Zoo is dit formolgetal voor pepton-W ill e ±3. Bij het bereiden van pepton heb ik uitsluitend van den fermentatieven weg gebruik gemaakt. Een enkel praeparaat, dat ik trachtte te maken in zeer zwak zuur milieu, caseïne, gesuspendeerd in 0,1 normaal zoutzuur, verkreeg al een intens bitteren smaak en zwol bovendien op tot een onfiltreerbare pap. die niet verder verwerkt kon worden.

De bereidingsmethode berust dus, op: Een splitsing door pepsine in zoutzuur milieu (pn 2 . Het neutraliseeren met soda en daarna zwak alkalisch maken, om het optimum! van de pancreaswerking (trypsine) te verkrijgen (pH ±8) en wel de oranje tusschenkleur van phenolrood. Een te sterk alkalische reactie is bij de trypsinewerking schadelijk, wegens het daarbij ontstaan van racemische, moeilijk verder door fermenten te splitsen mengsels. lnwerking van pancreas-praeparaat. 4 . Filtreeren en het filtraat in vacuo indampen tot droog extract en dit tot poeder brengen. Een nadeel van deze methode is, dat we een betrekkelijk hoog zoutgehalte (NaCl) in het praeparaai krijgen (10—20 pCt), wat bij de aschbepaling blijkt. Dit zout zou wel grootendeels te verwijderen zijn, door het filtraat voor het indampen te dialyseeren; hierbij zou men evenwel een verlies Jijden door hef tevens wegdialyseeren van afbra ikproducten (aminozuren en lagere peptiden). Daar het Na*'l een onschuldige stof is, die bovendien bij den bouillon-achb'gen smaak der peptonoplossingen niet onaangenaam aandoet, is het beter, het ©r in te laten en geen aminozuren, enz te verliezen. De praeparaten zijn bereid uii: rundvleesch (biefstuk); caseïne (technisch); fibrine (uit runderbloed). De volgende voorschriften geven een goed resultaat: Caseïne. 50 g. caseïne technisch + l&U cm8. 25 pCt. HCI + 250 cm*, water + % gram pepsine-W ill e’) werd gedurende een week Inde broedstoof bij 37° ineen gesloten kolf weggezet. Bij deze zure reactie is een desinficiens overbodig. r . ~r ) Natuurlijk kan hiervoor ook elk ander goed pepsinepraeparaat gebruikt worden.

468