ren uit het achterveld. En hier blijkt Teschmacher sterker. Tot 3-1, tot 4-1 loopt hij uit. Niet een uitlaaiing van Hughan’s aanval brengt dan een afbrokkeling van dien voorsprong, doch een voorzichtig baseline-spel met halfhooge slagen op den forehand van Teschmacher. Op het punt dat hem na 4-2 5-2 gegeven kon hebben, scheert de gesneden backhand te laag; het wordt 4-3. Een groot verschil! De servicegame gaat verloren doordat de volley te veel diepte (haalbaar) en te weinig breedte heeft; 4-4. En Hughan opent de kans op zijn tweede set als hij, goede lobs spelend, op 5-4 komt... Door de service van Teschmacher komt hij echter niet heen: 5-5. En dan blijkt hoe nuttig de korte volley kan zijn, want Teschmacher wint er niet alleen de servicegame van Hughan door, doch deze heeft ook aandeel inde love game waarmee hij de set de zijne maakt: 7-9, 7-5. Weer is er verschil in reactie. Weer zakt de winnaar van de set af, stijgt de verliezer in pressie, zij het niet in het voorveld. En ditmaal komt er geen keerpunt. Met 6-1 verwerft Hughan een voorsprong die van beteekenis kan zijn omdat zijn wil om te winnen grooter concentratie blijkt te hebben dan die van Teschmacher. Toch is die wil niet bij machte om zijn techniek te inspireeren, zelfs niet op peil te houden. De forehand gaat het falen vertoonen dat ook in andere tornooien en inde competitie zijn spel minder gaaf gemaakt heeft. Game na game gaat verloren: 1-3, 1-4, 1-5 Het aspect van den wedstrijd is totaal veranderd. En al weet Teschmacher zijn eerste kans niet te gebruiken, al beneemt een doublefault hem zelfs zijn service-game en al komt hij van 5-1 op 5-3, de tweede kans op de set (door een onhoudbare service verkregen) mist Hughan een forehand. De stand na twee sets gelijk! En was wederom de doublefault-dissonant niet gekomen, Teschmacher zou waarschijnlijk met 2-0 geleid hebben inde vijfde set. Hij had direct de service van Hughan doorbroken op 30.0 inde tweede game faalde hij. Een falen dat een veeg voorteeken bleek. Want toen Hughan de game gewonnen had en daarmee uiteen ban van zoekend, ingehouden spel leek te komen. Toen hij in zijn speurend plaatsen en tactisch verdedigen vaster en vaster bleek te worden, toen brak er in het

zoeken naar de doorboring van dit spel iets bij Teschmacher, De doublefaults kwamen zelfs in serie. Met het stijgen van Hughan hield het dalen van Teschmacher gelijken tred: van 0-1 won Hughan zes games achtereen: 6-1! Zoodat hij den nationalen titel voor de vierde maal won. De vorige keeren waren in 1936, 1937 en 1939. In laatstgenoemd jaar sloeg hij Teschmacher (die Van Swol uitgeschakeld had) in de finale in drie sets. Qua spel zou het ongetwijfeld interessanter geweest zijn, indien de strijd om het kampioenschap gestreden was tusschen alle spelers die voor een plaats inden eindstrijd in aanmerking kwamen. DE VERRASSING VAN HET DAMES-ENKELSPEL was ongetwijfeld de nederlaag van mej. v.d. Wal, vóórdat zij aan de finale toe was. Een nederlaag na een harden strijd tegen de speelster die in zoovele opzichten de herinnering opwekt aan de befaamde mevr. Sperling-Krahwinkel, mevr. Vleugels-Schutter. Slechts het volkeren dat een productief onderdeel was van haar repertoire ontbreekt. Maarde taaiheid, de maneuvreering, het inzicht, de tactiek, zij roepen herinneringen op aan de speelster die in het internationale spel evenzeer (en natuurlijk hooger) een eigen plaats innam als mevr. Vleugels Schutter dit jaar ten onzent meer nog dan in vroeger jaren verworven heeft. Bijna was dit spel van voorzichtig en omzichtig afwisselen ten offer gevallen aan de bijzonder energieke, méér vaart riskeerende en meer direct de kansen gebruikende mevr. Jonquière. Slechts na 7-5 inde derde set had mevr. Vleugels Schutter de laatste vier bereikt. En hier had zij al haar inzicht en heel haar experimenteeren, noodig om het gevaar uit de rechte diepe drives van mej. v. d. Wal te halen. Tempo, vertraging, dropshots, lage slagen in het midden veld -r- alles werd toegepast. Het eerste resultaat was een zich-handhaven. Te meer daar mej. v.d. Wal te véél op lengte ingesteld bleek. Niet alleen behoefde mevr. VI. S. niet beducht te zijn voor net-spel dat op haar kansenbiedende drives zou kunnen intermits teeren, ook de lage slag in het middenveld kwam niet van mej. v.d. Wal’s racket, noch de diagonale. Zoo werd het ding-dong met de kansen. Werd het 4-4 5-5 Een love game voor de jonge speelster (6-5) scheen de

kans op de set te openen, doch inde volgende deed de korte drive van haar tegenstandster goed werk (6-6). En even later was het mevr. VI, S. die een setpoint kreeg. Hetgeen te niet gedaan werd. Dan 7-7, 8-8. En dan tenslotte, na listig maneuvreeren de set voor mevr. VI. S.: 10-8. Een set die den indruk gevestigd had dat de tactiek van mevr. VI. S. de juiste was om de betere doch meer eenzijdige techniek van haar jonge tegenstandster te weerstaan. De meerdere routine en de grooterc spelslimheid tegen de grooter vaart en den forscher aanval. Dat deze laatste echter nog lang niet gecapituleerd had bleek inde tweede set. Elke bal in ’t midden die-niet laag bleef strafte mej. v.d. Wal met haar vlakke drive af. Elke kans voor haar lage, iets te veel riskante backhand nam zij. Na 4-4 waren haar returns perfect: met een love game kwam zij op 5-4. En na een paar deuces inde volgende game knipte mevr. VI. S. het valletje vaneen rally van korter worden slagen te vroeg dicht en sloot zich zelf op: 6-4 voor mej. v.d. Wal. Het was inde derde set, de oudere speelster die de grooter wedstrijd-koelheid en de beter beheersching zoowel van de doorzettting der tactiek als van de techniek had. Taaiheid van verdediging is, ook mentaal, beter door te voeren dan telkens weer initiatief voor aanval. Via 2-0, 2-1 rees de stand tot 4-1, 5-1 voor mevr. VI. S. Uitstekend voerde zij haar methode van afwisselend spel door. Geen puzzles, geen raffinement, maar toch niet te stuiten. Omdat de methode alle ontplooiing van het vrije lengte-spel van haar tegenstandster belette. Even vierde dit zich nog uit. Twee wedstrijdpunten deed zij te niet, maar toen werd dein vaart verminderde service afgestraft en met 6-3 plaatste mevr. Vleugels-Schutter zich, voor het eerst in haar tennisloopbaan, inden eindstrijd. * * * Natuurlijk werd mej. Couquerquc haar tegenstandster. Mej. Klein had zich, ondanks den stellig minder goeden vorm dan verleden jaar, tot inden hal ven eindstrijd gewerkt dooreen moeilijke overwinning op mej. Hartog, die veel beter op dreef blijkt te zijn (ook te Hilversum immers) dan de bescheiden rol welke haar inde competitie toebedeeld was, zou doen denken. Mej. Couquerque ontplooide inde eer-

Nederlandsch Fabrikaat!? En hoe! Even goed of beter dan een massa import-spullen. Neem een goede raad en onthoudt den naam: „TURNER”! • __ J

. Sinds de grasbanen geen beter slagwapen inde hand gehad, jongeman, maar. . . dit racket is dan ook zoo Hollandsch als een Edammer kaas! K s

2. U ziet er strijdvaardig uit, Dokter, met dat prachtige, nieuwe racket! Internationale klasse! As /

1. Daar komt Dr. Brom, onze expert! Hij heeft méér van tennis vergeten, dan wij er van weten. /

7