Peptone; Alkaliën banen milder ab and führen die Eiweisskörper zanachst in Albumosen von angenehmem Geschmack über. Man kann sich hierzu der Rührautoklave bedienen; doch sind Drucke über 3 Atm. and Temp. über 120°—130° za vermeiden, die zar Bildang bitterer Prodakte führen würden.

De vraag is nu, hoe kunnen we, zoo noodig, zelf in het klein pepton bereiden voor therapeutisch gebruik, indien het wenschelijk is, dat we vaneen bepaald eiwit uitgaan of althans bepaalde eiwitten willen vermijden bij eventueele anaphylaxie. De eischen, die we aan dit pepton moeten stellen, zullen dus inde eerste plaats zijn: het bezit vaneen behoorlijken smaak, inde tweede plaats ©en voldoende mate van splitsing van het gebruikte eiwit, ten derde, heldere oplosbaarheid in water. Wat betreft smaak en oplosbaarheid, voldoet pepton-W ill e niet, ’tis zeer bitter en slechts ten deele oplosbaar in water; een onoplosbare vlokkige rest brengt ons bij gebruik in twijfel, o! ze moet worden afgefiltreerd of niet. Nutrose en somatose voldoen beter aan deze twee eischen. Wat nu betreft de voldoende mate van splitsing, die gewenscht is, ter beoordeeling hiervan kan men met voordeel gebruik maken van de formoltitratie van Sörensen. Bij eenige handelspraeparaten en eenige van de zelf bereide peptenen is dan ook deze titratie uitgevoerd. Daar het er hier alleen om te doen is, een globaal inzicht te hebben inde mate van splitsing, is de titratie eenigszins vereenvoudigd toegepast. Inde eerste plaats moeten we bij alle peptenen van eenzelfde PH uitgaan vóór de eigenlijke titratie; sommige toch zijn zwak zuur, andere zwak alkalisch. Theoretisch wast meest juiste, rde peptonoplossingen eerst op ph =7 te brengen; eenvoudigheldshalve brengen we ze alle eerst of met Vio N. loog of zuur op zwak rosé met phenolphthaleïne, daar toch bij de verdere titratie deze indicator gebruikt wordt: dus ph = ruim 8. Los dus op 500 mg. pepton tot ± 50 cnf., maak lichtrose op phenolphthaleïne. Voeg dan toe 10 cm8, formaline (die zelf ook tot lichtrose is gebracht met loog) en 1 cm*. 1 pCt. alkoholische phenolphthaleïneoplossing en titreer tot duidelijk rood met 0,1 N. loog (ph = 10). Bij ’t oorspronkelijke voorschrift van Sören se n wordt met Vb N. loog getitreerd, wat in dit geval geen voordeel oplevert boven V»0 N. Het aantal cm . A» N. loog, hierbij noodig, noem ik in ’t vervolg het tormolgetd van de pepton. Hoe hooger dit is, hoe verder het eiwit bij de peptonbereiding gesplitst is.

467