hadden gehad. Ze hadden geleidelijk aan geleerd recepten en de namen van de medicamenten op de flesschen te lezen. De apotheker had ze het allemoodfigste van recepteerkunst bijgebradht. Daarmede werkten ze zich door de massa’s recepten heen. De apotheker had het niet gemakkelijk. Hij nam de recepten aan en leverde de klaargemaakte medicamenten Weer af, deed bovendien de geheele, vrij omslachtige administratie en had het toezicht over het personeel. De apotheek was geopend van ’s morgens 9 uur tot ’s middags één uur en 's avonds van 5—7 uur. Met dit gevolg natuurlijk, dat de vele recepten, die ’s morgens niet klaar kwamen, rustig bleven wachten tot ’s avonds, waar dan weer een nieuwe hoeveelheid bijkwam. Voor het loket verdrong zich dan ook meestal een massa menschen, die steeds luider begonnen te protesteeren tegen het lange wachten. Dit was niet het eenige inde apotheek, wat verkeerd was. Er was ook een constant gebrek aan geneesmiddelen. Om de paar maanden kwam er eene bestelling aan, die lang verbruikt was, voor de volgende ons bereikte. Dan werden de medicamenten door den apotheker, buiten den dokter om, verwisseld. Ik hoorde doktoren beweren, dat dit in Siberië een vrij algemeen verschijnsel is. Naast het gebrek aan geneesmiddelen was er gebrek aan utensiliën. Flesschen, kurken, potten waren er dikwijls absoluut niet. We gebruikten dan proppen papier voor kurken en perkamentpapier of kopjes voor zalven. Infundeerpannen waren onbekend. Inde keuken van het ziekenhuis werden infusa ineen gewoon pannetje met koud water opgezet; als het ging koken, was het infuus klaar. Daar die keuken ineen ander gedeelte van het gebouw was, was die controle op „als het kookt” natuurlijk uiterst slecht.

De zalven zagen er vreeselijk uit en werden bijna steeds „ex tempore’’ gemaakt, ook al kwam hetzelfde voorschrift soms zesmaal per dag. Dit was zoo ongeveer de indruk. dien ik in 1925 van de apotheek ontving. Al vrij spoedig kwam er gelukkig verbetering. Een nieuwe directeur van het ziekenhuis begon energiek ziekenhuis en apotheek te reorganiseeren. Zij werden afgescheiden van de A. I. K. Koesbas, waarvan ze eerst een onderafdeeling waren. De apotheek werd aangesloten bij de Sib. mied. tork, d.i. een staatstrust, die geheel Siberië voorziet van pharmaceutische hulP en medicamenten en blijkbaar goed georganiseerd is. Medicijnen etc. kwamen dan ook al gauw veel geregelder aan. De werktijden werden veranderd. De apotheek was nu geopend van 9—3

925