HET COMPETITIE-KAMPIOENSCHAP

Uit de pitoreske omgeving van Arnhem of Hilversum naar de terreinen van Leimonias. Dat was het eene verschil. Een groot verschil, al geven de klimop langs de grijze muren en de mooie rozen en de groene haag het Haagsche tennisstadion een zeer aantrekkelijk aspect. Er was nog een ander verschil : het spelen volgens een tijdtabel! Wie de kampioenschappen al jaren meegemaakt heeft, zooals wij, die weet hoeveel moeilijkheden er steeds te overwinnen waren met een indeeling van partijen waarbij rekening gehouden moest worden met de beschikbaarheid van de spelers, met overlading, enz. In al dien wirwar was er ongetwijfeld een factor van ongewisheid, van spanning dus. Maarde competitie-leider heeft, nu er vier ploegen waren, zes wedstrijden dus, elke ploeg één van haar drie wedstrijden per dag geheel laten afspelen. Geen overlading, geen wirwar, overzichtelijk geheel. En daarbij viel de belangrijkste wedstrijd op den laatsten dag alzoo climax. Alleen leek het een beetje gevaarlijk omdat er bij regen geen beslissing verkregen zou zijn. Ware de wedstrijd op Zaterdag gespeeld, met een dag reserve dus (want het was immers te voorzien dat het tusschen Leimonias en D.D.V. zou gaan), dan zou de laatste dag al heel weinig belangrijk geweest zijn ! In het huidige competitie-systeem, dus ook in deze wedstrijden, telt de overwinning eerst, daarna het aantal gewonnen partijen. Maar in dit geval was het niet alleen zaak te winnen, maar ook met zoo groot mogelijke cijfers te winnen, want een gelijk spel tusschen Leimonias en D.D.V. leek lang niet denkbeeldig. Het toeval heeft gewild dat beide clubs slechts één punt verspeelden inde beide voorwedstrijden : elk tegen Philharmonie ! D.D.V. verloor het derde enkelspel doordat Van Gulick het niet kon bolwerken tegen Smits van Waesberghe, die een levendige partij speelde tegen den van zijn vastheid beroofden Amsterdammer. Leimonias verloor het tweede enkelspel : Karsten werd in drie sets geklopt door Mr. Brouwers ! Merkwaardige wedstrijd, waarin de doorloopende concentratie van den Venloschen speler een groot tegenwicht vormde tegen de al te groote kalmte en zelfverzekerdheid van den Hagenaar. In de derde set was Brouwers zoo goed op dreef, mengde hij zin spel zoo goed dooreen, met hard en zacht, kort en lang, met onverwachte returns die ineens scoorden op de niet al te sterke services van Karsten, dat deze resoluut geslagen werd. Bijna verloor D.D.V. een tweede punt aan Philharmonie: Hughan stond 4—5 tegen Pflaume en was deze niet zelf verrast geweest door de mogelijkheid vaneen overwinning öp den Davis Cup-speler, dan zou die overwinning misschien wel gekomen zijn, want de Tilburgenaar was prachtig op slag en Hughan had wel het tempo maar niet de vastheid die zijn snelle spel gevaarlijk kan maken. Hij redde zichzelf met durf en doorzetten : 7—5. Curieus was ook de verre van gemakkelijke overwinning van mevr. Straub en Hughan op mevr. Verbunt en Pflaume (9—7, 6—4). Bij Leimonias tegen Hilversum ging alles nogal op rolletjes. Alleen hadden Van Berkel en „Gewis” groote moeite om Heldring en Vander Hagen te slaan ; 7—5 inde derde set, met gemiste seten matchpoints. Overigens zeggen de uitslagen genoeg. Ook D.D.V. had het niet moeilijk tegen Hilversum 11, want slechts één set ging voor de Amsterdamsche ploeg verloren. In welken uitslag in het geheel geen débacle voor de Gooische spelers verborgen ligt, want stuk voor stuk hebben zij zich inde sterke omgeving van Leimonias, D.D.V. en de Zuidelijke kampioenen stevig geweerd. De oude garde, wanneer we Pennink en Heldring zoo mogen noemen, heeft het menig jong speler moeilijk genoeg gemaakt, mej. Groeneweegen verraste met een zeer snelle forehanddrive (die wat meer contróle noodig heeft) en een vaste, ietwat gesneden backhanddrive, mevr. De Jong-Christians heeft in het dubbelspel met bescheiden technische kracht heel tactisch geplaatst, Vander Hagen heeft in zin agressieve spel veel aantrekkelijks en Schönfeld kan stellig tot een hoogere klasse komen, wanneer hij meer contact heeft met sterker spelers en meer voorlichting krijgt. Zoo was de stand volkomen gelijk toen de beide ploegen, die dé beslissing hadden uitte vechten, tegen elkaar kwamen ; elk twee wedstrijden gewonnen, elk 19 partijen gewonnen en 1 verloren ! Mocht een gelijk spel het resultaat worden, dan zou dus een be-

slissingswedstrijd noodig zijn, want dan stonden immer ook de partijen gelijk en de sets tellen niet meer mee .... Men weet het : tot een gelijk spel is het niet gekomen. Leimonias heeft met 7—3 gewonnen. Inde gegeven omstandigheden volkomen verdiend maar die omstandigheden hielden wel gunstige elementen in. Natuurlijk telde het gemis vaneen speler als Vander Heide bij D.D.V. geducht mee. Niet alleen wat betreft de door hem gespeelde partijen, maar ook door de opschuiving en de omzetting die daarvan het gevolg zijn. Maar .... Vander Heide behoorde dit jaar nu eenmaal niet tot de ploeg. Dat Van Olst niet fit was (angina) had ook invloed, maar het was geen oorzaak van de nederlaag. Tot de normale oorzaken behoorde wel de nederlaag van Hughan in het enkelspel tegen Weber. Inde speculatie leek dit een zeker punt voor D.D.V., doch op de beide vorige dagen had Hughan reeds blijken gegeven dat hij den goeden vorm van het begin van het seizoen niet meer had. De reden is echter niet verontrustend, integendeel! Zijn werkkring laat hem niet zoodanig en tijd voor oefenen als voor handhaving vaneen goeden vorm wel noodig is ! En hoe trof hij een tegenstander die bijzonder op dreef wai ! Weber had er van begin tot eind zijn zinnen op gezet om dezen wedstrijd te winnen. Hij had te voren het spel bestudeerd en besproken. Hij wist dat Hughan in het afmaken van zijn volleys niet zóó was dat die volleys niet te bereiken zouden zijn. Hij besefte dat hij zich door de vlugheid van Hughan niet behoefde te laten intimideeren. En hij werd in zijn plande campagne om zelf zooveel mogelijk inden aanval te zijn, gesteund dooreen uitstekende drive. Forehand en backhand waren onder contróle, zelfs kon hij vlakke en topspin door elkaar spelen, wat Hughan heel wat moeite gaf om: op zijn groundstrokes contróle te houden. En zelfs voor den vlug reageerenden Hughan was meermalen het tempo wat te snel. Hij werd met 6—4, 6—2 geslagen dooreen tegenstander die in dezen wedstrijd ongetwijfeld zijn meerdere was. Een andere partij die boven de overige uitging was het enkelspel van mevr. Sfraüb tegen mej. Belzer. Een eenzijdige partij. Van begin tot eind baseline, zonder een spoor van aanvallend netspel maar ook van begin tot eind een heftige strijd ! De stijl van mej. Beljzer is soepeler, haar hoofd werkte echter minder listig en haar snelheid liet te wenschen over, zoodat die betere wijze van slaan niet tot haar recht kwam. De wil om'te winnen was bij beidengroot, maar bij mevr. Straub kwam hij bij eiken slag sterker, vinniger tot uiting dan bij mej. Belzer. Er was iets vermoeids in het spel van de laatste, er was niet dat vlotte en pittige, dat haar zoo goed deejl spelen tegen mej. Couquerque inde Rotterdamsche kampioenschappen. Er kwam een vleug van dat spel inde derde set, toen heti gevaar van de nederlaag zoo dichtbij was : 5—2 voor mevr. Straub. Na het winnen van de game, die de nederlaag nog verhoedde was zij zeer goed op dreef, beter dan inde tweede set, al won zij die met 6—2. Want hierin hadden de misserë van haar tegenstandster grooter aandeel dan in die derde set. Vooral haar returns waren goed. Van 2—5 maakte zij 5—5, kwam op 30.15, miste een onhoudbare service op een centimeter en had toen te capituleeren tegen zeer goed geplaatst, laag en listig baseline-spel van haar tactische tegenstandster : 7—5. Maar noch deze prestatie van de trouwe D.D.V.-speelster, die al zooveel punten voor haar club vergaard heeft, noch de eveneens verrassende overwinning van mevr. Locker op mej. Kcrckhoff konden D.D.V. tot een gelijk spel brengen. Want de beide andere heeren-enkelspelen gingen vlot naar Leimonias en in het heerendubbelspel waren Weber en Karsten, vooral de laatste, uitstekend op dreef tegen Hughan en Van Olst. Karsten volleerde zeer goed; noch het goede plaatsen van Van Olst, noch het snelle ingrijpen van Hughan kon een set voor D.D.V. redden. En in het damesdubbelspel bleek mevr. Jonquière haar ~jour fort” te hebben. Zeer tactisch heeft zij gespeeld. De onvastheid van mej. Belzer inde eerste set verontrustte h aar niet integendeel, haar doortastende en optimistische spel gaf een moreelen steun van beteekeriis en dat was mede een oorzaak van de 6—4, 6—4-overwinning op mevr. Straub en mej. Jurrema. jGe zoudt kampioen van de afdeeling willen worden, alleen reeds om; deze kampioenschapswedstrijden,” zoo zeiden een paar van

267