éMSTERDAM

Geflatteerde zege van Blauw-Wit

Volewijckers op eigen, veld verslagen

D-W.S. liet de kans om den wedstrijd tegen Jax a.s. Zondag tot een big match te maken, mol voorbijgaan en klopte Sparta te Rotterdam Qnet I—o. De cijfers van Blauw Wit—H.B.S. eu een groote meerderheid van de thuisclub rwachten, maar dit was niet het geval. Dank fji voortreffelijk werk van Van der Vegt kreeg Woi '■ zeker evenveel kansen, waarvan evendjp nie‘i voldoende geprofiteerd werd. Boven-eh troffen de schutters Van Raalte in top. “’m. Bij de Stadionclub waren enkele wijzitec en>. 200 stond Wilders met Boonkamp ach-Altink was vervangen door Visser en daar Jbpkema naar Indië vertrokken is, stond Wijn(liplrden rechtsbuiten. Blauw Wit nam al spoev ® de leiding, toen Bergman een corner even s ]?rhij het doel plaatste en Wijngaarden iniri v,ot' Hen hogel van Van der Vegt dacht men sti -f doel te zien verdwijnen, doch de bal Dia tte van de lat terug. Na de rust vergrootte lipnUW Wit den voorsprong toen Briedé ver uitjhP en De Wekker over zijn handen inkopte. er°P volgde een hevig H.8.5.-offensief, maar Sch Raalte stopte vrijwel alles; dooi' een fraai Kaa van Honing werd het evenwel 2—l. Wijnarden pikte even later een voorzet van Berg-ci|p hop en het was 3—l. Onmiddellijk passeer- Bergman de H.8.5.-verdediging. Briedé liep Wa Waarna de Blauw Witter kalm naar rechts waar Wijngaarden een leeg doel voor éh vond. Het 5e Blauw Wit doelpunt werd | Scoord door De Wekker, die bij een uit val 1(?dé passeerde en in het verlaten doel schobt. Ta. –

e gelukkigste won op het Mosveld

ee^rachtig voetbalweer, sensatie in overvloed, score en veel spanning: alles genten om de toeschouwers tot de laatste °oh Ut hezig te houden. Dat geschiedde dan gen’ ?onder dat de bezoekers gelegenheid kre'Vea ïich de oogen uit te kijken aan een fraaien Maar dan toch in elk geval een weddie aantoonde dat Neptunus den Steen gev Wdzen tegen het stopper spil systeem heeft tijden ? Neen, laat ik die mogelijke misvatgf-'lni direct maar uit den weg ruimen: de vrij biet 4—3 zege heeft niets te maken gehad \vjjji Neptunus’ spelmethode, die overigens, dat iets h ik toch wel even opmerken, geenszins er 'j°g-nooit-vertoonds inhoudt. Wat gebeurt ®eh 4 De Rotterdammers opereeren met kof4 mans voorhoede, dat is al, en of men nu recht f*?ddenvoor noemt, en Van der Horst onen: oiet. dat doet in feite niets ter êeh h °°k niet voor de tegenpartij, die te zorciie nn E v°or de dekking van 4 aanvallers, of hiag 'i Jantje, Pietje of Klaasje heeten. En men Moc„ aarm°men dat een behoorlijk voorbereide deed .daarvoor zorgen kan. Ook Volewijckers 'i 0 dat (vooral Van Steen blonk uit) en de bijtp- Oorsprong die de blauwwitten na 20 mifesu’u hadden verkregen was zeker niet het d°ch v Vn, een uiterst effectief aanvalsspel, iUïiUs incidenteele treffers. Waaraan Nep- wei haar goede resultaten te danken ‘ijk schi ?n ®roote activiteit, snelheid, behoor-9ah harjjf1? en een enorme dosis, nu en dan d& thuLoi d?ld grenzende vechtlust. De fout bij “haal vn™”’ die tot de nederlaag leidde, lag dit-Sanvalwrnamoii-ik. in de slechte afwerking der fensie ,~n !liet in een uit zijn doen gehaalde uehkine rl, sommigen zullen meenen. De fdhooriinr „ Rotferdamsche aanvallers is heel i°r van een volkomen toevalstrefnfnd spelenden eter afstand van den uitste|fah Hagenaars en een fout van doel' „fh schot van St dle kort voor het einde over :„fdstrijn ;n v„!cas heenviel, beslisten den niS: het nrima entUnYs' voordeel. Ja, en nog Van Lndma"ll^ wat gelukkig kee®hde reddinp-en^féiKl3l6! verscheidene verblufts over eenMl0lEaCE- De vraag of Neptuorden, is m ? . vbeschikt, die kampioen kan e bovengenoemdebeanavoorden met: Ja> want ngenoemde eigenschappen maken het

elftal tot een tegenpartij, die heel moeilijk te verslaan is, al speelt het een lang niet volmaakt voetbal. De lange spelers in de verdediging hebben veel en aanvallers als de bewegelijke Van der Horst en de goedschietende Lucas zijn in staat doelpunten te maken. Reeds na 3 minuten scoorde Lucas, en toen de eerste helft halverwege om was, trof een kogel van Everse doel. Vlak voor de rust zag De Jongh eindelijk kans uit een der vele aanvallen den stand op I—2 te brengen. In de 2e helft plaatste Bakker na een door Van Gelder genomen vrijen schop den gelijkmaker langs den nu eens misgrijpenden Landman. Ondanks groot werk van Everse als rechtsback (Vente nam toen de rechtshalf plaats in), werd het 3—2 door een kopbal van De Ruyter. Een fraai doelpunt, dat evenwel van den aftrap door Ravenschot nagebootst werd. Door Lucas werd het 4—3 voor Neptunus; als de cijfers omgekeerd waren uitgevallen, was dit eveneens aanvaardbaar geweest. v. d. B.

De historie der Engeland'Nederland wedstrijden

Naai) aanleiding van het artikel over de geschiedenis der Engeland—Nederland-wedstrjjden in de „Sportkroniek” van 16 dezer ontvingen wij van geachte zijden eenige opmerkingen, die wij gaarne onder de aandacht van onze lezers brengen.

Dat ons voetbalcontact met Engeland van 1913 tot 1935 afgebroken is geweest, was niet het gevolg van financieele redenen. Eerst was het de eerste wereldoorlog 1914—1918, die internationale wedstrijden onmogelijk maakte. Daarna was het contact met Engeland bezwaarlijk. Voorts was de verhouding van Engeland tot de F.I.F.A. „minder helder”. Ten derde was Engeland achterdochtig ten aanzien van ons amateurisme. Het kon of wilde geen vertegenwoordigend Engelsch amateur elftal in het veld brengen en ons Bondsbestuur, dat niets gesticht was over Engelands achterdocht, wilde principieel slechts Engelsche amateurs als tegenstanders van de Nederlandsche. De achtergrond van Engelands houding was ongetwijfeld, dat het niet in staat was om een amateurelftal te vormen, voldoende sterk om de roem van de bakermate van het association-voetbal hoog te houden.

Juist is, dat Engeland voor internationale wedstrijden een ongebruikelijke financieele vergoeding < wenschte, maar dat is van Nederlandsche zijde geen reden geweest voor de stagnatie in het voetbalverkeer met Engeland.

Van andere geachte zijde werd opgemerkt, dat de aan het slot van het bedoelde artikel in de vorige „Sportkroniek” vermelde tien wedstrijden tusschen1 Engeland en Nederland van Engelsche zijde niet als officieele wedstrijden worden beschouwd. Officieel was slechts de wedstrijd op 18 Mei 1935 te Amsterdam (1—0 voor Engeland). De andere wedstrijden waren amateur-internationals, waarvoor in Engeland weinig belangstelling bestaat. Maar Engeland:—Nederland op 27 November a.s. te Huddersfield zal een heusche internationale wedstrijd zijn!

Goed werk van Ned. militair elftal

Zaterdag speelde het Ned. militair elftal in Rijssel (Fr.) in bet kader van de voorronden om het intergeallieerd militair voetbalkampioenschap tegen het Fransche militaire team. In een goed-gespeelden wedstrijd wisten onze landgenooten met 4—3 te winnen, waardoor zij a.s. Zaterdag in Lyon tegen Engeland uitkomen. Vermeldenswaard is nog, dat verschillende Ned. spelers Zondag reeds weer in clubverband uitkwamen, en met succes (Roozen, Lakenberg, Smit (V.U.C.) enz.).

Wonderten-l-Mijmering

Onder het sproeiende licht van een rijzigen lichtmast draafden de upper 22 van onze nationale voetbalgemeenschap gehoorzaam als recruten op het exercitieterrein voor de eerste maal in het nieuwe seizoen hun rondjes op het vertrouwde VUC-veld. Zij schenen er niet den minsten hinder van te ondervinden, dat ze grassprieten betrapten, die als „tweede soort” betiteld moesten worden, op de voetbalkeper beschouwd. En ook de sfeer in de „Wondertent” scheen er niet onder te lijden, dat er door de aanwezigen stuk voor stuk heele flarden tweedeklas-lucht werd ingeademd. Ja, daar moet U niet overheen loopen: concentratie is breekbaar als een bord Delftsch „blauw” en toen ik Dinsdagavond de brokken van het Bezuidenhout doorkruiste, op weg naar de training, was ik vast van plan, dien avond een mysterieuze zwakte in de sport te ontdekken. Tenslotte kun je een a.s. Nederlandsch Elftal, dat straks den euvelen moed zal hebben de Engelsche professoren in de voetballerij in eigen hol te lijf te gaan, niet in een tweedeklastentje bij elkaar brengen!

Maar hoe ijdel eens menschen gedachten kunnen zijn, bleek dien zelfden avond nog ten opzichte van Uw dienaar. De animo zat er in, benevens een goede sfeer, dl werd af en toe de oude huiselijkheid aan flarden geflitst door hinderlijke fotografen, die oningewijden den indruk gaven, dat de Nederlandsche sportpers zich alweer behagelijk wentelt in een rijstebrijberg van papier. Voorzitter Herberts, wiens witte kuif nog even krijgshaftig naar boven wijst als andere jaren, bepaalde de aandacht van de „Crème” bij het robbertje, dat elf Oranjekerels straks in Huddersfield te wachten staat en het witgejaste factotum achter de toonbank dat mij steeds dierbaarder begint te worden, omdat ik den dag naderbij zie komen, waarop ik naast thee óók een plak koek krijg toegewezen verzorgde de voedering der voetbaldieren.

’t Leuke van deze bijeenkomsten is, dat de buitenwereld meent, dat er heel wat geheimzinnigs gebeurt en dat er in werkelijkheid heelemaal niets ongewoons plaats vindt. Toen ik een jaar of veertien was, dacht ik, dat bekende voetballers hoogst merkwaardige wezens waren. Als me er eens een aangewezen werd, snelde subietelijk het jeugdige bloed in ijlmarschen door mijn adertjes en staarde ik zeer onintelligent het wereldioonder aan. Ik beken m tot mijn schande ... Maar, gij autogrammenjagers en hyper-enthousiastelingen, weet dan, dat er absoluut niets opmerkenswaardigs is in het aanschouwen van een bekend voetballer. Wilkes ziet er uit als ieder ander jonge kerel. Of is ’t iets voor het dagboek van voetbalfans, als ik vertel, dat-ie rustig-zelfbewust is en een „stille glimlach” heeft? Of klap ik uit de school, wanneer ik zeg, dat Jan Helleman indertijd de geleerde heeren van de K.C., meer nog dan door zijn spel, heeft verbijsterd door het verblindend-mooie pak, dat de listeling uit Luxemburg mee naar huis bracht? Of wilt U iets meer hooren van het debat, dat Kick Smit indertijd, met behulp van theeschoteltjes, met de K.C. hield over de wereldomspannende vraag: Stopperen of niet? Als ’t moet, wil ik nog verder gaan en vertellen, dat Gerard Kuppen en mijn persoontje eens met verhoogden bloeddruk tegenover elkaar hebben gestaan, in de Wondertent, omdat ik beweerde, dat een eersteklasser, die in de tweede ging spelen, groote kans liep, in vorm achteruit te gaan, terwijl hij volhield, dat ’t niet zoo, maar eerder andersom was. Om U de waarheid te zeggen, hoop ik, dat Kuppen eens een sofpartijtje speelt binnenkort, want anders gaat mijn principe, tenminste wat ZIJN geval betreft, niet op!

HERMAN