DE INTERNATIONALE KAMPIOENSCHAPPEN
NIEUWE NAMEN OP ALLE WISSELBEKERS. MEVR. MOODYWILLS EN VON KEHRLING KAMPIOENEN ENKELSPEL
Wanneer men aan een organisator van tennistornooien de bekende vraag zou stellen „What’s in a name ?”, dan zou hij zeker niet antwoorden met het schouderophalen, dat traditioneel op die vraag volgt, maar dan zou hij (indien hij een spontaan mensch was) slechts één woord zeggen: ~ Alles !” Inderdaad, in dat impulsieve antwoord moge de overdrijving niet ontbreken, het is voor een groot deel waar. Hoe goed de bezetting van Noordwijk weer wezen mocht (hoewel minder sterk dan andere jaren, behoudens het dames-enkelspel) de aard van het tornooi en de belangstelling zouden stukken minder gweeest zijn, wanneer de groote naam Wills (de andere naam Moody telt nog altijd niet mee, spreekt noch tot de massa, noch zelfs tot de tenniswereld) er geen cachet aan gegeven had. Voor ons land is die naam nog altijd een kostbaar kapitaaltje, dat niet alleen rente afwerpt, maar dat dooreen zorgvuldige behandeling niet slinkt. Een tegenstelling met zoovele kapitalen in dezen tijd ! Als een tenniskoninginne, die slechts te wenschen had, is zij gevierd. En het was maar gelukkig, dat die wenschen bescheiden waren, zich beperkten tot een indeeling van haar partijen op bepaalde tijden. Op den eindstrijddag b.v. enkel- en dubbelspel direct na elkaar, n’importe de tegenstandster, die dat ook te volbrengen had. Gelukkig was die bescheidenheid, omdat er nu geen moeilijke conflicten ontstonden. En omdat de kans vaneen hernieuwd bezoek daardoor des te grooter is. „I love your country and your tennis” heeft mevr. Moody-Wills niet alleen tegen ons, den redacteur vaneen tennisblad, als een ~officieele” uiting gezegd. Zij heeft het meermalen herhaald tegen degenen met wie zij zoo herhaaldelijk in aanraking kwam : tegen Lotsy, die zich zoo verdienstelijk maakte met alle receptie ; tegen Mr. Punt, die haar tafelheer was ; tegen Scheurleer, die de wenschen van sterke spelers weet voordat zij die uiten. En dat zij het Nederlandsche publiek mag, dat zij er gaarne voor speelt, heeft zij tegenover ons opnieuw herhaald. Zonder zich te begeven in vergelijkingen, liet de wereldkampioene toch wel uitkomen, dat ons publiek zéér sportief en ompartijdig is, dat het goed spel weet te schatten en waardeeren. Goed spel weet te schatten en waardeeren. Toch zou het ons niet verbazen wanneer tal van toeschouwers méér verwacht hadden dan zij gezien hebben. En dat óndanks de
wetenschap, dat zij een tennisfiguur op het veld zouden zien, waarin alle streven naar brillante en sensationeele slagen vreemd is. Mevr. Wills Moody heeft dit merkwaardigsterke element in haar spel, dat al haar slagen zoo onder controle staan, dat het spel als „gestandariseerd” lijkt. Er is een beheersching zonder uiterlijke inspanning, die de techniek tot iets zoo eenvoudig-mechanisch maakt, dat men er zich over zou verwonderen, wanneer men een vreemden misser zag. Zelfs tenniskenners (en dus niet alleen de massa) zeggen dat zij geen risico neemt. Onzin. Maarde slagen die voor een ander riskant zijn (zoo’n onverwachte lage drive langs de lijn, zoo’n smash op een hoogspringenden bal achter in het veld) worden zoo rustig en zoo goed uitgevoerd, dat het risico geëlimineerd lijkt. En die indruk wordt nog versterkt doordat er geen aasje uiterlijk meeleven is, doordat het schijnt of mevr. Wills zoo’n slag de meest gewone van haar repertoire vindt. Wie echter heel opmerkzaam de gelaatsexpressie volgt, wie ook de bewegingen van de vrije hand nagaat, die zal kunnen waarnemen, dat het innerlijke meeleven niet geringer kan zijn dan bij tal van spelers, die er levendiger uiting aan geven. Perfect van contróle en dat ondanks de groote vaart, hierin ligt het eenvoudige principe van mevr. Wills Moody’s spel. Een principe waarvan
de uitvoering alleen mogelijk is dooreen natuurlijken aanleg, dooreen prachtigen kijk op en gevoel voor het spel ook. Het zou echter de moeite waard zijn te ervaren of het geestelijk element even sterk is als het technische. En dit zou alleen mogelijk zijn, wanneer een speelster met bijkans even sterke slagen, met de groote tactische kennis vaneen Lenglen of een Tilden tegenover haar stond en haar beletten kon het sterke „eigen spel” te spelen. Zou dan de geest een aanpassing, een ander tegenspel vinden ? We plaatsen een vraagteeken .... Die superbe contróle, welke het volgen van het spel voor kenners tot een tennisgenot maakte, helaas wat ondermijnd door de gedachte dat deze eenvoudig lijkende contróle zoo zeldzaam is, deed haar partij na partij winnen, zonder ook maar één oogenblik bedreigd te worden, zooals b.v. in Parijs. De baansoort speelde haar in Noordwijk geen parten, zooals daar. Het harde spel van hét pittige Duitschertje, mej. Sander, was haar welkom. In die partij kregen we wellicht de snelste Wills-slagen te zien. De brutale crossdrives van mej. Sander waren enkele malen aces ook omdat mevr. Moody nooit extra moeite doet om een puntte halen, dat er niet op aan komt. Het hooge spel en de moedige verdediging van mevr. Boutmy verontrustten haar niet in het minst en dje verdediging leek haar zelfs welkom omdat de rallies langer wgren en het inspelen daarmee gebaat was. Tegen haar landgenoote mevr. Burke en tegen mej. Couquerque was mevr. Moody meer op haar quivive. Zij liet zich minder gaan in haar slagen dan in de vorige partijen, werkte meer op manoeuvreeren dan op vaart, koos blijkbaar zorgvuldig de momenten voor scorende slagen. Ja, dat kiezen is een andere sterke eigenschap van haar spel ! Hoe bleek dat in haar partij tegen mej. Rollin Couquerque. Meer dan eens inden loop vaneen rally bleek deze inde meest gunstige positie. Dan deed of een korte bal langs de zijlijn öf een vèr van haar geslagen drive die positie opeens minder gunstig worden en eèn volgende slag had de juiste plaats inde opening. ; „Bijna elke slag van Wills is moeilijk” klagen de tegenstandsters „en het maakt den heelen strijd tegen haar zoo moeilijk”. Dat ligt ten dééle inde vaart. Voor een ander deel ligt dit in het doorloopend „openen” van het veld. Dat doet mej. Ryan ook. Tal van spelers slaan alléén een bal scherp naar de zijlijnen, wanneer zij
269
MEVR. MOODY—WILLS. Prachtig van rhythme en balans