MET VIER HOOFDWAPENS in de arena tegen het StopperSpilSysteem

CM – formatie, kort spel, individueel, switch

In de Sportkroniek van 9 October hebben we de opstelling behandeld bij den doelschop. We gaan nu over tot de behandeling van de bestrijding van het S.S.S. tijdens het verdere verloop van het spel, voor oogen houdende, dat de backs en S-S. de hen toegewezen spelers niet zóóver zullen volgen. (Zie mijn vorig artikel). Doen ze dit wel, dan zou indien de aanvallende speler het doel vindt, de toestand direct voor de S.S.S. spelende ploeg gevaarlijk worden. Het zal dan ook meestal zóó zijn, dat de buitenspelers en middenvoor vrij komen te staan. Laten .we . ook voor oogen houden, dat hoewel het S.S.S. ook in den aanval zijn bijzondere verdiensten heeft, het zwaartepunt toch ligt in de verdediging.

Niet Roozen, maar Wilkes i

Laat ik direct als zeer zeker tot U sprekend voorbeeld van een der bestrijdingswapens van het S.S.S. een overbekend voorbeeld uit de praktijk behandelen. U herinnert zich toch nog wel den wedstrijd Nederland—België 6—3. In bijna alle kranten stond of kon men tusschen de regels doorlezen, dat Roozen het S.S.S. der Belgen had stukgespeeld. Neen, mijne heeren niet Roozen, maar-- Wilkes, onze eminente rechtsbinnen, maakte het S.S.S. der Roode Duivels stuk. Door zijn individueel werk werd de verdediging der Belgen voor onoverkomelijke puzzles gesteld. Wilkes was haast doorloopenu zijn bewaker, den linkshalf der Belgen, de baas. Hij passeerde dezen speler en maakte doelpunten doordat hij feitelijk op zijn weg naar het doel, geen tegenstander, behalve den doelverdediger ontmoette.

Fig. 111.

Na dit directe voorbeeld uit de praktijk zullen we de theorie eens bekijken.

Indien men tegen een in de gewone opstelling spelend elftal speelt, is het altijd mogelijk, den bal in de vrije ruimte voor één der spelers te plaatsen. We kregen, ter verhooging van het tempo, dus het axioma: Geen gepingel, niet loopen met den bal, maar den bal direct spelen. Maar waar moet de speler den bal plaatsen als alle medespelers gedekt staan en wel op zoodanige wijze, dat juist de benoodigde vrije ruimte is afgedekt? (Zie, fig. I).

Partij A”°” speelt S.S.S. Rechtsbinnen van partij B”x” heeft den bal in bezit, en de rest van de voorhoede speelt in de normale opstelling, staan dus opgesteld, als aangegeven in fig. I en worden afgedekt door de spelers van partij A. Nu wordt R.Bi. aangevallen door den linkshalf. Waar moet hij den bal nu beenplaatsen? Nergens heen! Hij moet trachten te passeeren. Zoo hem dat lukt, moet hij door één der andere achterspelers worden aangevallen, waardoor één der voorhoedespelers vrij komt en zoo hij niet wordt aangevallen kan hij doorloopen en schieten, zooals Wilkes in den wedstrijd Nederland—België.

Individueel tegenspel

Tegen een S.S.S. spelend elftal moet dus zeer zeker het individueele tegenspel worden toegepast. Het nut hiervan moet de spelers onder de aandacht worden gebracht. Het is de taak van oefenmeester en clubleiders de spelers te doen begrijpen, dat dit trachten te passeeren van een speler niet is de 1 ust of de eerzucht om een man te passeeren, maar het middel om

het doel te bereiken, waardoor dus critiek op de betrokken speier(s) indien de poging zou mislukken, achterwege zal moeten blijven.

Fig. I.

U zult misschien zeggen; „Hoe zit het nu met de opstelling van de spelers in de verdere ontwikkeling van den strijd”. De vorige keer heb ik reeds betoogd, dat indien U in Uw elftal, en wel speciaal in de voorhoede, enkele uitblinkende spelers heeft, en U speelt tegen S.S.S., U deze wedstrijd door deze spelers zeer zeker kunt winnen.

Grootere techniek, beter voetbal overwint ieder systeem, maar hoeveel elftallen hebben spelers, die met hoofd en schouders boven hun medespelers uitsteken? Momenteel hier te lande zeer zeker niet veel, en zoo U ze heeft, zal toch de tegenpartij deze speler(s) een behoorlijke en bijzondere bewaking moeten gewen. Men zal ook zijn besten man hier tegenover moeten zetten.

Denkt U in dit verband maar eens aan België—Nederland. De Belgische K.C. had tegenover Wilkes een andere halfspeler geplaatst,

die niet zoo gemakkelijk door hem te passeel was, gevolg, dat Wilkes niet die groote speelde als in Amsterdam. ..„g,

Fig. 11.

Tot goed begrip van de andere spelopvath1*.,, die tegen S.S.S. gespeeld moet worden, 'vljen, allereerst nog enkele ingewortelde methoo , die we tegen de gewone opstelling konden ■ passen, doch die tegen S.S.S. geen nut kun afwerpen, onder de loupe nemen.

De lijn in het e)fta'

Het is altijd zaak een bepaalde lijn in het P , te brengen, b.v. rechtshalf naar linksbinn linksbinnen naar rechtsbuiten enz. Indien n . deze lijn toepast tegen een in de gewone °Pfe(je ling spelend elftal rukt men de achterh uit zijn verband. hoe-

Met deze lijn kunt U zeer veel successen y ken, maar niet tegen een S.S.S. spelend en Waarom niet? Bekijkt U maar eens Zou de rechtshalf den bal spelen naar t linksbinnen, dan zou de bal meestal ondersc worden door den rechtshalf der tegenP e, omdat die linksbinnen speciaal door dezen , ler wordt gedekt en doordat deze zijn wë d stander vóór zich heeft, en het een vasts i feit is, dat verdedigen gemakkelijker lS aanvallen, zal de bal meestal een prooi w van de tegenpartij. Die linksbinnen bes is niet over vrije ruimte, want die vrije rU jauge afgedekt door den rechtshalf, zoodat deze err,(i. trap meestal tot mislukken zal zijn f.e%nKS' Stel Unu echter voor, dat doordat die gCt binnen op den bal toeloopt, hij hem toch ° efl door zou kunnen spelen, den hoek in naa rechtsbuiten, naar plaats A. Wat zien " a3n weer, dat die rechtsbuiten toch heel weih | defl dien bal zou hebben, daar de linksback, toCli rechtsbuiten altijd vóór zich moet houden, óf altijd eerder bij den bal, óf tenminste

Fig, IV.