Chemisch en spectrographisch aantoonen van lood in menschelijke organen en uitscheidingen. Voor het aantoonen van minimale hoeveelheden lood in organen, faeces en urine wordt door A. Necke, P. SchmidtenMi. Klostermann (Chem. Zeit. 1926, 731) de volgende methode gegeven: De organische stoffen worden met rookend salpeterzuur en zwavelzuur gedestrueerd, Het lood wordt uit zwak ammoniakale oplossing met zwavelwaterstof neergeslagen, nadat vooraf een weinig aluminium- of ijzerzout is toegevoegd. Het neerslag wordt op een asbestfilter verzameld en ter verwijdering van koper met kaliumcyanide, van ijzer, aluminium, mangaan en calcium met zwavelzuurhoudenden alkohol behandeld. Het achterblijvende loodsulfide wordt met rookend salpeterzuur in nitraat omgezet, het filtraat uitgedampt, het op het filter gevormde loodsulfaat in natriumacetaat opgelost en bij de droogrest gevoegd. Het nitraat, c.q. sulfaat, wordt met hypochloriet of broom op het waterbad tot looddioxyde geoxydeerd en op een asbestfilter gebracht. Om de kleine hoeveelheden lood, hierbij verkregen, te bepalen, wordt gebruik gemaakt van de eigenschap van tetramethyldiamidodiphenylmethaan, om met dioxyden een diphenylmethaankleurstof te vormen, die donkerblauw van kleur is en die met, op analoge wijze uit bekende hoeveelheden lood verkregen, oplossingen vergeleken wordt. Voor het qualitatief aantoonen en vastleggen van de aanwezigheid van die kleine hoeveelheden dient de kwarts spectrograaf; daartoe wordt uit de verkregen kleurstof, na verbranding met zwavelzuur, het lood weer in dioxyde omgezet, in zoutzuur opgelost en de vloeistof gebruikt voor het vormen van het loodspectrum, dat vervolgens gefotografeerd wordt. V. I. Het bepalen van koper in voedingsmiddelen. L. H. Lampitt, E. B. Hughes, P. Bilh a m en C. H. F. Fu 11 er (Analyst, 1926, 327) hebben een aantal methoden voor het bepalen van koper in voedingsmiddelen met elkaar vergeleken en zijn van oordeel, dat de door Saul enCrawford aanbevolen werkwijze, n.l. het neerslaan met behulp van chinosol, de beste uitkomsten geeft. De Schr. destrueeren de grondstof, op door hen aangegeven wijze, met zwavelzuur en salpeterzuur, concentreeren de destructievloeistof tot een klein volume, voegen overmaat ammonia toe, verdrijven uit het filtraat de ammoniak en slaan uit deze vloeistof door toevoeging van chinosoloplossing het koper inden vorm der verbinding C9HvN.OCu.SO4K neer. Het precipitaat kan als zoodanig gewogen worden, of wel het koper kan, nadat het neerslag op een geschikte wijze in oplossing is gebracht, electrolytisch neergeslagen en als zoodanig ter weging gebracht worden. V. I. Arseen verbindingen in schaaldieren en zeevisch. Inde mededeelingen der Zweedsche arsenikcommissie (zie o.a. Phartn. Weekbl. 1923, 893) is er reeds op gewezen, dat de urine, na het eten van visoh, meer arsenik kan bevatten dan normaal. Ook uit Engelsche publicaties is gebleken, dat visch, en vooral schol, betrekkelijk veel arseen kan bevatten. A. Chaston C hap man (Analyst, 1906, 548) heeft wederom

1028