geen verband bestaat: de eene physiologische reactie geeft geen aanwijzing op de andere, wat met kleur en geur in nog mindere mate het geval is.

Volgens J. C orin is bij zuren het H-ion de oorzaak van den zuren smaak. Dit is echter niet geheel waar. Suiker maakt, dat zuur veel minder goed wordt waargenomen, terwijl Kolthoff heeft aangetoond, dat toevoeging van suiker de waterstofioneuconcentratie verhoogt. De invloed van het toevoegen van andere stoffen op den smaak is door Kremer met behulp van den saporimeter nagegaan; hij vond, dat zoet (Saccharum album) versterkt wordt door zout (NaCl) en zuur (HCI), verzwakt wordt door bitter (HCI Chinini) en dat de versterking door de eerste twee geneutraliseerd wordt door de laatste. De invloed van bepaalde prikkels (koolzuur) en van aromatische stoffen op den smaak, en ook omgekeerd, vormt een bepaald hoofdstuk van de Ars formulas praescribendi (K o b er t) en ofschoon uitdrukkingen als „aromatisch-bitter” voor een zuivere beschrijving van den smaak onjuist zijn, geven ze toch een bepaalden indruk weer. Ook bij dit gedeelte der physiologische onderzoekingen onzer geneesmiddelen mist men een bepaald systeem en de veelheid der gebruikte termen, ofschoon wat bescheidener dan bij die, welke bij de kleurbeschrijving zijn gebruikt, vergoedt dat gemis niet. Waar de smaak dikwijls samenhangt met de aanwezigheid van bepaalde werkzame stoffen, als alkaloïden en glucosiden, daar kan het opgeven vaneen grenswaarde, waarbij de smaak nog moet worden waargenomen, van even groote beteekenis zijn ais de uitkomsten van veel meer omslachtige en kostbare bepalingsmethoden, temeer, waar bij sommige stoffen de smaak een veel gevoeliger reactie op de aanwezigheid van bepaalde stoffen is dan welk ander reagens ook. De zoete smaak van saccharine wordt waargenomen in concentraties, waarin men het op geen andere wijze kan aantoonen; een oplossing van strychnine, die met geen enkel alkaloïden-reagens reacties geeft, is nog duidelijk bitter. Quantitatieve smaakbepalingen geeft de Pharmacopee bij Succus en Extractum Liquiritiae, door te eischen, dat het afgescheiden glycyrrhizine in zwak ammoniakalei oplossing npg zoet moet smaken ineen verdunning 1 :2500 en bij crystallose en saccharine, door te eischen, dat de oplossing 1 ; 100000 nog

596