merkwaardige uitslagen had: mej. Klein werd in twee sets geklopt door mej. Schilling en van Meegeren jr. verloor, ook in twee sets. van Windt. We hebben hooren verluiden dat enthousiaste bewonderaars van den jongen Haagschen speler voorspeld hebben dat hij inde competitie, op de tweede plaats spelend, geen enkele partij zou verliezen, misschien zelfs geen set, maar dan hebben deze bewonderaars noch hem een dienst bewezen, noch rekening gehouden met de combinatie van eindexamen-doen en competitiespelen. Bijna was er nog een derde bijzondere uitslag. Bijna herhaalde Den Hoed zijn overwinning op Wilton, in Den Haag behaald. Bijna verliep het einde analoog. Ook nu werd het nl. 5-5 in die derde set. In Den Haag wist Den Hoed de coups de grace te vinden en met 7-5 te winnen. Ditmaal was het Wilton hij zegevierde met 8-6. En bijna (ja, in tennis zijn er zoo dikwijls ~bijna’s”) had mej. Schilling een tweede zege op mej. Klein behaald, want met ir. van Herwijnen, vol aanval en vaart, kwam zij 5-5 inde derde set tegen de Haagsche combinatie Klein-Wilton; verloor echter met 5-7. De uitslagen waren: Schiedam—Nieuwe Marlot Club I 2-8. H.E. : Den Hoed verl. v. Wilton 1-6, 6-1 6-8; Windt sl. v. Meegeren Jr. 11-9, 6-3; ir. v. Herwijnen verl. v.v. d. Graaff 1-6, 2-6. D.E. : mej. Schilling si. mej. Klein 6-4, 6-3 ; mej. Haqtman verl. v. mevr. Jonquiere 1-6, 0-6. G. ; mej. Schilling en ir. v. Herwijnen verl. van mej. Klein en Wilton 6-2, 3-6, 5-7 ; mej. Houtman en Slavenburg verl. v. mevr. Jonquiere en v. Meegeren 2-6, 3-6. H. : Den Hoed en Went verl, v. Wilton en v. Meegeren 4-6, 6-4, 2-6 ; ir. v. Herwijnen en Slavenburg verl. v. Windt en v.d. Graaff 4-6, 3-6 ; mej. Schilling en mej. Houtman verl. v. mevr. Jonquiere en mej. Klein 4-6, 2-6. Méér nog dan aanvankelijk hing dus van den wedstrijd Nieuw Marlot tegen D.D.V. het afdeelingskampioenschap (en vermoedelijk ook het landskampioenschap) af. In punten stonden deze twee ploegen nu immers gelijk. Gezien de spanning inden eersten wedstrijd (6-4 voor D.D.V.) was er plaatste over voor speculatie. Trouwens, wie kan inde huidige competitie een uitslag vooruit voorspellen ? De inzet was al speculatief genoeg. W’iegers bleek immers opnieuw een spel-obstakel voor Van Meegeren te zijn. Werkend als een „béte noire”.

De Amsterdamsche speler paste weer den backhand-slice zoowel aanvallend als verdedigend toe. Zijn weerstand en terugspel op de harde lage drives van Van Meegeren waren bijzonder goed. Keer op keer redde hij zich uiteen moeilijke positie. En vooral goed was het aanvoelen en het inzicht van de momenten van oploopen. Herhaaldelijk maakte hij tevoren het veld goed open. Het initiatief was vrijwel doorloopend aan hem. Van Meegeren lag het in enkele slagen, in enkele rallies, maar niet in games. Wiegers won 6-3, 6-1 ! Een kranige prestatie. Tegelijk streed, op de naastgelegen baan, Jopie v.d. Wal een harden strijd tegen mej. Klein. Een strijd van drives. Waaruit geen overwicht voor de een of ander los kwam. De grooter soepelheid van de D.D.V.-sche was in evenwicht met de meer bewerkelijke doch grooter controle van de Marlotsche speelster. En in geen van beider spel een opbreking door ondere slagen. Het toeval vaneen paar rallies was beslissend: 11-9 voor mej. Klein. Echter gevolgd dooreen reactie... 1-6. Herstel inde derde, dank zij moreele steun vaneen paar ploeggenooten iets wat D.D.V. tegenover haar jonge speelster over 't hoofd zag ! Een opkruipen van de Haagsche tot 4-3, 5-3, 5-4 En dan 40.15. Twee matchpoints... Op het eerste een doublefault... De troosteiooze pech die geen speler verhinderen kan, die aanvallend blijft. Daarna, inde reactie, de game verloren: 5-5. Den wedstrijd verloren met 5-7... De psychologie van tennis. Dat was dus 2-0 voor D.D.V. Doch tot de te verwachten 3-0 kwam het niet want Van Swol niet zeker op zijn drives, niet zeker op zijn services (duidelijk blijk o.i. van gemis aan oefening, wegens tijdsgebrek) speelde te onregelmatig om over Wilton’s spel, dat evenmin veel controle had, te domineeren. Vol fluctuaties was overigens

deze partij ! Onverwacht gingen service-games, zelfs die welke beslissend waren voor de set, verloren. Forehands faalden op kansen, scoorden uit moeilijke posities. Wilton’s backhand sloeg meer aces dan te voren, van Swol’s volleeren was een enkele maal brilliant, meerendeels iets te kort. Tot 6-5 behield van Swol de leiding. Na 6-6 verloor hij zijn service-game... En hoewel Wilton evenzoo deed (7-7), waren in de volgende game twee enorme returns van den Haagschen speler (op knalservices !) oorzaak van het wederom winnen van de game (8-7) en daarna, op 15, de set: 9-7. Inde tweede set was het Wilton die de leiding wist te behouden. Een game vol spanning volgde: 0.30 voor Wilton, daarna twee verrassende passings 30.30. Een moeilijke safe van Van Swol, doch zijn gamepoint gaat teloor dooreen iets te korte stopvolley. Een uitstekende lob geeft Wilton matchpoint. Van Swol weert het af met een backhandpassing. Wilton komt ten tweede male op matchpoint en nu mist Van Swol een smash-kans van het middenveld... Na drie moeilijke overwinningen inde competitie zijn eerste nederlaag. Kon zij uitblijven ? Nu werd elke partij van beteekenis. Mevr. Jonquiere boekte de verwachte zege op mej. Eggersman (wedstrijdstand dus 2-2), van Olst had de voldoening juist in deze belangrijke partij, tegen v.d. Graaff, op dreef te zijn en door zijn tactische afwisselende bestoking, vooral op de forehand van den Haagschen speler uitschietend, in drie sets te winnen. De eerste vraag na de enkelspelen was: wat zullen Van Swol en Vander Heide doen ? Vorige keer op het kantje gewonnen van Wilton en Van Meegeren, tweemaal verloren van Teschmacher-Karsten, door het oog van de naald tegen Den Hoed en Went... Van Swol onzeker, Vander Heide verre van in normalen vorm. Het kwam eenigszins anders uit. Vander Heide was beter in vorm dan in eenigen vorigen wedstrijd inde competitie, zoo goed dat hij bijna steeds de leiding kon nemen in het aanvallende spel dat beide zochten tegen de telkens weer doorgevoerde één-voor-één-achter formatie van de Haagsche dubbel. Gevaarlijk genoeg waren vaak de vinnige drives van Van Meegeren, laag en vlak, las-

. ’ > LEVERDEN, IS ER NOG NIET ÉÉN GEBROKEN! WELK BUITENLANDSCH FABRIKAAT KAN DAAROP BOGEN?

6