de bij wateronderzoek gevonden wieren, wordt in dit deel van En g 1e r en P ra n t I’s Pflanzenfamilien bijzonder de aandacht gegeven. Merkwaardig is hierbij, dat, waar in zeewater en op het land groeiende algen als alle planten afhankelijk zijn van klimatologische verhoudingen, de zoetwater-algen tamelijk onverschillig zijn voor temperatuur en ze daardoor een buitengewoon groot verspreidingsgebied hebben. Ze zijn voor hun groei echter in hooge mate afhankelijk van de geaardheid van het water, waarin ze leven; ze zijn gevoelig voor de waterstofionenooncentratie, voor het gehalte aan kalk, aan humuszuren, enz., zoodat de aanwezigheid van een bepaald sioortj algen in water een aanwijzing is voor de (geaardheid van het water. Vooral het korte algemeene overzicht laat zich aangenaam lezen, maar ook het beschrijvende gedeelte van het boek is in staat, den lezer te boeien. Y. D. W.

K. Beringer, Der Meskalinrausch, seine Geschichte und Erscheinungsweise. Heft 49 der Monographien aus dem Gesamtgebiete der (Neurologie und Psychiatrie. Berlin, 1927. Verlag von J u d i u s Springer. 315 blz., prijs R. M. 18. Meskailline is het voornaamste der 4 alkaloïden, welke door He f fte r zijn afgezonderd uit Anhalonium Lewinii, een in Mexico groeiende cactee, welke in 1886 door Le w i n op een studiereis gevonden is. Deze cactee bleek hem, de stamplant te zijn van de z.g. „museale buttons”, welke bij de inboorlingen als narcotisch geheim- en genotmiddel gebruikt worden. Bij de Indianen-stammen staat de plant ook bekend onder den naam peyote of peyotl; de cultuur en het gebruik der plant hangt samen met godsdienstige ceremoniën, zoodat ook van peyot-gezang, peyot-godsdienst, enz. gesproken wordt. Reeds van het begin der 16de eeuw dateeren mededeelingen over het gebruik van de peyotl. Behalve de genoemde Anhalonium, zijn er aantal andere cacteae, welke ais peyotl worden aangeduid, maar het staat niet vast, dat deze alle de bestanddeelen bevatten, welke de narcotische werking, waarom het gaat, geven. Deze kenmerkt zich dooreen reeks hallucinaties, met verstoring in meerderen of minderen graad van de verschillende zintuigwaarnemingen. B; er i n g er ruimt de grootste plaats in zijn boek (230 blz.) in aan het weergeven van de gewaarwordingen van 32 proefpersonen, die zich met een oplossing van meskaline hadden laten inspuiten. B. gebruikte zoowel het uit de plant afgescheiden alkaloïde als ook een synthetisch produkt. Er was geen verschil merkbaar. De monographie van Berin g er heeft zeker pharmacologische waarde. Misschien zal met de meskaline ook nog uiteen toxicologisch oogpunt rekening gehouden moeten worden, nu van verschillende zijden (in verband met den strijd tegen de verslavingsvergiften? V. I.) de aandacht op de peyotl gevestigd wordt. Wij konden nog onlangs (Pharm. Weekbl. 1927, 478) bij de aankondiging van het XVII. Deel van de Travaux des Laboratories de Mattere médicale et de Pharmacie galénique de la Faculté de Pharmacie de Paris het verschijnen aanhalen van Monographie du Peyotl, Echinocactus Williamsii Lew. (Echinocactus W. en Anhalonium Le-

1031