DE EINDSTRIJD VAN DE EUROPEESCHE ZONE DAVIS CUP

Eindelijk succes voor Yougoslavië. De nationale atmosfeer een belangrijke factor. Puncec in bijzonderen vorm.

De derde finale, waartoe Yougoslavië zich sinds 1936 heeft opgewerkt, alle drie keeren tegen Duitschland (in 1937 was het Duitschland—Tsjecho Slowakije), heeft succes opgeleverd. Tegeh een Duitsche ploeg welke verzwakt was dooreen uitvallen van Menzel uit het enkelspel, hebben Puncec, Mitic en Kukuljevic met 3-2 gewonnen. Puncec, de breede taaie tennis-athleet, was de groote man van deze ontmoeting: hij verloor inde beide enkelspelen geen set. ..Mogelijk zou Yougoslavië ook dit jaar niet gewonnen hebben (zoo schrijft ~Der Tennissport”) wanneer de wedstrijd niet in Zagreb gespeeld geworden was. Want er behoeft niet de minste twijfel te bestaan dat Zagreb noch uiteen oogpunt van klimaat, noch wat de mentaliteit van het publiek betreft, een neutraal tennis-gebied is. De populariteit van de tennissport heeft hier haar keerzijde!” Inderdaad is Zagreb niet „neutraal” zoomin als Berlijn vorig jaar neutraal was toen de Duitschers den uitermate spannenden wedstrijd, veel spannender dan deze, met 3-2 wonnen. Maar het is ook nog niet voorgeschreven dat eindstrijden van de zones neutraal moeten zijn. Waarschijnlijk bedoelt „Der Tennissport” dat afgezien van de gunstige thuis-omstandigheden, het publiek een zoodanige stemming wekte dat de atmosfeer het tegendeel van neutraal was... In andere Duitsche bladen (dagbladen) wordt overigens melding gemaakt vaneen weliswaar temperament-vol doch geenszins onsympathiek meeleven met de verrichtingen van de eigen spelers. De beslissing van den wedstrijd heeft inde laatste partij gelegen. Deze, het enkelspel Puncec-Henkel, en het dubbelspel (Puncec-Kukuljevic tegen Henkel-Menzel) waren de z.g. sleutel-partijen. Waaronder men vaak verkeerd verstaat dat hierin de beslissing zou liggen verkeerd, omdat élke partij ineen Davis Cup wedstrijd precies gelijke waarde heeft. Juist is dat eronder verstaan moet worden: een partij waarvan de uitslag uitermate dubieus is, een uitslag, welke öf naar den eenen

öf naar den anderen kant de beslissing ontsluiten kan. De Duitsche ploeg had nog op een derde „sleutel-partij” gehoopt: het enkelspel van Goepfert die voor Menzel inviel, niet wegens diens matige spel te Hamburg, doch wegens een peesontsteking welke zoodanig remde dat de aanvoerder (Kleinschroth) hem niet in drie partijen durfde laten spelen, van Goepfert tegen Mitic. Hierop baseerde Duitschland zijn overwinning nog meer dan inde partij van Henkel tegen Puncec. Immers Goepfert had dit jaar reeds tweemalen van Mitic gewonnen... Zoo èrgens dan kwam in deze partij tot uiting wat de stimulans van een omgeving van eigen enthousiaste, fanatieke landgenooten vermag. De speculatie van Duitschland was deze: Een zekere overwinning van Henkel op Mitic, een kans van Goepfert tegen denzelfden speler, een goede kans tegen de niet al te sterke Yougoslavische combinatie in het dubbelspel. Voorts kan altijd nog de partij Puncec-Henkel een verrassing ten gunste van Duitschland geven. Op twee punten klopte die combinatie: Henkel won van Mitic in vier

sets: 6-0, 6-1, 4-6, 6-4; Henkel en Menzei sloegen Puncec en Kukuljevic, echter niet zoo gemakkelijk als zij gedacht hadden: 9-7, 4-6, 6-4, 3-6, 6-1. Op het derde punt, Goepfert-Mitic faalde de speculatie echter, want de Zuid Slaviër vond opeens het spel waarnaar hij den geheelen zomer gezocht heeft... Geen set won Goepfert, die op den eersten dag, tegen Puncec, weggevaagd geworden was (6-3, 6-1, 6-0). Nu boekte hij een paar games meer, doch zijn strijdwas na de eerste games kansloos: 6-1, 6-2, 6-3 En hoewel Duitschland nog een kans had inde laatste partij, die van Henkel tegen Puncec, leek de mislukking van de speculatie reeds na de eerste door Henkei verloren set zijn invloed te doen gelden: Henkel capituleerde volkomen: 10-8, 6-3, 6-0 voor den Yougoslaviër. * * * Van de overwinningen van Puncec en van Mitic op Goepfert behoeven geen details verteld te worden. De jonge Duitscher speelde tegenover deze geharde en geroutineerde tegenstanders die al eenige jaren doorloopend wedstrijden spelen „zu weich”. Hij waste voorzichtig om in deze be-

En nu DE DA VIS CUPSTRIJD IN AMERIKA De speler op wien Australië vooral hoopt: de tweehandige Bromwieh, sterk enkel- en sterk dubbelspeler. Eerst tegen Yougoslavië, dan tegen Amerika l

7