarom zoo’n kostbaar bezit voor Utrecht. Geef ook eens wat vitaminen aan het Utrechtsche voetbal! Door trainen alleen is wat te bereiken, want de andere eigenschappen voor het behalen van goede resultaten zijn zeker aanwezig. De ploeg beschikt over een betere techniek dan eenige jaren geleden en vooral de vechtlust is het mach-

tigste wapen van de kanaries. Als alle spelers ervan doordi'ongen zijn, dat het eerste-klasserschap en zeker in Utrecht verplichtingen schept, dan kan deze competitie nog een eervolle positie opleveren.

utrecht moet weer mee gaan doen! Het moet niet alleen beperkt blijven tot de wapenfeiten van het Uti’echtsch Elftal.

Verrassend spel van V.U*C.

Velox kon niet op tegen de betere' techniek van het geestdriftig spelende V.U.C., dat door de overwintering niet erg geschaad bleek. '

Het was een genoegen om de ‘gebroeders De Harder aan het werk te zien en al was Bertus nog niet de ster van vroeger, wat dik en trager, zijn rushes waren best. Zijn onbaatzuchtige spel, het kansen scheppen en een juweel van een goal, welke de score opende, dit alles imponeerde het Utrechtsche publiek. Door het aanzien, dat V.U.C. nog steeds geniet, hing er in het Stadion een eetsteklas-sfeer, maar Velox herinnerde zeker niet aan de superklasse. De technische superioriteit der Hage. naars was groot. Even slechts was er spanning. De Graaf had de voorsprong vergroot, doch toen keeper Nuis, die subliem speelde, het leer opving. maar liet vallen, was het de slimme Vos, die dit afstrafte (I—2). Weer scoorde De Graaf na een fout van den Utrechtschen doelman Worst (I—3). Na rust speelden de Hagenaars met de geelzwarten en Stam was in de middenlinie de ster. Bovendien combineerden de beide De Harders er lustig op los, ze wisselden tactisch van plaats en het .spelletje resulteerde in twee goals van K. de Harder (I—s). Worst werd handig door v. d. Horst omspeeld (I—6) en v. d- Kamp maakte met een onbeduidend goaltje 2—6,

wat het verschil in spelpeil duidelijk uitdrukt. Tegenover het gepeuter van de Utrechtsche voorhoede, die daardoor niets presteerde, contrasteerde het snellere, verrassende spel der Hagenaars, die mede door het gelijke spel van Unitas dichter bij het kampioenschap zijn gekomen.

U.V.V- won met 4—l van D.C.V. en vor.sterkte, hierdoor haai' positie, doch wegens het afgelasten van de wedstrijden der andere kampioenscandilaten zijn we niet veel wijzer geworden.

D.O.S. won de uitwedstrijd te.gen Xerxes met verrassende cijfox-s. Dit bericht kwam op het veld van Velox door do luidsprekers. In do pauze waren reed.s de ruststanden van D.O.S. en U.V.V. rondgebazuind. Dit sportieve .gebaar stellen wc op hoogan prijs. Het is een uiting van solidariteit der clubs en de voetbalenthouslasten zijn ermee gebaat. Tegenwoordig kan berichtgeving niet snel genoog zijn Is dit geen tip voor de andere clutr? Zeker, er zijn op de meeste velden geen telefoons aanwezig, maar zoolang er versterkers zijn en bereidwillige postillons, is dit zeker mogelijk.

Trainer van Velox, Dhr. Van Wijhe is weer voor een jaar herbenoemd. H. A. VAN VEENENDAAI..