mogen worden afgeleverd, terwijl de andere lijst de vergiften aangeeft, die ook kunnen worden afgeleverd door personen, die, volgens de meening der autoriteiten, genoegzaam vertrouwbaar zijn. Het ontwerp bevat de bepaling, dat ieder apotheker, die zijn beroep wenscht uitte oefenen, geregistreerd moet worden als „pharmacist” bij de „Pharmaceutical Society” en dus door die registreeriug ook als lid moet worden ingescbreven. Zonder deze registreering en dus zonder lidmaatschap van de „Society mag niemand den titel van pharmaceutical chemisrt, pharmaceutist, dismist and druggist, pharmacist of druggist voeren of bij het uitoefenen van den kleinhandel in chemicaliën zich ~ohemist’ noemen. H. FINLAND. De opleiding der pharmaceuten in Finland zal een belangrijke wijziging ondergaan. Tot heden had deze opleiding ten grondslag de door Zweden en Finland in 1799 gemaakte verordening, naar omstandigheden praktisch gewijzigd. Volgens de nieuwe bepalingen worden thans aan het Pharmaceutisch Instituut twee hoogleeraren benoemd: voor pharmaceutisclhe chemie en pharmacognosie, terwijl het buitengewone hoogleeraarschap in gewoon hoogleeraarschap wordt veranderd. Ook komt er een leerstoel voor praktische pharmacie en zullen er cursussen worden gegeven in pfhysica, bacteriologie, sterilisatie-techniek. pharmacologie en wetgeving. De examens worden voortaan niet meer door ambtenaren van het geneeskundig staatstoezicht afgenomen, maai aan het instituut zelf. (Pharm. Post, p. 143). H. FRANKRIJK. De sociale verzekeringswetten zijn den 15en Februari in werking getreden. Voor de geheel© sociale verzekering wordt 10 pCt. van het loon gebruikt, waarvan de werkgever en de verzekerde ieder de helft dragen, terwijl voor den verzekerden een maximum inkomen van 15000 francs is aangegeven. Voor de kosten van arts en apotheker wordt 15 pCt. door de verzekerden bijgedragen. (Pharm. Post p. 143). H. FRANKRIJK. Verbod tot oprichting van eigen apotheken door de Ziekenfondsen. De Fransche Senaat heeft zich bezig gehouden met de regeling der geneesnuddelverzongimg inde ziekenfondsen ingevolge de wet voor de Sociale Verzekeringen. De beschouwingen die daarover door verschillende sprekers werden gehouden, hebben ten gevolge gehad, dat het aan de Ziekenfondsen verboden werd. zelf apotheken op te riclTen; ook niet, als deze uitsluitend voor de leden van het ziekenfonds bestemd zijn. Het is voornamelijk aan het amendement van Savignol en eenige anderen te danken, dat in artikel 26 na de sde alinea deze bepaling is toegevoegd. Volgens de wet van 5 April 1898 was de stichting van apotheken door de ziekenfondsen mogelijk en bestonden er een zestigtal van deze apotheken in heel Frankrijk. Met erkenning van bestaande toestanden, wijst hij echter op het gevaar vaneen uitbreiding in deze richting, welke ongetwijfeld ten gevolge zou hebben, dat een aantal bestaande apotheken zou worden opgeheven en aldus een ernstige inbreuk zou worden gemaakt op het eigendomsrecht vaneen groot aantal burgers, die dit bezb

400