De extracten, bereid volgens het voorschrift van de Nederlandsche Pharmacopee, hadden een opvallend llaagj s.g. In al deze extracten ontstond, eenige dagen, nadat het eerste percolaat gemengd was met het geconcentreerde tweede percolaat, een overvloedig kristallijn bezinksel, dat bleek te bestaan uit primair kaliumphosphaat.

Het extract, bereid volgens de Amerikaansche Pharmacopee, werd aangevuld tot het gewicht van de gebruikte grondstof. Bij de extractbereiding volgens Li n n e 1 en G r e en s 1 ad e-Ra n d 1e werd ontvet poeder gepercoleerd met alkohol van 57 pCt., waaraan 1j2 pCt. wijnsteenzuur was toegevoeigd. Uitgegaan werd van 75 g. ontvet poeder van moederkoorn 11. Onder Extract II (L.) wordt verstaan de eerste 200 g. peroolaat van dit extract. De percolatie werd voortgezet (eveneens met aangezuurden alkohol), totdat vijf maal het gewicht van de grondstof was gebruikt. Dit tweede percolaat werd geconcentreerd tot 20 g„ het alkaloïdengehalte hiervan bedroeg 0.14 pCt. Het alkaloïdengelhalte van de bereide extracten is opgenomen in tabel 111. Chemisch onderzoek. In geen enkele Pharmacopee is een chemische gehaltebepaling van dit extract opgenomen. Op vier extracten werd door mij de eenigszins gewijzigde methode van Keiler toegepast. 20 g. extract werden daartoe onder luchtverdunning beneden 60° geconcentreerd tot ± 1 om.3, het residu werd met 6 cm.' water overgebracht ineen sohudcylinder en gemengd met 1 gi. magnesiumoxyde en 120 cm.3 aether. Gedurende 3 uur werd herhaaldelijk geschud, daarna werden 3 g. tragacanthpoeder toegevoegd. 90 om.3 aether of meer werden verzameld en achtereenvolgens uitgeschud met 25, 15 en 10 cm-8 vaneen oplossing van wijnsteenzuur (l pCt), totdat het alkaloïde volkomen inde waterige oplossing was overgegaan. Van de zure waterige oplossing werd na filtratie het absorptiespectrum gephotographeerd volgens Har 11 ey, daarna werd deze zwak alkalisch gemaakt met ammonia en driemaal uitgeschud met aether. De aether werd afgedestilleerd en het residu ineen exsiccator tot constant gewicht gedroogd en gewogen. De gehaltebepaling, beschreven inde Duitsche Pharmacopee bij Secale cornutum, werd door Fischer en Horkhei-

1129