Minima en maxima. Tweemaal 6-0, we hebben het méér geschreven, komt niet zoo vaak voor. Inde hoofd- en eerste klasse van de competitie hebben slechts enkele partijen uit de honderden dit resultaat gehad. Inde kampioenschappen, waaraan toch spelers van zeer uiteenloopende sterkte deelnamen, zijn er inde vijf nummers met hun ruim 200 partijen slechts vier uitslagen waarin de verliezende partij geen enkele game behaalde. Daarvan twee inde twééde ronde van het heeren-enkelspel, één inde eerste ronde van het dames-dubbelspel, één inde tweede ronde van het gemengd dubbelspel, In dames-enkelspel en heerendubbelspel geen enkele dubbele 6-0. Ook de uitslagen met slechts één game inde twee sets voor de verliezende partij kwam zeer schaarsch voor. Nog minder dan de dubbele 6-0, n.l. slechts tweemaal (heeren-enkel en gemengd dubbel). De langste partij wat aantal games betreft (tijdsduur hebben we niet opgenomen) was die inde eerste ronde van het heeren-enkelspel tusschen mr. Oidtmann en Slavenburg: een partij van 50 games: 10-8, 6-8, 10-8 voor den eersten speler. Daarop volgt een partij van 48 games in het heerendubbelspel tusschen Groenewegen-Klinkspoor en Bosschaart-de Groot 6-8, 9-7, 10-8 voor de eersten. Het avontuurlijke element. We hebben niet alle partijen op den voet kunnen volgen en wellicht is ons dus heel wat ontgaan. Twee gevallen zijn ons echter als een avontuurlijke deelneming aan de kampioenschappen bijgebleven. Het eene is dat van Windt. In zijn derde ronde was hij heel dicht bij de nederlaag 5-7, 4-5 en matchpointtegen, tegen van Herwijnen. Hij ontsnapte aan dat matchpoint. Won de set en bevond zijn tegenstander inde derde set „au bout de son tennis”; 6-0. Inde kwart-finale tegen Bouman kreeg hij zelf drie-matchpoint-op-een-rijtje

5-3, 40,0... Bouman sloeg er twee rustig en secuur door goede smashes naar de tennis-eeuwigheid en Windt miste het derde dooreen te diepe, uitgaande, lob. En verloor de partij ! Het andere „avontuur” was dat van mevr. van Berkei en Karsten die hun tweede ronde met moeite wonnen (7-5 inde derde set) van mej. Kruisinga en J. Bijlmer. En die inde derde ronde (kwart-eindstrijd) I—s inde derde set kwamen tegen mevr. Jonqu’ière-v. d. Kruk en toen met zes achtereenvolgende games (7-5 dus) wonnen! I Geen overlading. Géén overlading met partijen . dat is mede een welkom kenmerk van deze kampioenschappen geweest! Geen door en door vermoeide spelers, die eigenlijk niets liever zouden doen dan nu te gaan rusten en niet méér tusschen de lijnen te moeten. Geen wedstrijdleiding die voor alles de afwerking van het programma in het hoofd heeft, zich nauwelijks herinnert dat er zoo iets als een besluit bestaat, waarop de speler zich beroepen kan, n.l. om niet meer dan 100 zegge honderd games te behoeven te spelen. Het mocht dan een enkele keer laat worden, bijna'nachtwerk zijn en het „zicht” mocht eén enkelen avond te wenschen over laten, we constateerden met voldoening dat de leiding van den N.L.T.B. in deze wedstrijden blijkbaar doordrongen was van hetgeen we ineen vorig nummer schreven, n.l. de plicht om in dezen tijd zorg te hebben voor het physieke welzijn. Geen der deelneemsters of deelnemers zal zich hierin te kort gedaan voelen. Hopen we slechts dat de bondsleiding die,zorg nu ook uitstrekt over tornooien, waarin anderen de leiding hebben ! Mat was meer dan eens de algemeene spelers-stemrning op de M.E.T.S. Geen wonder want niet altijd haalt de sport uit den dagelijkschen sleur en de dagelijksche zorgen. Maar over meer dan één ding was er een prettige tevredenheid bij de spelers: de rustige leiding, de kwaliteit der

„oorlogsballen” en (laatste niet het minste) de uitstekende banen. We hebben meer dan eens de spelers uit andere tenniscentra de prettige bespeelbaarheid hooren roemen; we hebben daartegenover de hardheid van zoovele andere banen hooren veroordeelen. En we hebben van den M.E.T.S.-directeur, den heer Prey gehoord, dat die hardheid, ook in dezen tijd, heelemaal niet noodig is. (Waarom niet, moet men s.v.p. niet aan ons, doch aan den heer Prey zelf vragen !). * * * Was de wedstrijdleiding niet een beetje vroeg met het totale afgelasten van de wedstrijden op den Zondag? Het regende den ganschen ochtend, het regende tot half twee, half drie...... Weerkenners voorspelden dat het keerpunt ongeveer op dien tijd zou kunnen komen, doch toen wij tegen half drie op de M.E.T.S. kwamen was het tornooi-slot reeds in zijn geheel afgelast. Een kwartier later was het droog. Toeschouwers kwamen opdagen, niet bij drommen maar toch in behoorlijke getale. De wedstrijdleiding zelve was reeds in haar geheel vertrokken, aan den Directeur van de M.E.T.S. overlatend om het publiek mee te deelen dat er niet gespeeld zou worden. Hetgeen het publiek blijkbaar nauwelijks aanvaarden kon. Hughan was er, mej. Couquerque en mevr. Vleugels Schutter ook. Karsten kwam. Teschmacher en Den Hoed echter niet. Tegen half vier was er blauw inde lucht – de aanwezige spelers wenschten te spelen. De wedstrijdleiding werd telefonisch verzocht alsnog terug te komen. Waaraan zij gevolg gaf. Conferentie met spelers e.a. volgden terwijl het publiek, lichtelijk ongeduldig, wachtte. Ten slotte kwam de mededeeling (terwijl de lucht juist weer betrok!): „Er wordt niet gespeeld; uitstel tot Zondag 13 September”. Bij het publiek bleef een zekere ontevredenheid hangen. Bij mej. Couquerque en mevr. Vleugels Schutter bleef de onvoldaanheid dat zij bij droog weer en uitstekend bespeelbare banen en beide verlangend om te spelen, niet aan slag konden gaan. Over alles bleef een waas van niet-begrijpen.

ROND DE BANEN

fêjym&tcmc/ RACKETS Ook nu nog van prima kwaliteit Voor den handel: VON RAESFELD

<gj§j> SCHAATSEN De moderne kampioen kunstschaats – STADIONPLEIN 1- AMSTERDAM