AJAX en AFC haalden de reis
Het einde van een adembenemende race
De voor supporters adembenemende race tusschen A.F.C. en K.F.C. kwam Zaterdagavond in een nagenoeg geheel uitverkocht Stadion tot een voor de roodzwarten bevredigend einde, daar een 4—2 zege hen in het bezit stelde van den kampioenstitel, nadat een handicap die op een gegeven moment zelfs 7 punten bedroeg geheel was ingeloopen. Het is onze vaste overtuiging, dat K.F.C. het kampioenschap twee weken geleden op den A.F.C.-grond voor het grijpen heeft gehad en slechts door een foutieve defensieve tactiek (en dat nota bene bij K.F.C.!) in het laatste kwartier den titel heeft verspeeld, maar dat doet niets af aan de groote bewondering voor A.F.C. dat in de enerveereniüe wetenschap dat er gewonnen moest worden, 12 wedstrijden achtereen inderdaad won en zoo, na een start, die degradatiegevaar deed ontstaan, promotiewedstrijden mag gaan spelen.
De ditmaal op K.F.C. behaalde zege mag als volkomen verdiend worden beschouwd eh tegenover de redeneering, dat het wellicht 4—4 geworden zou zijn, als de wedstrijd een kwartier langer had geduurd, stellen wij de zekerheid, dat het 4—o zou zijn geweest, als het einde een kwartier eerder gekomen was. Tenslotte is de duur nu eenmaal 90 minuten.
Geen sensatie
De zoekers naar opwindende sensatie (en zijn wij dat eigenlijk'allemaal niet een beetje?) zijn in dezen beslissingswedstrijd niet aan hun trek gekomen, want het verloop was weinig enerveerend, een gevolg wellicht van de binnen 10 minuten ontstane 2—o stand in het voordeel van A.F.C. Het leek wel dat de Koogers, die blijkbaar toch al niet met al te veel overtuiging in het veld kwamen, hiermede de zaak als afgedaan beschouwden en afgezien van de laatste phase hebben zij niet die vechtlust aan den dag gelegd, die men van een ploeg in deze omstandigheden toch moet verwachten. Toen A.F.C. met een 3—o voorsprong (o.a. verkregen door weer zoo’n kogel van Sonnevelt) de rust inging, was wel niemand zoo brutaal met de nog versche herinnering aan twee weken geleden – om te beweren dat het bekeken was, maar in feite kon men er toch vrij gerust op zijn, temeer toen de tweede helft niet dat hevige K.F.C.-offensief bracht, waarop toch eigenlijk ieder gerekend had. Via een strafschop werd het zelfs 4—o (er werd nog een strafschop gemist ook) en pas in het laatste kwartier liep K.F.C. den achterstand tot 4—2 in, waarmede het einde kwam van dezen fair gespeelden wedstrijd.
Voor het eerst in de 23 seizoenen, welke A.F.C. in de 2e klasse heeft doorgebracht, na de degradatie in 1922, hebben de roodzwarten den kampioenstitel veroverd, af gezien van het jaar 1939-1940, toen een noodcompetitie gespeeld werd en A.F.C. een prachtig seizoen beleefde. Het heeft zelfs vele malen groote moeite gekost, de laatste plaats te ontloopen en ieder, die met de voetbalsituatie op de hoogte is, herinnert zich hoe vaak Charles Lungen’s duf lief de hem ’s Zondags uit het buitenland deed komen om zijn vereeniging uit den nood te redden. Maar reeds geruimen tijd voor den oorlog was de situatie bij de roodzwarten geheel gewijzigd en hoewel de gezelligheid geenszins verwaarloosd werd, kregen de sportieve belangen volkomen de overhand en zoo is dan eindelijk een ideaal verwerkelijkt. A.F.C. gaat met een redelijke kans de promotiewedstrijden in, de roodzwarten beschikken over enkele goede technici in de ploeg, die, als zij mentaal geladen is, groote prestaties kan leveren. Onze hartelijke felicitaties.
A.s. Zaterdag A.F.C.—T.O.G.
In het Olympisch Stadion (dat tegenwoordig gouden dagen beleeft) begint Zaterdag a.s. de promotiecompetitie met den wedstrijd A.F.C.— T.O.G.
Jaarvergadeiring Afdeeling V. Voor het eerst na de bevrijding zullen de Noordelüke K.N.V.8.- vereenigingen weer in districtsvergadering bijeenkomen op 20 Juli a.s. te Groningen.
AJAX' 14e KAMPIOENSCHAP
Door de daverende overwinning tegen A.D.O. heeft Ajax wederom het kampioenschap van de Westelijke le klasse behaald en hoewel de rood-witten in de onderlinge wedstrijden niet sterker zijn gebleken dan Volewljckers, komt hun de titel ongetwijfeld tenvolle toe door de kranige wijze waarop zij, spelersmoeilijkheden ten spijt, alle mogelijke zware uitwedstrijden tot een goed einde brachten. Het mag in enkele thuiswedstrijden Ajax wel eens hebben meegezeten, maar aan den anderen kant hebben de roodwitten zooveel pech gehad mef verwonde spelers (Broekman, v. d. Veen en Korndorlfer vielen in den loop van het seizoen uit) dat die voordeeltjes in het niet verzinken. Ajax beschikt momenteel niet over een ploeg als zij in de laatste decade voor den oorlog had, maar welke vereeniging heeft die wel? De Meer club brengt in elk geval een elftal in het veld, dat op elke plaats een le klasse speler heeft staan en dat tot een uiterst verrassend voetbal in staat is, waarbij de gevaarlijke vleugelspelers een zeer belangrijke functie vervullen, ook wat het maken van doelpunten betreft. Na het uitvallen van Van der Veen, heeft Ajax van Stoffelen weer op de spilplaats opgesteld en hij heeft daar zulk uitstekend werk verricht, dat er een probleem ontstaat als v. d. Veen weer hersteld is.
Wij mogen wel zeggen, dat Ajax dit 14e kampioenschap op brillante wijze heeft behaald, want zij heeft in de geheele competitie slechts 5 verliespunten behoeven te boeken, wat het laagste totaal is van alle le klassers. Het is typisch dat dit eerste kampioenschap na 1939 samenvalt met den terugkeer van Jack Reynolds, al zou het natuurlijk onjuist zijn, en ook onbillijk tegenover anderen die de training in de moeilijke oorlogsjaren hebben verzorgd, het fraaie resultaat alleen daaraan toe te schrijven, maar dat deze voortrefelijke talentscout de club ook nu nog groote diensten bewijst, staat wel vast. Wij wenschen elftal en bestuur van harte geluk en zien met verlangen uit naar de serie wedstrijden om het Landskampioenschap. Komt het voor de 8e maal in Amsterdam aan den Middenweg?
Volewijckets wint van Djurgaïdens
Een goed spelende Volewijckersploeg slaagde er in een I—O overwinning te behalen op de Zweedsche Hoofdklasseclub Djurgardens. Aangezien deze zege, al kv/am zij dan niet op bevredigende wijze tot stand, alleszins verdiend genoemd mag worden, is de conclusie gewettigd dat ons voetbal toch niet zoo ver achterstaat bij dat van een land als Zweden, dat buiten den oorlog is gebleven. Ook dit Zweedsche elftal demonstreerde een uitstekende balbehandeling, die op hooger peil stond dan wat wij hier gewend zijn, maar zooals het bij technici zoo vaak gaat: kort samenspel was aan de orde van den dag. Vreemde dingen zag men daarbij: b.v. een linksbuiten, die practisch geen bal links trapte, doch alles met den buitenkant van den rechtervoet verwerkte. Overigens een speler met groote capaciteiten, zij het niet van de kracht als de buitenspeler van Malmö, welke ploeg trouwens over het geheel een stuk hooger stond. Een hoogst spectaculair man was de doelverdediger, die met zijn stijl uit het steenen tijdperk en zijn aanloop bij het nemen van een doelschop het publiek in hooge mate amuseerde.
– Ook deze ploeg speelde met een te»? overigens niet de sterkste man was. Do uitslag was daarom niet bev ge omdat het doelpunt werd door van Gelder ingeschoten strafsch kend voor een van onze plaats overtreding, terwijl voor het doel wijckers een schoolvoorbeeld van aea . voorbijging, toen de alleen voor Brui linksbuiten keurig werd gehaakt, m helft was het een uitstekende wedstrj •
Een zeldzaam goed idee heelt A'fl'PgO had, dat deze Pinksterdagen met cir spelers juniores en adspiranten naa ' stad kwam om aan enkele tourno ' doOKgtt nemen. Het huisvestingsprobleem w lai j, Apeldoorners opgelost door de terr®*Lii' kampeeren in de omgeving van waar gespeeld werd. Zoo bevond p.W-J’oetenkamp op een der bijterreinen v j jjet g in het Olympisch Stadion trolie, „gideh ggstuurslid Methorst aan met AV’* den maaltijd voor de daar lui, die aan het juniorestournooi a deelnamen. Naar wat wij er v je geen sinecure, maar het „gn A knapen moet voor de clubleiding y. zijn.
■ I Een Kampioen wordt geboren
Als die veertienduizend oogenparen dag, wijd-opengespalkt, naar het bollen beide netten hebben gekeken, dan zijn ze tranen van vermoeienis. Elf gaten in het na-oorlogsche materiaal, de middenstip bijna kalkloos van het vele mid-out nemen. ’t met medewerking van Pascal, het der, even uitgekiend: ieder kwartier fluit van Lange Nijs (éénmaal een grapp’ eew. bijnaam!) snerpte al onheilspellender niet altijd blauwe lucht en als ware het oogst'maand ploften de goaltjes als rijp e* pig fruit van den doelpuntenboom. |
En aangezien de mannen uit j aonzienlijk meer in het malsche gras deden j len dan de bescheidener gastheeren, en punten naar de Meer. Plus het kampioeus Want de Ajaxieden mogen hartelijke lieden Zondag 'waren ze bar inhalig. Want fmteliéTt' toch niet fatsoenlijk om met zoo’n enorm r te winnen, niet waar, als je te gast bent. m.
Maar niet alleen de spelers toonden «iaft rig, ook de Amsterdamsche supporters, in de eerste helft eóó merkwaardig hebben gedragen, dat de Hageneesen, * een tikkeltje weer breed-uit gingen zitten ’t 2—l stond, tegen elkaar zeiden: „Zie Amsterdammers?” Had-je “na rust moeten Een breede vlag met veel rood en 'wit ontp zich op de propvolle „langexzij”, plotselinQ er achter mij op de tribune vrouwelijke oO‘ van de Ajaxieden te huizen, gewapend als blaasbalgen en monden als dictators. wel, zoo in één ruk van de neus tot de En toen Nijs de laatste bemiddélijke toon instrument ontlokte, deden al die Mokurrvtn alsof ze thuis waren en 'wandelden, figuur sproken: met de duimen achter ’t vest, op om datgene te doen hetgeen eens em' ten supporters nu eenmaal eigen is: met lijven naar de kleedkamei- sukkelen. En s was ’t feest bij Ajax. .
En omdat ïk een onteettend lange neus ik te weten gekomen, dat ’t vier uur in gen waq, eer men de naald in het Maar daar merk je straks in de kamP^^ 'petitie heusch heelemaal niks van!