Bij lood vindt men niet alleen uitvoerige opgaven over het metaal zelf, maar ook een zeer overzichtelijke mededeeling over Accumulatoren. Het kleiner of grooter weerstandsvermogen tegen oplossingen van verschillende zouten wordt uitvoerig besproken; mededeelingen als: „F. Ra t h ge n mentioned that lead medallions ware attacked by the organic acid in the sweat of the hand; H. Baund and R. Se e-

liger and T. Sude ndor f found tliat milk dissolves lead: S. Macadam showed that by prolonged contact with paraffin oils lead is considerably attacked; P. Schindler observed that lead is attacked by oil of sesame and olive oil; and A. Li va che, by linseed oil”, enz. zijn van groote practische beteekenis en geven een denkbeeld van de behandeling ook van bijzaken. Niet minder dan 22 blz. zijn gewijd aan loodmonoxyde. Van de oplosbaarheid van loodsulfaat inde zouten van azijnzuur, oxaalzuur, wijnsteenzuur, citroenzuur, enz. wordt een uitvoerig overzicht gegeven, waarbij voor ons voor de eigenschappen van Liquor Burowii de oplosbaarheid van loodsulfaat ineen oplossing van alumiumacetaat, waarop Scho or 1 ook de aandacht vestigde, van belang is. Ook dit zevende deel van Mellor’s boek is een onuitputtelijke bron voor het verkrijgen van inlichtingen over de besproken onderwerpen. V. D. W. Ingezonden. Veramon. In het Pharmaceutisch Weekblad No. 23, d.d. 4 Juni 1927, heb ik op bladzijde 579—580 gelezen, dat U volkomen de meening deelt, dat Veramon alleen op recept mag worden afgeleverd, omdat Veramon een combinatie-product van Veronal en Pyramidon is en de laatstgenoemde producten op lijst B voorkomen. Ik veroorloof mij, in deze aangelegenheid met U van meening te verschillen en heb Uwe mededeelingen aan de door mij vertegenwoordigde fabrikante van Veramon de Chemische Pabrik auf Actiën (vorm. E. Schering) te Berlijn doorgegeven, met verzoek, U omtrent Veramon nadere mededeelingen te verstrekken. Intusschen veroorloof ik mij, onder Uwe aandacht te brengen, dat de uitvinder van Veramon, Prof. Dr. E. Starkenstein, te Praag, er juist zooveel waarde aan hecht, in Veramon een praeparaat te hebben gevonden, dat hoewel bij de samenstelling Diaethylbarbituurzuur en Dimethylaminophenyldimethylpyrazolon werden gebezigd de beide componenten in Veramon elkanders giftigheid volkomen opheffen. Uit de verschillende onderzoekingen is ook met zekerheid vastgesteld, dat het chemisch een-geheel-vormend product Veramon geen vrij Diaethylbarbituurzuur bevat. Ik zend LI hierbij een afschrift uit de „Mitteilungen der Gesellschaft

645