Bato—Hoogezand o—4,0—4, Muntendamwartemeer I—2, Noordster—FVV 3—l, Help‘an \vvv 2—3, Appingedam—GßC 3 3.

Wn!Str‘ Miranda—Laura 3—o, Heerlenb hem I 6—5, RK ONS—Kerkrade 2—2, Waukm • B°ys—Hoensbroek 4—6, Groene Ster-2 h’hia 3—o, Wilhelmlna ’oB—Witzwart ’35 kt':1. Al mania-—Blerick 3—o, Teg. Herten landaard 2—2, Sittard—Geleen s—l, Roer‘Ond—Kimbria 2—2. KUIPHOF.

een hoofdklasse, maar een i. f

kampioenscompetitie

ik, zeer beknopt, eenige opmerkingen And0 naar aanleiding van de Meeningen van V(>!r:ren over mljn artikel in No 37 onder bochstaanden titel?

V«ht voorstel van den heer S p i e r dij k gaat Wa!f hetzelfde beginsel uit als het mijne, maar ge aY °ij mijn voorstel elk district steeds 2 ploe(JiJ J.n de kampioenscompetitie heeft, zoodat elk 'von ?°P gelijke wijze daarin is vertegenvoor-i kan het bij zijn voorstel tenslotte h°men, dat het Westen met 7 ploegen in uitkomt! Dat is nagpljj'lk verkeerd, daar niet alle districten dan k;,rnr .m‘in meening moet in den strijd om het geii|Ploen^chap van Nederland elk district op Wa+ wijze zijn vertegenwoordigd.

heft arHltcl van den heer Greben be’ kan ik hem verzekeren, dat ik niets on- tegenover den heer Feddema heb spQ h*d. ik heb echter geruimen tijd niet in rW jaden geschreven en blijkbaar is men in jhjd wat gevoeliger geworden. Overigens Veh h zePSen, dat men als men zijn tijd gege(io01, heeft voor het uitbrengen van een wel- ht raPPort- waarin men zich de hoofdrleni.t als de top van het pyramide-systeem Wijk ’ Ihen maar niet dadelijk als er een afhet hoe meening wordt geuit, toegeeft, dat homt n,200 erg is als die hoofdklasse er niet ?°h(Wk voor mii zou in ziin plaats maar niet hgt meer genoegen genomen hebben met Jhen”ta mort sans phrase” van iets, waaraan al zijn zorgen zal hebben besteed. terha m Yond ik de houding van den heer Fed)&d°f,](jVe wat slap. Meer heb ik er niet mede

héér Greben heeft echter mijn voorstel gelezen of niet goed begrepen als hij h rSelHu het Noordelijk districtsbestuur iets bertj fhhs reeds lang tevoren zou hebben geop‘ets 'pNpt blijkt immers dat het Noordelijk plan j heel anders is. Door de laatste zes elk QP (je e laten degradeeren, wordt het immers °lub<) V .duur een competitie van de 12 sterkste , ÏN het land.

J*?bbenat is nu juist iets, dat we niet moeten «oei*- Evenals in de tegenwoordige kam-Woen °mpetitie, zou ook in een grootere kam- °mPe«tie elk district op gelijke wijze ii hWoordigd moeten zijn. Ppr-S inI'T',act zou volgens mijn voorstel twee n net vuur krijgen!

C. J. GROOTHOFF.

st0r eérlVu9els—D-H-c- O—l —De tweede hellt Hebs wep *artier oud> toen Kraak, die overi-Y®rk iietr van knappe staaltjes doelmansbe1 ’t WrZljn’ ,den bal na een voorzet van °ud niet klemvast kon krijgen, wat dier, afstrafte (0—1). Uht spel had de tiaaisclub het beste van dSrervleuD.Men,ad, waarbij vooral de jeugdige Qva had i,: ®roef—de Boer zich onderscheik* > °hda»,i,c , de afwerking liet tewenschen nol? i het feit> dat de DHC-linksachter ■ iVn k ai eens onzeker optrad.

doelpunt was DHC het meest (W geen JnJ hoewel van een Delftsch overal*1 achelü£^ake was- Beide doelen doorstonha d. nripu ®°®enten, doch zoowel Kraak een na hadden er goed het oog in en . haar maal Pnrtrma -mof

eerSe|eve* spel had de verhouding het best

AMSTERDAM

Het gaat goed met de hoofdstad

Weer 7 punten van de 8, de hoofdstad mag niet mopperen over de prestaties van de le klassers, al dienen wij nu reeds te beseffen dat er in den loop van het seizoen dagen zullen komen, waarop het niet zoo vlot zal loopen. De wedstrijd die Ajax (zonder Stoffelen) tegen Emma speelde hield reeds een indicatie in die richting in, want al was de 3—2 overwinning als een redelijke uitdrukking van de krachtsverhouding te beschouwen, er bleek toch wel dat Ajax het niet gemakkelijk zal krijgen. Het was een spannende en snelle wedstrijd, waarin evenwel, zonder dat ik nu het woord ruw zou durven gebruiken, nu en dan te onbesuisd en roekeloos werd gespeeld, een aanmerking die spelers van beide partijen in gelijke mate geldt. Bij Ajax moest dientengevolge Potharst en bij Emma van Welzenis het veld ruimen. In techniek waren de Ajaxieden zonder twijfei superieur, er was bij de gasten feitelijk slechts één man die op hetzelfde niveau stond, namelijk rechtsbuiten J. van der Gyp. De anderen moeten het meer van hard werken en van inderdaad goed open spel hebben. Emma begon de leiding te nemen; reeds spoedig na den aanvang scoorde midvoor Van Welzenis na een mooien open aanval. Dit had tot gevolg dat Ajax inzag niet over de Dordtenaren heen te kunnen loopen en de roodwitten zetten een serie krachtige aanvallen op, waarbij doelpunten niet konden uitblijven. De gelijkmaker kwam door Michels uit een voorzet van Fischer, waarbij doelman Van der Koogh niet geheel zonder blaam was. Overigens heeft deze jeugdige doelverdediger heel wat kwade schoten netjes gestopt. Nog voor de rust schoot Drager nummer 2 hoog in den hoek en een derde treffer, die van Pisher’s voet had kunnen komen voorkwam de Dordtsche doelman, bij welke prestatie hij even k.o. ging. Direct na de hervatting loste Van Dijk een prachtig schot in den bovenhoek, dat fraai werd gehouden maar -even later werd het toch 3—l door Ackerman. Het leek toen een gewonnen partij, maar Emma gaf niet op. Een uitstekende crosspass van J. van der Gyp bracht den bal bij Ockenburg op den anderen vleugel, die Keizer passeerde. Hoewel zich aan beide kanten nog kansen voordeden bleef het hierbij tot het 2% minuut te vroeg geblazen eindsignaal.

*'■ als .»k‘l|er” Aan den Spaarndammer Dijk fungeerde midvoor Kil als killer van een tegenvallend R.F.C., want hij scoorde niet min: der dan 6 doelpunten. Het begin deed voor de Rotterdammers het beste verwachten, want Griese kreeg dank zij snel doorspelen enkele fraaie kansen en na 10 minuten stond het reeds o—l, toen Oirschot den bal hoog voor het doel plaatste, de uit!nopende Klein miste en Van Tilburg de gemakkelijke kans prompt gebruikte. De D.W.S. aanvallen, in hoofdzaak geleid via den linkervleugel, hadden weinig succes want keeper Verburgh (de beste man van het veld) hield er alles uit; vooral een prachtig schot van Dijkstra stopte hij on fraaie wijze. Ruyneman op den rechtervleugel had niet zooveel te doen, maar toen hij na een half uur netjes voorzette maakte Kil met een laag schot gelijk. Na de rust kwam Kil al spoedig alleen voor Verburg, die het schot op schitterende wijze stopte. D.W.S. had evenwel de fout bij de tegenpartij gevonden, namelijk spil Spigt, die als stopper moest fungeeren, maar daar geenszins in slaagde. De moreele klap kwam na 10 minuten, want in 2% minuut scoorde D.W.S. 3 maal, eens door Dijkstra met een mooien kopbal en tweemaal door Kil. Deze scherp opgestelde midvoor, die van de geringste weifeling profiteerde, voerde daarna den stand tot 7—l op.

Bracht D.W.S. het dus in 2 wedstrijden reeds tot 10 goals, een prestatie, waarvoor de blauwzwarten wel eens een paar maanden noodig hebben gehad, zij werd nog overtroffen door Volewyckers, die er al 11 hebben gemaakt. Nu scoorden zij er 6 tegen Haarlem, dat er slechts 3 tegenover kon stellen. Het gelijke spel (1—1) door Blauw Wit tegen Excelsior geboekt, acht ik geen kwade prestatie, na wat ik verleden

Kijkend naar blank en bruin

„Een plaatsje voor den cursieveling, Hoeren,'’ maande V.U-C.’s voorzitter Brinckmann tot de indrukwekkende schare collega’s (uw. zeer veel vrouwelijke, ongetwijfeld een aanwinst voor ons kader), die één van de overdekte tribunes aan de Schenkkade in bezit had genomen en ziet, er bleek nog een vierkante decimeter onbekleed te zijn, waarop ik schrijlings en waakzaam plaats nam. Een oogje naar den stompetoren langs het ontmantelde Bezuidenhout leerde mij, dat de zwartwitte juniores netjes op tijd de eerewacht vormden om Curagao-ers en Hagenaars door te laten, ’t Was klokslag 4 uur. Enfin, toen de broeders uit de West om half vijf binnenkwamen, zaten we nog beknelder dan tevoren, want ergernis doet een mensch uitzetten. Vandaar, dat mijn vriend die een eind verder zat er zoo opgeblazen uitzag. Ik schreef dit na afloop toe aan der Hageneezen nederlaag, maar hij bleek een milde koloniale politiek voor te staan en gunde den verren Rijksgenooten hun winstpuntjes van harte gaarne. Maar hij had het ongelukkig getroffen met een van z’n achterbuurlui, die het als een geluk mag beschouwen, dat de „Camera Obscura” reeds geschreven is en de schrijver niet in staat tot inlassching van een hoofdstuk, hetwelk wij gaarne den voor sommigen duisteren, voor anderen veelbeteekenenden naam van „Gesprekken met een 0.H.” (te vertalen door Oud Heertje) zouden willen geven. Stel U een volle tribune voor met honderden priemende oogen, op het veld gericht en ineens een stem, die kraait: „Kijk die man eens loopen” of „Zie eens, wat mooi”, als gold ’t een vuurwerk of een schilderijententoonstelling.

ue clou Kwam na de pauze toen een vertwijfeld-strijdend V.U.C. haar fraaien voorsprong langzaam maar akelig zeker in een nederlaag zag verkeeren. Maar toen ’t zoover nog niet heelemaal was en een snelle „bruine” aanval listiglijk door Rolfes-Choufoer gebroken werd door het bekende ééne stapje vooruit, klaagde het heertje, en er was oprechte droefenis in z’n bevend geluid: „Wat jammer toch, dat die V.U.C.ers op buitenspel gaan spelen. Zonde van zoo’n aanval”. Had de spreker een hoed op zijn kruin getorst, het bedeksel ware door de omwonenden over des bezitters goedaardige oogen getrokken, hetgeen ongetwijfeld een incident zou zijn geweest. Die bleven nu beperkt tot het strijdperk zelve, waar rechtspreker Karei van der Meer in conflict kwam met het Westindisch temperament onzer lichtvoetige gasten, die tenslotte hun laatsten wedstrijd hier te lande toch maar wat graag winnen ivilden Ook in voorgaande onmoetingen bleken dé kroeskoppen maar matig ingenomen met de fluitsóli van onze wedstrijdleiders en ditmaal vond hun protestenreeks haar bekroning in het gebiedende manuaal, dat een der binhenspélers maakte, toen hij een beslissing niet „nam” en v. d. Meer bij zich ontbood door hem met een gebaar, dat den Sultan van Marokko geenszins misstaan had, naar zich toe te wenken. En Karei nam den geworpen handschoen mei beslistheid op door met groote stappen op den boosdoener af te gaan en hem op z’n plaats te zetten. Een vermakelijke historie, die het publiek, deed grijnzen en grinniken. Want de Curagaoers kunnen een potje breken en vooral vriend Hato, die onmiddellijk na afloop door de Haagsche jeugd belegerd werd en half en half op de schouders naar de kleedkamer ging. Tot ziens, jongens uit de West.'

HERMAN.

De M.V.V.-er, het her-verschenen clubblad van MVV, met eenige foto’s verlucht, maakt een goedverzorgden indruk en het bekende doel: „verstevigen van den onderlingen band” zal hiermee z-eker gediend worden.