Referaten.

Een nieuwe methode voor het bepalen van suiker in M oJ is afkomstig van O. Fo 1 i n (Journ. biol. Chem. door Analyst, 1928, 392). Daarmede is het mogelijk, om te werken met 0,1 cm.3 bloed. Afgezien is van het gebruik van koperoplossingen; de suiker wordt geoxydeerd met alkalische kaliumferricyanide-oplossing en het gevormde ferrocyanide omgezet in Berlijnsch blauw. De kleur, op deze wijze verkregen met 0,04 mg. glucose, is even sterk als die, welke bij de methode van F o I i n en W u ontstaat uit 0,2 mg. suiker. Voor het verzamelen en meten van de zeer kleine hoeveelheden bloed zijn kleine capillaire pipetten bedacht. v. I. Indicatorpapier voor het aantoonen van cyaanwaterstof bij het „gassen” van schepen. Om schepen te , ontratten", wordt gebruik gemaakt van cyaanwaterstof, gewoonlijk inden vorm van „cycloon” (een mengsel van met cyaankoolzure methylester gedrenkte infusoriënaarde en het tot niezen prikkelende chloorpicrinezuur). Wanneer het gas voldoende lang heeft ingewerkt, worden de scheepsruimten gelucht en wanneer daarna geconstateerd is, dat het gas verwijderd is, mogen die ruimteni weer betreden worden, G. C. Sherrard (Public Health Report s, 1928, 1016) heeft nagegaan, in hoeverre indicatorpapieren met benzidine-koperacetaat en met methyloranje-sublimaat, die beide voor dit doel aanbevolen worden, praktisch bruikbaar zijn. Het eerste der beide papieren, dat bereid wordt, door strooken filtreerpapier ex tempore in oplossingen van koperacetaat en van benzidine in water te dompelen, is zeer gevoelig en kan gebruikt worden, wanneer geen andere storende verbindingen (o.a. oxydantia, zooals chloor of salpeterzuur) aanwezig zijn. Het papier kleurt zich in 3 tot 30 seconden blauw, afhankelijk van de concentratie aan HCIN. De bezwaren, aan het gebruik van dit reagens verbonden, zijn: de noodzakelijkheid der ex tempore-bereiding en het snelle verloop der reactie. Daar uit het tijdsverloop, benoodigd tot verschijnen der blauwe kleur, de concentratie bepaald wordt, kan een afleesfout van 3 seconden een verschil van 30 pCt. geven. Ook maakt de snelle aflezing het betreden van de ruimten noodzakelijk. 'Sherrard geeft daarom de voorkeur aan het indicatorpapier, dat verkregen wordt door drenken van papier met een mengsel van 10 vol. sublimaatoplossing (l = 200), 5 vol. methyloranje (0,24 = 100) en 1 vol. glycerine. Het papier wordt gedroogd, in strooken geknipt, daarna gedurende eenigen tijd ineen ruimte vaneen relatieven vochtigheidsgraad van 75 pCt. gehangen en dan in gesloten buizen met gelijk vochtgehalte bewaard. Het blijft eenige weken goed. Om de proef uitte voeren, wordt een strook papier, ineen klem bevestigd, met een touw in het ruim neergelaten en na 2 minuten weer opgehaald; uit het al of niet optreden eener rosé of roode kleur kan een conclusie omtrent het gehalte aan HCN inde onderzochte ruimte getrokken worden. V. I. Een micro-extractie methode. Wanneer men inde noodzakelijkheid verkeert, een enkelen druppel vloeistof uitte schudden met

318