langrijke wedstrijden zijn kansen op de juiste momenten brutaal door te drukken. Zoo ergens dan leidde hier zijn regelmatige spel er toe om de tegenstanders op drééf te brengen! En dat zij hierbij luide, zéér luide, stormachtig toegejuicht werden dooreen publiek dat voor alles schik had in nationale overwinningen, ligt voor de hand. Ook de uitspraken van de lijnrechters schenen door dit verlangen beïnvloed te worden. Althans volgens het verslag in ~Der Tennissport”. We komen hierop straks nog even terug. Ook de overwinning van Henkel op Mitic behoeft weinig detail-weergave. De eerste sets kwamen als een douche voor de ruim 5000 toeschouwers die op den eersten dag de tribunes geheel vulden. Hun gevoelens waren zoo gestreeld door de gemakkelijke overwinning, door den grootschen vorm, van Puncec tegen Goepfert, inde eerste ontmoeting. Nu zagen zij een Henkel precies hetzelfde doen met den tweeden Zuid-Slaviër, Mitic: een soort executie! En niet door overrompelend spel doch meines Seufzen, wahrend gegen Ende door tactisch rekken van de rallies, dooreen verlokking tot aanval van Mitic. Met succes • want die aanval bleek niet sterk genoeg. „Als sich Mitic’s Fehler hauften hörte man algedes zweiten Satzes schon Pfiffe ertön-

ten”. Na de 6-0, 6-1 kwam er een lichte reactie bij Henkel. Onmiddellijk maakte Mitic zich uit de omklemming los, er kwamen langer rallies. „Das Publikum nam lebhaftes Anteil an dem Kampfgeschehen”. En toen Mitic de derde set won, „erlebte man ein Beifalls-orkan der kaum noch südlandisch genannt werden kann.” Mitic won die set echter verdiend, lezen we. Zijn sterkste wapen was een lage backhand langs de lijn. Zijn stijl van spelen: een hoog-in-den-steel vastgehouden racket, maakt het echter onmogelijk om zich steeds snel op gevarieerde slagen in te stellen. Henkel deed dit laatste inde vierde set zooveel mogclijk. Hij had er, zeer tot verwondering en teleurstelling van het publiek dat het missen van Mitic niet begreep, succes mee. Het einde was curieus. Na 5-4 kwam Henkel op 40.0. Twee van zijn drie matchpoints deed Mitic, terecht brutaal aanvallend, te niet. Door goed volleeren. Op het derde weer een volley, de bal gaat scherp naar de zijlijn, juist „out”. Tumult bij het publiek dat den bal liever „in” had en „in” zag. Twijfel bij den scheidsrechter. Betoogen tegen de uitspraak, doch de lijnrechter was en bleef beslist. Niettemin verklaarde Mitic na afloop dat het spel een keer genomen zou hebben „indien deze verkeerde beslissing er niet geweest was”... En een half uur na den wedstrijd waren er nog enkele officials op het veld die elkaar

de plek wezen waar de bal ~in” geslagen zou zijn... Het emotioneele dubbelspel. Een tropische hitte was al even beklemmend voor de spelers als de spanning welke deze belangrijke partij tevoren reeds wekte. Bij het publiek was er althans een ontlading mogelijk, bij de spelers niet. Juist die ontladingen gaf voor de spelers een nog grooter spanning! De man die zich het beste beheerschte was Henkel, Bij alle drie de andere spelers kon men nu en dan een ..Versteinerung” bemerken, zelfs midden inde rallies. Vooral „Kuku” leed hieronder, Menzei eveneens. De Duitschers speelden meer een „mixed” dan een heerendubbel dat is nu eenmaal Menzel’s wijze van dubbelspelen en ditmaal werd die methode waarin hij veel achterblijft en Henkel vrijheid laat om in het voorveld te opereeren zelfs na voor-overleg toegepast. Tot 4-4 won elke partij zijn service. Daarna verloor Puncec de zijne de doodsche stilte in het heete stadion was bijna nog treffender dan het lawaai waarmee het verlies van Henkers service (5-5 dus) begroet werd. En even later kregen de Yougoslaven hun eerste setpoint: na 6-5 faalde Menzel’s backhand-returns, steeds een zwak punt, tweemaal. Het was slechts aan het snel net-ingrijpen van Henkel te danken dat het verlies van de set voorkomen werd. Hij kreeg waarlijk een

OM DEN DAVIS CUP. De Duitsche debutant die in zijn zware opgave faalde; Goepfert.

8