dat de weinig aangename smaak van het versche praeparaat zoo sterk is geaccentueerd, dat het als geneesmiddel bijna niet meer te gebruiken is. De aanwezigheid van verschillende stoffen in levertraan, die elk voor zich) invloed op de inwerking van ijzer en jodiuml, zoowel afzonderlijk als gezamenlijk, hebben, maakt, dat niet a priori is uitte maken, wat het resultaat zal zijn van de bereiding, zoowel volgens de methode der 4e, als volgens die der 5e uitgave der Pharmacopee. Een oplossing van ferrojodide in levertraan kan worden bereid, door uitte gaan van ferrojodide. De bereiding hiervan is echter voer de practijk te omslachtig. Een gecombineerde medicatie van levertraan met een ijzerpraeparaat in het algemeen, en ferrojodide in het bijzonder, vindt niet haar gelukkigste oplossing inde Oleum Jecoris; Aselli cum Jodeto ferroso der Pharmacopee. Het is juister, de levertraan als zoodanig en daarnaast een ijzerpraeparaat, in casu een ferrojodidepraeparaat, voor te schrijven. Het ware juister, een praeparaat als Oleum Jecoris Aselli cum Jodeto ferroso, vaneen zoo wisselende samenstelling, niet meer ineen officieel voorschriftenboek op te nemen. Literatuur. 0) J. Pereira, Beginselen der Materia Medica en der Therapie, 1849, ll,'blz. 1123. Lond. medic. lourn Vol. 111, blz. 393. (s) Berichten der Nederl_ Maatsch. t. bevord. der Pharmac. 1876, no. 40, blz. 633. ' (3) Nieuw Tijdschrift voor Pharmacie in Nederland, 1876. blz. 161, 193, 235. (4) Nieuw Tijdschrift voor Pharmacie in Nederland, 1880. blz. 198. (5) Vorschrift der Sachs. Pharmaz. Kreisvereine. (e) Hager’s Handbuch der Pharmazeut. Praxis, 1927 11 304. (7) Farmacopea Ufficiale del Regno d’ltalia Ed. 111, 1909. (8) Dorvault, L’Officine, 1923, blz. 850. C) Journ. Amer, chem. Soc. 1925—47—7—1833. (10) Journ. Americ Pharm. Ass. 1929—18—8—771. (“) Pharmaceut. Weekblad 1920, blz. 703. (12) Pharmac. Zentralhalle 1924, blz. 457, no. 34.

276