Stopper je niet, zoo heb je niet.
Ook het karakter van den speler spreekt een woordje mee.
Na het vele geschrijf over het stoppelspilsysteem, zoowel door voor. en tegenstanders, door leeken, oefenmeesters en min of meer deskundige belangstellenden, heeft het misschien wel eenige waarde, om te trachten tot een coördineerende gedachte te komen. Dit is des te meer noodig, ; omdat er bijkans geen onderwerp is in de voetbalwereld, waarbij de publicisten zoo langs elkaar t heen redeneeren en zoo dogmatisch zijn. Er zijn niet alleen vele artikelen in sportbladen over verseinen, maar er zijn zelfs eenige geschriften van tientallen bladzijden over gewrocht, doch de i vraag: is het iets of is het niets, werd nergens beantwoord.
Wanneer ik niet te ver teruggrijp, maar mij bepaal tot datgene wat in de laatste maanden * in de SPORTKRONIEK is gepubliceerd dan is er maar één schrijver, die de kwestie snel en afdoende oplost. Dit is een Belgische medewerker, die zooals U zich wellicht herinnert de onnodige hardheid van het huidige Belgische voetbal toeschrijft aan dit systeem en die eigenlijk betoogt, dat hierbij de spil de taak heeft om den centervoor der tegenpartij zoo vaak en zoo afdoende mogelijk te vloeren, terwijl aan de backs wordt opgedragen om de vleugelspelers zoo ver en zoo hoog mogelijk in het publiek te werken.
Inderaad een afdoende analyse.
Het is jammer, dat deze medewerker niet meer publiceert, niet zoo zeer om de juistheid van zijn betoog, maar meer om de sappigheid, die ook wat waard is als tegenhanger van het ietwat droge debat tusschen twee oefenmeesters.
Maar thans ter zake.
In de eerste plaats moet uit de wereld de opvatting, dat het stopperspilsystéem minderwaardig is en minder aantrekkelpk voor den toeschouwer. Deze opvatting, die men veel van tegenstanders hoort, komt in de wereld doordat het systeem vaak onoordeelkundig wordt toegepast door een elftal, dat het niet uit overtuiging maar uit zwakte speelt. De critiek behoort d£m gemaakt te worden op de voetbalcapaciteiten van de spelers van zoo’n elftal, maar niet op het systeem dat zy spelen. Als ik ziek ben en zelfs mpn winterjas my niet kan warmen, dan ligt dat niet aan de jas, maar aan mijn ziekte. Al» een elftal ziek is en als laatste redmiddel grppt naar het S.S.S., dan is het fiasco toe te schrpven aan de ziekte Van het elftal en is het systeem daarmede niet Veroordeeld. Nu is het noodlot van het S.S.S., dat het wordt beschouwd als een afdoend middel voor succes van een ziek of zwak elftal, ongeacht de rfeden van deze zwakte. Maar het is toch geen toeval, dat een zwak elftal als redding veelal naar het S.S.S. grppt en zelden naar èenig ander Systeem?
Neen, dat is ook geen toeval, want onder bpzonomstandigheden kan inderdaad het S.S.S. ‘‘edding brengen; de praktijk heeft eenige of liever zulke gevallen gekend; door een onoordeel. ***mdige beoordeeling van deze gevallen werd er gegeneraliseer* en het S.S.S. als Haarlemmet lie voor de zwakke gevallen werd geboren. Het werd populair, vooral by de zwakken, en zichzelf daardoor in discrediet; iedereen **'®ende het te kunnen beoordeelen, technische ®Wers en oefenmeesters maakten er zich van en meenden, dat het wel aan ieder **ial w'as te leeren.
Er werd zwaar over getheoretiseerd, er werden artikelen ®n. boekdeelen over geschreven en men meende uiteindelijk, dat, wie de theorie kent ook sommetje wel maken kan. Maar toen gi.ng het mis’ want voetbal is nu eenmaal geen wiskunde.
Wie als trainer of eils technisch bestuurslid vsm een club gedokterd heeft aan een systeem, welk dan ook, voor zpn elftal, zal veel desillusies en onbegrpplpkheden hebben ondervonden. Wie deze rustig heeft geordend en er over heeft nagedacht zal tot den slotsom zpn gekomen, dat geen enkel systeem met succes kan worden gespeeld wanneer de natuurlpke geaardheid van de spelers zich niet aanpast aan de eischen van het systeem.
Nu bedoel ik met systeem niet een bepaald keurslpf, m#iar elk systematisch voetbal, zooals het door een beter elftal behoort te worden gespeeld. Als ik mp nu bepaal tot het S.S.S. dan komt de vraag naar voren aein welke eischen de spelers van dit systeem moeten voldoen, Eilsook hoeveel spelers van een elftal aan bpzondere eischen moeten voldoen om het systeem met succes te spelen.
Eischen hooger gesteld.
Nu is myn ervaring, dat bp het SS.S. minder spelers aan bepaalde eischen moeten voldoen; maar dat deze eischen hooger gesteld moeten worden dan bp eenig Einder systeem. De midhalf moet een voopichtige, verdedigende natuur hebben, geen neiging hebben om op avontuur uit te gaan, zoo een die geen enkel risico neemt. Dit is de aard van het beestje, hp is het of hp is het niet en in het laatste geval kan geen enkele trainer het hem leeren. Ik zou dit willen noemen de mentale eischen.
Daarnaast komen de lichameiyke eischen, hp moet stevig op zpn beenen staan, lengte hebben en uithoudingsvermogen meestal gaat dit samen want het zpn de kenmerken van een stoere, gezonde boy. De trainer maakt dan nog dat hp goed kan koppen en ver kan trappen, want dat is te, leeren. Van al deze eischen zpn echter de mentale verreweg de belangrpkste en dit wordt bijna steeds vergeten.
Behalve over deze midhalf moet hert elftal beschikken over één zwervenden en zwoegenden binnenspelen met een meer dan normaal uithoudingsvermogen; de beide eerste eigenschappen moeten ook hier in de natuurlpke geaardheid liggen en gaan dan meestentpds vanzelf samen met de lichamelpke eigenschap vem het uithoudingsvermogen; ook hier is de voetbaltechniek verder een kwestie van den trainer. En tenslotte moet een van de vleugelhalfs een meer dan normale intelligentie hebben of beter gezegd; hp moet elke situatieverandering voelen aankomen, en daarbij de juiste opstelling kiezen. Hij moet de tacticus zpn; ook een mentale eigenschap.
Het ie stoppen gat.
De groote fout bp het S.S.S. is immers het vacuum in het midden van het middenveld, waardoor de voorhoede geïsoleerd dreigt te worden. Dit vacuum moet tvorden aangevuld door den
zwervenden binnenspeler, die echter uit den aard van zijn baantje onberekenbaar is en dus moet worden aangevuld door den tactischen vleugelhalf. Alleen als een elftal over een drietal spelers beschikt, die eenigermate aan de genoemde eigenschappen voldoen, kan het S.S.S. succes brengen, De graad van het succes hangt af van de mate waarin deze eigenschappen aanwezig zijn, alsook van de capaciteiten van de andere spelers.
Zijn deze beiden ver boven het gemiddelde, dan Wordt het S.S.S. een Arsenal-sucoes, dat m.i. niet geen ander systeem zoo mathematisch zeker te verkrijgen is. Zijn de andere spelers middelmatig en sommige plaatsen zelfs zwak bezet dan is met deze kern van drie spelers volgens het S.S.S. een definitief succes te bereiken, zoodanig dat b.v. de laatste plaats kan worden ontloopen, hetgeen door de gemiddelde zwakte van het elftal bij elk ander systeem zou zijn mislukt. Ook de wedstrijden van dit elftal zullen dan nog een matige bevrediging geven en het aankijken volkomen waard zijn. Het S.S.S. wordt een aanfluiting van voetbal, als deze kern ontbreekt en als de trainer niet let op de natuurlijke geaardheid, maar meent dat het wel te bereiken is door droge lessen aan de tafel of aanwijzingen in het veld.
Uiteindelijk speelt zelfs een uit de eerste klasse ook nog zoo’n beetje voor zijn plezier; hij wil zich in een wedstrijd ook wat uitleven overeenkomstig zijn natuur en wanneer hij agressief van natuur is, moet hij er niets van hebben en komt zijn spel niet tot zijn recht als een trainer of clubofficial aan de kant hem voortdurend moet toeroepen om terug te komen of iets anders te doen dan hij zelf dacht te gaan doen. Daarom op de sleutelplaatsen spelers neerzetten, wier geaardheid zich aanpast aan de eischen, die een bepaald systeem aan die plaats stelt
In den laatsten tpd is vaak betoogd, dat het Ned. Elftal een bepaald systeem moet gaan spelen en met deze opvattinge ben ik Üet wel eens. De vertegenwoordigende elftallen van andere landen doen dit inderdaad en wanneer dan soms niet van een bepaald systeem gesproken kan worden, dan zit er toch in geval méér systeem in. En nu krygt men by de samenstelling van ons nationaal team wel eens den indruk, dat er heelemaal geen systeem in ait. Als Jantje niet voldoet dan wordt hy vervangen door Pietje en dan hopen wy maar weer op het wonder, dat de roos geraakt wordt. Eooiets als de soldaat, die nauwkeurig richt, maar op het moment van afdrukken zpn oogen dichtknypt.
Op deze manier bltJven wö aan het modderen, want dat is het toch eigenlijk als elke speler die in zijn clubelftal wat naar voren komt, maar eens voor een proefwedstrijd wordt geprobeerd. Lukt het, dan mag hy nog wat biyven en lukt het niet, dan kan hy meteeen weer gaan.
Wö hebben nu eenmaal voor alle plaatsen meer spelers, die elkaar weinig ontloopen en die geen van allen van bözondere klasse ztJn. – Laat de T.C. de natuurlpke geaardheid van de spelers eens nauwkeurig bestudeeren en in verband daarmede een bepaald systeem voor het Ned. Elftal kiezen.
Indien op de sleutelplaatsen spelers gekozen worden, wier natuur zich aanpast aan de eischen van het te kiezen systeem, dan is de kern geformeerd en is de opbouw van de rest reeds minder belangrijk en kunnen daarin spelers worden gekozen en verwisseld die momenteel in hun club in topvorm zijn. De T.C. kan dus tot de keuze van een systeem komen. Maar dan hoe eerder hoe beter. VE.EL
V —Eindhoven te worden. In District Vee vrijwel alles bij het oude blijven. Heeren- .V'int van Velocitas. Sneek dient duchtig bijten om in Groningen Be Quick te blijven. Belangrijk voor de laatste wordt L.S.C.—Frisia, hoewel Achilles wei als hekkensluiter zal blijven fungeeren, . zege op G.V.A.V. weinig waarschijn-Leeuwarden komt wel aan haar trek geen veendam. In District VI staan ook al er dingen te gebeuren. M.V.V. slaagt ten- in over Brabantia te triomfee- doet P.S.V. met De Spechten. S.C, V® wij op eigen bodem verliezen van en Juliana komt wel tot een succes Le eenige kamp van beteekenis staartgroep tusschen Roer- V Eleyerheide. Dat kan wel eens een “seiing ten gevolge hebben! J. LUTZ.
Veendam, dat in 1944 een halve eeuw heeft bestaan, zal dit feit alsnog vieren met een feestavond, welke op 2 Mei a.s. in'.Veenlust” te Veendam zal worden gehouden
„Blauwgeel 1915", de Groninger derde klasser, zal ter gelegenheid van zijn 30-jarig bestaan op a.s. Zaterdag een receptie houden in het Concerthuis te Groningen.