De wijize, waarop de ontdekking van de kinine door de Fransohen en die van het verloop der malaria door de Engelsclhen in K r ie g e r’s verhaal niet wordt vermeld, bewijst wel, dat een boeiend verhaler nog niet een eerlijk geschiedschrijver behoeit te zijn. Men leze b.v. hierover op blz. 160: „ ; dasz das Fieber aber eine Art Geburtsfest recht grobdrahtiger Gesellen aus der mikroskopischen Kleinwelt war, konnte niemand vermuten. Das weisz man erst sert 1880. Sohon 1843 hatte K 1e m k e diese Wesen im Blute entdeckt und auch abgebildet, ohne natürlich ihre Bedeutung zu ergründen. Seit 1880 aber wandelt die Forschung auf sicherem Pfade von Erkenntnis zu Erkenntnis'', en op blz. 162: „lm Chinin entdeckte der Mensch ein Gift, die furchtbare Macht des Fiebers zu brechen." Met het pathos, waaraan K r ie g er ’s boek rijk is, zou men hem haast met 'het oog op een mogelijken tweeden druk van zijn boekje willen toeroepen: vergeet bij het roemen der verdiensten van den eigen landgenoot niet, dat men bij bestrijding der Malaria met kinine wel de grootste dank verschuldigd is aan het Fransche genie, het Engelsche intellect en het Nederlandsche doorzettingsvermogen. Het zou aan den eerbied, dien men hier te lande voor Haszkarl (heeft, eerder ten goede dan ten kwade komen. V. D. W. Ingezonden, Geachte Heer Hoofdredacteur. Beleefd verzoek ik U opname van onderstaande: Op pg. 1204 van het Pharm. Weekblad wordt onder het hoofd „Nieuwe verpakking Aspirine” aangekondigd de geboorte van de aspirineverpakking in drielingvorm. In dit bericht staat verder; „De aspirine, in dezen vorm verpakt, mag alleen inde origineele verpakking ongeschonden aan het publiek worden afgeleverd. Dit laatste zal den verkoop in apotheken inden weg kunnen staan, daar ook voor verpakte geneesmiddelen de apotheker verantwoordelijk is en hierdoor zelfs de meest oppervlakkige controle is uitgesloten.” Nu begrijp ik niet goed, wat voor verschil er is, wat betreft die verantwoordelijkheid, tusschen deze nieuwe verpakking en de verpakking per buisje. In beide gevallen kan de apotheker niet weten, wat hij aflevert, en in beide gevallen kan hij de verantwoordelijkheid niet op zich nemen. Steeds wanneer ik iets over die beroemde verantwoordelijkheid lees (eenigen tijd geleden b.v. ook in verband met sera en vaccins) word ik obstinaat. Hoe kunnen wij nu verantwoordelijk zijn voor verpakte geneesmiddelen, die immers onverkoopbaar worden, zoodra wijde verpakking schenden of wanneer wij het aantal tabletten of dergel. verminderen, dooreen meer of minder uitgebreid onderzoek (op den inhoud) te willen gaan toepassen? Dat kunnen wij m.i. nooit. Dat schermen met deze verantwoordelijkheid kan slechts dienen, om ons geweten te sussen; met verantwoordelijkheid op papier of in woorden. Want met daden is het ónmogelijk Hbogachtend, E. MONASiCH.

1240