14. Reactie met alkalirhodanide. Literatuur: G r es h of f, Pharm. Weekbl. 50, pag. 541 (1903), C. 1903, 11, pag. 385. Hebreu s-K Ie y, pag. 241. Stephenson Parker, pag. 43. Van U r k, Pharm. Weekbl. 64, pag. 374 (1927). De kristalrcactie van codeïne met ammoniumrhodanide wordt door Bebreus als fraai, maar door de eigenschap van oververzadiging als van mindere waarde beschouwd. Door toevoeging van betrekkelijk veel calciumacetaat, kan deze moeilijkheid geheel overwonnen worden. Opgelost calciumacetaat bezit deze eigenschap niet, zoodat hel onopgeloste zont waarschijnlijk een kristallisatieprikkel bevat. Eveneens werd een homoeopathische verwrijving D6 (van kristallijn codcïne-rhodanide) in kaliumsulfaat als kristallisatieprikkel tijdens het reageeren met aimmoniumrhodanide toegevoegd. Ook dit voert steeds tot het doel; echter de kristallisatie is niet vlugger of fraaier dan bij het toevoegen van kristallijn calciumacetaat. De kristallisatie bestaat uit lange naalden, vaak tot stervormige groepeeringen gerangschikt, 1000 lang. Onder gekruiste nicols zijnde kristallen steeds veelkleurig (vermoedelijk zijn het verschillende kristallen, die in eikaars verlengde gelegen zijn). Alle pclarisatiekleuren zijn van de 2de orde, de kristallen zijn sterk negatief dubbelbrekend, recht uitdoovend, meestal schuin afgesneden. Van U r k verkiest als reagens kaliumrhodanide boven ammoniumrhodanide. Dit zout reageert aanmerkelijk beter dan het amrnoniumzout. De sensibiliteit wordt echter minder, nadalt het gezuiverd is door omkristalliseeren. Het handelszon! bevat dus een kristallisatieprikkel en is waarschijnlijk minder zuiver dan het amrnoniumzout. 15. Reactie met jodium in kaliumjodide. Literatuur: Be h r en s-K 1 ey, pag. 240. Stephenson enParke r, pag. 43. Putt, Journ. of Ind. and Engin. Chem. 4, 508. C. 1912, 11, pag. 1948. Va n U r k, Pharm. Weekbl. 64, pag. 372. Bouchardat’s reagens geeft met codeïnezouten een fraai

675