drijven; men smelt de buis dicht. Nu stelt men de buis op. De eene helft, die het ijzer bevat, op een glaasje; de andere helft, waarin zich het jodium bevindt, ineen luchtbad of, beter nog, ineen klein ijzeren blok, waarin gaten zijn geboord. Vervolgens zet men de buis schuin en wel zóó, dat het ijzer hoogcr ligt dan het jodium. Men verwarmt de helft met het ijzer tot 500°, het jodium tot 180°. Het jodium verdampt, zonder dat de druk meer dan 1 atmosfeer wordt en de jodiumdamp verbindt zich langzamerhand met het ijzer, dat op 500 is gebracht. Het gevormde ferrojodide sublimeert en kristalliseert niet ver van het meest warme deel van de buis. De reactie verloopt, zonder dat men er verder naar behoeft om te zien. Wanneer men een kleine overmaat jodium heeft gebruikt, kan men deze ten slotte naar een van de uiteinden van de buis drijven. „L’iodure ferreux anhydre est un exemple curieux de sel ferreux anhydre de couleur rouge foncé. Beide methoden werden door mij geprobeerd, maar brachten hare bezwaren mee en lieten zich niet zoo gemakkelijk uitvoeren als aanvankelijk werd gedacht. Door mij werd nu een andere methode gevolgd. Uiteen zoo geconcentreerd mogelijke oplossing van ferrojodide wordt door volledige onttrekking van water het watervrije ferrojodide gemaakt; met de bovengenoemde eigenschappen: groote hygroscopiciteit en gemakkelijke oxydeerbaarheid moet natuurlijk zeer rekening worden gehouden. Bovendien moet het toestel, waarin dit alles zal gebeuren, zoo gebouwd zijn, dat, buiten toetreding van de lucht, het verkregen praeparaat in levertraan kan worden opgelost. Dit laatste natuurlijk, om absoluut zeker te zijn, dat zuiver ferrojodide met de traan in aanraking komt. Twee toestellen kunnen hiervoor gebruikt worden. Het eerste is een hooge cylindrische exsiccator met een opening op zij, waaraan een afvoerbuis, die met een kraan gesloten kan worden. Deze afvoerbuis wordt met de pomp in verbinding gebracht. Inden exsiccator worden drie laagjes P2or. gebracht. Dit kan heel eenvoudig gebeuren, door op den bodem een laagje P.Os te brengen en verder worden op 2 kleine glazen drievoeten vlakke schaaltjes gezet, ook ieder met P205. Een derde glazen drievoet draagt het weegfleschje, waarin de geconcentreerde ferrojodide-oplossing zal worden gebracht. De drie laagjes P205 zijn noodig, omdat van het p„0-, een zoo groot mogelijk oppervlak aanwezig moet zijn. Er moet hier tamelijk veel vocht onttrokken worden en het

270